จีบสาว ออนไลน์[Yuri]

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 ออนไลน์ครั้งแรก Rewrite

Online

วูบ.....  นี่คือคำบรรยายได้คำเดียว เมื่อผมกดปุ่มออนไลน์ที่หมวกกันน๊อค

       "ยินดีต้อนรับสู่เกม Diva Onlineค่ะ" เสียงใสของหญิงคนหนึ่ง ในชุดสีขาวรัดรูปที่โชว์ส่วนสัด 36-24-35  พร้อมด้วยหมวกสีขาวที่มีขนนก ที่ดูเข้ากันกับชุด นั่งอยู่ที่โต๊ะสีขาว  ในห้องสีขาว  ที่อะไร ๆ ก็ดูขาวไปหมด

       "ว้าว  เหมือนจริงชะมัด รู้สึกเหมือนอยู่ในฝันเลยนะเนี่ย"  เพราะตรงหน้านี้คือ นางฟ้า ในชุดสีขาว   น่ารักอ่ะ   ผมจ้องสาวตรงหน้าอย่างตื่นตะลึง.... ตะลึงในหน้าอกหน้าใจของคุณเธอที่มันทะลักออกมาอะนะ
      " ขอบคุณค่ะสำหรับคำชม  ใคร ๆ ก็พูดอย่างนั้นแหละค่ะ" สาวน้อยตรงหน้าตอบ

      -หลงตัวเองชะมัดเลยยัยนี่  แต่จะว่าไปก็น่ารักจริง ๆ ของเธออ่ะแหละนะ  คนหรือนางฟ้าว่ะ  นี่ถ้าไม่ได้ชอบยัยแพทอยู่แล้ว  จีบยัยนี่จะดีกว่า เอิ๊ก ๆๆๆ - ผมคิดในใจนะ ไม่ได้พูดออกมา  แต่จะแสดงออกมาทางสีหน้าไหม ดูจากสายตาของผมสิครับรีดเดอร์

      -หล่อแฮะ  แต่ทำไมเสียงหวานอย่างกะผู้หญิงนะ  หวานจนฟังแล้วหลงไหลเลย  แต่ดูจากสายตามัน ขี้หลีชัวร์  ก็ไม่ต่างจากผู้ชายทั่วไปที่เคยเจอมาหรอกมั้ง- หญิงสาวคิดในใจ

     "อะแฮ่ม!!!~  ไม่ทราบว่า พี่สาวชื่ออะไรครับ ผมชื่อปาล์ม  แล้วหัวใจของพี่สาวคนนี้พอจะว่างให้น้องปาล์มสุดหล่อไปเดินเล่นบ้างไหมครับเนี่ย " ผมทำตาปิ๊ง ๆๆๆๆ  พร้อมเก๊กเสียงหล่อสุดฤทธิ์   (กับสาว ๆ คนอื่นมันจีบได้ แต่กับแพทที่มันชอบ มันไม่เคยทำเลย  เชื่อไหม? รีดเดอร์)

    "ไดอาน่าค่ะ ดิฉันเป็นพนักงานต้อนรับค่ะ เชิญตั้งชื่อตัวละคร" พี่สาวโนตมนามไดอาน่า ตอบพร้อมทำหน้าระอา เพราะเจอผู้เล่นชายส่วนใหญ่มาเยอะ  โดยเฉพาะพวกขี้หลี ก็มาแนวนี้ทั้งนั้น

    "ยินดีที่ได้รู้จักครับ ไดอาน่า ชื่อน่ารักจัง เหมาะกับตัวเองเลยอะ  ว่าแต่ตัวเองมีแฟนรึยังครับ" ปาล์มยังรุกต่อ เรียกเขาซะสนิทสนม ทั้ง ๆ ที่เห็นอยู่ว่าเขาเริ่มทำหน้าไม่พอใจ  แต่ก็ยังแกล้งเพราะรู้ทั้งรู้  ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมชอบแกล้งคนแบบนี้

    "เชิญตั้งชื่อตัวละครค่ะ" พี่สาวโนตมทำตาดุดุใส่

    "ทำหน้าดุด้วย ตัวเองเป็นโปรแกรมเกมหรือเป็นคนจริง ๆ เนี่ย :p " ผมไม่ตั้งชื่อ แต่กลับถามต่อ แถมทำหน้าทะเล้นใส่

