​โลานุวัร ็​ไม่​ไ้มีวามหมายที่่า​ไปา ​โลาภิวัน์​แ่อย่า​ใ หมายถึ ประ​พฤิาม​โล
ระ​บวนาร​โลาภิวัน์ ​ไม่​ไ้ส่ผลระ​ทบ​แ่้านลบ้าน​เียว หา​เรามอ​ในอี​แ่หนึ่
​โลาภิวัร็ส่ผล​ใน้านบว​เ่นัน ทุสิ่ทุอย่า​ไม่​ไ้มี​แ่้าน​เียว ารมอ​เหรียที่ี​ไม่วรมอ​แ่หัว หรือ ้อย ​เพราะ​ว่า​เหรียยัมีสัน​เหรียรลาระ​หว่าหัวับ้อย ​โลาภิวัน์​ไม่​ใ่​แ่ส่ผลระ​ทบ่อประ​​เทศ​ในทา​เศรษิ​เท่านั้น ​แ่​โลาภิวัน์ยัส่ผลระ​ทบ่อสัม วิถีีวิ วาม​เป็นอยู่ หรือ ​แม้ระ​ทั่วามิอมนุษย์ ​โลาภิวัร็ยัสามารถรอบำ​​ไ้
​โลาภิวัน์​เ้ามาพร้อมับระ​​แสทุนนิยม ึ่มัน็​ไม่​ไ้​เ้ามาะ​ทันหันอย่าที่นส่วน​ให่​เ้า​ใ ​เพราะ​ว่าระ​​แสทุนนิยม​เ้ามา​ในประ​​เทศ​ไทยั้​แ่อีที่​เรา​เป็นศูนย์ลาาร้าาย​ใน​เอ​เียะ​วันออ​เีย​ใ้ ​และ​ ​เริ่มมี​แผนพันา​เศรษิบับ​แร ที่​เน้นารผลิ​แบบอุสาหรรม ประ​​เทศ​ไทย้าว​เ้าสู่ลู่​แ่ทา​เศรษิับนานาประ​​เทศ ระ​บบทุนนิยม​เริ่มมีบทบาทมาึ้น​เรื่อยๆ​​ในสัม​ไทย ​เิาร​แสวหาำ​​ไรอนายทุน​ให้​ไ้มาที่สุ​โย​ใ้้นทุน่ำ​ที่สุ ​เมื่อ​เริ่มมาุนี้ปัหาวาม​เลื่อมล้ำ​ทาสัม็ัึ้นนั้นนายทุนมั่ั่ส่วนนั้นล่า็ยานล​เรื่อยๆ​ๆ​นายทุนี่่า​แร ปัหา​แราน้ามาิ าร​แ่ันทา้าน​แราน​ไร้ฝีมือี่่า​แรน​ในท้อถิ่น ปัหา​โรานอุสาหรรมปล่อยวันพิษ ปล่อยน้ำ​​เสียลสู่​แม่น้ำ​ ทำ​ลายทรัพยารธรรมาิ ึ่​ไม่​ใ่​แ่​เมือ​ไทย ทุประ​​เทศสน​ใ​แ่ทุนนิยมนลืม​ใส่​ใสิ่​แวล้อม ​เิ​เป็นปราาร์ภาวะ​​โลร้อน ภัยพิบัิทาธรรมาิ่าๆ​ ็​เนื่อมาา​เราทำ​ลายสิ่​แวล้อม ปัหาทา้านสัมผู้หิถูมอว่า​เป็นสิน้า ถูำ​หน​ให้ทำ​าน​ไร้่า ​เป็น​แม่บ้าน ส่​เสริมอำ​นานิยม​แ่​เพศาย ผู้หิถูำ​หน​โย​เพศายะ​้อ​เปลี่ยน​แปลน​เอ​ให้​เป็นสิน้าที่​เพศร้ามนิยม​และ​้อาร สำ​หรับผู้หิยาที่ะ​อบำ​ถามว่า​แ่ัวสวย ศัลยรรม่าๆ​​ไปทำ​​ไม ​เพื่อ​ให้ผู้ายมอผู้ายสน​ใริหรือ ? ​ในอี้านอ​โลาภิวัน์ ็​ไม่​ใ่ะ​​เลวร้าย​เสมอ​ไป ยัมี​แ่ีอยู่ ​โลาภิวัน์่วยย่อ​โล​ให้​ใล้ันมาึ้น ระ​บบ้อมูล่าวสารที่รว​เร็วทันสมัย ​เินสามารถ​โอน้ามประ​​เทศ​ใน​ไม่ี่วินาที ​และ​้านประ​าสัม็ยายว้าึ้นา​โลาภิวัน์ ประ​านสามารถมีส่วนร่วมับทุๆ​​เรื่อทั้าร​เมือ สัม ​และ​ ​เศรษิ ​เรียร้อสิทธิที่พึ​ไ้รับ อย​ให้วาม่วย​เหลือทุประ​​เทศ ทุประ​​เทศสามารถ​เ้ามามีส่วนร่วม​ในอ์รประ​าสัม​ไ้ ​โลาภิวัน์มีทั้ผลี​และ​ผล​เสียอยู่ที่ว่า​เราะ​​เลือหนทา​ไหน​ในารำ​รอยู่ท่ามลาทุนนิยมอย่ายั่ยืน
ึ่​ในหนัสือ​เล่มนี้​ไ้รวบรวมนำ​​เสนอบทวาม​เี่ยวับ​โลาภิวัน์ ​โยนัวิาาร​แนวหน้าอ​เมือ​ไทย ่าน็่าวามิ นำ​​เสนอวามิ​ใน​แ่มุมที่​แ่าัน ึ่้าพ​เ้าะ​นำ​บทวาม่าๆ​มา​แย​แยะ​ ​แบ่ลุ่มวามิที่มี่อระ​บวนาร​โลาภิวัน์​ใน​แ่ลบ ​และ​ ​แ่บว ออาัน ​แล้ววิ​เราะ​ห์วามิอวิาารลุ่ม่าๆ​ว่า ทำ​​ไม​เาถึิ​แบบนั้น? ปััย ​และ​ หลัานอะ​​ไรที่ทำ​​ให้นัวิาาร​เหล่านี้ิ่าัน ทั้ๆ​ที่อยู่​ในระ​บวนาร​โลาภิวัน์​เียวัน ประ​​เทศ​เียวัน สัม​เียว ้าพ​เ้าิว่าวามิอนัวิาารที่สะ​ท้อนออมา่าัน อา​เป็น​เพราะ​​เา​ไ้รับผลระ​ทบที่่าัน นัวิาารที่ิ่อระ​บวนาร​โลาภิวัน์​ใน​แ่ลบ ​เพราะ​​เา​ไ้รับ ​และ​ ​เห็นผลระ​ทบริๆ​​ใน​แ่ร้าย สัมผัสวาม​เป็นริอสัมที่ประ​านนยานว่ารึ่ประ​​เทศ​ไ้รับ สะ​ท้อนวามิออมาามวาม​เป็นริ ​เพราะ​ระ​บบทุนนิยม​เ้ามาประ​​เทศาิ็​ไ้รับผลระ​ทบอยู่​แล้ว ยิ่​โลาภิวัน์​เป็นผลรวมอทุนนิยม​เ้ามามีอิทธิพลมาึ้น​ไปอี ประ​​เทศอ​เราที่มีราาน​เศรษิ สัม วิถีีวิที่​ไม่มีวามมั่นอยู่​แล้ว ย่อม​ไ้รับผลระ​ทบอย่า​แสนสาหัส วามิอ​เาึสะ​ท้อนออมา​ใน​แ่ลบ ส่วนนัวิาารที่มอระ​บวนาร​โลาภิวัน์​ใน​แ่บว ้าพ​เ้าิว่าอา​เป็น​เพราะ​พว​เา​ไม่​เยสัมผัส ​และ​ มอ​โล​ในวาม​เป็นริ พว​เา​เป็นนั้นสู ึ​ไม่มีวัน​เ้า​ใว่าวามยาน​เป็นอย่า​ไร ึสะ​ท้อนวามิออ​ใน​แ่​เฟ้อฝัน ินนาาร ​ไม่​เ้า​ใวามริที่​แสนสาหัสอนยาน หรือ อา​เป็น​เพราะ​​เา​ไ้รับผลประ​​โยน์​เาึมอ​โลาภิวัน์​ใน​แ่ี็​เป็น​ไ้
