GOT7 | FRIEND LOVE เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด | [ALLJACKSON] #อสแฟนหก

ลำดับตอนที่ #1 : FRIEND LOVE| 00 #อสแฟนหก (100 per.)

0

 

"กูว่าในน้ำส้มแม่งต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่งั้นคงไม่มึนแบบนี้หรอก"

          ว่ากันว่าความเผ็ดร้อนของพริกก็เหมือนไฟที่กำลังแผดเผา ยิ่งกินมากก็ยิ่งเผ็ดมากเหมือนกับมนุษย์คนเรา ถ้าคนไหนเร้าร้อนร่างกายก็จะยิ่งร้อนแรงไปด้วย สัมผัสสวาทที่ไม่ได้เกิดจากความรักแต่เกิดจากกามอารมณ์ทำให้ร่างกายของคนเราเร่งปล่อยสารฟิโรโมออกมาเพราะกระตุ้นให้อีกฝ่ายสนใจและดึงดูดผู้คน

          แจ็คสัน หวัง เป็นผู้ชายเผ็ดร้อน ถ้าหากใครได้ลิ้มลองรสชาติของความแสบแซ่บของเขาแล้วเป็นอันติดใจกันทุกราย แต่กระนั้นกลุ่มคนที่ยังไม่เคยได้ลิ้มรสความเผ็ดร้อนของเขาก็ยังมีอยู่กลุ่มคนเหล่านั้นมีชื่อเรียกว่า….เพื่อน….

          “แจ็คสันวันนี้ว่างไหมไปเที่ยวที่ผับกัน เนี้ยกูโทรนัดเฮียต้วนแล้วก็คนอื่นๆไว้แล้ว”

          เพื่อนข้างกายที่มีใบหน้าหล่อคมมีไฝเสน่ห์สองเม็ดบนตาซ้ายถามคนตัวเล็กกว่าที่กำลังนั่งเล่นเกมโทรศัพท์มือถืออยู่ ดวงตากลมละจากหน้าจอก่อนเงยขึ้นเหล่มองใบหน้าเพื่อนสุดหล่อของตน แจ็คสันถอนหายใจสองสามทีแล้วตอบคำถามของแจบอมกลับไปเรียบๆ

          “ไม่ว่างพอดีกูนัดสาวไว้ มึงไปเที่ยวกับคนอื่นก็แล้วกัน”

          ว่าจบก็ก้มหน้าก้มตาเล่นเกมต่อ แต่ไม่ทันไรโทรศัพท์มือถือขอตัวเองก็ถูกอีกฝ่ายฉุดไปถือไว้ในมืออย่างแทนเสีย มันสร้างความหงุดหงิดให้คนถูกขัดอารมณ์ได้ดีแต่กระนั้นเจ้าตัวก็ไม่ได้ว่าอะไรอีกฝ่ายเพราะยังไงเจบีก็เป็นเพื่อนของเขา

          “กูบอกแล้วใช่ไหมว่าเลิกมั่วคั่วสาว ถ้ามึงเป็นเอดขึ้นมาจะว่ายังไงห๊ะ!”แจบอมกล่าวเตือนขณะจ้องแจ็คสันนิ่งๆ เจ้าตัวยักไหล่ส่ายหน้าไปมาเล็กน้อย

          “กูใส่ถุงซะอย่างไม่ติดหรอก แล้วกูก็ไม่ได้มั่วแค่เปลี่ยนวันละคนเฉยๆ มึงไม่เป็นกูมึงไม่รู้หรอกว่ามันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีอะไรกับผู้หญิง”

          ท่าทางแบดๆไม่ค่อยสนใจโลกนั่นมันดูกวนประสาทมากในสายตาของคนที่กำลังจ้องมองอยู่ ใครก็รู้กันหมดแหล่ะว่าแจ็คสัน หวัง คณะวิศวะกรรมศาสตร์เป็นเสือผู้หญิง เพลย์บอยตัวพ่อเพราะคบสาวไม่เคยซ้ำหน้า คลาสโนว่ายังเหนียมอาย เดือนคณะอื่นๆก็ถูกเจ้าตัวฟันแล้วทิ้งมาหมด ไม่มีหรอกที่สาวสวยๆในมหาลัยไม่ถูกเจ้าตัวกิน

          “นั่นแหล่ะคือมั่ว พอวันนี้มึงไม่ต้องไปเจอสาวไปเที่ยวกับพวกกูเดี๋ยวนี้ รู้ไหมทุกวันนี้ผู้ชายคนอื่นทั้งโรงเรียนเขามองมึงว่าเป็นคนมั่วเอาไม่เลือกไปหมดแล้ว เพราะงั้นเลิกรากับสาวแล้วมาเที่ยวกับเพื่อนบ้างเถอะ”

          “คิดถึงกูตอนสมัยที่เข้ามาใหม่หรือไง ปกติกูจะไปมั่วสาวที่ไหนหรือจะคั่วกับใครก็ไม่เห็นพวกมึงจะสน มีไรกันหรือเปล่าบอกได้นะถ้าเรื่องเงินกูก็ยินดีช่วย”

          “กูไม่ได้ขัดสนเรื่องเงินกูก็แค่อยากเที่ยวกับมึงบ้างอะไรบ้าง มึงเป็นแบบนี้มาสามปีแล้วนะแจ็คสันถือว่ากูขอร้องเถอะนะแค่วันเดียวก็พอนะ…”

          “เจบี….เฮ้อ! เออก็ได้วันนี้กูจะไม่ไปคั่วสาวก็ได้เห็นแก่มึงที่นานทีจะขอร้องหรอกนะ แต่กูเลิกได้แค่วันเดียวนะเว้ยจะไม่มีวันที่สองเด็ดขาดเพราะกูคงลงแดงตายถ้าไม่ได้ฟันสาวสวยๆ”

          เจบียกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นว่าไอ้เสือตัวพ่อมันยอมใจอ่อนไปเที่ยวกับตนแล้ว ปกติมันเคยที่ไหนทุกๆวันพอเริ่มดึกมันก็ไปเดินคั่วมั่วกับสาวตามสถานที่ประจำของมันแล้ว นี่เป็นครั้งแรกในรอยสามปีที่แจ็คสันเลิกคั่วสาวแล้วไปเที่ยวกับตน ถ้าคนอื่นๆในกลุ่มรู้พวกมันคงจะพากันเฮลั่นด้วยความดีใจแน่ๆ

          “กูโทรบอกเลิกนัดน้องยองจีก่อนนะ”

          “ก็แล้วแต่มึงรีบหน่อยก็ดีนะกูนัดเฮียต้วนไว้แล้วป่านนี้นั่งรอจนหน้าเหี่ยวแล้วมั้ง”

          “มึงก็ไปหานินทาเฮียเขาเดี๋ยวกูฟ้องแม่ง เออเงียบด้วยจะคุยกับน้องยองจี”

          แจ็คสันบอกพร้อมฉวยหยิบโทรศัพท์ในมือของเจบีไปกดโทรออกหาสาวที่ตัวเองนัดไว้ทันที เพื่อนตัวดีก็นั่งฟังอีกฝ่ายอยู่ข้างๆอย่างเงียบๆตามที่แจ็คสันขอร้อง เวลาพูดคุยกับผู้หญิงแจ็คสันมันจะกลายเป็นคนละคนเลย ไม่พูดคำหยาบ สุภาพ และเป็นผู้ชายที่อ่อนโยน แต่ก็แค่เปลือกนอกเท่านั้นแหล่ะเหล่าสาวๆเขาลือกันให้แซดว่าไอ้เสือมันร้ายเวลามีอะไรกันแจ็คสันจะเซ็กซี่มาก น้ำเสียงและสีหน้าที่แสดงออกมาอย่างมีความสุขนั่นทำเอาพวกเธอติดใจจนไม่อยากจะให้หยุดภายในคืนเดียว

          พอได้ยินศักดิ์ดาของเพื่อนตัวเองแบบนั้นแล้วเจบีและคนในกลุ่มก็นึกอยากลองดูสักครั้งเหมือนกัน…ลองลิ้มรสความแซ่บซ่านของเพื่อตัวเอง อยากรู้ว่ามันจะดุเด็ดเผ็ดมันส์เหมือนกับที่สาวๆเขาลือกันไหม

          “ฮัลโหลครับยองจีใช่ไหมพี่แจ็คสันเองนะครับ”แจ็คสันยกยิ้มขึ้นเมื่อพูดคุยกับเด็กสาวในสาย ยองจีเป็นน้องปีหนึ่งเข้าใหม่ที่คณะวิศวะ เธอเป็นเด็กน่ารักและยิ้มกว้างมากเป็นผู้หญิงที่เหล่าชายหนุ่มเฝ้าฝันว่าสักวันจะได้มาครอบครอง แต่ก็อย่างว่าเด็กหัวอ่อนอย่างเธอรึจะไปสู้อะไรกับแจ็คสันมันได้ เพียงแค่ไม่กี่วันแจ็คสันก็สามารถจีบและคบกับเธอได้แล้ว และถ้าวันนี้เจบีไม่ชวนแจ็คสันไปเที่ยว….มันคงได้ฟันน้องเขาสมใจอยาก ถือว่าคราวนี้เจบีทำบุญช่วยเด็กสาวให้รอดพ้นจากน้ำมือของเสือร้ายไปได้วันหนึ่งก็แล้วกัน

          “ขอโทษนะวันนี้พี่คงไปติวให้ไม่ได้….อืมพอดีพี่ติดธุระนิดหน่อยไม่โกรธกันนะครับ”แจ็คสันทำเสียงอ้อนเด็กสาวในสาย โดยที่การกระทำเหล่านั้นก็อยู่ในสายตาของเจบีด้วยเช่นเดียวกัน เพื่อนข้างกายทำท่าเบะปากใส่เล็กน้อยนี่มันไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของแจ็คสัน ไอ้หมอนี่มันตัวปลอมชัดๆสมแล้วที่ได้ฉายาเสือร้ายประจำคณะ

          “ไม่พี่สิต้องขอโทษงั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่พาไปเลี้ยงไอติมตอนเย็นก็แล้วกันนะครับ ครับพี่รักน้องยองจีนะตั้งใจอ่านหนังสือล่ะห้ามเกเรเข้าใจไหมเด็กดื้อ….ฮ่าๆครับผมรักนะ”

          แจ็คสันเน้นคำว่าไอติมกับเด็กสายก่อนจะหัวเราะร่วนเมื่อถูกเธอตอลกลับมาอย่างเขินอาย การหยอดมุกอีโรติกเป็นงานถนัดของเขาอยู่แล้ว ถ้าไม่ดีจริงสาวๆคนไม่ติดใจและพากันแห่เข้าหาเขาให้ได้ทุกวันหรอก

          แจ็คสันกดวางสายไปแล้วเขายิ้มอยู่คนเดียวสักพักก็นึกขึ้นได้ว่ามีใครบางคนนั่งอยู่ข้างๆ เจ้าตัวหันไปมองอิม แจบอมที่กลายเป็นอากาศไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ด้วยใบหน้าสงสัย เพราะอีกฝ่ายกำลังจ้องตนอยู่แล้วแต่แรก

