ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : แผนการเจ้าตัวยุ่ง จบละ100%
\"หวัดดีจ๊ะมาคนเดียวเหรอ\"
ชายหนุ่มเหลือบตาสีฟ้าสวยมองไปทางต้นเสียงที่มายืนอยู่ข้างๆดูเขาเล่นเกม หญิงสาวหน้าตาดี ผมทอง ตาสีอเมทิส ในขณะที่สมองกำลังพิจารณาว่าคนข้างๆคือใครหญิงสาวก็เอ่ยขึ้นอีกประโยค
\"คาลีแล้วเเฟรี่จังละ\"
พี่ลอเรีย!!
คำตอบที่ได้ทำให้ต้องหันไปมองคนข้างๆตรงๆ หญิงสาววันนี้มาในชุดเกาะอกสีดำ กระโปรงยีนตัวสั้น และส้นตึกที่เพิ่งความสูงให้เธออีกหลายเซนต์
\"พี่ลอเรียมาทำอะไรที่นี้ครับ\"
ลอเรียขมวดคิวกับคำถามที่ได้อย่างครุ่นคิดก่อนที่จะแย้มร้อยยิ้มหวานแล้วเฉลยคำตอบให้หนุ่มน้อยตรงหน้า
\"มาเดทจับคู่จ๊ะ\"
\"เดทจับคู่\" คาโล(เฟริน)ทวน คิวขมวดเขาหากันอย่างสงสัยว่ามันคืออะไร
เดทนะรู้ว่าอะไร แต่ไอ้เดทจับคู่นี่ มันเป็นอย่างไง
ลอเรียมองหน้าน้องชายตรงหน้าที่ทำท่าอิโนเซนหนัก จนทำให้เธออดที่จะขำไม่ได้ แล้วจึงรีบเอ่ยขยายความ
\"เดทจับคู่ก็เหมือนกะเดททั้วไปละ แต่แค่เราไม่ได้ไปกะแฟน ไปกะคนอื่นที่ยังไม่ค่อยจะรู้จัก แต่ถ้าคนที่ไม่มีแฟนไปก็อาจจะได้แฟนกับมาก็ได้นะ ว่าไงสนใจที่จะไปพร้อมกันไหมจ๊ะ\"
คาโล(เฟริน)นิ่งคิดครู่หนึ่ง นัยน์ตาสีฟ้าพราวระริกถูกใจคำชวน เขาแย้มรอยยิ้มบางที่ทำให้หลายสาวที่ผ่านมาเห็นหน้าแดงเป็นทิวแถวไม่เว้นพี่คนสวยที่เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรก แล้วตอบตกลงด้วยเสียงนุ่ม ทำสาวๆละลาย
\"ตกลงครับ น่าสนุกดี\"
ลอเรียทำท่าตกใจกับคำตอบที่ได้รับ แต่ก็รีบเก็บอาการทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทันที เธอไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะยอมรับคำชวน เพราะนายนี่รักน้องสาวสุดสวยขาดใจไม่เคยมองสาวไหน มันช่างประหลาดต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ นี้น้องสาวคนสวยไปทำอะไรอีกละเนีย
ลอเรียยิ้มหวานให้คาโลอีกครั้ง แม้คราวนี้สายตาที่มองมาจะเต็มไปด้วยความสงสัย
\"งั้นไปกันเถอะ พวกนั้นคงมากันแล้ว\"
\"ครับ\"
แล้วคาโล ก็เดินตามลอเรีย ออกจากเกมเซนเตอร์ไปเงียบๆ
กลับมาที่บ้าน
\"ลูคัส เฟริน ไปไหน\" เสียงดุที่ตอนนี้จะกลายเป็นเอกลักษณ์ใหม่ของอาจารย์ห้องพยาบาลไปแล้ว
ท่าท่างที่ดูงุดหงิดนิดๆ กับเสียงดุหน่อยๆ ที่เจ้าตัวพยายามควบคุมอารมณ์สุดฤทธิ์ เพื่อไม่ให้ความแตก ทำให้เจ้าตัวยิ่งเป็นที่นิยมในหมู่สาวน้อยผู้ชื่นชอบคนขรึม สายตาเฉยชาแต่แฝงความอ่อยโยน เวลาทำงานยิ่งเรียกเหล่าสาวๆผู้ชื่นชอบคนขี้อาย ทำให้ตอนนี้ห้องพยาบาลเป็นแหล่งชุมนุ่มสาวๆไปแล้ว มันมากเสียยิ่งกว่าตอนที่ยังเป็นคนเดิม คนที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ห้องกลับแทบจะเงียบสนิท
\"ออกไปข้างนอกเป็นว่าจะไปเล่นเกมเดียวก็คงจะกลับมั้ง\" อาจารย์ฝ่ายปกครองคนสวยตอบพร้อมแถมยิ้มหวาน
สาวสวย ยิ้มง่าย ขวัญใจหนุ่มน้อยทั้งหลายที่ยอมทำตัวผิดระเบียบแทบจะทุกวัน เพื่อที่จะได้เข้าไปพบอาจารย์สุดสวยในห้องปกครอง แต่เธอกับไม่เป็นที่นิยมสักเท่าไรในหมู่แฟนคลับอาจารย์ห้องพยาบาล ก็แม่คนสวยเล่นเกาะติดชนิดคนนี้ของของฉัน ว่างเป็นมานั่งคุมที่ห้องพยาบาล แทบทั้งวัน