    "พนักงานต้อนรับเป็นคนจริงทุกคนค่ะ เพราะมีหน้าที่ให้ข้อมูลผู้เล่นด้วย เพราะบางคำถามเอไอของระบบจะไม่สามารถตอบได้ค่ะ" พี่สาวโนตมตอบพร้อมกับทำหน้าเบื่อ แล้วพูดต่อด้วยว่า

    "เชิญตั้งชื่อตัวละครค่ะ" 

    "ตัวเองถามคำเดิมอีกแล้ว ยังไม่ตอบเค้าเลยนะ่ว่ามีแฟนรึยัง ถ้าตัวเองตอบ เค้าจะตั้งชื่อทันที โอเคป่าว ?" ปาล์มต่อรอง

    - เด็กคนนี้ ดูท่าทางอายุห่างจากเราแค่2-3ปี น่าจะเป็นเด็กม.ปลายล่ะมั้ง  ต่อรองตั้งแต่ยังไม่เข้าเกม ถ้าได้อาชีพเป็นพ่อค้าท่าทางจะรุ่งแฮะ แต่ก็น่ารำคาญเหมือนกันนะ ถ้าไม่บอกมันคงไม่ตั้งชื่อสักที  นี่เรายังต้องนั่งอธิบายเกม แล้วก็อธิบายอะไรอีกตั้งหลายอย่างจะเสียเวลา- ไดอาน่าคิดในใจ  แม้จะกวนโอ๊ยไปบ้างถูกชะตากับไอ้เด็กขี้หลีตรงหน้าอย่างบอกไม่ถูก

   "ยังไม่มีแฟนค่ะ พอใจรึยังคะ ทีนี้ก็ตั้งชื่อได้แล้ว ถ้ายังไม่ตั้งอีกจะคิดชื่อให้ แล้วเข้าเกมไปเลย ดิฉันจะไม่อธิบายอะไรเกี่ยวกับเกมให้ฟังทั้งนั้น" ไดอาน่าพูดพร้อมขู่

   "เอ่อ คือเค้านึกชื่อไม่ออกอ่ะตัวเอง เลยไม่รู้ว่าจะตั้งว่าอะไร" ผมทำหน้าจ๋อย เมื่อโดนสาวขู่  แต่ไม่รู้ทำไม รู้สึกดีใจที่รู้คำตอบว่าเธอยังไม่มีแฟน

    "งั้นดิฉันคิดให้เลยแล้วกัน เอาเป็นว่าชื่อ ขี้หลี ดีไหมคะ" ไดอาน่าตอบพร้อมทำมาดกวนใส่ หมายจะทำให้เขารู้สึกดีขึ้น เมื่อรู้สึกผิดนิดหน่อย ที่ทำให้เด็กหนุ่มตรงหน้า กลัวขนาดนั้น

    "โห ไม่ตลกเลยนะตัวเอง เค้าแค่อยากรู้จักอ่ะ ดันโดนว่าขี้หลีไปได้ เป็นใครก็อยากรู้จักคนน่ารัก ๆ กันทั้งนั้นแหละ จริงไหมครับ ^^" ผมพูด พลางยิ้มเมื่อสาวน้อยตรงหน้าไม่ได้ดุอย่างที่คิด  ความจริงหล่อนคงใจดี เพียงแต่ผมไปกวนเท่านั้น  จึงโดนดุกลับมา

     "งั้นอยากเล่นอาชีพอะไรล่ะ จะได้ตั้งชื่อให้เข้ากับอาชีพน่ะ" ไดอาน่าถามพลางช่วยคิดชื่อไปด้วย

     "แล้ว มันมีกี่อาชีพอ่ะครับ เค้าก็ยังไม่ร้เหมือนกัน ว่าจะเล่นอาชีพไหน เพิ่งเล่นเกมครั้งแรกน่ะ  แหะ ๆ ^^;\ " 

     "งั้น ดิฉันจะอธิบายเกมให้ฟังก่อนเลยแล้วกันนะคะ แล้วค่อยมาคิดชื่อกันทีหลังก็ได้ ไหน ๆ ก็ต้องอธิบายอยู่แล้วนี่" ไดอาน่าพูด  เมื่อเห็นปาล์มพยักหน้าจึงเล่ารายละเอียดเกมคร่าว ๆ  พร้อมส่งนาฬิกาให้ผม