          “มองไร”

          “มองไอ้คนเจ้าเล่ห์อย่างมึงไง กูล่ะสงสารน้องยองจีจริงๆที่ตกมาเป็นเหยื่อให้เสือร้ายอย่างมึง”

          “ฮ่าๆ ช่วยไม่ได้พอดีเพื่อนมึงมันเสน่ห์แรงผู้หญิงเข้าหาไม่ซ้ำหน้าแต่ละวัน”

          “เหอะ! เดี๋ยวมึงจะต้องร้องไห้ให้กับความมั่นหน้าของตัวเอง….ไปกันได้แล้ว”

          “ฝันเถอะวะถึงตายก็กูไม่มีทางเลิกมั่นหน้าหรอก”

          แจ็คสันบอกยิ้มๆยักคิ้วกวนๆให้เพื่อนตัวเองทีหนึ่ง ก่อนลุกขึ้นหยิบแจ็คเก็ตสีน้ำตาลอ่อนมาสวมใส่แล้วเดินควงกุญแจรถออกจากห้องไปโดยมีเจบีเดินตามหลังไปติดๆ ท่าทางวาดมาดเหมือนพวกนักเลงเที่ยวนั้นชวนให้เจบีส่ายหน้าเซมองไปทางอื่น แจ็คสันเกือบตายเพราะท่าเดินนั่นมาหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่เจ้าตัวมันก็ไม่เคยที่จะเข็ดเสียทีแถมยังมีหน้ามาบอกเขาอีกด้วยว่า

          ‘ก็กูไม่กลัวจะทำไม ใครตีก็ตีไปถ้าไม่ตายก็อย่าคิดว่ากูจะเข็ด’

          เพื่อนเขาแม่งซาดิสม์ชัดๆ มีที่ไหนไม่กลัวคนวิ่งเข้ามาตีตัวเองแถมตอนที่พูดมันยังเลือดอาบตัวแทบตายดีนะที่มันไม่เอาเรื่อง เพราะถ้ามันเอาเรื่องล่ะก็รับรองเลยว่าไอ้พวกกลุ่มนั้นถูกจัดการแน่ เพราะว่าในกลุ่มของพวกเจบีมีลูกของมาเฟียใหญ่เป็นเพื่อนอยู่ด้วยคนหนึ่งไม่สิ….สองเพราะแจ็คสันมันก็ลูกมาเฟียฮ่องกงเช่นกัน

          “ขึ้นรถเดี๋ยวกูขับเองมึงมานั่งซ้อน กูไม่ชอบนั่งหลังกูชอบข้างหน้ารับลมดี”

          แจ็คสันตะโกนบอกเจบีขณะที่ตัวเองนั้นก็ขึ้นคร่อมลูกรักของตัวเองเสร็จสรรพ เจบีส่ายหน้าเขาไม่ชอบตำแหน่งหลังเลยสักนิดแต่….ถ้าเป็นแจ็คสันจะยอมซ้อนท้ายดูสักครั้งก็ได้

          “อืม”

          พูดจบก็โดดขึ้นนินจาสีดำอย่างรวดเร็ว เสียงคันเร่งและแรงบีบรถทำให้เจบีนึกภาคภูมิใจที่เพื่อนตัวเองมันเก่งสารพัดรอบด้าน นอกจากจะเป็นนักดาบอันดับหนึ่งของฮ่องกงแล้วแจ็คสันก็ยังเป็นนักแข่งรถที่มีคนต้องการตัวมากคนหนึ่งด้วยเช่นเดียวกัน หน้าตาหล่อคมตามสไตล์หนุ่มเอเชีย หัวดี กีฬาเด่น เซ็กส์จัด ผู้ชายแบบนี้หายากจะตาย

          “เกาะแน่นๆนะน้องพี่จะซิ่งแล้ว”เพื่อนตัวดีบอกก่อนยกล้อรถขึ้นเล็กน้อยแล้วบิดสุดแรงเพื่อนมุ่งหน้าตรงไปยังผับที่นัดพวกเพื่อนคนอื่นๆไว้

          ขับอย่างกับจะรีบไปตายอย่างนั้นแหล่ะ…ดีนะที่มันใส่หมวกไม่งั้นเขาจะโบกให้สักป๊าบ โทษฐานที่มันขับรถเร็วเกินไป ถึงรีบยังไงแต่ความปลอดภัยมันก็ต้องมาก่อนอยู่ดีนั่นแหล่ะ

          “มึงจะรีบไปตายห่าที่ไหนห๊ะไอ้บ้า! ผับมันไม่หนีมึงไปไหนหรอก”เจบีตะโกนด่าขณะนั่งกอดเอวแจ็คสันแน่นไม่ปล่อย ไม่ได้กลัวว่าตัวเองจะตายเวลาเพื่อนตัวดีมันบิดรถหรอกนะ แต่เขากลัวว่าไอ้เพื่อนคนนี้มันจะเสียสติขับรถเสียหลักต่างหาก ต้องคอยจับหยิกมันตลอดทางเพื่อไม่ให้มันบิดแรงมากไป รู้ว่ารถมึงแรงแต่ถ้าเจอด่านถึงจะแรงแค่ไหนแต่ก็ไม่รอด

          “บ่นเป็นแม่กูเลยนะมึงเนี้ย พูดมากวะก็ไม่ได้รีบแต่มันเป็นสไตล์ของคนชิคป่ะ”

          “กูก็คนชิคไม่เห็นจะทำตัวแบบมึงเลย ถ้ามึงไม่เลิกขับรถแรงนะกูจะบอกเฮียต้วนให้แม่งมายึดรถมึงไป”

          “ขืนมึงฟ้องเฮียเขากูเอามึงตายแน่”

          “ฝันเถอะกูไม่ยอมให้มึงเล่นกูหรอกวะเพื่อน เอ้า!เลิกบิดได้แล้วค่อยๆขับไอ้สัส!!”