\"นี่ก็ได้เวลาแล้วทำไมยังไม่กลับ\" อารมณ์บูดที่ควบคุมสะสมมาทั้งวันถูกปลดปล่อยเมื่อกลับเข้าบ้าน น้ำเสียงเลยห้วนสนิท
\"ใจเย็นๆน่า ลอรี่ เดียวหิวก็กลับมาเองละ\"
\"ลูคัส !!\" เสียงคนงุดหงิดตวาด เมื่อแม่สาวตัวกวนเรียกชื่อผิดอีกแล้ว
\"จ้าๆ จะพยายามนะลอรี่\" เจ้าหล่อนยังยียวน
\"แก~อย่างลองดีใช่มะ\" เสียงตะโกนดังลั่น
แต่ยังไม่ทันที่ฝ่ายหญิงจะเอ่ยต่อคำต่อ เพื่อนอีกคนที่ได้ยินเสียงดังก็เดินเข้ามาขัด
\"พอได้แล้วทังคู่ละ โตจนเป็นอาจารย์แล้วยังทะเลาะกันเป็นเด็กอนุบาลไปได้\"
\"โรเวนนี่นายมาชวยไอ้บ้านั้นรุมฉันใช้มะ\" คนงุดหงิดยังหาเรื่อง
คนห้ามเลยมองสบตาไปอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนที่จะถอนใจแล้วเอ่ยต่อ
\"แล้วนายจะทำไง จะฆ่ามันรึไง อย่างลืมสิ ไอ้คนตรงหน้ามันอยู่ในร่างนายนะ นายจะทำรายตัวเองรีไง\"
คำเตือนที่ทำให้คนขาดสติกลับมากมีสติอีกครั้ง แม้จะยังกัดฟัดกรอดๆ อย่างไม่สบอารมณ์
\"แล้วนี่ เฟรินกลับมารึยัง ได้เวลากลับแล้วนี่\" โรเวนเปรยเมื่อทุกอย่างกลับสู่ปกติสุข
\"ยัง\" สาวสวยผู้ยุ่งอยู่กะการจัดโต๊ะอาหารตอบ
\"ไปไหน\"
\"เล่นเกม\"
\"พี่โรเวนครับ เฟรินโทรมาบอกว่าไม่ต้องรอกินข้าว และยังบอกว่าไม่ต้องล็อคบ้านจะกลับดึก\"
นัยน์ตาสีน้ำเงินฉายแววสงสัยก่อนที่จะเอ่ยถามต่อ
\"คิล แล้วมันบอกรึปล่าวว่าไปไหน\"
คิลผยักหน้า แล้วตอบ
\"ไปเดทจับคู่กะพี่ลอเรียครับ\"
\"เดทจับคู่\" โรเวลทวนเสียงดัง แม้แต่ลอเรนซ์กะลูคัสยังหันมามองอย่างไม่เชื่อหู =o= : -o- : 0_0
\"ที่ไหน!\" =_=*
\"ไนท์คลัป หลังมอ เซนเตอร์ครับ\" นัยน์ตาสีม่วงวาววับเมื่อพูดถึงสถานที่ๆตัวเองอยากไปมั่ง *o*
\"ลูคัสเดียวกินข้าวเสร็จไปตามกลับมา\" =_=**
คำสั่งที่ได้รับทำเอาคนฟังชักสีหน้าไม่พอใจแล้วย้อน
\"ทำไมต้องเป็นฉัน\"
\"นายเป็นอาจารย์ปกครองแล้ววันนี้ก็เวรนายดูแลเด็ก\"คำตอบที่ได้รับทำเอาแทบหน้าทิ่มอีกรอบ
\"หา!! ได้ไงเนีย ความจริงฉันเป็นอาจารย์ห้องพยาบาลนะ แล้วนายก็เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาทำไมไม่ไปตามเองละ\" YoY
\"ฉันมีงาน ไม่ใช่พวกว่างมากเหมือนนาย\" =_=*** กล่าวจบก็เดินกลับขึ้นห้องตัวเองไปโดยไม่รอฟังคำตอบตกลงของเพื่อน
\"ลอรี่ไปด้วยกันนะ\" ToT
\"ไม่\" น้ำเสียงเรียบเย็นชา =_=
\"ทำไมอะ\" YoY
\"ไม่ใช่เรื่องของฉัน\"น้ำเสียงเริ่มบูด =_=*
\"นายไม่ห่วงความบริสุทธิ์ของร่างกายนายรึไง\" น้ำเสียงปนความน้อยใจ แต่นัยน์ตาสีอเมทิสกับวาวระริก
\"ก็ได้ \"พยักหน้า ถอนหายใจ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจำไจ =_=** หน้าบูด ส่วนคนฟังคำตอบแย้มยิ้มหวานอย่างพอใจยิ่งนัก
\"พี่ผมไปด้วย\" ผู้ถูกลืมแทรกขึ้น นัยน์ตาสีม่วงของคนเด็กกว่าเจือกระแสอ้อนวอน ในสายตาที่มุ่งมัน
\"ไม่ได้ เขาห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18เข้า \" =_=***
\"แล้วทำไมเฟรินในร่างคาโลเข้าได้\" คำย้อนทำเอาคนตอบอยากตอยปากคนถามที่ถามเซ้าซี้ไม่ดูอารมณ์คนตอบ
\"คาลี่ตัวโตเขาเลยให้เข้านะคิลลี\" ^_^!
