โรงเรียนวุ่น ละมุนรัก

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 - จุดเริ่มต้นโรงเรียนสหศึกษา

ณ กรุงโตเกียว เวลา 7.55 น.

"หลบปายยยยยยยยยย ขอโทษนะค้าบบบ อ๊ากกกกกกกกก จะไม่ทันแล้ววววววว"

เด็กนักเรียนคนหนึ่งกำลังวิ่งหน้าตั้งเพื่อไปโรงเรียน ให้ทัน 8 โมงเช้า เพราะตอนนี้สายมากแล้ว เข้าชื่อ ฮิโรตะ อาซากิ เด็กหนุ่มที่พึ่งเรียนขึ้นชั้น ม.ปลาย โรงเรียน โซคา (ชายล้วน) แต่ปัจจุบัน ได้เปลี่ยนเป็นโรงเรียนสหศึกษา แล้วเรียบร้อย

ฮิโรตะ อาซากิ        : ตายหล่ะ สายขนาดนี้แล้วหรอเนี่ย ถ้าไปไม่ทันละก็ โดนปีศาจทาโกะ ฆ่าตายแน่ (ทาโกะแปลว่า ปลาหมึกยักษ์) ย๊ากกกกกก ไกล้แล้ว อีกนิดเดียวววววววววววว....................

ป๊อง ปอง ป๊อง ป่อง ป่อง ปอง ป๊อง ปอง "กร๊ากกกกกกกกกกกก กำแพงนรก ทำงานเดี๋ยวนี้"

กำแพงนรก คือประตูใหญ่ของโรงเรียน ซึ่งกำลังเลื่อนปิด จากสัญญาณระฆังเวลาของโรงเรียนเมื่อเวลาครบ 8.00 น.

อาจารย์ โดกิ ทาโกะ  : ฮ่าๆๆๆๆๆ ไอ้พวกนักเรียนที่มาสาย เตรียมโดนลงทัณฑ์ได้เลย กั้นพวกนั้นไว้

ฮิโรตะ อาซากิ          : แว๊กกกกกกกกกกก ม่ายยยยยยยยยยยยยย เหอะๆ ไม่ทันหรอเนี่ย เอ๊ะนั่น

ภาพที่ อาซากิเห็น คือ เด็กนักเรียนผู้หญิง ตาสีฟ้า ผมสีเหลืองทอง หน้าาตาเหมือนออกมาจาก หนังที่ต้องใ้ช้อายุมากกว่าเขาในการเช่ายืม

ฮิโรตะ อาซากิ          : โห ทำไมน่ารักขนาดนี้เนี่ย มาสายเหมือนเราเลย จริงๆแล้วจะว่าไป การเป็นโรงเรียนสหศึกษา ก็ดีเหมือนกันแฮะ แต่ถ้าเป็นไปได้ ช่วยเปลี่ยนเอาปีศาจทาโกะ เป็นอาจารย์สาวสวยด้วยได้ม้ายยยยยยยย ตายแน่ช้าน สายแต่วันแรกเลยเรา

อาจารย์ โดกิ ทาโกะ  : งาย ลูกค้าประจำ ฮิโรตะ อาซากิ.........(ลากเสียงยาว) นึกว่าขึ้น ม. ปลายแล้วจะนิสัยดีขึ้นซะอีกนะ โอ๊ะ เธอคือ

ทามาโอะ นัทสึมิ      : หนูชื่อ ทามาโอะ นัทสึมิ ค่ะ พึ่่งย้ายบ้านมาอยู่แถวนี้ค่ะ ไม่คิดว่าตื่นเช้าแล้ว จะยังมาไม่ทัน รถไฟฟ้าที่โตเกียวนี่ คนแน่นจังเลยนะคะ ^^

อาจารย์ โดกิ ทาโกะ  : อ่อ อย่างงั้นเองหรอกหรอ ไม่เป็นไงจ๊ะ เธอเข้าไปเรียนเถอะ ยังไงก็คราวหน้าอย่ามาช้าอีกนะ

ทามาโอะ นัทสึมิ       :  ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์น่ารักที่สุดเลย (อาจารย์ โดกิ ทาโกะ หน้าแดง)

ฮิโรตะ อาซากิ          : เห......... ไหงอาจารย์ไม่ปล่อยผมบ้างหล่ะ นี่ก็วันแรกเองนะครับ ทีเธออาจารย์ยังปล่อยไปเลยเนี่ย(ทามาโอะ นัทสึมิ เดินเข้าไปในโรงเรียน แล้วหยุดหันหน้ามาแลบลิ้นใส่ อาซากิ)

ฮิโรตะ อาซากิ          :จ๊ากกกก ยัย ๆ ๆ ๆ 

อาจารย์ โดกิ ทาโกะ  : จะโวยวายอะไร ฮะ ฮิโรตะ ก็เด็กคนนั้นพึ่งจะย้ายมาแถวนี้ ก็คงต้องหลงทางบ้างเป็นธรรมดา แต่แกหน่ะ อยู่มาตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว บ้านก็เดินมายังได้ ไปเลย ไปวิ่งรอบสนาม 10 รอบ เดี๋ยวนี้ ปายยยยยย

ฮิโรตะ อาซากิ          : อา อา อา ไปวิ่งก็วิ่ง เชอะ ปีศาจทาโกะ

อาจารย์ โดกิ ทาโกะ  : ฮะ เมื่อกี้ว่าไงนะ

ฮิโรตะ อาซากิ          : เปล่าครับไม่มีอะไรครับ

อาจารย์ โดกิ ทาโกะ  : ดี งั้นเพิ่มอีก 10 รอบบบบบบบบบบ

ฮิโรตะ อาซากิ          : อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ตัดขึ้นมาที่บนอาคารเรียน

โอโตเกะ มาโกะ         : นี่ๆ นารุจัง ดูอะไรอยู่หรอ

เคียวโกะ นารุ            : คนที่วิ่งอยู่นั่นใครหรอ

โอโตเกะ มาโกะ         : อ๋อ คนนั้นหรอ เอ เหมือนจะจำได้อยู่ ตอนรายงานตัวนะ อืมมม... อ๋อ จำได้แล้ว รู้สึกว่าจะชื่อ อาซากิน่ะ

เคียวโกะ นารุ            : อาซากิ

โอโตเกะ มาโกะ         : ทำไมหรอ แอบชอบอาซากิหรอนารุจัง จะว่าไปหมอนี่ก็เท่ห์ อยู่เหมือนกันนะ

เคียวโกะ นารุ            : บ้าสิ มาโกะจัง ก็แค่เหมือนคุ้นๆหน้าเฉยๆนะ (หน้าเริ่มแดง)

โอโตเกะ มาโกะ         : ไม่ชอบก็ดีแล้วแหละ เห็นว่าหมอเนี่ยนะ อันตรายสุดๆเลยแหละ สมัยยังเป็นโรงเรียนชายล้วนนะ หมอนี่ ถล่มโรงเรียนชาย นางาเซะ ซะราบคาบเลย

เคียวโกะ นารุ            : อืม หรอ เป็นผู้ชายที่น่าสนใจจริงๆเลยนะ เอ๊ย น่ากลัวเนอะ

โอโตเกะ มาโกะ         : ยังไงก็อยู่ห่างๆไว้ละกันนารุจัง ป่ะน่ารุจังไปเรียนกันเถอะ

สายตาของนารุไม่ละไปจากอาซากิแม้พริบตาเดียว เธอคิดยังไงกับอาซากิกันแน่นะ

เคียวโกะ นารุ            : อา ซา กิ อย่างงั้นหรอ ฮิฮิ