     "นี่คือนาฬิกาผู้เล่น ผู้เล่นทุกคนจะมีนาฬิกา  นาฬิกานี่สามารถบอกรายละเอียดตัวละครของเรา  บันทึกรายชื่อเพื่อน พร้อมกับสามารถใช้ติดต่อสื่อสารกับเพื่อนได้เหมือนกันโทร หรือส่งข้อความได้  แต่ก็เฉพาะกับเพื่อนที่มีรายชื่อที่บันทึกในนาฬิกาเท่านั้น" พูดจบ ก็สาธิตการใช้นาฬิกาให้ดู

     "ส่วนเงิน อาหาร อาวุธหรือไอเทมอื่น ๆ สามารถเก็บใส่ไว้ในนาฬิกาได้ ปัจจุบันสามารถใส่ได้ 100 ช่อง ซึ่งแต่ละช่องเก็บของ1ชนิดใส่กี่ชิ้นก็ได้ ยกเว้นอาวุธ ถ้าอยากได้ช่องมากกว่านั้นต้องไปอัพเกรดนาฬิกาที่ธนาคาร ซึ่งจะต้องเสียค่าใช้จ่ายในการอัพเกรด  ตอนนี้ในนาฬิกา จะมีอุปกรณ์ที่ทางระบบให้กับผู้เล่นครั้งแรก คือ น้ำยาเพิ่มเลือดขวดเล็ก 10ขวด น้ำยาเพิ่มมานา(พลังเวทย์)ขวดเล็ก10ขวด  ซาลาเปา(ค่าอิ่ม20) 50ลูก โล่ไม้ 1อัน ดาบไม้1อัน และชุดผู้เล่นใหม่ที่คุณสวมอยู่"

      ไดอาน่าพูดจบ ผมก็สำรวจตัวเองที่ตอนนี้ใส่เสื้อคอจีนแขนยาวสีเทา กับกางเกงขาก๊วยสีเทา  ดูกระจอกมาก  แม้จะไม่เคยเล่นเกมก็พอจะมองออก ว่าชุดที่ใส่นี่กากแค่ไหน


      "ต่อนะคะ  เมื่อคุณอยู่ในเกม 1วันในเกม จะเท่ากับ1ชั่วโมงในโลกจริง คุณสามารถออนได้แค่ครั้งละ8วันในเกม หรือ8ชั่วโมงในโลกจริง แล้วต้องออกไปข้างนอก  อีกอย่างแว่นมิติที่ใช้เล่นเกมจะแบตหมด ต้องออกไปชาร์จ2ชั่วโมง ถึงเข้ามาเล่นใหม่ได้ค่ะ"  ไดอาน่าอธิบายพร้อมยิ้ม

     "เอาล่ะ ถ้ามีอะไรสงสัยให้คุณอ่านคู่มือคร่าว ๆ ในสมุดคู่มือผู้เล่นใหม่นะคะ มันอยู่ในนาฬิกา คุณสามารถเรียกมันมาอ่านเมื่อไรก็ได้เมื่ออยู่ในเกม หรือจากบอร์ดข่าวสารในเกมก็ได้ ซึ่งสามารถอ่านได้จากนาฬิกาเหมือนกัน"


    "เกมเราจะมีให้เลือกเล่นสามสาย มีจิต เวทย์ ปราณ ซึ่งแต่ละสายจะมีข้อดีข้อเสียแตกต่างกัน  คุณลองไปศึกษาดูในคู่มือแล้วกันก่อนจะเลือกสาย  ส่วนอาชีพนั้น จะมี นักดาบ อัศวิน บาบาเรียน พ่อค้า บลา ๆๆๆๆ  ไปเลือกเอานะ " ไดอาน่าร่ายยาว  เมื่อพูดจบก็ถึงคำถามแรก ที่ยังไม่ได้คำตอบสักที

    "เชิญตั้งชื่อตัวละครค่ะ"

    "แฮร์รี่ พอตเตอร์" เขานึกถึงตัวละครที่เคยโด่งดังในนิยายแฟนตาซีในอดีตที่เป็นพ่อมด เขาจึงคิดว่าจะเล่นสายเวทย์มนต์

     "ชื่อนี้ มีผู้ใช้แล้วค่ะ" เสียงจากใครไม่รู้ลอยมา แต่ไม่ใช่ไดอาน่าแน่ ๆ ไดอาน่าบอกว่าเป็นเสียงระบบ

     "เฮอร์ไมโอนี่"