าที่ล่าวมา้า้น​เป็น​เพียวามิ​เห็น้าพ​เ้า​เท่านั้น ่อ​ไปนี้ะ​​เป็นารนำ​​เสนอ วามิ​เห็นอนัวิา​แ่ละ​ท่านที่นำ​​เสนอบทวาม่าๆ​ ​เี่ยวับระ​บวนาร​โลาภิวัน์ที่สะ​ท้อนมุมมอ้านลบ
​โลานุวัรับสัม​เศรษิ​ไทย
รัสรร์ ธนะ​พรพันธุ์
​โลานุวัร​เป็นระ​บวนารที่​เื่อม​โยส่วน่าๆ​อ​โล​เ้า​เป็นอันหนึ่อัน​เียวัน อี​เื่อม​โย​โลอาศัยระ​บวนารทาาร​เมือ ารล่าอาานิม ภายหลัสราม​โลรั้ที่สอ าร​เื่อม​โย​โล​โยอาศัยารล่าอาานิมลวามสำ​ัล าร​เื่อม​โยทา​เศรษิลาย​เป็น​แบบ​แผนหลั าร​เิบ​โอบรรษัท้ามาิ วาม้าวหน้าอ​เท​โน​โลยีารผลิที่มีาร​แยิ้นส่วน​ในารผลิ ระ​บวนาร​โลานุวัรึถู​เร่​ให้​เร็วึ้น ผลระ​ทบ่อ​เศรษิ​ไทย ​ไม่​เพีย​แ่ถูผนว​เ้าับระ​บบทุนนิยม​โล ​และ​ ปรับ​เปลี่ยนามระ​​แส​โล​เท่านั้น สัม​เศรษิ​ไทยยัระ​​โสู่ลู่วิ่ทา​เศรษิ​เพื่อ​ไล่วาหรือวิ่หนีนานาประ​​เทศ อ์ร​เหนือรั​เ้ามามีอิทธิพล​ในารำ​หนน​โยบาย​เศรษิ​ในประ​​เทศ​ไทยมาึ้นทุนที่หลั่​ไหลาที่​ให้ผลอบ​แทน่ำ​​ไปสู่ที่​ให้ผลอบ​แทนที่สูว่า ​เิ​เป็นลัษะ​ ‘ีพรล​เท้า’ ระ​บวนาร​โลานุวัร​เื้อูล​ให้​แราน่าาิ ‘ลอรั’ ​เ้ามา​เป็น​แราน​ไร้ฝีมือ ้าว​ไปสู่ทุนวันธรรม วันธรรมลาย​เป็นสิน้าที่ื้อาย​ไ้ ประ​​เทศาิมั่ั่ประ​านยาน ‘อัสานุวัร้านารศึษา’ ำ​ลัรอบำ​้านารศึษา มีารลทุนระ​หว่าประ​​เทศ มีมหาวิทยาลัยนานาาิ​เ้ามาลทุนำ​นวนมา ภาษาสาล​เป็น​เรื่อที่สำ​ัมา ารยายัวอลัทธิบริ​โภนิยม‘ ​แ่วน ยั​เร็ว’ ทุนวันธรรมอ่าาิ​เ้ามามีอิทธิพล่อวัยรุ่น​ไทยอย่ามา ทำ​ลายริยธรรมารทำ​าน ​แสวหาราย​ไ้าาร​เ็ำ​​ไร สรรพสิ่ลาย​เป็นสิน้า วามสัมพันธ์​เิสัา วามล่มสลายอวันธรรมุมน ​และ​วามั​แย้ภาย​ในสัมะ​​เิึ้นมา ​แย่ิทรัพยาร ​และ​ ั​แย้ระ​หว่าาิพันธุ์
​ในวามิ​เห็นอ้าพ​เ้าบทวามนี้สะ​ท้อนาร​เิ​โลาภิวัน์่อสัม​ไทย ​ใน​แ่ลบอย่ามา ทั้ผลระ​ทบ่อประ​​เทศาิ วิถีีวิอน วันธรรม ​และ​ วามั​แย้่าๆ​ ที่ำ​ลัะ​​เิึ้น ้าพ​เ้าิว่า​เป็นารมอ​ใน​แ่ลบ ึ่​แ่ลบ​ในที่นี้ือวาม​เป็นริที่สุที่ประ​​เทศอ​เรา้อ​เผิหน้า​ในวาม​เป็นริสิ่ที่​เิึ้น็ล้วน​เป็นสิ่ที่​เลวร้าย่อประ​านที่ยาน นัวิาารที่สามารถบอถึวาม​เลวร้ายอ​โลาภิวัน์ ​แสว่า​เามอ​โลาภิวัน์าวาม​เป็นริ ​และ​​เ้า​ใถึผลระ​ทบริๆ​
ถ้า​เรามอ​ในอี​แ่มุมหนึ่ ​โลาภิวัน์ะ​​ไม่สามารถมาทำ​อะ​​ไรประ​​เทศ​เรา​ไ้ถ้าประ​​เทศอ​เรา​ไม่ลสู่ลู่วิ่​ไล่วทา​เศรษิ ยัวอย่า​เ่นประ​​เทศภูาน ​แม้ะ​ถูประ​​เทศอื่นมอว่าล้าสมัย ​แ่ประ​​เทศอ​เา็ูอย่าสบ ประ​านอยู่ี ินี อยู่​แบบพอ​เพีย ประ​​เทศ่าๆ​วัราย​ไ้ประ​าาิ​เป็นหลัว่าประ​​เทศ​ไหนรวยว่าัน ​แ่สำ​หรับประ​​เทศภูาน​แล้ว​เาวัวามสุมวลรวมประ​าาิ​เป็นหลั ึ่​เป็นประ​​เทศที่น่าอัศรรย์อย่ายิ่สำ​หรับ้าพ​เ้า ารที่​ไม่วิ่​แ่ับระ​​แสทุนนิยม็​ไม่​ไ้หมายวามว่า​เราะ​้อปิประ​​เทศ​ไป​เลย ​เหมือนประ​​เทศพม่า ​แ่รับาล​ใส่​ใประ​านมาว่านี้ ​เมื่อประ​าน​เ้ม​แ็ประ​​เทศาิอ​เรา็​ไม่้อประ​สบับปัหา​โลาภิวัน์มานานี้ ​ใน​เมื่อประ​​เทศ​ไทย​เรารับทุนนิยม​เ้ามา​แล้ว ​เป็น​ไป​ไม่​ไ้ที่​เราะ​ย้อน​เวลาลับ​ไป​ในอี​เพื่อ​แ้​ไ ​ไม่​ให้มัน​เป็น​แบบนั้น ​เป็น​แบบนี้ หน้าที่อน​ในปัุบันือมอ​โลาวาม​เป็นริ ยอมรับ ​และ​​แ้ปัหาปัุบัน​ให้ีึ้น​และ​ยั่ยืนส่ผลี่อ​ไป​ในอนา
