ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เป็นเกมจีบหนุ่มแล้วไง? ข้าขอเล่นแบบเกม Action RPG แล้วกัน!

    ลำดับตอนที่ #10 : 1 ขวบ : ได้รับอัศวินล่ะ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.98K
      252
      2 ก.พ. 63


    ขนาดใหญ่... มอนสเตอร์ขนาดใหญ่ปรากฏตัวมากะทันหันจากทางด้านบนของท้องฟ้า มันเป็นมอนสเตอร์

    ที่มีรูปร่างคล้ายไดโนเสาร์บินเทโรซอร์ นั่นมัน....


    “นั่นมันทีโรซอร่า....(Teerosorar)”


    เดวิดกล่าวเบาๆ พร้อมกับหน้าที่ค่อยๆซีดลง ท่านแม่ยังไม่รู้ถึงเจ้าตัวตรงหน้าจึงยังคงมีสีหน้าแบบเดิม

    แต่สำหรับฉัน ตัวฉันรู้จักเจ้านี่ดีเลยล่ะ


    ทีโรซอร่า ใช่แล้ว มันคือมอสเตอร์ที่ปรากฏมาในฉากแรกที่มีการต่อสู้ มอนสเตอร์ที่เปรียบเสมือน

    ทูทอเรียล(Tutorial) สอนการต่อสู้ในเกม Brother Otome Lover♥


    ถามว่าทำไมเกมจีบหนุ่มถึงต้องมีการต่อสู้น่ะเหรอ


    นั่นก็เพราะว่าเลเวลของสมาชิกในปาร์ตี้นางเอก(ลิลลี่) นั้นมีผลต่อค่าความชอบของเป้าหมายในการจีบ

    และการดำเนินของเนื้อเรื่องนั่นเอง


    ในเกมจึงมีระบบต่อสู้แบบมินิเกม ที่เป็นการต่อสู้แบบ Turn base ให้นางเอกได้เก็บเลเวลไปในตัวด้วย

    และมอนสเตอร์ตัวแรกที่เจอในระบบสอนการตัวสู้นั้นคือเจ้านั่น มอนสเตอร์ระดับ


    เจ้าตัวที่อยู่ในอีเว้นท์บังคับแพ้ตอนเอลิเชีย อายุ 15 ซึ่งได้เดินทางผ่านป่ามอนสเตอร์แห่งนี้เพื่อที่จะ

    เข้าเรียนที่โรงเรียนในเมืองหลวง


    ในตอนนั้นเองความทรงจำอีกส่วนหนึ่งก็กลับเข้ามาในหัว ใช่แล้วล่ะ เนื้อหาเมื่อตอนนั้น โชคชะตากรรมที่

    หลีกเลี่ยงไม่ได้ของบุตรีแห่งดยุค เอลิเชีย ควินมาร์ก ยามเมื่อย่างเข้าอายุ 15  


    “คุณนาย!!”


    เสียงที่ตึงเครียดของโครธปลุกฉันจากความคิด ฉันมองไปที่ร่างของมอนสเตอร์ตัวนั้น ในปากของมันคาบ

    คนขับรถม้าที่วิ่งหนีไปเมื่อครู่นี้อยู่..........เขาตายแล้ว 


    “หนีไปครับ!!!!”


    ไม่ใช่ท่าทีสบายๆเหมือนเมื่อครู่นี้ แล้วก็ไม่มีคำพูดสวยหรูอย่าง "ผมจะปกป้องทุกคนเอง" ออกมาจากปากโครธ

    อีกต่อไปแล้ว โครธตะโกนอย่างสุดเสียงพลางจ้องมองไปยังการกระทำของมอนสเตอร์ตัวนั้น เขากำลังยื้อเวลาอยู่


    “เข้าใจแล้ว”


    เมื่อเห็นโครธที่ทำสีหน้าแบบนั้น ท่านแม่เองก็เปลี่ยนสีหน้าเป็นจริงจังเช่นกัน พร้อมทั้งก้าวขึ้นไปยังบังเหียนของรถม้า 