\"แต่ร่างคาโลก็สูงกว่าผมไม่กี่เซนต์\" เด็กดื้อยังเถียงข้างๆคูๆ คนตอบที่เลยสติแตกตวาดกลับ
\"ยังไงนายก็ไปไม่ได้ \" ทำเอาคนอยากไปด้วยสะดุ้ง ก้มหน้างุดๆ หุบปากไม่กล้าต่อคำ
\"ใจเย็นค่อยๆพูดก็ได้ลอรี่\"เสียงใสหวังบรรเทาบรรยากาศมาคุ
\"shut up! lukus (ชัสอัพ ลูคัส) \" พร้อมนัยน์ตาสีดำสนิทที่บูดสนิทตรงมาปรามเพื่อนปากมาก
\"เข้าใจแล้วใช่ไหมคิล\"
คนอารมณ์ไม่ดีหันมาถามคำตอบเด็กในปกครองเสียงเย็น หลังจากทำให้เพื่อนข้างตัวยอมอยู่เฉยๆรออย่างเจี๋ยมเจี้อม
\"ครับ\"
\"ดีมีอะไรจะทำก็ไปทำซะ\"
\"ขอตัวครับ\" กล่าวจบก็วิ่งจู๊ดหายไปจากสายตาของสองรุ่นพี่
ที่ไนท์คลัป หลังมอเซนเตอร์
\"สวัสดีค่ะ มาเรีย ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณชื่อ\"
หญิงสาวหน้าตาดี ผิวขาวออกชมพู ผมยาวเป็นลอนสีทอง นัยน์ตาสีเขียวน้ำทะเล ในชุดสายเดียว มินิสเกิสยีน รองเท้าส้นตึก มองคาโลตาเนมัน พร้อมกับส่งคำถามเสียงหวานหยดย้อยไปให้
ชายหนุ่มเหลือบสายตาไปดู ทางหญิงสาว ด้วยสายตาเย็นชา เพียงชั่วครู่ แล้วก็กลับมาสนใจเครื่องดื่มของตัวเองต่อ
\"คาลี่ไม่ได้ยินที่มาเรียจังถามรึไง\" ลอเรียที่นั้งข้างๆกะทุ้งแล้วกระซิบถาม
\"ได้ยินฮะ แต่ขี้เกียจตอบ\" คาโล(เฟริน)ตอบเสียงเบาให้ได้ยินแค่สองคน
\"ทำไม\" ลอเรียมองน้องชายตัวดีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย
\"ไม่ใช้สเปก\" คำตอบเล่นเอาคนฟังตาค้าง ก่อนถึงบ้างอ้อ แล้วนึกแซว
\"คงต้องแบบเฟรี่สินะ ฮึๆ แล้วนี้ก็คงทะเลาะกันอีกละซี้\"
คาโลหันมามองลอเรียด้วยสายตาไม่พอใจ แต่มันกลับเป็นภาพที่ทำให้คนเป็นพี่สาวยิ่งยิ้มกว้างเพราะหน้าน้องชายมันแดงเป็นตำลึง
\"กลับไปง้อ เฟรี่ดีกว่ามั้ง\" พี่สาวตัวดียั่งนึกแหย่ไม่เลิก
สายตาไม่พอใจตอนแรกเลยเริ่มเย็นชาลง แต่หน้ากลับร้อนกว่าเก่า เลยเรื่อสีมากขึ้น
\"สายตาอย่างงั้นเวลาหน้าแดงนะไม่ได้ผลหรอกนะคาลี่\" เธอยิ้มเอ็นดูแล้วเอ่ยต่อ
\"กลับไปง้อเฟรี่ที่บ้านปะ\"
ใครจะยอมกลับไปง้อมัน มันนะผิด
คำค้านที่ดังได้แค่ในใจ เปืองหน้ากลับไปยกแก้วเหล้าดื่มแก้กลุ้ม และแทนการตัดบท คนเป็นพี่เลยได้แต่สายหน้าเอือม ไม่กล่าวต่อ
หญิงสาวผู้เล็งคาโลไว้แต่แรก นั้นมองสองพีน้องคุยกันได้สักพักแม้เธอจะไม่ได้ยินที่ทั้งคู่คุยกันแต่จากที่เห็นมันคงทำให้ชายหนุ่มเครียดกล่าวเก่า เธอเลยตัดสินใจที่จะทักเขาอีกครั้ง
\"เอ้อ ช่วยบอกชื่อหน่อยได้ไหมค่ะ\"
ยุ่งจริง นึกว่าในใจแต่ก็ยอมหันหน้าไปมองสาวตรงหน้าแล้วตอบ
\"คาโล วาเนบลี\"
หญิงสาวยิ้มมาขึ้นเมื่อเขายอมสนใจเธอ เลยรีบถามต่อ
\"เออคุณคาโลมีแฟนรึยังค่ะ\"
คาโลมองสาวตรงหน้าอย่างพิจารณา หล่อนสวย น่ารัก แต่ไม่ใช่สเปก แถมถามงี้แสดงว่าอยากจับเขา เขาเลยยิ้มเยียดๆที่มุมปากแล้วตอบออกไป
\"มีแล้ว\"
ทำนพน้ำตาแทบพัง เขาคนนั้นมีแฟนแล้วจริงๆ แฟนเขาต้องสวยมาก และเขาก็รักแฟนมากแน่ถึงไม่มองใครเลย นี่คงทะเลาะกะแฟนสินะ ถึงยอมมางานมิสติง
ความเงียบเหงาเกาะกุมใจหญิงสาวจนเธอทนไม่ไหวลุกออกจากงานไปก่อน ส่วนพ่อหนุ่มต้นเรื่องก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ดื่มเหล้าต่อ
ที่บ้าน
\"นี้คาโลนายรู้ไหมว่า เฟรินมันเอาร่างแก่ไปเที่ยวสาวที่ไนท์คลัปแล้ว\"
\"ว่าไงนะคิล\" เสียงหวานตะหวาด
\"บอกว่าเฟรินมันเอาร่างกายแกไปเทียวไนท์คลัปแล้ว\" คิลทวน
\"ไปกัน\" เฟริน(คาโล)ลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอ่านหนังสือมานาน เดินตรงมาทางคิล แล้วเดินนำไป
\"แต่พวกพี่ๆไม่ให้ไป\" คิลค้าน
\"แล้วคิลว่าเฟรินมันจะยอมกลับมารึไง\" เสียงหวานฮ้วนไม่ฟังความ
\"พี่ลอเรนซ์กะลูคัสเป็นคนไปตามนายไม่ต้องห่วงหรอกน่า\" โรแย้งขึ้น
\"ไม่ต้องห่วง พวกนายก็พูดได้สิ ไม่ใช่ตัวนายนี่\"