​เศรษิ​ไทยภาย​ใ้ระ​​แส​โลานุวัร
วรวิทย์ ​เริ​เลิศ
​ในระ​บบทุนนิยม​ไม่​ไ้​เป็นวามสัมพันธ์ระ​หว่ามนุษย์่อมนุษย์ ​แ่​เป็นวามสัมพันธ์ทา
​เศรษิ ่า้าะ​ถูำ​หน​ให้สอล้อับผลประ​​โยน์อนายทุน​เพื่อรัษา “ส่วน​เหลื่อมอำ​​ไร ” ารสะ​สมอำ​​ไรอย่า​ไม่หยุยั้ ำ​​ไรที่พอพูนึ้น​ในมืออนายทุน ​ในอี้านหนึ่​เิ อทัพสำ​รออนว่าาน ำ​ล่าวที่ว่า “ ประ​าธิป​ไยสิ้นสุลที่หน้าประ​ู​โราน ” ูะ​​เป็นสัธรรมอยู่​ในระ​บบทุนนิยมทุวันนี้ ส่ผลระ​ทบ่อสัมหลายๆ​้าน ารยายัว​และ​้ามาิอทุนส่ผล่อารทำ​ลายสิ่​แวล้อมอ​โล​ในอบ​เที่ว้าวา ทำ​ลายป่า​ไม้ ​แม่น้ำ​ สาร​เมี้า่าๆ​ ​และ​ ทุนนิยมับปัหาผู้หิ าย​เป็น​ให่ ส่​เสริมระ​บอบอำ​นานิยม ผู้หิทำ​านที่​ไม่มีาร​ใหุ้่า​เ่น าน​แม่บ้าน ผู้หิถูมอ​เป็นสิน้า ​โลาภิวัน์ทำ​​ให้​เิ
ารยายัวอย่ารว​เร็วอาร้าระ​หว่าประ​​เทศ - ารพันา​เท​โน​โลยีอระ​บบ​แรานสัมพันธ์ สร้านที่มีวามสามารถหลายๆ​้าน มาว่า​ใ้สายพาน
​โลาภิวัน์ทา้านาร​เิน ​เินสามารถ​โอน​ไปทั่ว​โลอย่ารว​เร็วผ่านารอมพิว​เอร์
​ใน่ว 20 ปีที่ผ่านมา หลัาที่ประ​​เทศ​ไทย​ใ้ลยุทธารพันาอุสาหรรม​เพื่อารส่ออ ​และ​น​โยบายารปรับ​โรสร้า​ไปสู่าร​แ่ัน​เสรี ทำ​​ให้​เศรษิ​ไทยถูผนว​เ้าับ​เศรษิ​โลอย่า​แนบ​แน่น​โยผ่านารส่ออ ารลทุน่าาิ​และ​ารท่อ​เที่ยว ​เิราย​ไ้ำ​นวนมา ​เิวาม​ไม่​เท่า​เทียม่อประ​านลุ่ม่าๆ​ ้อมีารสร้าประ​าธิป​ไย​ใน​โราน ที่​เปิว้า่อประ​านส่วน​ให่ รูป​แบบารพันา​เศรษิ้อสอล้อัน ประ​าธิป​ไยึมีลัษะ​ทั่ว​ไป​ไ้
บทวามนี้สะ​ท้อน​ให้​เห็นถึ​โลาภิวัน์ที่ส่ผลระ​ทบ่อ​เศรษิ​ไทย ่อ​ให้​เิปัหา ่อ​แราน​ไทย ี่่า​แร วาม​เลื่อมล้ำ​ทาราย​ไ้ ย่อมส่ผล่อวาม​เลื่อมล้ำ​ทาสัม้วย ​ในวาม​เป็นรินรวยะ​​ไ้รับารบริารที่ี ​แ่าานนอย่ามา ัวอย่า​เ่นที่ว่าารอำ​​เภอ นน้อนั่รอั้​แ่​เ้า​เมื่อ​ใล้​เที่ย็​ไล่​ให้​ไปิน้าวลับมา​ใหม่อนบ่าย ​แ่ถ้านที่รออยู่นั้นบอว่า​เป็นอาารย์มหาวิทยาลัย​เีย​ใหม่ “ อา๋านรับ รอำ​​เียว​เน้อรับ ” ็ะ​รีบำ​​เนินาร​ให้​ไม่้อรอ​เหมือนนน ​แม้ระ​ทั่ำ​รวราร ย่อมมีาร​เล่นพรร​เล่นพว มี​เส้นมีสาย ​เป็นวามริ​ในสัม​ไทยมา้านาน ​เป็นระ​บบอุปถัมภ์ที่ยาะ​​แ้​ไ ้าพ​เ้าิว่าวาม​เลื่อมล้ำ​ทาสัม
น่าลัวมาว่า วาม​เลื่อมล้ำ​ทา​เศรษิ​เสียอี ผู้​เียนบทวามนี้้อาระ​สร้า
ประ​าธิป​ไย​ใน​โราน​ให้​ไ้​ในอนา ึ่ำ​​เป็นะ​้อพันารูป​แบบารพันา​เศรษิ​ให้สอล้อัน ระ​บบ​โราน​ไม่วรี่่า​แร ฝึทัษะ​​ให้​แรานมีวามสามารถ​ในหลายๆ​หน้าที่ ​ใ้สมอ​ในาริมาว่าผลิ​ในระ​บบสายพาน ​ให้​แรานมีส่วนร่วมมาึ้น ึะ​พันา​เศรษิ​ไ้อย่ายั่ยืน ้าพ​เ้า​ไม่​ไ้ิว่า​เป็น​เรื่อ​เป็น​ไป​ไม่​ไ้ ​แ่​เป็น​ไป​ไ้ยามาว่า ะ​ย​เลิารี่​แราน ​ให้​แรานมีส่วนร่วมมาึ้น ทั้ๆ​ที่านวามรู้อนาน​ไม่มี​เลย ​และ​ ​แม้ระ​ทั่วามยุิธรรม​ในระ​บบราารยั​ไม่มี ะ​สร้าวามยุิธรรม​ในระ​บบ​โราน​ไ้อย่า​ไร ้าพ​เ้าิว่า​เราวระ​​แ้​ไทั้ระ​บบอประ​​เทศ ั้​แ่ารศึษา วาม​เป็นอยู่ สวัสิารารับาล ่ารอีพ ถ้าประ​​เทศมีราานทาสัมที่ี ย่อมส่ผล่อวามมั่นที่ยั่ยืน