    ตอนนี้ท่านแม่ทำหน้าที่เป็นคนขับรถม้าแทนในทันที


    “อะ เอ๋ คุณนาย มะ หมายความว่ายังไงเหรอครับ”


    ในขณะที่สถานการณ์กำลังตึงเครียดอย่างถึงที่สุด ทุกคนต่างรู้เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้แล้ว

    โครธที่กำลังดูท่าทีของมอนสเตอร์ และท่านแม่ที่กำลังจะควบรถม้าเพื่อหนีออกจากที่นี่ มีเพียงคลาวด์

    เท่านั้นที่ถามออกมาด้วยสีหน้าไม่ยอมรับความจริง


    อันที่จริงผมรู้นะว่าคลาวด์นั้นเป็นคนฉลาด คลาวด์เป็นคนฉลาด ถึงขนาดสามารถอ่านความคิดของผมออก 

    สามารถทำตามความต้องการของผู้อื่นได้อย่างดีเยี่ยม การที่เขาถามอะไรโง่ๆออกมา ณ เวลานี้

    คงเป็นเพียงแค่เขาไม่ต้องการยอมรับความจริงเท่านั้น


    “คลาวด์ ขอโทษนะ.....”


    ท่านแม่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สิ้นหวังและรู้สึกผิด แต่ถึงกระนั้น


    ฮึ้ย ย่าห์!


    ท่านแม่ก็เริ่มบังคับให้ม้าทั้งสองที่ลากรถม้าออกวิ่ง วิ่งไป ไกลออกไป ไกลจากร่างของโครธเข้าไปทุกที 

    ณ ขณะนี้ทีโนซอร่าได้กัดกินร่างของคนขับรถม้าไปหมดแล้ว และ ณ พื้นที่ตรงนั้น


    มีเพียงโครธเพียงคนเดียวที่ยืนประจันหน้ากับมันอยู่


    และในที่สุดพวกเราก็กลับมาถึงเขตแดนของควินมาร์กอย่างปลอดภัย

    ***


    ใช้เวลาสักพักหนึ่งในขณะที่กำลังเดินทางเพื่อที่จะกลับคฤหาสน์ เพราะท่านแม่ทำหน้าที่คุมบังเหียน 

    ดังนั้นในที่พำนักจึงมีแค่ ผม เดวิด แล้วก็คลาวด์ที่อาการไม่ค่อยดีนัก ทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบ


    “ยะ อย่าเครียดไปเลยน่า โครธน่ะแข็งแกร่งนะคะ ต้องกลับมาหาพร้อมรอยยิ้มแน่”


    เพราะว่าผมทนไม่ได้กับบรรยากาศอันหดหู่นี้จึงพูดออกมา พร้อมกับพยายามคุมน้ำเสียงให้ร่าเริงเพื่อ

    ปลอบใจคลาวด์


    “ท่านพ่อน่ะ ตายไปแล้ว”


    แต่กลับกัน คลาวด์กับตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่สิ้นหวัง สภาพของหมอนี่ตอนนี้น่ะ ช่างต่างกับสภาพขี้แกล้งตอน

    เมื่อวานนี้มาก เพราะแบบนั้นจึงทำให้ฉันหงุดหงิด


    “อะไรกันคะ!! หยุดทำซึมกระทือได้แล้ว ไม่สมกับเป็นคลาวด์เลย ถึงแม้จะเพิ่งรู้จักกันเมื่อวานก็เถอะ แต่คลาวด์

    ที่ฉันรู้จักมา ไม่มีทางเป็นคนมืดมนแบบนี้นะคะ!!


    “...............”


    ไม่มีเสียงตอบรับ ตอบกลับคำพูดของฉัน พอเห็นท่าทางไม่ดี แบบนั้นเดวิดจึงออกตัวมาห้ามปลามฉัน


    “เดี๋ยวสิเอลี่ คลาวด์เขาเพิ่งเสียพ่อของเขาไปนะ อย่าตอกย้ำเขาสิ......”