\"ใจเย็นๆ คาโล\"
\"จะไปไม่ไป ถ้าไม่ไปฉันไปคนเดียวก็ได้\" เฟรินตัดบท เดินออกจากห้อง
\"ไป คาโล รอด้วย\" คิลตะโกนไล่หลัง วิ่งตามออกจากห้อง ส่วนโรก็เดินตามมาติดๆ
สองหนุ่ม หนึ่งสาว แอบเอารถมอไซย์ สองคันออกจากหลังบ้านตรงไปไนท์คลัปจากทางหลังบ้าน ขณะที่พวกพี่ๆ กำลังจะเอารถยนต์ออกไปทางหน้าบ้าน
กลับไปที่ไนท์คลัป
หลังจากดื่มพูดคุยกันได้สักพักกะคนที่ตัวเองหมายตา แต่ละคู่ก็รีบลุกออกไปเต้นรำ ยกเว้นแต่หนุ่มผมเงินที่ยังนั่งดื่มอย่างไม่รู้จักเมา อย่างกับว่าเหล้าเป็นน้ำก็ไม่ปาน
\"หนุ่มน้อยไปเต้นก็พี่ๆดีกว่านะจ๊ะ\" สาวสวยที่มองอยู่ห่างๆคนหนึ่งเดินเข้ามาทัก
คาโลยังไม่สนใจ และดื่มเครื่องดื่มต่อไป
\"ไปเต้นดีกว่าน่านะปะ\" หญิงสาวคนเดิมนั่งลงข้างๆแล้วเริ่มดึงแขน เป็นจังหวะเดียวกะที่สาวน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมเพื่อนอีกสองคน และเห็นภาพนั้นเขาพอดี
\"คาโล!!\" เสียงใสตะหวาดเสียงสูงดังลั้น ทำให้กลุ่มคนที่เคยนั้งด้วยกันแล้วลุกไปเต้นพากันหันมามองทางหญิงสาว
เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าใครมาก็รีบเกาะมือสาวสวยจอมตื้อออกอย่างรวดเร็วแล้วรีบตรงไปหา หญิงสาวแทบจะทันที
เฟริน(คาโล)มองหน้าแฟนอย่างเอาเรื่องก่อนที่จะค้อนควับหันหลังจะเดินหนี
คาโล(เฟริน)เห็นเจ้าหล่อนทำท่าจะหนีหน้าเลยรีบรวบตัวเข้าสู่อ้อมกอด พรางกะซิบที่ข้างหู
\"ขอโทษ\"
หญิงสาวมองคนที่ถือโอกาสกอดเธอสายตาเคืองๆ ก่อนเอ่ย
\"แล้วทำ ทำไม\"
คาโลกะชับอ้อมแขนแน่นขึ้นแล้วกล่าวต่อ
\"อยากให้นายสนใจ\"
คำพูดที่ได้รับทำเอาหน้างามๆขึ้นสีเรือง แล้วเริ่มดิ่น
\"ปล่อย ฉันจะกลับบ้าน\"
\"กลับด้วยกันนะ\" ชายหนุ่มยอมปล่อยสาวน้อยออกจากอ้อมแขน แต่ก็ยังคว้ามือสาวเจ้ามากุมอย่างถือสิทธิ์ แล้วจึงหันไปตะโกนออกพี่สาวที่มาด้วยกัน
\"พี่ลอเรีย ผมกลับกะเฟรินก่อนนะครับ\"
\"จ้า เออคิล โร อย่าให้คาลีเป็นคนขี่ละ มันดื่มไปเยอะ\" ลอเรียตะโกนตอบ แล้วยังไม่ลืมกำชับโร กะคิล เรื่องปริมาณการดื่มของคาโล
แฟนเขาคนนั้นสวยจริงๆ และคงรักกันมากสินะถึงขนาดยอมมาตามเองถึงที่ ความคิดที่ยิ่งทำให้น้ำตาตกในมากขึ้นในใจสาวน้อยนามมาเรีย
ที่เฝ้ามองเหตุการณ์ตั้งแต่ เสียงใสตะหวาดนามเขาคนนั้นดังลั้น
หลังจากพวกเด็กๆแอบหนีเทียวออกจากคลัป กลับบ้านไปปะมาณ 5 นาที ชายหญิงคู่หนึ่งก็เข้ามาข้างในร้าน
ลอเรียจำใบหน้าของทั้งคู่ได้ในทันทีแล้วตะโกนเรียก
\"พี่ลูคัส พี่ลอเรน่าทางนี้ค่ะ\"
ลอเรนซ์และลูคัสหันไปมองทางต้นเสียง แล้วสาวเท้าเข้าไปไกล้
\"นี่ลอรี่ คนรูจักเธอนี่หน้าตาดีทั้งนั้นเลยนะ แล้วนั้นพีสาวเหรอ หน้าเหมือนกันจัง\"เพื่อนต่างโรงเรียนที่ยืนอยู่ใกล้ถามขึ้น
\"แน่อยู่แล้ว และนั้นก็ไม่ใช่พี่สาวแต่เป็นอาจารย์ที่ร.ร.\" ยิ้มอย่างภูมิใจ
\"ลอรี่เห็นคาลี่รึปล่าว คิลลี่บอกว่ามาที่คลัปนี้\" ลูคัสกล่าวพร้อมรอยยิ้ม(ลอเรนซ์เรียนแบบคำพูดและท่าทางความจะได้ไม่แตก)
\"อ้อเพิ่งกลับไปตะกี้เองค่ะ\" ลอเรียตอบหน้าติดจะแดงๆเพราะได้คุยกะอาจารย์ที่ต้นแอบปลื้ม
\"กลับไปแล้ว ใครพากลับจ๊ะ\" อาจารย์สาวสวยที่มาพร้อมกันถามขึ้น
\"พวกเฟรี่มาพาตัวกลับค่ะ\" น้ำเสียงที่ตอบเต็มไปด้วยความสงสัย
\"ขอบใจที่บอกนะ\" ลูคัสกล่าวก่อนที่จะหันหน้าเดินกลับ
\"จะกลับแล้วรึค่ะ\" ลอเรียกล่าวออกมาด้วยความเสียดาย
\"จะกลับแล้วละจ๊ะไม่มีงานต้องทำแล้วนี้ เจอกันวันจันทร์นะลอรี่จัง\" ลอเรน่าเป็นพูดตอบแทนก่อนจะสาวเท้าเดินตามชายหนุ่มที่เดินออกไปก่อน
\"ว่าเสียดายจังนึกว่าจะได้เต้นกะพี่ลูคัสซักเพลง\" ลอเรียเปรยขณะมองตามอาจารย์หนุ่มจนเขาเดินออกจากร้านไปพร้อมกับอาจารย์ที่มาพร้อมกัน
.........................................
