คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
..ภายในรออยมืๆยามที่วอาทิย์ำลัลับอบฟ้า ผู้นที่เินผ่านไปผ่านมาไม่ไ้สนใแม้แ่น้อยว่าภายในอยนั้นมีผู้หิร่าเล็ำลันั่อเ่าัวเอเอาไว้้วยวามรู้สึหนาวเหน็บ และเปล่าเปลี่ยวใ
ใบหน้าหวานสวยถูุลบนเ่าบาอนเอ
“..ไม่อยาลับบ้านเลย” เสียหวานเอ่ยึ้นพูับัวเอเบาๆ ลมหนาวพัมาสัมผัสับผิวเนื้อาวเนียนอมมพูอนร่าเล็
แ่ภายในเสี้ยววินาทีที่เธอำลัอยู่ในภวั์ อุหลาบสีแส็ปลิวลมาาที่ใที่หนึ่ ราวับว่ามีใรั้ใะปล่อยให้มันลมาโนผิวายอหิสาวที่นั่อยู่พอิบพอี
“โอ๊ย..” ใบหน้าหวานเยึ้น้าๆเพื่อมอหา้นออุหลาบอนั้น แ่ไม่ว่าะสอสายาไปทาไหน็ไม่เอใรสันที่ะเป็นนปล่อยุหลาบนั้นลมาเลย
หนามออุหลาบแม้ะมีไม่มามายและไม่แหลมมานั หาแู่ราวับผิวเนื้อบอบบาที่โนเ้าเ็มๆพร้อมะหยหยาเลือสีสออมาไ้ทุเมื่อ
เ้าอผิวาวยแนึ้นเพื่อมอหารอยที่โนอุหลาบใส่ แสในยามนี้มีน้อยเินว่าะมอเห็นไ้ั แ่สาวร่าบารู้ีว่าอนนี้ผิวอเธอไ้ลายเป็นรอยทายาวไปเสียแล้วาวามเ็บปวที่ไ้รับ
“อุหลาบอะไรเนี่ย.. ทำไมหนามมแบบนี้” มือเรียวเล็เอื้อมไปหยิบุหลาบเ้ารรมนั้นึ้นมาู แ่แล้วมันลับทำเรื่อึ้นอีรั้
“โอ๊ยยยยย!!” ราวนี้หนามอมันบาลึลเ็มๆที่ผิวเนื้ออสาวร่าเล็ เลือสีแสไหลออมาปาเปื้อนผิวาวอเธอ
“อย่าหยิบมันึ้นมาเลยนะสาวน้อย อุหลาบนั่นถูลมน์เอาไว้” เสียปริศนาัึ้นา้าน้าอเธอ วาหวานหยาเยิ้มอสาวร่าเล็เปรยึ้นเพื่อให้มอเห็นใบหน้าออีฝ่ายไ้ัๆ
“อโทษนะะ มอไม่ัเลย ุเป็นใ… อุ๊บบบบส์!” ไม่ทันที่หิสาวะพูไ้บประโย นร่าสูที่เยอยู่ห่าันประมาสอเมรว่า็เลื่อนัวเ้ามาใล้อย่ารวเร็วเินว่าที่นปิะทำไ้
ไม่ทันั้ัวริมฝีปาบาอสาวหน้าหวาน็ถูรอบรอโยเรียวปาอบุลปริศนา วามรู้สึนั้น่อยๆเบาบาลเรื่อยๆ แ่่อนะไ้สิืนมา นร่าสู็เอ่ยปาพูบาอย่าับเธอไป่อนแล้ว
“ไม่้อพูอะไรให้มาวามหรอสาวน้อย ำไว้็พอว่า.. านี้เธอ้อเอเรื่ออะไรแปลๆอีเยอะ แ่ถ้าอยาให้เรื่อพวนี้มันบลล่ะ็.. รัันะสิ รััน แล้วทุอย่าะเป็นปิ”
รั ัน ะ
ความคิดเห็น