    แต่ว่า


    “หุบปากไปเลยนะคะ!! ฉันรู้ค่ะว่าคลาวด์เสียใจเพราะคิดว่าเสียคุณพ่อไป แต่ว่านะคะ!! ทำไมต้องทำเหมือน

    เป็นการสูญเสีย ที่สิ้นเปล่าอย่างนั้นคะ โครธน่ะ เสียชีวิตเพื่อปกป้องพวกเราเอาไว้ เป็นการสูญเสียที่มีเกียรติ 

    เขาคืออัศวินของจระกูลควินมาร์ก ฉันยอมไม่ได้เด็ดขาดที่จะให้ใครมามองว่าการตายของเขามันไร้ค่านะ!!!


    ผมทนไม่ได้ ผมรับไม่ได้ ถึงแม้ว่าผมจะไม่เข้าใจความรู้สึกของคนที่เพิ่งเสียครอบครัวไป แต่แววตาของโครธ

    ที่ส่งมาถึงผมในช่วงเวลาสุดท้ายนั้น เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น 


    ไม่รู้ว่าเขาจะรอดกลับมาหรือเปล่า แต่ถ้าเขาตาย เขาก็ตายอย่างมีเกียรติ เพราะฉะนั้น ในฐานะลูกชายของเขา 

    ควรที่จะทำหน้าซึมเศร้าแบบนั้นอย่างนั้นหรือ?


    ความรู้สึกของผมนั้นคงส่งไปถึงคลาวด์นิดหน่อย เจ้าตัวเลยเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย


    “อีกอย่าง คลาวด์ นายอยากจะเป็นอัศวินไม่ใช่เหรอ อัศวินไม่ควรจะมาจมปรักอยู่กับความเศร้าแบบนี้นะ”


    หลังจากที่ผมพูดจบคลาวด์ก็ไม่ก้มหน้าอีกต่อไปแล้ว ผมรู้ดีว่าการที่ผมพูดแบบนั้นมันอาจจะทำร้ายจิตใจของ

    เด็ก 7 ขวบไปมาก เพียงแต่ว่าถ้าหากผมไม่พูด คลาวด์ ก็จะก้าวหน้าต่อไปไม่ได้ ทั้งความทรงจำของผม ทั้งความ

    หวังที่ถูกส่งต่อผ่านทางสายตาของโครธ


    คราวด์ ตัวละครหนึ่งที่ปรากฏออกมาเพียงฉากเดียวเท่านั้น เขาเป็นทหารคุ้มกันของเอลิเชีย ควินมาร์ก 

    ในตอนที่เอลิเชีย ควินมาร์กอายุ 15 ปี เขาได้เสียสละชีวิตตัวเองเป็นเหยื่อเพื่อที่จะให้เอลิเชีย และเดวิดมีชีวิตรอด


    ถ้ามองจากมุมมองของในเกม มันก็เป็นเพียงแค่อีเว้นท์หนึ่งที่จะจบทูทอเรียลสอนต่อสู้ที่ไม่มีทางชนะได้ 

    เขาเป็นเพียงตัวละครหนึ่งซึ่งมีหน้าที่เพียงแค่นั้น


    การตายอย่างไร้ค่า ไม่เป็นที่จดจำ ไม่มีใครคิดถึงหรือเคารพในการกระทำนั้น

    นั่นคือชะตากรรมของเขา


    เพราะฉะนั้น ผมจะยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นไม่ได้ ถึงแม้เรื่องราวในวันนี้จะทำร้ายเขา หรืออาจจะมีโอกาสเพียงน้อยนิด

    ที่เขาจะเกลียดเอลิเซียและเริ่มต้นชีวิตใหม่ มันก็คุ้มค่าที่จะตัดโชคชะตาอันโหดร้ายนั้นออกจากตัวเขา


    “เอลี่.....”