จบ........สักทีตอนนี้ กว่าจะจบได้ดอกจนเกือบเค็ม 555
ขอบคุณที่เม้มให้เจ้าคะ
ชายหนุ่มเหลือบตาสีฟ้าสวยมองไปทางต้นเสียงที่มายืนอยู่ข้างๆดูเขาเล่นเกม หญิงสาวหน้าตาดี ผมทอง ตาสีอเมทิส ในขณะที่สมองกำลังพิจารณาว่าคนข้างๆคือใครหญิงสาวก็เอ่ยขึ้นอีกประโยค
\"คาลีแล้วเเฟรี่จังละ\"
พี่ลอเรีย!!
คำตอบที่ได้ทำให้ต้องหันไปมองคนข้างๆตรงๆ หญิงสาววันนี้มาในชุดเกาะอกสีดำ กระโปรงยีนตัวสั้น และส้นตึกที่เพิ่งความสูงให้เธออีกหลายเซนต์
\"พี่ลอเรียมาทำอะไรที่นี้ครับ\"
ลอเรียขมวดคิวกับคำถามที่ได้อย่างครุ่นคิดก่อนที่จะแย้มร้อยยิ้มหวานแล้วเฉลยคำตอบให้หนุ่มน้อยตรงหน้า
\"มาเดทจับคู่จ๊ะ\"
\"เดทจับคู่\" คาโล(เฟริน)ทวน คิวขมวดเขาหากันอย่างสงสัยว่ามันคืออะไร
เดทนะรู้ว่าอะไร แต่ไอ้เดทจับคู่นี่ มันเป็นอย่างไง
ลอเรียมองหน้าน้องชายตรงหน้าที่ทำท่าอิโนเซนหนัก จนทำให้เธออดที่จะขำไม่ได้ แล้วจึงรีบเอ่ยขยายความ
\"เดทจับคู่ก็เหมือนกะเดททั้วไปละ แต่แค่เราไม่ได้ไปกะแฟน ไปกะคนอื่นที่ยังไม่ค่อยจะรู้จัก แต่ถ้าคนที่ไม่มีแฟนไปก็อาจจะได้แฟนกับมาก็ได้นะ ว่าไงสนใจที่จะไปพร้อมกันไหมจ๊ะ\"
คาโล(เฟริน)นิ่งคิดครู่หนึ่ง นัยน์ตาสีฟ้าพราวระริกถูกใจคำชวน เขาแย้มรอยยิ้มบางที่ทำให้หลายสาวที่ผ่านมาเห็นหน้าแดงเป็นทิวแถวไม่เว้นพี่คนสวยที่เพิ่งเห็นเป็นครั้งแรก แล้วตอบตกลงด้วยเสียงนุ่ม ทำสาวๆละลาย
\"ตกลงครับ น่าสนุกดี\"
ลอเรียทำท่าตกใจกับคำตอบที่ได้รับ แต่ก็รีบเก็บอาการทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทันที เธอไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะยอมรับคำชวน เพราะนายนี่รักน้องสาวสุดสวยขาดใจไม่เคยมองสาวไหน มันช่างประหลาดต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ นี้น้องสาวคนสวยไปทำอะไรอีกละเนีย
ลอเรียยิ้มหวานให้คาโลอีกครั้ง แม้คราวนี้สายตาที่มองมาจะเต็มไปด้วยความสงสัย
\"งั้นไปกันเถอะ พวกนั้นคงมากันแล้ว\"
\"ครับ\"
แล้วคาโล ก็เดินตามลอเรีย ออกจากเกมเซนเตอร์ไปเงียบๆ
กลับมาที่บ้าน
\"ลูคัส เฟริน ไปไหน\" เสียงดุที่ตอนนี้จะกลายเป็นเอกลักษณ์ใหม่ของอาจารย์ห้องพยาบาลไปแล้ว
ท่าท่างที่ดูงุดหงิดนิดๆ กับเสียงดุหน่อยๆ ที่เจ้าตัวพยายามควบคุมอารมณ์สุดฤทธิ์ เพื่อไม่ให้ความแตก ทำให้เจ้าตัวยิ่งเป็นที่นิยมในหมู่สาวน้อยผู้ชื่นชอบคนขรึม สายตาเฉยชาแต่แฝงความอ่อยโยน เวลาทำงานยิ่งเรียกเหล่าสาวๆผู้ชื่นชอบคนขี้อาย ทำให้ตอนนี้ห้องพยาบาลเป็นแหล่งชุมนุ่มสาวๆไปแล้ว มันมากเสียยิ่งกว่าตอนที่ยังเป็นคนเดิม คนที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ห้องกลับแทบจะเงียบสนิท
\"ออกไปข้างนอกเป็นว่าจะไปเล่นเกมเดียวก็คงจะกลับมั้ง\" อาจารย์ฝ่ายปกครองคนสวยตอบพร้อมแถมยิ้มหวาน
สาวสวย ยิ้มง่าย ขวัญใจหนุ่มน้อยทั้งหลายที่ยอมทำตัวผิดระเบียบแทบจะทุกวัน เพื่อที่จะได้เข้าไปพบอาจารย์สุดสวยในห้องปกครอง แต่เธอกับไม่เป็นที่นิยมสักเท่าไรในหมู่แฟนคลับอาจารย์ห้องพยาบาล ก็แม่คนสวยเล่นเกาะติดชนิดคนนี้ของของฉัน ว่างเป็นมานั่งคุมที่ห้องพยาบาล แทบทั้งวัน
