ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : EP 2
O W E N TM.
Mark part
Ep2เพราะงี้ไงฉันถึงไม่ชอบ
Mark part
หลังจากที่จียอนพลักแบมๆออกจากจินยอง ผมก็รีบวิ่งไปรับแบมๆทันที แต่สิ่งที่ผมสัมผัธได้ก็คือ ตัวเล็กบางของแบมๆนุ่มเหมือนตุ๊กตาดีไม่ดีนุ่มกว่าอีก ไม่ใช่นุ่มอย่างเดียวน่ะยังตัวเบาอีกด้วยผมรู้สึกกำลังกอดกับเมฆหรือไม่ก็ตุ๊กตาตัวใหญ่ๆ และพอผมพยุงแบมๆขึ้นมาแล้วผมก็ได้ถามแบมๆด้วยความเป็นห่วงว่า
"แบมแบม เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"แบมไม่เป็นไรครับ"
แบมแบมตอบด้วยความตกใจที่อยู่ๆจียอนก็มาพลักพวกเขาออกและตกใจที่ผมรีบวิ่งไปรับแบมแบมและอยู่ๆแม่ผมก็พูดขึ้นมาลอยๆว่า
"เพราะงี้ไงฉันถึงไม่ชอบ"
เลยทำมห้ทุกคนหันไปมองทางแม่ของผม สาเหตุที่แม่ผมไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เริ่มตั้งแต่วันนั้น
'จียอนเป็นอะไรครับ'
'จียอนกลัวแม่มาร์คไม่ชอบจียอน'
'ไม่ต้องกลัวน่ะจียอนมีมาร์คอยู่ทั้งคนจียอนจะกลัวทำไม'
'มาร์ค'
'ครับผม'
'จียอนรักมาร์คที่สุดเลย'
บ้านคุณนายต้วน
'แม่ครับ อยู่ไหมครับ'
'มาร์ค'
'แม่ครับผมพาคนของผมมาให้แม่ดูด้วยครับ'
'ใคร'
'หนูชื่อจียอนค่ะ'
'ทำงานอะไรจ้ะหนูจียอน'
'หนูยังเรียนอยู่ค่ะ'
'หรอจร๊ะ'
'ค่ะ'
'มาร์คแม่มีเรื่องจะคุยด้วยพาเธอกลับไปก่อนลูก'
'ไม่เป็นไรค่ะ หนูรอได้ค่ะ'
'มาร์คพาเธอกลับ'
'ครับ จียอน'
'ไม่เอา คุณแม่คะ หนูจะรอมาร์คอยู่ที่นี้ค่ะ'
'เรียกคุณแม่เลยหรอ ใจกล้านะ'
'ค่ะ หนูมันแน่อยู่แล้วค่ะ'
'จียอนครับ'
'มาร์คจียอนจะนอนกับมาร์คค่ะ'
'จียอน'
'ดูแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอไม่สมกับลูกชายสุดที่รักของฉัน'
'แม่ครับ'
'แล้วไงค่ะ มันไม่เห็นเกี่ยวกันเลย เรารักกันมันผิดด้วยหรอค่ะ'
'เธอไม่ได้รักลูกชายฉัน'
'แม่ครับ เรารักกันจริงๆนะครับ'
'รักกันจริงแล้วทำไมยัยนี้ถึงไม่ยอมให้ลูกไปส่งที่หอละ'
'แม่รู้ได้ไงครับว่าจียอนไม่ยอมให้ผมไปส่งที่หอ'
'แม่เป็นใครมาร์คแล้วมาร์คเป็นใคร'
'ผมก็คือ มาร์ค ต้วนไงครับ'
'ใช่ แม่มีสายสืบเพื่อไปตรวจดูการเครื่อนไหวของลูกและก็คนของลูกแม่รู้ทุกอย่างเกียวกับยัยเด็กคนนี้'
'แม่จะไปรู้อะไรค่ะ เรื่องของหนู'
'ฉันรู้แล้วกันว่าเธอแอบใครไว้'
'ใครจียอน'
'มาร์คไม่ไว้ใจจียอนหรอค่ะ'
'ระหว่างแม่กับแฟนเธอคิดว่าเขาจะเชื่อใครมากกว่ากัน'
'คนที่จียอนแอบไว้เป็นใครแม่รู้ไหมครับ'
'มาร์คลูก'
'มาร์คเขาเลือกที่จะเชื่อแฟนมากกว่าแม่อีกน่ะค่ะ'
'บีไอ'
'ชิ๊ '
'จียอนเราเลิกกันเถอะ'
นี้คือสาเหตุที่ทำให้แม่ไม่ชอบจียอน ผมมองจียอนด้วยความเอือมละอา เธอเปลียนไปเยอะเลย
"จินยอง กลับด้วยกันเถอะครับ เดียวแวะไปส่ง"เสียงแบมๆพูดมาเลยทำให้ทุกคนหันมามองรวมถึงแม่ผมด้วยและพอได้ยินแบมพูดอย่างงั้นแม่ผมเลยเสริมไปว่า
"นั้นสิ มาด้วยกันเถอะ"
"นั้นสิค่ะ ไปเถอะน่ะให้พวกเข้าไปส่งดีกว่าพ่อไม่ได้บอกสักหร่อยหนิว่าห้ามไม่ให้ใคนไปส่งอ่ะ"
จียอนรีบตอบด้วยความเร็วแสง
"ฉันชวนจินยองไม่ได้ชวนเธอ"
แม่ผมพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
"ขอบคุณมากครับ แต่ไม่เป็นไรดีกว่าผมเกลงใจครับ อีกอย่างผมต้องรีบไปที่ที่หนึ่งด้วยครับ"
จินยองตอบแม่และแบมด้วยความอ่อนโยนเพราะเห็นว่าแม่ผมกำลังโกรธและก็มีอีกเสียงหนึ่งขึ้นมาเพราะถ้าปล่อยให้เป็นอย่างงี้ต่อไปละก็ได้ตบกันตายรอบ2แน่
"ไม่เป็นไรไม่ต้องเกรงใจหรอกครับจินยอง ไปที่ไหนหรอครับให้พี่ไปส่งไหมครับ"
ไอ้เจบีมันทำบ้าอะไรของมันเนี้ยอยู่ๆไปพูดแบบนี้ทำให้ทุกคนหันไปมองรวมถึงผมด้วย
"ไม่เป็นไรครับผมต้องรีบกลับ"
คลาวนี้จินยองไม่รอให้แบมแบมลั้งไว้เลยรีบดึงมือจียอนแล้วเดินออกไปจากตรงนี้อย่ารวดเร็ว แบมแบมเห็นเช่นนั้นก็เลยเดินตามไปแล้วตะโกนพูดกับจินยองว่า
"แล้วเจอกันน่ะครับจินยอง"
หลังจากที่แบมแบมพูดจบก็ล่วงลงไปกับพื้นทำให้ทุกคนตกใจรวมถึงจินยองด้วย
"แบมแบมมมมมม"
เสียงของจินยองดังขึ้นมาและก็ต้องรีบวิ่งมารับร่างของแบมแบมอย่างตกใจ
"แบม แบม แบมได้ยินพี่ไหมแบม"
จินยองตะโกนเรียกแบมๆหลายรอบแต่รู้สึกว่าคนที่ได้สติก่อนคนแรกคือเจบีและแม่ผม หลังจากที่สองคนนั้นได้สติเจบีก็รีบวิ่งไปทางจินยองทันที่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น