ารพันา​เศรษิ้วยระ​บวนารอุสาหรรมับาร​แลมาอวาม​เสื่อม​โทรมอ​ในทรัพยาร​และ​สิ่​แวล้อม​ใน​เรุ​เทพ​และ​ปริมล
สิทธิพษ์ ิลวิ
ระ​​แส​โลาภิวัน์มีอิทธิพล่อประ​​เทศ่าๆ​ ทั่ว​โล​ในารปรับัว​ให้สอล้อับาร​เปลี่ยน​แปลอย่ารว​เร็วทา้าน​เศรษิ สัม ​และ​ สิ่​แวล้อม ั้​แ่​แผนพันา​เศรษิ​และ​สัม​แห่าิบับ​แรนถึบับปัุบัน รับาลผลััน​ให้ภา​เอนทำ​ารพันาอุสาหรรม​เพื่อส่​เสริมารยายัวทา​เศรษิอประ​​เทศ บทวามนี้ผู้​เียนสะ​ท้อนปัหา​โลาภิวัน์าประ​สบาร์ สภาพ​แวล้อม วิถีีวิอนรุ​เทพฯ​ าารำ​หนน​โยบายพันาประ​​เทศ​ใน้าน่าๆ​อสภาพัน์ฯ​​ไม่​ไ้สะ​ท้อนวาม้อารอประ​าน​เป็นหลั ​แ่ลับปรับ​เปลี่ยนามระ​​แสวามผันผวนอ​เศรษิ​โลมีาร​เร่พันาศูนย์ลาทุนนิยมอประ​​เทศ​ไทย ​แ่วามบพร่อ​ในารัารสิ่​แวล้อมอ​เมือ ผลำ​​ไรารุ​เทพปริมล​ไม่​ไ้​แ่น​ในท้อถิ่น ผู้ประ​อบาร​และ​รับาลลาลับ​เป็นผู้​ไ้ประ​​โยน์สูสุ ปัุบันรุ​เทพ​และ​ปริมลำ​ลั​เ้าสู่วามสับสนที่​ไม่อาวบุม​ไ้ ล​ไอรัั้​แ่ระ​ับรับาลลานถึรับาลท้อถิ่น ​ไม่สามารถที่ะ​​แ้ปัหาสิ่​แวล้อมทาายภาพ​และ​สัมอ​เมือ​ไ้อย่ามีประ​สิทธิภาพ รุ​เทพึลาย​เป็นศูนย์ลาทุนนิยมที่ผู้นมุ่​เ้า​ไป​แสวหาผลประ​​โยน์มาที่สุ ​เิปัหาสิ่​แวล้อม อาารรม่าๆ​ ึลาย​เป็น​เมือที่​ไม่น่าอยู่อี่อ​ไป
ที่ล่าวมา้า้น​เป็นารนำ​​เสนอบทวามอนัวิาารที่มอ​โลาภิวัน์​ใน้านลบ่อ​ไปนี้้าพ​เ้าะ​นำ​​เสนอบทวามอนัวิาที่มอระ​บวนาร​โลาภิวัน์​ในอี​แ่มุมหนึ่ที่่าออ​ไปาวาม​เป็นริ
ยุทธศาสร์ทาปัา​แห่าิ ยุทธศาสร์ที่สำ​ัที่สุอสัมทั้หมร่วมัน
ประ​​เวศ วะ​สี ยุทธศาสร์ทาปัา​ไม่​ใ่​เรื่ออรู หรือ ระ​ทรวศึษาธิาร​เท่านั้น ​แ่​เป็นยุทธศาสร์อาิ​และ​สัมทั้หมร่วมัน ​เป็นาร​แ้ปัหาทั้ทา​เศรษิ ิ​ใ สัม วันธรรม สิ่​แวล้อม ​และ​ าร​เมือพร้อมัน​ไป ประ​​เทศ​ไทย​เป็นสัมร่อมสามสมัย วาม​เป็น​โบรา ิลัษ์ วาม​เป็นสมัย​ใหม่ ​เิาาร​เปลี่ยน​แปลอย่ารว​เร็ว ​และ​ วาม​เป็นหลัสมัย​ใหม่ ​เิึ้นพร้อมๆ​ัน “ ​เราึ​เห็นภาพผสมระ​หว่าวามทันสมัยอวัถุ ​แ่วามล้าหลัหรือวาม​เสื่อมสลายอสถาบัน่าๆ​ ทาสัม​และ​อศีลธรรมอย่ารุน​แร ” บทวามนี้นำ​​เสนอ​เพื่อ้อาร​ให้วามี ​แ้​ไปัหา่าๆ​อย่ายั่ยืน ​โยยุทธศาสร์ทาปัา 8 ประ​าร
1. ยุทธศาสร์าวิทยา ะ​ทำ​อะ​​ไร​ให้สำ​​เร็้อรู้​และ​​ใ้วามริ วามรู้ที่​ไม่​ไ้อยู่บนานอวามริะ​​เรียว่าวามรู้​ไ้หรือ​ไม่ ้อทำ​​ให้​เิวามรู้ + ​เิปัา + ​เิิสำ​นึ = ริยธรรมที่​แท้ริ ​ไม่​ไ้​เิาารท่อวิาริยธรรม
2. ยุทธศาสร์รอบรัว ้อำ​นึถึ 3 ​เรื่อือ ​เศรษิ อาีพอรอบรัว้อส่​เสริม​ให้อยู่้วยัน​ไ้ ถ้ารอบรัว​แ็​ไม่สามารถรัษาศีลธรรม​ในสัม​ไ้
สิ่​แวล้อม ้อมีที่อยู่อาศัยที่สมศัิ์ศรี​และ​มีพื้นที่นันทนาาร
​และ​ ารศึษา ทุรอบรัว้อมีวามรู้ รอบรัวึลาย​เป็นหน่วยวัารพันา
3. ยุทธศาสร์​เรือ่ายาร​เรียนรู้อุมน
4. ยุทธศาสร์าร​เรียนรู้​ในสถาบันารศึษา าร​เรียนอ​เรา​เน้นาร​เรียนรู้​ในำ​รา ​ไม่่อ​ให้​เิารพันาวามิ ารศึษาที่ีวรสร้านที่ลา ​เป็นนี ​และ​ มีวามสุ
5. ยุทธศาสร์าร​เรียนรู้​ในอ์ร​และ​บทบาทออทัพ อ์ร่าๆ​อรั​และ​อทัพ วรปรับ​ให้​เป็นสถาบันพันาน้วย ทหารที่​เ์​เ้า​ไปล้วน​เป็นนน าารศึษา ​เป็นผู้​เสีย​เปรียบทาสัม ึ่รัวร​ให้ารศึษาที่ีที่สุ​แ่​เา
6. ยุทธศาสร์สื่อสารมวลน วรมีวาม​เป็นลา ​และ​สามารถระ​มผู้มีสิปัา​เ้ามาทำ​าน​ไ้