          แจ็คสันกับเจบีเถียงกันตลอดทางแถมยังเสียงดังพอๆกับท่อรถของคนผมสีดำอีกด้วย ทำเอาชาวบ้านระแวกนั้นต่างพากันหันมามองและก้นด่าในใจอย่างพร้อมเพรียงกันทันที แต่พวกเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกที่สนน่ะเป็นไอ้คนที่มันขับรถป่านจะรีบไปฆ่าตัวตายต่างหากล่ะ คอยดูนะถ้ารถล้มขึ้นมาเจบีจะซ้ำมันด้วยฝ่าเท้าหนักๆของตัวเองนี่แหล่ะ

ผับ M

          “ทางนี้….มานั่งนี่มาแจ็คสัน”เสียงทักทุ่มของพี่ใหญ่ดังขึ้นพร้อมกับมือหนาที่ตบเบาะข้างกายตัวเองดังป๊าบๆ แจ็คสันยิ้มทักทายเพื่อนในกลุ่มก่อนล้มตัวลงนั่งข้างพี่ใหญ่อย่างมาร์ค เจบีเดินตามมาด้วยใบหน้าบูดเล็กน้อยก็ตอนเข้ามาในผับไอ้คุณเพื่อนเขามันไม่วายจะส่งสายตาให้กับสาวๆที่มาเที่ยวกับพวกเพื่อนน่ะสิ กว่าเจบีจะลากมันออกมาจากตรงนั้นได้ก็แทบตาย

          มึงจะหว่านเสน่ห์ให้ผู้หญิงทั้งผับเลยไหม!

          “สวัสดีเฮีย รอนานไหมขอโทษนะพอดีรถแม่งติดก็เลยมาช้าไปหน่อย”แจ็คสันทักทายมาร์คยิ้มๆ คนถูกทักเองก็ยิ้มตอบกลับไปเรียบๆเช่นกัน ขึ้นชื่อกันว่าสิงห์มักยิ้มยากแต่สำหรับเฮียต้วนที่อยู่ต่อหน้าเสืออย่างแจ็คสันแล้วเจ้าตัวกลับยิ้มออกมาอย่างง่ายดาย

          “ไง เฮียนึกว่าจะไม่มาซะแล้วต้องขอบคุณเจบีจริงๆที่ชวนมึงมาจนได้”มาร์ควางมือลงบนเส้นผมของเด็กหนุ่มก่อนออกแรงขยี้ด้วยความเอ็นดูตามประสาพี่ใหญ่ แต่สายตาของสิงห์ผู้นิ่งเงียบนั้นกลับแฝงไปด้วยอะไรบางอย่างที่ไม่มีใครรู้และเข้าใจมันได้ มาร์คเป็นคนเข้าใจยากและคนมองไม่ค่อยออกว่าเจ้าตัวคิดอะไร

          “แล้วคนอื่นไปไหนกันหมดล่ะเฮียยังไม่มางั้นเหรอ?”แจ็คสันถามพลางวาดสายตามองหาเพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มของตน แต่ไม่มีใครเลยนอกจากมาร์คที่นั่งอยู่ข้างตัวเองและเจบีที่นั่งกระดกแอลกอฮอล์อีกฝั่ง

          “ยังไม่มาหรอกเฮียพึ่งโทรไปนัดพวกมันเอง แบมกับยูคพึ่งออกจากบ้าน จินยองพึ่งกลับจากโรงพยาบาล ยองแจพึ่งตื่น”

          มาร์คบอกพร้อมยกแก้วที่เจบียื่นให้ขึ้นดื่มในขณะที่แขนของเขานั้นก็พาลไว้บนไหล่ของแจ็คสันเนียนๆ คนถูกพาลแขนไว้ก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะปกติแล้วมาร์คมักทำแบบนี้กับเขาเสมอตั้งแต่ที่เริ่มรู้จักกันมา

          “ทุกวันนี้เรื่องผู้หญิงเบาลงบ้างหรือยัง”มาร์คถามเหลือบตามองแจ็คสันที่ยกแก้วขึ้นดื่มเล็กน้อย

          “เรื่อยๆเฮียไม่ซีเรียส”แจ็คสันตอบอย่างไม่ใส่ใจก่อนวางแก้วลงแล้วรินเหล้าใส่อีกรอบ

          “ได้ข่าวว่าคบกับเด็กที่ชื่อยองจีงั้นเหรอ คนนี้จริงจังหรือเปล่าเฮียได้ยินว่ามึงจีบน้องเขาด้วยนี่”

          “ไม่จริงจังแค่เล่นๆ ผมบอกน้องเขาแล้วและน้องเขาก็เข้าใจไม่ได้ว่าอะไร”

          “อืมดีแล้วผู้หญิงคบไปนานวันก็น่ารำคาญ อีกอย่างมึงอยู่ในวัยคะนองคงคิดมากเรื่องความรักไม่ได้หรอกใช้ชีวิตอิสระแบบนี้แหล่ะดี”

          “แต่บางทีอิสระมันก็น่าเบื่อซะจนอยากมีใครสักคนเข้ามาในชีวิตนะเฮีย ถ้าคนๆนั้นสามารถสนองและเติมเต็มผมได้ ไม่แน่ผมอาจจะหยุดและจดจ่ออยู่กับเขาแค่คนเดียวก็ได้”