\"นี่ก็ได้เวลาแล้วทำไมยังไม่กลับ\" อารมณ์บูดที่ควบคุมสะสมมาทั้งวันถูกปลดปล่อยเมื่อกลับเข้าบ้าน น้ำเสียงเลยห้วนสนิท
\"ใจเย็นๆน่า ลอรี่ เดียวหิวก็กลับมาเองละ\"
\"ลูคัส !!\" เสียงคนงุดหงิดตวาด เมื่อแม่สาวตัวกวนเรียกชื่อผิดอีกแล้ว
\"จ้าๆ จะพยายามนะลอรี่\" เจ้าหล่อนยังยียวน
\"แก~อย่างลองดีใช่มะ\" เสียงตะโกนดังลั่น
แต่ยังไม่ทันที่ฝ่ายหญิงจะเอ่ยต่อคำต่อ เพื่อนอีกคนที่ได้ยินเสียงดังก็เดินเข้ามาขัด
\"พอได้แล้วทังคู่ละ โตจนเป็นอาจารย์แล้วยังทะเลาะกันเป็นเด็กอนุบาลไปได้\"
\"โรเวนนี่นายมาชวยไอ้บ้านั้นรุมฉันใช้มะ\" คนงุดหงิดยังหาเรื่อง
คนห้ามเลยมองสบตาไปอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนที่จะถอนใจแล้วเอ่ยต่อ
\"แล้วนายจะทำไง จะฆ่ามันรึไง อย่างลืมสิ ไอ้คนตรงหน้ามันอยู่ในร่างนายนะ นายจะทำรายตัวเองรีไง\"
คำเตือนที่ทำให้คนขาดสติกลับมากมีสติอีกครั้ง แม้จะยังกัดฟัดกรอดๆ อย่างไม่สบอารมณ์
\"แล้วนี่ เฟรินกลับมารึยัง ได้เวลากลับแล้วนี่\" โรเวนเปรยเมื่อทุกอย่างกลับสู่ปกติสุข
\"ยัง\" สาวสวยผู้ยุ่งอยู่กะการจัดโต๊ะอาหารตอบ
\"ไปไหน\"
\"เล่นเกม\"
\"พี่โรเวนครับ เฟรินโทรมาบอกว่าไม่ต้องรอกินข้าว และยังบอกว่าไม่ต้องล็อคบ้านจะกลับดึก\"
นัยน์ตาสีน้ำเงินฉายแววสงสัยก่อนที่จะเอ่ยถามต่อ
\"คิล แล้วมันบอกรึปล่าวว่าไปไหน\"
คิลผยักหน้า แล้วตอบ
\"ไปเดทจับคู่กะพี่ลอเรียครับ\"
\"เดทจับคู่\" โรเวลทวนเสียงดัง แม้แต่ลอเรนซ์กะลูคัสยังหันมามองอย่างไม่เชื่อหู =o= : -o- : 0_0
\"ที่ไหน!\" =_=*
\"ไนท์คลัป หลังมอ เซนเตอร์ครับ\" นัยน์ตาสีม่วงวาววับเมื่อพูดถึงสถานที่ๆตัวเองอยากไปมั่ง *o*
\"ลูคัสเดียวกินข้าวเสร็จไปตามกลับมา\" =_=**
คำสั่งที่ได้รับทำเอาคนฟังชักสีหน้าไม่พอใจแล้วย้อน
\"ทำไมต้องเป็นฉัน\"
\"นายเป็นอาจารย์ปกครองแล้ววันนี้ก็เวรนายดูแลเด็ก\"คำตอบที่ได้รับทำเอาแทบหน้าทิ่มอีกรอบ
\"หา!! ได้ไงเนีย ความจริงฉันเป็นอาจารย์ห้องพยาบาลนะ แล้วนายก็เป็นอาจารย์ที่ปรึกษาทำไมไม่ไปตามเองละ\" YoY
\"ฉันมีงาน ไม่ใช่พวกว่างมากเหมือนนาย\" =_=*** กล่าวจบก็เดินกลับขึ้นห้องตัวเองไปโดยไม่รอฟังคำตอบตกลงของเพื่อน
\"ลอรี่ไปด้วยกันนะ\" ToT
\"ไม่\" น้ำเสียงเรียบเย็นชา =_=
\"ทำไมอะ\" YoY
\"ไม่ใช่เรื่องของฉัน\"น้ำเสียงเริ่มบูด =_=*
\"นายไม่ห่วงความบริสุทธิ์ของร่างกายนายรึไง\" น้ำเสียงปนความน้อยใจ แต่นัยน์ตาสีอเมทิสกับวาวระริก
\"ก็ได้ \"พยักหน้า ถอนหายใจ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจำไจ =_=** หน้าบูด ส่วนคนฟังคำตอบแย้มยิ้มหวานอย่างพอใจยิ่งนัก
\"พี่ผมไปด้วย\" ผู้ถูกลืมแทรกขึ้น นัยน์ตาสีม่วงของคนเด็กกว่าเจือกระแสอ้อนวอน ในสายตาที่มุ่งมัน
\"ไม่ได้ เขาห้ามเด็กอายุต่ำกว่า 18เข้า \" =_=***
\"แล้วทำไมเฟรินในร่างคาโลเข้าได้\" คำย้อนทำเอาคนตอบอยากตอยปากคนถามที่ถามเซ้าซี้ไม่ดูอารมณ์คนตอบ
\"คาลี่ตัวโตเขาเลยให้เข้านะคิลลี\" ^_^!