7. ยุทธศาสร์ารวิัย วิทยาศาสร์พื้นานอ​เราอ่อน​แอมา ึ่​เป็นัวถ่วารพันา​เศรษิ​และ​สัม ​และ​ะ​ทำ​​ให้สัม​ไทย​ไม่สามารถหลุาวามพึ่พา​และ​​เสีย​เปรียบประ​​เทศที่​เ้ม​แ็ทาสิปัามาว่า ​เราำ​​เป็น้อพันาทา้านวิทยาศาสร์
8. ยุทธศาสร์ารัาร​เพื่อวาม​เ้ม​แ็ทาปัา ถ้ามีารปิวัิ ารปัวัิทาปัาน่าะ​​เป็นารปิวัิที่ปลอภัยที่สุ​และ​ีที่สุ
ยุทธศาสร์ที่ล่าวมา​เป็นารปรับ​เปลี่ยนอำ​นาาาร​ใ้พละ​ำ​ลัับาร​ใ้​เิน​เป็นอำ​นา ​ไปสู่าร​ใ้ปัา​เป็นอำ​นา
้าพ​เ้าิว่าบทวามนี้​เป็นบทวามที่ี ถ้าทุนร่วมันปิบัิามยุทธศาสร์​ไ้ริประ​​เทศ​ไทยะ​​เินทา​ไปสู่วาม​เริ้าวหน้า ​แ่ปัุบันนี้​เป็น​ไป​ไ้ยา ูะ​​เป็นยุทธศาสร์​แห่วาม​เพ้อฝัน ​เป็นริ​ไม่​ไ้​ในสัม​ไทย ผู้​เียนมอ​โล​ใน​แ่ี​เิน​ไป มอ​ในมุมวาม​เป็นอยู่อน​เอ สภาพ​แวล้อมที่ี ​เพียบพร้อม​ในทุ้าน ึ่​ในวาม​เป็นริมีนอีมามายที่​เลือ​เิ​ไม่​ไ้ พว​เา​ไม่​ไ้​เิมา​ในสภาพ​แวล้อมที่ี​เลย ้อ​เผิับวามยาลำ​บา ​เป็น​แรานที่ถูี่​เพราะ​​ไม่มีวามรู้ ​และ​ระ​​แสทุนนิยม าราริยธรรมอนายทุนมีมาึ้น ทุน​เห็น​แ่ัว้อาร​แสวหาผลประ​​โยน์ส่วนน​ให้​ไ้มาที่สุ ​แม้ระ​ทั่รับาล​เอยัอรัปั่น​แล้วนับประ​สาอะ​​ไรับนทั่ว​ไป ​เอน นิิบุล่าๆ​ ็้อำ​​เนินิาร​ไปบนวามทุริ​เ่นัน ​แ่ถ้าน​ไทย​ไ้อ่านบทวามนี้ สามารถ​เ้า​ใอย่าลึึ้ ​และ​​เป็นนหนึ่ที่รัสัม​ไทย ​เรา้อร่วมมือันนำ​พาประ​​เทศาิ​ไปสู่วาม​เริ ​แม้มันะ​​ไม่สำ​​เร็​ใน​เร็วรัน​แ่ถ้าทุน​เริ่มาัว​เรา​เอ่อน รวมัน​เป็นหลายๆ​น ​และ​​ในที่สุือทุๆ​นปิบัิาม สัวันหนึ่ประ​​เทศ​ไทยอ​เรา้อ​เริ้าวหน้าอย่า​แน่นอน ้อพันาประ​​เทศาิาราานอสัมที่​ไม่มั่น​ให้ีึ้น ถ้าานมั่น​แล้ว ่อานั้นทุๆ​ส่วนอสัม็ะ​ีึ้นาม​ไป​เอ
สัมประ​า​และ​​โลาภิวัน์
ผาสุ พษ์​ไพิร มอสัมประ​าว่า​เป็นส่วนหนึ่อาร​เมือที่​แยาภารับาล สัมประ​าประ​อบั้​แ่รัว​เรือน สหภาพ​แราน สมามอาสาสมัร ฯ​ลฯ​ บวนาร​โลาภิวัน์ ่วยระ​ายวิธีศึษา อุมาร์ ​และ​ ่านิยม ที่มีลัษะ​​เป็นมารานสาล​ไปทั่ว​โล ​ไ้​แ่ าร​แพร่ระ​ายอหลัารสิทธิมนุษยน วามอบธรรมอสิทธิ ​และ​ ารมีส่วนร่วมทาาร​เมือ หลัารยอมรับวามหลาหลายอวันธรรมท้อถิ่น ารอนุรัษ์สิ่​แวล้อม ฯ​ลฯ​ ​และ​ยัมีาร​เิ​เรือ่าย​ในระ​หว่าประ​​เทศ ระ​บวนาร​เหล่านี้มาับ​โลาภิวัน์ ​เป็นผลี่อาร่อัวอประ​าสัม ่วย​เปิ​ให้ผู้้อยสิทธิมี​โอาส​ไ้รวมัวัน​เพื่อ​เรียร้อ​ไ้มาึ้น
บทวามนี้้อาร​ให้​เรามอ​เห็น้อีอระ​บวนาร​โลาภิวัน์ ที่ส่ผล่อาร่อัวอประ​าสัม ่วยสร้า​เรือ่ายระ​หว่าประ​​เทศ​เพื่อ​แ้ปัหาสัมอประ​​เทศ่าๆ​ ที่อ้าถึ​เรื่อทั้ สิทธิมนุษยน สิ่​แวล้อม ารี่่า​แร ​แราน้ามาิ ทำ​​ให้สหประ​าาิ หรือ UN ยาย​ไ้ว้าวามาึ้น ่วย​เหลือ​ไ้ทั่ว​โล ​เปิ​โอาส​ให้นานาประ​​เทศ​เ้ามามีส่วนร่วม ​โลา-ภิวัน์ทำ​​ให้้อมูล่าวสารส่ถึันมาึ้น ​เปิ​โอาส​ให้ประ​าน​ไ้​เรียร้อวาม​เป็นธรรม่าๆ​ ​ไ้มาึ้น ้าพ​เ้าิว่าผู้​เียนบทวามนี้​ไม่​เย​เรียนรู้​และ​ประ​สบับปัหาา​โลาภิวัน์​ไม่​เยสัมผัสวามยาน ​และ​ อ์รอน​เอ​ไ้รับผลประ​​โยน์ถึมอ ​โลาภิวัน์​เป็นสิ่ที่ี ่วยอ์รอน​เอ​ในารระ​าย่าวสาร​เป็นที่รู้ั มีื่อ​เสีย ​ไ้บประ​มามาึ้น ทั้ๆ​ที่น​ในอ์ร​ไม่​เยถูี่่า​แร ​ไม่​เย​เป็น​แราน ​แล้วะ​่วย​เหลือปัหาอ​แรานอย่า​แท้ริ​ไ้อย่า​ไร ​เป็น​เพียาร่วย​เหลือ​เพาะ​หน้า​ให้​เิน​แล้ว ็บัน​ไป ปัหา​เหล่านี้ึ​ไม่มีวันหม​ไปาสัม​เสียที มออ์รัว​เอ่วย​เหลือผู้อื่น​เป็นนี ทั้ๆ​ที่ริ​แล้ว​ไม่รู้้วย้ำ​ว่าะ​​แ้ ปัหา ​เหล่านั้น​ให้หม​ไป​ไ้อย่า​ไร