          แววตาของแจ็คสันหม่นหมองลงจนมาร์คต้องเลิกติ้วเป็นเชิงถาม คุยเล่นอยู่ดีๆก็มาจริงจังซะอย่างนั้นแถมดูเหมือนว่าแจ็คสันเองก็คงจะเบื่อชีวิตอิสระทำตัวเป็นเพลย์บอยเต็มทนแล้ว มันทำให้มุมปากของมาร์คกระตุกยิ้มขึ้นเล็กน้อยโดยที่แจ็คสันไม่มีทางรู้เพราะมันเกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตาเท่านั้น แต่สำหรับเจบีที่มองทั้งสองอยู่นานแล้ว…เขาเห็นรอยยิ้มของราชสีห์จากมาร์คชัดเจนเลยล่ะ

          “ไม่คิดว่าเสือร้ายแบบมึงจะมีมุมคิดมากเหมือนคนอื่นเขาด้วย”มาร์คพูดขำๆขณะมองเด็กหนุ่มที่ทำปากยื่นใส่ตัวเอง

          “เฮียถึงจะเป็นเสือแต่ผมก็คนนะครับเรื่องปกติป่ะ”แจ็คสันบอกก่อนยกแก้วเหล้าเตรียมกระดกน้ำสีอำพันลงคอแต่ก็ถูกมาร์คคว้าเข้าไปถือไว้เสียก่อน มันสร้างความสงสัยให้แจ็คสันไม่น้อย ทำไมต้องมาห้ามเขาตอนนี้ด้วย

          “กินมากไม่ดีมึงยังเด็ก…”

          มาร์คบอกก่อนกระดกเหล้าเข้าปากเรียบๆ แจ็คสันย่นคิ้วใส่ทันทีทำไมมาร์คชอบทำเหมือนกับว่าเขามันเป็นเด็กฟัดโตด้วยนะ แจ็คสันน่ะบางทีเขาอาจจะผ่านอะไรมามากกว่ามาร์คก็ได้ใครจะรู้

          “บุหรี่ก็ลอง เหล้าก็กินมาหลายรอบแล้วผมไม่เด็กแล้วเฮียผมโตแล้วนะผมจะกินอะไรก็ได้ไม่เห็นต้องห้าม”

          แจ็คสันแย้งเมื่อมาร์คกล่าวว่าเขายังเด็กเกินกว่าที่จะกินเหล้าสามแก้วขึ้นไป แจ็คสันไม่ใช่เด็กแล้วเขาเคยลองมาหมดนั่นแหล่ะเพียงแต่เขาไม่เคยเสพยาก็เท่านั้นเอง เพราะที่บ้านเป็นมาเฟียและมาร์คก็เป็นคนที่เคร่งเรื่องยามากดังนั้นเขาจึงไม่มีความคิดที่จะลอง เพราะครั้งหนึ่งเขาเคยเห็นมาร์คลงโทษลูกน้องตัวเองที่เอายามาหลอกให้เขาแล้ว สาบานได้ว่าหมอนั่นเกือบตายดีนะที่เขาไม่กินมันก่อนไม่งั้นก็คงจะมีสภาพอนาถเหมือนไอ้ลูกน้องนั่น

          “มึงมันโตแต่ตัว เฮียไม่ต้องให้มันหรอกเดี่ยวผมสั่งน้ำส้มให้มันเอง ไอ้นี่มันคออ่อนจะตายเหอะ!”

          “นั่นเจบีมันยังพูดขนาดนี้เพราะงั้นอดไปนะไอ้หนูวันนี้น่ะ”

          “หึๆ มึงต้องกินน้ำส้มล้างใจวะไอ้คุณเพื่อน”

          เจบีพูดเสริมมาร์คขณะที่ตัวเองนั้นก็ยัดถั่วเข้าปากเคี้ยวเสียงดังกรุ๊บๆ ท่าทางแบบนั้นมันชวนให้แจ็คสันนึกอยากลุกไปตาบหัวเพื่อนตัวเองสักป๊าบเสียจริง

          “ไอ้เจบี! ไม่เอาผมจะกินเฮียเอาแก้วผมมา!!”แจ็คสันทำท่าแย่งแก้วจากมือมาร์คแต่คนที่แขนยาวกว่ากลับโยกหลบเจ้าตัวทันเสียก่อน มาร์ควางแก้วแจ็คสันลงข้างกายจากนั้นก็ขยับเข้าใกล้เด็กหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเป็นเสือร้ายช้าๆ

          “อยากได้งั้นเหรอ”

          “….”

          “ทำให้เฮียพอใจก่อนสิแล้วค่อยเอาไป”

          เพียงแค่กระซิบแผ่วเบาของมาร์คก็ทำเอาเสือร้ายอย่างแจ็คสันแทบสิ้นท่า ก็อย่างว่าแหล่ะระดับของแจ็คสันกับมาร์คมันต่างกัน มาร์คคือสิงโตเจ้าป่าผู้ยิ่งใหญ่และทะนงตนส่วนแจ็คสันก็แค่ลูกเสือตัวน้อยๆที่กำลังหัดตามรอยมาร์ค แต่ยังไงซะผู้ใหญ่ก็ย่อมประสบการณ์มากกว่าอยู่แล้ว

          “พะ…พูดบ้าอะไรของเฮีย…เออไม่กินก็ได้วะ! ขยับออกไปให้ห่างๆจากกูเลยนะเว้ยไอ้เฮียต้วนแม่งขนลุกสัส”

          “หึๆ”