    เดวิดเห็นฉันก็เรียกชื่อของฉันเบาๆ ฉันในตอนนี้คงใส่อารมณ์มากไป ไม่มีทางทีเด็กอายุแค่ 1 ขวบจะพูดมากขนาดนั้น 

    นั่นทำให้เดวิดเป็นห่วง


    และในขณะนั้น


    “ถึงบ้านแล้วนะจ๊ะ”


    ท่านแม่ก็ร้องเรียกขึ้น ตอนนี้เรามาถึงจุดหมายเป็นที่เรียบร้อย พวกเราเลยค่อยๆลงจากรถ บรรยากาศก็ยังคง

    เงียบสนิทเหมือนเดิม ดังนั้นท่านเเม่จึงพูดขึ้น


    “คลาวด์.....เรื่องทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง ที่โครธต้องเสียสละเป็นเพราะคำสั่งโง่ๆที่ไม่เด็ดขาดของฉันเอง 

    ขอโทษด้วยนะจ๊ะ.....”


    ท่านแม่ก้มหัวขอโทษคลาวด์ แต่ด้วยเพราะว่าอาจจะมีประโยคหนึ่งสะกิดต่อมของคลาวด์ขึ้น เขาจึงหลบหน้า


    “ผะ ผมเองที่แนะนำให้พ่อฆ่าลูกฮอร์นแบร์ นั่นเป็นความผิดของผม....”


    ถ้าหากตัดสินใจที่จะปล่อยมันไป บางทีอาจจะไม่เจอกับแม่ฮอร์นแบร์ และคนขับรถอาจจะไม่หนีไป 

    ถ้ามีเวลาอีกสักนิดเราก็อาจจะไม่ต้องไปพบกับทีโรซอร่าก็ได้ แต่เพราะในตอนนั้นโครธตัดสินใจที่จะ

    เชื่อคลาวด์ เหตุการณ์ในวันนี้จึงเกิดขึ้น


    ท่านแม่เองก็รู้สึกว่าสิ่งที่ท่านแม่พูด ดันทำให้คลาวด์หนักใจขึ้นกว่าเก่า ดังนั้นเธอจึง

    เข้าไปสวมกอดคลาวด์


    “นั่นสินะถ้าเช่นนั้นเราก็ผิดด้วยกันทั้งคู่นะ”


    ท่านแม่ไม่ได้บอกว่า "เธอไม่ผิดหรอก" แต่กลับบอกว่า "เราผิดด้วยกันทั้งคู่"แทน 


    “เพราะฉะนั้นฉันจะรับผิดชอบเอง ฉันจะรับรองให้เธอเป็นอัศวินอย่างที่เธอต้องการเอง นั่นคือขอบเขตที่ฉัน

    จะสามารถทดแทนโครธ และทดแทนเธอได้”


    “คุณหญิง....”


    คลาวด์พูดพร้อมกับเงยหน้ามองท่านแม่ในขณะที่ถูกกอดอยู่ คงจะทั้งเสียใจ ทั้งสับสน แล้วก็เขินด้วย ใบหน้า

    ของเขาจึงแดงก่ำ


    “ส่วนเธอเอง เพราะความผิดของเธอ เธอต้องรับผิดชอบในสิ่งที่พ่อของเธอยังทำไม่สำเร็จ จนถึงอายุ 18 จงเป็น

    อัศวินปกป้องเดวิด และเอลิเชียซะ”


    ท่านพูดเสริมอีก ทำเอาทั้งคลาวด์ เดวิด แล้วก็ฉันเบิกตากว้าง แต่บทพูดของท่านแม่ยังไม่จบ ท่านแม่ยิ้มออกมา

    อีกครั้งพร้อมกับลูบหัวของคลาวด์อย่างอ่อนโยน


    “ท่านพ่อของเธอน่ะ ทั้งแข็งแกร่ง แล้วก็อ่อนโยน เขาเป็นทั้งเพื่อนเก่า แล้วก็เป็นทั้งอัศวินของครอบครัวควินมาร์ก

    ของเรา สำหรับพวกเราแล้ว เขาเป็นคนที่พวกเราขาดไม่ได้เลย เป็นคนที่ยิ่งใหญ่มาก เธอน่ะ มีคุณพ่อที่ดีมากๆเลยนะ”


    พูดแบบนั้น คลาวด์ที่เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็น้ำตาไหลออกมา


    ครับ!!