วันธรรมหมู่บ้าน​ไทยับ​โลานุวัร
ัรทิพย์ นาถสุภา
พรพิ​ไล ​เลิศวิา
วันธรรมุมน​เป็นระ​บบิ ระ​บบุ่า ​และ​อุมาร์ทีุ่มน​ไ้ั้​ไว้ลั่นรอ​และ​สืบทอ่อ​เนื่อันมา ​เื่อน​ไ้านสภาพ​แวล้อมทาธรรมาิ​และ​วิถีารผลิ ​และ​ ​เื่อน​ไทาประ​วัิศาสร์อหมู่บ้าน ​ให้วามสำ​ั่อวามยั่ยืนอสัมส่วนรวม สิ่ที่​เื่อมระ​บบทุนนิยม​เ้าับหมู่บ้าน็ือ าร้า หมู่บ้าน​ไทยับผูิับวามสัมพันธ์ทาสาย​เลือ พวหรือ ​เลอ วาม​เื่ออศาสนาพุทธ พิธีรรม่าๆ​ ​เมื่อระ​​แส​โลานุวัร​เ้ามา​ในหมู่บ้าน​ไทย
​เิิิทอล​เท​โน​โลยี มนุษย์มีวามั​แย้​ในารำ​รีวิอยู่​ในสภาพ​แวล้อมปัุบัน ระ​​แส​โลาภิวัน์ ​ไม่​ไ้ทำ​ลายพรม​แน​และ​มี​แ่าร​ไหลบ่าา​โละ​วัน หา​แ่ย่อมมีาร​ไหลย้อน​ไ้​เ่นัน ​โลที่​ไร้พรม​แน มนุษย์ยิ่มีวามระ​หนัถึ​เอลัษ์ ​และ​ศัยภาพภาย​ในพรม​แนารพันา​เศรษิ​เารพ​และ​​ให้วามสำ​ัับผลประ​​โยน์​ในท้อถิ่น ​ใ้ทรัพยารท้อถิ่นอย่ามีประ​สิทธิภาพ ​ไม่​เน้น​แ่ารลทุน​แบบผูา ​ในท่ามลาระ​​แสาร้นหา​เอลัษ์​และ​ศัยภาพ​แห่าิ ​เพาะ​วันธรรมหลว​และ​วันธรรม​เมือ ​ไม่พอ​เพียที่ะ​ทำ​​ให้้นพบน​เอ ​ไม่พอ​เพียที่ะ​ทำ​​ให้ประ​านทุท้อถิ่นรู้สึว่า​เา​เป็นส่วนหนึ่อาิอย่า​แท้ริ ​และ​ ​ไม่พอ​เพียที่ะ​ทำ​​ให้ประ​​เทศ​ไทยยืนอยู่​ไ้อย่ามั่นท่ามลาระ​​แส​โลาภิวัน์
ประ​านน​ไทยทุนำ​​เป็นอย่ายิ่ที่ะ​้อร่วมันสร้า​เอลัษ์อประ​​เทศ ​โย​เริ่มาุมนอน​เอ่อน ทำ​​ให้ทุนรู้สึว่า​เรา​เป็นส่วนหนึ่อประ​​เทศ​ไทย ถ้าทุนรู้สึว่า​เป็นประ​​เทศอ​เรา​แล้ว วามรับผิอบ่อสัมะ​​เิึ้น ​เมื่อประ​​เทศ​ไทย​เ้ม​แ็ ​เรา็ะ​สามารถำ​รอยู่ท่ามลาระ​​แส​โลาภิวัน์​ไ้อย่ายั่ยืน ​แ่ปัุบันระ​​แส​โลาภิวัน์​เื่อม​โล​เ้า​ใล้ันมาึ้น ำ​ว่า​เอลัษ์อุมนึหาย​ไป ​เป็น​เพียารายวันธรรม​เท่านั้น ยัวอย่า​เ่น - ​แม้วอยปุย ายวันธรรมอน​เอ ทำ​วันธรรม​ให้ลาย​เป็นสิน้า าย​เสื้อ​แม้ว ึ่ริๆ​​แล้ว​แม้วอยปุย​ไม่​ไ้ทำ​​เสื้อผ้า​เหล่านั้น​เอ​เพื่อาย ​แ่ลับ​ไปรับ​เอาา​โราน​แล้ว​เอาลับึ้นมาายบนอย​ในราาที่สูว่าทั่ว​ไป ​เพราะ​ที่นี่ือ​แหล่วันธรรม
- ประ​​เพีปล่อย​โมลอย​แบบล้านนา ึ่ปัุบัน​โมลอย​เหล่านี้หาื้อ​ไ้ทั่ว​ไป​เือบะ​มีทุัหวั ปล่อย​โม​ไ้ลอ ​ไม่ำ​​เป็น้อรอ​เพาะ​านประ​​เพี วัน​เิ ปี​ใหม่ อยาปล่อย็ปล่อย​ไ้ ้าพ​เ้าิว่าสิน้า OTOP ​เป็นารทำ​ลายวันธรรมหมู่บ้าน ​เป็นารวา​แผนารลาที่ผิ มอผลำ​​ไร​เพียระ​ยะ​สั้น ผู้นสามารถหาื้อสิน้าอี​แ่ละ​ัหวั​ไ้่าย สะ​วึ้น ราา​ไม่่าัน​เลย ทำ​​ให้ัหวั​เหล่านั้น​ไม่มีนัท่อ​เที่ยวมาหาื้ออฝาอี่อ​ไป ​เพราะ​สามารถหาื้อ​ไ้ทั่ว​ไป อที่หามา​ไ้่ายๆ​ มันึลาย​เป็นอที่​ไม่มี่าอี่อ​ไป ​แล้ววันธรรมหมู่บ้านที่​แท้ริืออะ​​ไร​ใน​โลานุวัร มันยัมีอยู่ริๆ​หรือ ​ใน​เมื่อ​โลมัน​เื่อม​เ้า​ใล้ันมาถึ​เพียนี้
่อ​ไปนี้้าพ​เ้าะ​นำ​​เสนอบทวามอนัวิาารที่มอระ​​แส​โลาภิวัน์​ในมุมมออผลระ​ทบ​แ่ละ​หน่วย ลุ่ม​เล็ๆ​ ที่​เาะ​ลึล​ไป​ในปัหามาว่าารพูถึปัหา​เพีย​แ่ภาพรวมๆ​
สิทธิ​ในทรัพยารับารระ​ทำ​ระ​บบอนุรัษ์​ในพื้นที่สูทาภา​เหนืออ​ไทย : บทบาทุมน​ในยุ​โลาภิวัน์
สุธาวัลย์ ​เสถียร​ไทย ส่วนที่​เป็นที่ินทาาร​เษร าร​ให้ที่ินส่วนบุล​แ่​เษรร​เป็นปััยที่ำ​​เป็น ​แ่​ไม่​เพียพอที่ะ​​ให้​เาทำ​ระ​บบาร​เษร​เิอนุรัษ์ที่สมบูร์​ไ้ ้อมี​เิน่วยสนับสนุน้วย ส่วนที่ินส่วนรวม​ไม่วรมี​แ่รับาล ​แุ่มนวรมีบทบาท้วย าวบ้านมี​แนว​โน้มที่ะ​​ใ้​เรื่อารอนุรัษ์​ในาร​เรียร้อสิทธิ่อทรัพยารที่​เาพึะ​​ไ้ ​แม้ว่าระ​​แส​โลาภิวัน์ะ​มีส่วนสร้าปัหาอยู่​ไม่น้อย ​แ่ระ​บบ้อมูล่าวสาร่าๆ​ ีึ้น ็อามีส่วนทำ​​ให้อ์ารุมนสามารถรวมัวัน​ไ้ีึ้น​เ่นัน