     "ชื่อนี้ มีผู้ใช้แล้วค่ะ" เสียงจากระบบ

     "อะไรว้าาาาา  ใช้กันหมดเลย แล้วเราจะเอาอะไรดีเนี่ย" ผมบ่นพลางคิด   - - "

     "งั้นเอาเป็นปริ๊นซ์(Prince)แล้วกัน ง่ายดีขี้เกียจคิดแล้ว"

     "ปริ๊นซ์ ชื่อนี้สามารถใช้ได้ค่ะ โปรดยืนยัน" เสียงจากระบบ

     "ยืนยัน"


     "โอเค ได้ชื่อแล้วสินะ งั้นก็ไปปรับแต่งหน้าตาด้านโน้น" ไดอาน่าชี้ไปยังกระจกบานใหญ่ ซึ่งไม่รู้โผล่มาตอนไหน

     ผมเลือกที่จะเปลี่ยนเป็นผมยาว สีเทา(ปกติสีดำสนิท) นอกจากนั้นก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไร  แต่เพียงแค่นี้ ก็ทำให้คนอื่น ๆ ที่เคยรู้จักผมแทบจำไม่ได้แล้ว เพราะตั้งแต่จำความได้ ผมไม่เคยไว้ผมยาวเลยเนื่องจากคันคอเวลาที่ผมเริ่มยาวแทงคอ
     "สิ้นสุดการสร้างตัวละครใหม่แล้วค่ะ ก่อนจะส่งไปยังเมืองเริ่มต้น มีอะไรจะสอบถามเพิ่มเติมไหมคะ"
     "ตอนนี้ไม่มีอะ.. " ผมนึกไม่ออกนี่นา...มันยังไม่สงสัยอะ

     "งั้นเชิญเข้าเกมประตูด้านซ้ายค่ะ" ไดอาน่าชี้ไปทางด้านซ้ายมือที่มีประตูสีขาว (ซึ่งไม่รู้โผล่มาจากไหน)รออยู่แล้ว

     "ว้า  ต้องไปแล้วสิ แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหมอะตัวเอง O.O "ผมถามพร้อมส่งสายตาปิ๊ง ๆ ให้พี่สาวโนตมตรงหน้า  ซึ่งดูยังไงก็คงจะแก่กว่าตัวเองแน่ ๆ

     "ก็แล้วแต่ชะตาฟ้าลิขิต  ^^" เธอพูด พร้อมส่งยิ้มกลับ

     "น่าร๊ากกกกกกกกกก  อยากได้ ๆๆๆๆๆ " รอยยิ้มพิฆาต มันทำให้ผมมันเริ่มบ้าแล้ว 
     "งั้นเค้าไปแล้วนะคร้าบบบบบบบบ  ฟ้าวววววว จ๊วฟฟฟฟ"  มันรีบเดินไปที่ประตูพร้อมส่งจูบกลับมาให้สาวที่ยิ้มรับอยู่

     "เดี๋ยว ! "

     เอี้ยดดดดดดดดดดดดดดดด   ผมแทบเบรกไม่อยู่

     "ก่อนเธอจะไป พี่อยากรู้ว่า เธอเป็นเพศไหนกันแน่?"  เธอถามคำถามที่สงสัยตั้งแต่ได้ยินเสียงชายหนุ่ม  ที่หวานไม่เข้ากับหน้าตาเลย  แล้วเผลอเรียกแทนตนเป็นพี่ซะแล้ว  เพราะรู้สึกเอ็นดูเด็กทะเล้นคนนี้อยู่ไม่น้อย

     "เค้าเป็น -สาวหล่อ- อิอิ  ไปแล้วคร้าบ เด๋วเพื่อนรอ  จ๊วบบบ )3 อีกรอบ"  แล้วผมก็วิ่งเข้าไปที่ประตู

     - -"   ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย  


      "เฮ้อ เสร็จสักที ยัยแอนนาฝากงานแค่วันเดียว แต่รู้สึกเหมือนทั้งเดือนเลยวุ้ย  นี่ขนาดเจอผู้เล่นชายน้อยกว่าหญิงนะเนี่ย  ถ้าเจอผู้ชายหมด มีหวังเหมือนไอ้เด็กทะเล้นนี่แน่นอน  กว่าจะเสร็จสักราย เล่นเอาเหนื่อย ได้เวลาพักแล้วสินะ" พูดจบ เธอก็เดินออกจากห้องไป