          แจ็คสันขยับกายถอยห่างเมื่อรู้สึกถึงอันตรายจากพี่ใหญ่ตรงหน้า มาร์คยกยิ้มมุมปากก่อนหัวเราะเสียงทุ่มในลำคอ มันทำให้อีกฝ่ายดูน่ากลัวขึ้นมาทันตาในความคิดของแจ็คสัน เจบีที่มองเหตุการณ์ตลอดเวลาก็ได้แค่ยิ้มบางๆ นั่นไงใครเล่าจะเก่งเท่าพี่มาร์คแค่คำพูดก็สามารถสยบเสือร้ายอย่างแจ็คสันได้อยู่หมัด

          “น้ำส้มไหม”เจบีถามเพื่อนตัวเองที่นั่งทำหน้ามุ่ยเรียบๆ

          “ก็ดี”แจ็คสันตอบก่อนเซหน้าหันมองไปทางอื่นเมื่อมาร์คหันมาหาตน ใครสนยังไม่หายเคืองเรื่องเหล้าเลยนะเขาไม่มีทางหายงอนไอ้เฮียต้วนมันง่ายๆหรอก

          “อืม”เจบีตอบเสียงเรียบก่อนเดินไปสั่งน้ำส้มให้แจ็คสัน

          นั่งไปได้สักพักเพื่อนๆในกลุ่มก็ต่างพากันมาจนครบหมดทุกคน แต่ละคนต่างพากันมองแจ็คสันด้วยความอึ้งไอ้คู่หูนรกแตกทำท่าเหมือนโลกในนี้กำลังจะล่มสลายเสียเต็มประดาใส่แจ็คสัน แปลกนักหรือไงที่เขาปรากฏตัวที่นี่แค่มาเที่ยวกับพวกมันในรอบสามปีนี่คือแปลกนักใช่ไหม?

          “มองอะไรไอ้จินยองตัวกูมีเลขให้มึงขูดเหรอ”

          “มึงก็ไปเหวี่ยงใส่มันไอ้นี่นิ”

          แจ็คสันหันไปเหวี่ยงใส่เพื่อนหมอที่สวมแว่นหน้าอยู่ข้างกายตัวเองอย่างหัวเสีย ไอ้นี่ก็เหมือนกันมองอยู่ได้มองตั้งแต่ประตูทางเข้าผับจนถึงโซฟาที่นั่งโซนวีไอพีแล้ว ถ้าเป็นปลากัดสาบานว่าถึงจะเป็นตัวผู้แต่แจ็คสันก็คิดว่าตัวเองสามารถท้องได้แน่นอน

          “เปล่าไม่ได้มองมึงแต่กูมองเสื้อมึงต่างหาก”คำแก้ตัวแสนห่วยไม่ได้ช่วยให้อารมณ์เหวี่ยงของแจ็คสันลดลงได้เลยสักนิด ถ้าคิดจะแก้ตัวก็ช่วยทำให้มันกวนกว่านี้หน่อยได้ไหม!

          “ว่าแต่พี่เจบีเป็นคนลากเฮียหวังมาได้เหรอเนี้ยโคตรเก่งเลยแบมคนนี้ขอคาราวะ”รุ่นน้องจอมกวนสัญชาติไทยถึงกับคุกเข่าคาราวะเจบีที่สามารถลากแจ็คสันเสือผู้หญิงมาร่วมดื่มกับพวกตนได้ทันที มันสร้างเสียงหัวเราะภายในกลุ่มได้อย่างมากเลยทีเดียว และก็ได้ฝ่าเท้างามของแจ็คสันที่ถีบเข้าเต็มหลังรุ่นน้องตัวเองจนมันลงไปนอนกองกับพื้นอย่างหมดสภาพไปหนึ่งทีอีกด้วย

          “กวนตีน”เป็นเพียงคำเดียวที่แจ็คสันพูดก่อนยกแก้วน้ำส้มดื่ม ในขณะที่สายตานั้นก็จับจ้องไปยังยองแจที่นั่งฟาดเอาของกินเข้าปากราวกับว่าอดข้าวไปหลายวันยังไงอย่างนั้น มันไปอดอยากมาจากไหนวะ?

          “ยองแจมึงหิวมากขนาดนั้นเลยเหรอวะ”แจ็คสันถามเพื่อนตัวเองที่เอาแต่กินแล้วก็กินอย่างเดียวด้วยความสงสัย “ตั้งแต่มากูเห็นมึงเอาแต่กินอย่างเดียวไม่พูดไม่จากับใครเลย”

          “อืม กูพึ่งตื่นแล้วก็รีบมาข้าวก็ยังไม่ได้กินเลยหิว”ยองแจบอกขณะที่ข้าวยังเต็มปากอยู่ แจ็คสันพยักหน้ารับรู้ก่อนยกน้ำส้มขึ้นดื่มต่อเงียบๆ

          พวกเขาพูดคุยกันในเรื่องสัพเพเหระทั่วไปส่วนใหญ่เรื่องของแจ็คสันมักจะถูกพูดถึงมากกว่าใครพวกในมึงเหล้า(ที่มีเขากินน้ำส้มอยู่คนเดียว) และก็คงไม่พ้นเรื่องผู้หญิงอยู่ดีโดยคนที่เผาเขานั้นก็คือเจบีนั่นเองและตัวการเสริมความหงุดหงิดของแจ็คสันก็ไม่พ้นไอ้คู่หูนรกแตกอยู่ดีคนที่ชงจนได้เรื่องก็คือแบมแบม ส่วนยูคยอมก็แค่เสริมเพื่อนรักมันเล็กน้อย