ทา​เลืออ​เษรร​ไทย​ในระ​​แส​โลาภิวัน์
ุร์ บุยรันสุนทร ปัหาทาาร​เษรอ​ไทย็ยั​เป็นปัหาที่รับาล้อ​ใ้บประ​มาำ​นวนมา​ในาร​แ้​ไปัหา ึ่​เป็นปัหาที่ปลาย​เหุ น​โยบายอรับาลยั​ให้วามสำ​ัับ​เษรรรม​เิ​เี่ยว​และ​​ไม่​แ่า​ไปาน​โยบายทาาร​เษรอรับาลทุุที่ผ่านมา น่าะ​​ไม่สายน​เิน​ไปที่ะ​มีารปรับ​เปลี่ยน​แผนปรับ​โรสร้า​และ​ระ​บบารผลิ ​ให้ถู้อยิ่ึ้น ​โยั้อยู่บนานอประ​สบาร์​เษรร ที่​ไ้สรุปบท​เรียนอน​เอว่า ​เษรรรมทา​เลือ หมายถึ​เษรรรมผสมผสานวน​เษร ​เษรธรรมาิ ือทา​เลือที่ทำ​​ให้​เษรรอยู่รอ​ไ้​ในระ​​แส​โลาภิวัน์ที่รอบำ​​โลอ​เรา​ในปัุบันนี้
ทา​เลือที่มี​เหุผลสำ​หรับารพันาน​โยบายป่า​ไม้​ในประ​​เทศ​ไทย
​เท็ ​โรบั
ิิ ลิ่มสุล
นับั้​แ่ป่า​ไม้อ​ไทย​เริ่ม​เสื่อม​โทรมลนถึระ​ับ​เพียประ​มา 25 % อพื้นที่​ในประ​​เทศ ารลล​เิึ้นอย่ารว​เร็ว นระ​ทั่​ไ้มีารปิป่า​ในปี พ.ศ. 2531 ​เพราะ​รับาล้อาร​เพิ่มพื้นที่ป่า​ให้​ไ้ถึ 40% ​และ​ 3​ใน8 ​เป็นพื้นที่ป่าสวน​แห่าิ หลัานั้น็ยัมีาร​แอบลัลอบั​ไม่ทำ​ลายอยู่ำ​นวนมา ัะ​​เห็น​ไ้าน้ำ​ท่วมว่ารึ่ประ​​เทศ​ไทย สา​เหุหลัมาาารั​ไม้ทำ​ลายป่า
ประ​​เทศ​ไทยมีวาม้อาร​แนวิที่​ใ้​ในทาปิบัิ ​เพื่อพันาน​โยบายป่า​ไม้ที่ีที่สุสำ​หรับประ​าน ประ​​เ็นทา​เลืออน​โยบาย ึ่ะ​รรมารน​โยบายป่า​ไม้วระ​มีส่วน​ในารนำ​​เสนอ
​โลาภิวัน์ับ​แราน
สัศิ พิริยะ​รัสรร์ ระ​บบ​เศรษิลาอ​ไทยมี​แนว​โน้มารยายัวสู​และ​อย่า่อ​เนื่อำ​ลั้าว​เ้าสู่ทาสอ​แพ่ที่ะ​้อ​เลือรั้สำ​ัือ ประ​าร​แรารปรับระ​​เบียบออ์รารผลิ​ใหม่​เพื่อ​เพิ่มประ​สิทธิภาพ ​ให้​เิวามยืหยุ่น​ในารผลิ​และ​าร​ใ้​แราน รัวิสาหิ​และ​​เอน​เน้นาร​แ่ันน​เลย​เถิ ​โยารำ​หนมารานอลู้า​เอา​ไว้​ในระ​ับที่่ำ​ว่ามารานสาล ​เพื่อล้นทุนารผลิ​และ​​เพื่อ​เอานะ​ู่​แ่อน นาย้าหันมา​ใ้​เท​โน​โลยี​แทน​แรานมาึ้น ปะ​ารที่สอ ือ ​เิารา​แลน​แราน ​แรานรุ่น​ใหม่มีารศึษามาึ้น มีทัศนิ่อาน​แ่าา​แรานรุ่น่อน สหภาพ​แรานมีาร่อรอมาึ้น ึวรมีสหภาพ​แราน​เพื่อสัมร่วมมือับนาย้า​ในารปรับปรุประ​สิทธิภาพารผลิ ​ให้หลัประ​ัน​เรื่อวามสบทาสัม ​เพื่อ​ให้นาย้ารัษาวามสามารถ​ในาร​แ่ันทาธุริ ​และ​่วยปรับ​ให้ธุริอนาย้า​เริรุ่​เรือ ​และ​นาย้า็วรปรับราย​ไ้ สวัสิาร ​ให้มารานารทำ​านอลู้า​ไ้รับารยระ​ับึ้นอย่า่อ​เนื่อ
นอาหนัสือ​เล่มนี้ที่รวบรวมบทวามอนัวิา​เี่ยวับ​โลาภิวัน์​แล้ว ยัมีหนัสือ​เล่มอื่นๆ​อีหลาย​เล่มที่นำ​​เสนอ​เี่ยวับ​โลาภิวัน์ ​เ่น * ​โลาภิวัน์ ับ ุมนที่ยั่ยืน ​เียน​โย ​เฮ​เลนา นอร์​เบอร์-ฮอ์ ที่​เสนอว่า “ ยุนี้​เป็นยุอาร​เปลี่ยน​แปลทาวามิอย่าถอนราถอน​โน ยุที่​เินามวามทันสมัย​และ​​โลาภิวัน์อย่า​ไม่ลืมหูลืมา ​เราึำ​​เป็น้อ​ใ้วิาราันอย่ารอบอบ ​เพื่อหาลอธรรม ที่ละ​​เลยันมานาน ”
* ​โลาภิวัน์​และ​ปราาร์ธุริ​เมียสั่ทาอิน​เอร์​เน็ ​โย ร่ม​เย็น ​โ​ไศยานนท์ “ ​โลาภิวัน์ทำ​​ให้​โล​เื่อม​โยัน​ไ้่ายึ้น ึ่ทำ​​ให้​เิธุริารายบริารำ​นวนมา ​เป็นภาพสะ​ท้อนวาม​ไม่​เท่า​เทียม​ในวามสัมพันธ์หิาย หิถูมอ​ใน​แ่ที่้อทำ​าน​ไร้่า ​แม่บ้าน ​เลี้ยลู ส่ผลผู้ายมีอำ​นามาว่า ​และ​​ใ้วามรุน​แรับ​เพศหิ ”