    เขาตะโกนดังลั่นด้วยเสียงที่สั่น น้ำตานั้นไหลออกมาผ่านแก้มทั้งสองข้างด้วยสภาพแบบเด็กๆ ซึ่งนั่นอาจจะเป็น

    จิตใจจริงๆของคลาวด์ที่ซ่อนอยู่ในรูปลักษณ์ของเด็กผู้ชายตัวน้อยที่พยายามจะแสร้งเป็นเข้มแข็งก็ได้

    ***


    ผ่านมาสักพัก หลังจากทุกอย่างสงบลง คลาวด์ได้ออกจากอ้อมกอดของท่านแม่


    สีหน้าของเขาในตอนนี้ดูดีขึ้น เขาสามารถยืดอกอย่างภาคภูมิใจได้แล้ว และในตอนนั้นเขาก็เดินมาหาผม


    ไม่รู้ว่าทำไมหรอกนะ อาจจะมาต่อว่าผม หรืออาจจะมาหยอกล้อกลับผมเหมือนอย่างเก่า อันนี้ผมไม่รู้หรอก 

    แต่ผมไม่มีสิทธิ์ที่จะหลบหน้าเขา หลังจากที่พูดแบบนั้นไปแล้ว ผมจึงจ้องตาเขา


    “คุณหนูเอลิเชีย”


    คลาวด์พูดขึ้น


    “คะ.....”


    ฉันตอบสั้นๆในขณะที่จ้องตาของคลาวด์อยู่ ในขณะนั้นเอง คลาวด์ก็ย่อตัวลงคุกเข่า


    ถึงแม้จะคุกเข่าก็ตาม แต่ด้วยส่วนสูงนั้น เขาก็ยังสูงกว่าเด็ก 1 ขวบอย่างฉันอยู่ดี แต่ถึงกระนั้น เขาได้จับมือของฉัน 

    และจุมพิษไปที่ฝ่ามือของฉัน


    “กระผมคลาวด์ ขอสาบานว่าจะเป็นอัศวินของท่าน เป็นดาบของท่าน และเป็นโล่ห์ของท่านครับ”


    ถึงกระนั้นคำพูดและการกระทำของเขากลับทำให้ผมแปลกใจนิดหน่อย แต่แล้ว ผมก็ควบคุมตัวเอง 

    และจ้องมองไปที่คลาวด์


    “ตัวข้าขอรับ”


    ผมพูดไปเบาๆ และ ณ ตอนนั้น พิธีกรรมการรับพันธสัญญาอัศวินก็ได้สิ้นสุดลง


    คลาวด์เป็นอัศวินของเอลิเชียเรียบร้อยแล้ว ความหวังเล็กๆที่เขาจะเลือกเส้นทางอื่นนั้นไม่ปรากฏขึ้น ดังนั้น 

    นอกจากการเลี่ยง Death flag ของตัวเอง ตัวผม เอลิเชีย ควินมาร์ก ก็ได้รับธงครั้งใหญ่มาจากคลาวด์ที่จะ

    ต้องทำการหักทิ้งให้ได้ด้วย___________________ 


    ____________________ในวันต่อมามีคนพบศพของโครธในป่า ข้างๆกันนั้นมีศพของมอสนเตอร์ดุร้าย 

    ทีโรซอร่านอนตายอยู่ด้วยสภาพที่เละเทะและโชกไปด้วยเลือด ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สามารถมีชีวิตรอดกลับ 

    มาได้ แต่เกียรติยศของเขาจะถูกจารึกไว้ในรากตระกูลแห่งควินมาร์กตลอดกาล 

                                                                      ในฐานะอัศวินผู้ซื่อสัตย์ที่ไม่มีใครเทียบเคียงได้

    ***

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×