          นั่งดื่มไปนานๆแจ็คสันก็รู้สึกมึนหัวขึ้นมาแปลกๆทั้งที่เขาไม่ได้กินเหล้าเหมือนกับพวกมาร์คและเจบีแท้ๆแต่ทำไมเขาถึงได้รู้สึกเมาแบบนี้ล่ะ ภาพตรงหน้ามันเบลอไปหมดเสียงในหัวตีกันจนตื้อไม่ได้ยินอะไร อาการของแจ็คสันมันแสดงออกอย่างเด่นชัดจนมาร์คที่นั่งข้างๆต้องเขย่าร่างเรียกสติ

          “เป็นไร”มาร์คถามนิ่งๆในขณะที่มือนั้นก็ขยับจับช่วยแจ็คสันทรงตัวให้นั่งดีๆอยู่

          “เฮียน้ำส้มผสมเหล้าป่ะทำไมผมมึนๆวะ”แจ็คสันเอ่ยถามพร้อมยกมือกุมขมับตัวเองเล็กน้อย

          “หืม…น้ำส้ม? เจบี…”มาร์คมองแก้วน้ำส้มของแจ็คสันที่ถูกดื่มไปครึ่งแก้วก่อนเหลือบตามองไปยังเจบีที่นั่งดื่มอยู่ข้างจินยอง ทุกคนหันมามองแจ็คสันเป็นเป้าสายตาเดียวกัน

          “….อื้อออ….เฮียผมร้อนวะ…ในน้ำส้มต้องมีอะไรแน่ๆ…”แจ็คสันครางอื้อพร้อมบิดตัวไปมาใต้อ้อมแขนมาร์ค ใบหน้าหล่อคมขึ้นสีแดงระเรือนนิดๆ ริมฝีปากสีเชอร์รี่พึมพำถึงน้ำส้มในแก้วไปมาเหมือนคนไร้สติ มาร์คพยักหน้าให้เด็กๆในกลุ่มก่อนลุกขึ้นพยุงร่างแจ็คสันออกจากผับ

          “กลับบ้านกัน”มาร์คบอกเพียงเท่านั้นก่อนที่พวกเขาทั้งเจ็ดคนจะออกจากผับแห่งนี้อย่างรวดเร็วราวกับว่ารอเวลานี้มาเนิ่นนานแล้ว

          มาร์คทำหน้าที่ขับรถส่วนแจ็คสันนั้นอยู่ในความดูแลของจินยองและเจบี พวกแบมแบมและยูคยอมกับยองแจไปรถอีกคันหนึ่งซึ่งเป็นรถของยองแจเองมันขับตามรถของพวกเขามาติดๆ จินยองเหลือบตามองใบหน้าซีดขาวของเพื่อนตัวเองก่อนกัดปากแน่นเพื่อข่มใจเอาไว้

          ริมฝีปากสีเชอร์รี่กับลมหายใจฮึดฮัดนั่นมันทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งสูง ไม่ใช่แค่จินยองคนเดียวที่รู้สึกอยากขย้ำคนข้างกายแต่เจบีเองก็รู้สึกคอแห้งผากเช่นเดียวกัน อย่างน้อยขอแค่แตะเพียงนิดเดียวเท่านั้น…อยากจะรู้ว่าผิวของแจ็คสันจริงๆแล้วมันเป็นยังไงกันแน่

          “…แม่ง! แจ็คสันทำไมผิวมึงมันนุ่มลื่นมือแบบนี้วะ อย่างกับผิวของผู้หญิงเลย”เจบีร้องขึ้นด้วยความตื่นตกใจ

          “จริงด้วยโคตรนุ่ม ทำไมเพื่อนกูถึงผิวดีแบบนี้เนี้ย”จินยองที่ร่วมแตะอีกคนเองก็มีอาการไม่ต่างจากเจบีเสียเท่าไหร่ มันทำให้คนที่พลาดโอกาสทองอย่างมาร์คได้แค่ส่งเสียงคำรามและสายตาดุขู่ใส่เท่านั้น

          “ห้ามทำอะไรมันก่อนที่กูจะทำ…เดี๋ยวเถอะไอ้เด็กพวกนี้นิ”มาร์คเตือนคาดโทษไว้ก่อนเร่งความเร็วให้สุดเพื่อที่จะได้พาร่างของแจ็คสันไปยังบ้านของตนแล้วเริ่มทำกิจกรรมต่อไปแทน

          เพียงแค่ไม่กี่นาทีก็สามารถพาคนตัวเล็กมายังบ้านหลังใหญ่ของมาร์คได้ ชายหนุ่มดับเครื่องยนต์แล้วเดินอ้อมหลังไปอุ้มคนตัวเล็กกว่าในท่าเจ้าสาวโดยจัดการแย่งจากน้องๆมาอุ้มเองเสียก่อนจะเดินนำเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็วไม่สนใจเสียงร้องโห้หรือร้องทักของคนอื่นๆเลยแม้แต่นิดเดียว

          “อือออ เฮียมาร์ค…จะพาไปไหน…”แจ็คสันเงยหน้ามองมาร์คพลางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย ดวงตาปรือๆทำให้ยากต่อการมองเห็นยิ่งนัก มาร์คยกยิ้มอ่อนโยนให้ก่อนก้มกระซิบเสียงพร่าข้างหูคนตัวเล็กแผ่วเบา

          “ห้องนอนสำหรับเราเจ็ดคนครับ…”จากนั้นมาร์คและคนอื่นๆก็พากันเดินหายเข้าไปในห้องนอนใหญ่ทันที โดยคนสุดท้ายที่เข้าไปนั้นคือยองแจ เจ้าตัวจัดการล็อคประตูห้องก่อนจะเริ่มลิ้มลองชิมรสชาติของพริกเผ็ดแสนดุดันจากแจ็คสันกันทีละคนๆ