\"แต่ร่างคาโลก็สูงกว่าผมไม่กี่เซนต์\" เด็กดื้อยังเถียงข้างๆคูๆ คนตอบที่เลยสติแตกตวาดกลับ
\"ยังไงนายก็ไปไม่ได้ \" ทำเอาคนอยากไปด้วยสะดุ้ง ก้มหน้างุดๆ หุบปากไม่กล้าต่อคำ
\"ใจเย็นค่อยๆพูดก็ได้ลอรี่\"เสียงใสหวังบรรเทาบรรยากาศมาคุ
\"shut up! lukus (ชัสอัพ ลูคัส) \" พร้อมนัยน์ตาสีดำสนิทที่บูดสนิทตรงมาปรามเพื่อนปากมาก
\"เข้าใจแล้วใช่ไหมคิล\"
คนอารมณ์ไม่ดีหันมาถามคำตอบเด็กในปกครองเสียงเย็น หลังจากทำให้เพื่อนข้างตัวยอมอยู่เฉยๆรออย่างเจี๋ยมเจี้อม
\"ครับ\"
\"ดีมีอะไรจะทำก็ไปทำซะ\"
\"ขอตัวครับ\" กล่าวจบก็วิ่งจู๊ดหายไปจากสายตาของสองรุ่นพี่
ที่ไนท์คลัป หลังมอเซนเตอร์
\"สวัสดีค่ะ มาเรีย ค่ะ ไม่ทราบว่าคุณชื่อ\"
หญิงสาวหน้าตาดี ผิวขาวออกชมพู ผมยาวเป็นลอนสีทอง นัยน์ตาสีเขียวน้ำทะเล ในชุดสายเดียว มินิสเกิสยีน รองเท้าส้นตึก มองคาโลตาเนมัน พร้อมกับส่งคำถามเสียงหวานหยดย้อยไปให้
ชายหนุ่มเหลือบสายตาไปดู ทางหญิงสาว ด้วยสายตาเย็นชา เพียงชั่วครู่ แล้วก็กลับมาสนใจเครื่องดื่มของตัวเองต่อ
\"คาลี่ไม่ได้ยินที่มาเรียจังถามรึไง\" ลอเรียที่นั้งข้างๆกะทุ้งแล้วกระซิบถาม
\"ได้ยินฮะ แต่ขี้เกียจตอบ\" คาโล(เฟริน)ตอบเสียงเบาให้ได้ยินแค่สองคน
\"ทำไม\" ลอเรียมองน้องชายตัวดีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย
\"ไม่ใช้สเปก\" คำตอบเล่นเอาคนฟังตาค้าง ก่อนถึงบ้างอ้อ แล้วนึกแซว
\"คงต้องแบบเฟรี่สินะ ฮึๆ แล้วนี้ก็คงทะเลาะกันอีกละซี้\"
คาโลหันมามองลอเรียด้วยสายตาไม่พอใจ แต่มันกลับเป็นภาพที่ทำให้คนเป็นพี่สาวยิ่งยิ้มกว้างเพราะหน้าน้องชายมันแดงเป็นตำลึง
\"กลับไปง้อ เฟรี่ดีกว่ามั้ง\" พี่สาวตัวดียั่งนึกแหย่ไม่เลิก
สายตาไม่พอใจตอนแรกเลยเริ่มเย็นชาลง แต่หน้ากลับร้อนกว่าเก่า เลยเรื่อสีมากขึ้น
\"สายตาอย่างงั้นเวลาหน้าแดงนะไม่ได้ผลหรอกนะคาลี่\" เธอยิ้มเอ็นดูแล้วเอ่ยต่อ
\"กลับไปง้อเฟรี่ที่บ้านปะ\"
ใครจะยอมกลับไปง้อมัน มันนะผิด
คำค้านที่ดังได้แค่ในใจ เปืองหน้ากลับไปยกแก้วเหล้าดื่มแก้กลุ้ม และแทนการตัดบท คนเป็นพี่เลยได้แต่สายหน้าเอือม ไม่กล่าวต่อ
หญิงสาวผู้เล็งคาโลไว้แต่แรก นั้นมองสองพีน้องคุยกันได้สักพักแม้เธอจะไม่ได้ยินที่ทั้งคู่คุยกันแต่จากที่เห็นมันคงทำให้ชายหนุ่มเครียดกล่าวเก่า เธอเลยตัดสินใจที่จะทักเขาอีกครั้ง
\"เอ้อ ช่วยบอกชื่อหน่อยได้ไหมค่ะ\"
ยุ่งจริง นึกว่าในใจแต่ก็ยอมหันหน้าไปมองสาวตรงหน้าแล้วตอบ
\"คาโล วาเนบลี\"
หญิงสาวยิ้มมาขึ้นเมื่อเขายอมสนใจเธอ เลยรีบถามต่อ
\"เออคุณคาโลมีแฟนรึยังค่ะ\"
คาโลมองสาวตรงหน้าอย่างพิจารณา หล่อนสวย น่ารัก แต่ไม่ใช่สเปก แถมถามงี้แสดงว่าอยากจับเขา เขาเลยยิ้มเยียดๆที่มุมปากแล้วตอบออกไป
\"มีแล้ว\"
ทำนพน้ำตาแทบพัง เขาคนนั้นมีแฟนแล้วจริงๆ แฟนเขาต้องสวยมาก และเขาก็รักแฟนมากแน่ถึงไม่มองใครเลย นี่คงทะเลาะกะแฟนสินะ ถึงยอมมางานมิสติง
ความเงียบเหงาเกาะกุมใจหญิงสาวจนเธอทนไม่ไหวลุกออกจากงานไปก่อน ส่วนพ่อหนุ่มต้นเรื่องก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ดื่มเหล้าต่อ
ที่บ้าน
\"นี้คาโลนายรู้ไหมว่า เฟรินมันเอาร่างแก่ไปเที่ยวสาวที่ไนท์คลัปแล้ว\"
\"ว่าไงนะคิล\" เสียงหวานตะหวาด
\"บอกว่าเฟรินมันเอาร่างกายแกไปเทียวไนท์คลัปแล้ว\" คิลทวน
\"ไปกัน\" เฟริน(คาโล)ลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอ่านหนังสือมานาน เดินตรงมาทางคิล แล้วเดินนำไป
\"แต่พวกพี่ๆไม่ให้ไป\" คิลค้าน
\"แล้วคิลว่าเฟรินมันจะยอมกลับมารึไง\" เสียงหวานฮ้วนไม่ฟังความ
\"พี่ลอเรนซ์กะลูคัสเป็นคนไปตามนายไม่ต้องห่วงหรอกน่า\" โรแย้งขึ้น
\"ไม่ต้องห่วง พวกนายก็พูดได้สิ ไม่ใช่ตัวนายนี่\"
\"ใจเย็นๆ คาโล\"
\"จะไปไม่ไป ถ้าไม่ไปฉันไปคนเดียวก็ได้\" เฟรินตัดบท เดินออกจากห้อง