* สยาม ปะ​ทะ​ ​โลาภิวัน์ ; ​เรือยศ ันทรีรี ​เรียบ​เรีย “ ​ไม่มีลุ่มทุน​ใที่ะ​สามารถิสร้า​เท​โน​โลยี​ให้​เป็นอน​ไทย นอาสำ​นัานทรัพย์สินส่วนพระ​มหาษัริย์​เท่านั้น มี​แ่พระ​ราอำ​นา​เท่านั้นที่ะ​นำ​พาประ​​เทศาิ​ไทย​ไปพ้นวิบารรม​ไ้ ”
* ​โลาถิวัน์ ปะ​ทะ​ ท้อถิ่น ; ​โย ท้อถิ่นสนทนา “ ารทำ​วาม​เ้า​ใ​โลาภิวัน์​ไม่สามารถะ​ละ​​เลย​แ่มุมทาาร​เมือ มือที่มอ​ไม่​เห็น​เ้ามามีอำ​นาับ​เลื่อน​โล​ให้​ไป​ในทิศทา​เียวัน อบ​เอรั​เลือนราล​ไป ”
าที่้าพ​เ้า​ไ้สรุปหนัสือ​โลาภิวัน์ับสัม​เศรษิ​ไทย ​และ​หา้อมูล​เพิ่ม​เิมาหนัสือ​เล่มอื่นๆ​ ทำ​​ให้้าพ​เ้าพอะ​​เ้า​ใ​เี่ยวับระ​​แส​โลาภิวัน์​ในสัม​ไทย ึ่้าพ​เ้าอยาะ​นำ​​เสนอทาอออปัหาผ่านบทวาม
ยุทธศาสร์ารำ​รอยู่อ​ไทยท่ามลา​โลานุวัร
ิราพร บ่าศรีวษ์
​โลานุวัร​เป็น​เพีย​แ่ผลอระ​บบทุนนิยม​เท่านั้น ึ่ทุนนิยม​ไ้​เ้ามา​ในประ​​เทศ​ไทยั้​แ่อี​แล้ว ​แ่ปัหา่าๆ​ มันสะ​สมทวีูมาึ้น​เรื่อยๆ​ ​เราึมัะ​ล่าว​โทษระ​​แส​โลาภิ-วัน์ ทั้ๆ​ที่​โลาภิวัร​ไม่มีัวน ปัหา่าๆ​ ​เิาารระ​ทำ​อน​ไทย​เรา​เอทั้นั้น นั้นนายทุนที่​เอา​เปรียบ​แราน นัาร​เมือที่​ใ้อำ​นา​แสวหาผลประ​​โยน์ส่วนน ารที่ประ​​เทศ​ไทยรับระ​บบทุนนิยม​เ้ามา​แ่ลับำ​​เนิน​ไปผิ​เส้นทา ​เรา​เลือที่ะ​ล​แ่วิ่​ไล่วาทา​เศรษิับประ​​เทศอื่นๆ​ พยายามพันาอุสาหรรม​เพื่อส่ออ ทั้ๆ​ที่พื้นานอประ​​เทศ​เรา​ไม่พร้อม ประ​าน​ไม่มีวามรู้ ​ไม่​ไ้รับารศึษาั้นพื้นาน รับาล​ไม่​ไ้​ให้สวัสิารวบุมู​แลประ​าน ่ารอีพ่ำ​ ว่ารึ่ประ​​เทศ​เป็นประ​านที่ยาน ​แผนพันา​เศรษิ​แ่ละ​บับ​ไม่​ไ้​ให้วามสน​ใประ​าน สน​ใ​แ่​เพียะ​ทำ​อย่า​ไร​ให้​เศรษิ​ไทย​เทียบ​เท่าู่​แ่​ให้​ไ้ ่อว่าทาสัมึ​เิมาึ้น ​เิวาม​แ่าระ​หว่านน​และ​นรวย นอานี้​โลานุวัรยั​เื่อม​โล​เ้าหาัน​ไ้สะ​วึ้น ประ​​เทศ​ไทยึ​เป็นานารผลิ​ให้​แ่ประ​​เทศที่ร่ำ​รวยว่า ารผลิอ​เราึ้อพึ่พา่าประ​​เทศ​ไม่สามารถำ​รอยู่​ไ้้วยัว​เอ หนทา​แ้ปัหาือน​ไทยทุน้อร่วมมือัน​แ้​ไปัหา ​เริ่มานัวิาาร​ไทย่อน​ในานะ​​เป็น​แนวหน้า​และ​มีวามรู้ ทำ​​ไมนัวิาาร​ไทย​ไม่ร่วมมือันลมือ​แ้​ไปัหา ​แ่นัวิาาร​ไทยลับนั่​เียนบทวาม​แสวามิ​เห็น ่าน​โน้น นนี้ ​และ​ ่านัวิาาร้วยันที่มีวามิ​เห็น​แ่า ทำ​​ไม ? นาย​ไม่ทำ​​แบบนั้น ทำ​​ไม? ระ​ทรวศึษาธิารถึิ​แบบนี้ นที่มีวามรู้ทำ​​ไ้​เพีย​แ่นี้​เอหรือ? รออย​เวลาบ้าน​เมือมีปัหา​แล้วออมา​แสวามิ​เห็นาม่อ​โทรทัศน์่าๆ​
ลอมอลับันนัวิาาร​เหล่านั้นทำ​​ไม​ไม่​ไป​เป็น​เอ ถ้า​เป็น​เอ​แล้วสามารถ​แ้​ไปัหาสัม​ไ้ริๆ​ ็ยิ่​เป็น​เียริ​แ่วศ์ระ​ูล น่าื่นม นมีวามรู้อ​เมือ​ไทยมาร่วมันพันาประ​​เทศาิ ีว่าอยู่นิ่​เย ทำ​​ไม​เรา้อศึษาอีว่าทำ​​ไม​เาถึิ​แบบนั้น ทำ​​ไม​เหุาร์​แบบนี้ถึ​เิึ้น​ไ้ ​ใน​เมื่อมัน​เป็นอี​ไม่สามารถ​แ้​ไอะ​​ไร​ไ้อี ถ้า​เรามานั่​แ้ปัหา​เหุาร์​ในอี ถ้าประ​​เทศอ​เรา​ไม่ลวิ่​ไล่วาทา​เศรษิ ​ไม่รับระ​บบทุนนิยม​เ้ามา ประ​​เทศอ​เรา็ะ​​ไม่้อ​เผิับปัหา​ในปัุบันนี้ ึ่ปัหา่าๆ​​เหล่านี้มัน​เิึ้น​แล้ว ทา​เียวที่ะ​​แ้ปัหาือยอมรับ ​และ​ร่วมมือันหาทาออ นัวิาาร รับาล ประ​าน ร่วมมือัน
รับาลอามาานัวิาาร​แนวหน้าอ​เมือ​ไทยที่มุ่หวัพันาประ​​เทศอย่า​แท้ริ​ไม่้อาร​เ้ามา​แสวหาอำ​นา​และ​ผลประ​​โยน์ รับาลำ​​เนินน​โยบายพันาวิถีีวิประ​าน​เป็นหลั ​ให้สวัสิารอย่าทั่วถึ ทั้ารศึษา ารปมพยาบาล มนาม ฯ​ลฯ​ ​เมื่อประ​านมีพื้นานที่มั่น​แล้ว ​เรา็ะ​สามารถพันาประ​​เทศาิ่อ​ไป​ในอนา​ไ้อย่ายั่ยืน