CUT

          “หลับไปแล้วเหรอ?”มาร์คที่นั่งอยู่หันไปตามเสียงของเจบีที่กำลังยืนสวมเสื้อของตนกลับเข้าที่อยู่ ชายหนุ่มพยักหน้าส่งไปให้เงียบๆ เวลานี้เขาไม่ค่อยอยากรบกวนเด็กคนนี้มากนักร่องรอยของอารยธรรมที่ปรากฏตามตัวร่างอวบ

          “ท่าจะเหนื่อยมากจริงๆดูสินอนไปทั้งๆที่ข้างในยังไม่ได้เอาออกเลย”มาร์คกล่าวยิ้มๆพลางเลื่อนมือลูบแผ่วเบาที่เส้นผมของแจ็คสัน

          “นั่นสิเฮียหวังอ่าแบมขอโทษน้า”แบมแบมทำหน้าสงสารส่งไปให้แจ็คสันที่หลับไม่รู้เรื่องก่อนก้มลงหอมแก้มอีกฝ่ายนิดๆ

          “อือ พี่แจ็คสันตื่นมาต้องร้องโวยวายแน่เลย เฮียยังไงก็เอาชานี้ไปต้มให้พี่แจ็คสันหน่อยนะผมขอจากพ่อมาให้โดยเฉพาะเลย”ยูคยอมที่เดินไปหยิบชาจากในรถนำมายื่นให้กับมาร์คเพื่อเอาไปบำรุงร่างกายของแจ็คสัน

          “อันนี้ยาแก้ปวดนะเฮียให้มันกินด้วยหลังจากที่ตื่นมากินข้าวแล้ว แต่ถ้ามันโวยวายแนะนำให้ทำแบบในซีรีย์นะเฮียคีพลุคบทโหดนิดหน่อยแล้วจับจูบแม่ง”จินยองเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนคนอื่นๆได้ดีเยี่ยม เพราะปกติหมอไม่ค่อยพูดแบบนี้เท่าไหร่

          “พรุ่งนี้ผมจะลาครูให้มันเองเพราะงั้นเฮียไม่ต้องให้มันฝืนมาเรียนนะผมไม่อยากวุ่นวายคอยดูแลมันเดี๋ยวมันเหวี่ยงใส่”เจบีกล่าวบอกเรียบๆด้วยท่าทีที่สบายใจ

          “งั้นเดี๋ยวเฮียดูแลมันให้เองพวกมึงก็พากันกลับได้แล้วพรุ่งนี้ไอ้แบมกับไอ้ยูคต้องไปโรงเรียนแต่เช้าไม่ใช่เหรอม.ปลายแล้วนี่หว่า”

          “งั้น…เฮียพวกผมกลับก่อนนะฝากดูแจ็คสันด้วยบายครับ”เจบีบอกก่อนเดินออกจากห้องมาร์คไปเป็นคนแรก ตามด้วยจินยอง ยองแจ แบมแบม และยูคยอมทีละคนโดยปล่อยให้พี่ใหญ่เจ้าของบ้านนั่งทอดสายตามองร่างขาวที่เปลือยเปล่าตรงหน้าเพียงคนเดียว

          มาร์คกัดปากข่มอารมณ์ไว้เพื่อไม่ให้ตนจู่โจมเด็กน้อยตรงหน้า แจ็คสันเหนื่อยมามากแล้วเพราะการมีเซ็กส์กับคนตั้งหกคนไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ดังนั้นมาร์คจะไม่ทำอะไรเด็กคนนี้เด็ดขาดต่อให้อยากขนาดไหนเขาก็ต้องข่มอารมณ์เอาไว้

          เป็นจริงอย่างที่สาวๆในมหาลัยเขาลือกันว่าลีลารสรักของแจ็คสันนั้นดุเด็ดเผ็ดมันส์เหมือนกับพริกไม่มีผิด แต่น่าเสียดายที่คนเร้าร้อนกลับหมดแรงไปเสียก่อน ถ้าเจ้าตัวยังตื่นอยู่ป่านนี้พวกเขาคงจะเสร็จไปกันคนละสองรอบแล้ว

          “เด็กน้อย…”มาร์คลูบมือบนเส้นผมสีดำร่างตรงหน้าด้วยความเอ็นดู

          “ฝันดีนะครับแจ็คสันของพวกเฮีย”ริมฝีบางปากทาบลงบนแก้มนวลก่อนล้มตัวลงนอนแล้วโอบกอดร่างเล็กนั่นเอาไว้แน่นด้วยความหวงแหนราวกับกลัวว่าตื่นมาแล้วอีกฝ่ายจะหายตัวไปเสียอย่างนั้น นี่มันแค่จุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดที่มีต่อเพื่อน ต่อจากนี้จะเป็นของจริงแล้วต่างหาก

TALK

          เปิดมาตอนแรกน้องก็โดนเลยฮิ้วววว เหล่าพวกเฮียต้วนมันร้ายโดยเฉพาะไอ้คนต้นคิดเรื่องเนี้ย โดนไปตั้งหกคนคาดว่าตอนต่อไปตื่นมาต้องระบมไปทั้งร่างแน่ ไรท์ไม่ได้ทำร้ายเมนตัวเองนะแต่แค่เอ็นดู ถึงจะรับและเสียตัวแล้วแต่น้องแจ็คสันก็ยังเป็นน้องแจ็คสันอยู่นะคะ แต่จะเป็นยังไงต้องรอติดตามดูค่ะ ส่วนCUTไปหาเอาได้ที่ทวิตของไรท์หน้าทวิตปักหมุดนะคะเดี๋ยวจะแปะลิ้งค์ไว้ให้

          เข้าไปเล่นสนุกกันได้ใน #อสแฟนหก

[04/05/2017]