\"ไป คาโล รอด้วย\" คิลตะโกนไล่หลัง วิ่งตามออกจากห้อง ส่วนโรก็เดินตามมาติดๆ
สองหนุ่ม หนึ่งสาว แอบเอารถมอไซย์ สองคันออกจากหลังบ้านตรงไปไนท์คลัปจากทางหลังบ้าน ขณะที่พวกพี่ๆ กำลังจะเอารถยนต์ออกไปทางหน้าบ้าน
กลับไปที่ไนท์คลัป
หลังจากดื่มพูดคุยกันได้สักพักกะคนที่ตัวเองหมายตา แต่ละคู่ก็รีบลุกออกไปเต้นรำ ยกเว้นแต่หนุ่มผมเงินที่ยังนั่งดื่มอย่างไม่รู้จักเมา อย่างกับว่าเหล้าเป็นน้ำก็ไม่ปาน
\"หนุ่มน้อยไปเต้นก็พี่ๆดีกว่านะจ๊ะ\" สาวสวยที่มองอยู่ห่างๆคนหนึ่งเดินเข้ามาทัก
คาโลยังไม่สนใจ และดื่มเครื่องดื่มต่อไป
\"ไปเต้นดีกว่าน่านะปะ\" หญิงสาวคนเดิมนั่งลงข้างๆแล้วเริ่มดึงแขน เป็นจังหวะเดียวกะที่สาวน้อยคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมเพื่อนอีกสองคน และเห็นภาพนั้นเขาพอดี
\"คาโล!!\" เสียงใสตะหวาดเสียงสูงดังลั้น ทำให้กลุ่มคนที่เคยนั้งด้วยกันแล้วลุกไปเต้นพากันหันมามองทางหญิงสาว
เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าใครมาก็รีบเกาะมือสาวสวยจอมตื้อออกอย่างรวดเร็วแล้วรีบตรงไปหา หญิงสาวแทบจะทันที
เฟริน(คาโล)มองหน้าแฟนอย่างเอาเรื่องก่อนที่จะค้อนควับหันหลังจะเดินหนี
คาโล(เฟริน)เห็นเจ้าหล่อนทำท่าจะหนีหน้าเลยรีบรวบตัวเข้าสู่อ้อมกอด พรางกะซิบที่ข้างหู
\"ขอโทษ\"
หญิงสาวมองคนที่ถือโอกาสกอดเธอสายตาเคืองๆ ก่อนเอ่ย
\"แล้วทำ ทำไม\"
คาโลกะชับอ้อมแขนแน่นขึ้นแล้วกล่าวต่อ
\"อยากให้นายสนใจ\"
คำพูดที่ได้รับทำเอาหน้างามๆขึ้นสีเรือง แล้วเริ่มดิ่น
\"ปล่อย ฉันจะกลับบ้าน\"
\"กลับด้วยกันนะ\" ชายหนุ่มยอมปล่อยสาวน้อยออกจากอ้อมแขน แต่ก็ยังคว้ามือสาวเจ้ามากุมอย่างถือสิทธิ์ แล้วจึงหันไปตะโกนออกพี่สาวที่มาด้วยกัน
\"พี่ลอเรีย ผมกลับกะเฟรินก่อนนะครับ\"
\"จ้า เออคิล โร อย่าให้คาลีเป็นคนขี่ละ มันดื่มไปเยอะ\" ลอเรียตะโกนตอบ แล้วยังไม่ลืมกำชับโร กะคิล เรื่องปริมาณการดื่มของคาโล
แฟนเขาคนนั้นสวยจริงๆ และคงรักกันมากสินะถึงขนาดยอมมาตามเองถึงที่ ความคิดที่ยิ่งทำให้น้ำตาตกในมากขึ้นในใจสาวน้อยนามมาเรีย
ที่เฝ้ามองเหตุการณ์ตั้งแต่ เสียงใสตะหวาดนามเขาคนนั้นดังลั้น
หลังจากพวกเด็กๆแอบหนีเทียวออกจากคลัป กลับบ้านไปปะมาณ 5 นาที ชายหญิงคู่หนึ่งก็เข้ามาข้างในร้าน
ลอเรียจำใบหน้าของทั้งคู่ได้ในทันทีแล้วตะโกนเรียก
\"พี่ลูคัส พี่ลอเรน่าทางนี้ค่ะ\"
ลอเรนซ์และลูคัสหันไปมองทางต้นเสียง แล้วสาวเท้าเข้าไปไกล้
\"นี่ลอรี่ คนรูจักเธอนี่หน้าตาดีทั้งนั้นเลยนะ แล้วนั้นพีสาวเหรอ หน้าเหมือนกันจัง\"เพื่อนต่างโรงเรียนที่ยืนอยู่ใกล้ถามขึ้น
\"แน่อยู่แล้ว และนั้นก็ไม่ใช่พี่สาวแต่เป็นอาจารย์ที่ร.ร.\" ยิ้มอย่างภูมิใจ
\"ลอรี่เห็นคาลี่รึปล่าว คิลลี่บอกว่ามาที่คลัปนี้\" ลูคัสกล่าวพร้อมรอยยิ้ม(ลอเรนซ์เรียนแบบคำพูดและท่าทางความจะได้ไม่แตก)
\"อ้อเพิ่งกลับไปตะกี้เองค่ะ\" ลอเรียตอบหน้าติดจะแดงๆเพราะได้คุยกะอาจารย์ที่ต้นแอบปลื้ม
\"กลับไปแล้ว ใครพากลับจ๊ะ\" อาจารย์สาวสวยที่มาพร้อมกันถามขึ้น
\"พวกเฟรี่มาพาตัวกลับค่ะ\" น้ำเสียงที่ตอบเต็มไปด้วยความสงสัย
\"ขอบใจที่บอกนะ\" ลูคัสกล่าวก่อนที่จะหันหน้าเดินกลับ
\"จะกลับแล้วรึค่ะ\" ลอเรียกล่าวออกมาด้วยความเสียดาย
\"จะกลับแล้วละจ๊ะไม่มีงานต้องทำแล้วนี้ เจอกันวันจันทร์นะลอรี่จัง\" ลอเรน่าเป็นพูดตอบแทนก่อนจะสาวเท้าเดินตามชายหนุ่มที่เดินออกไปก่อน
\"ว่าเสียดายจังนึกว่าจะได้เต้นกะพี่ลูคัสซักเพลง\" ลอเรียเปรยขณะมองตามอาจารย์หนุ่มจนเขาเดินออกจากร้านไปพร้อมกับอาจารย์ที่มาพร้อมกัน
.........................................
จบ........สักทีตอนนี้ กว่าจะจบได้ดอกจนเกือบเค็ม 555
ขอบคุณที่เม้มให้เจ้าคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น