กล่องสารพัดประโยชน์

ลำดับตอนที่ #1 : ออริAu fic KHR ' Swan song เปิดตำนานชมรมคนสืบผี!

            รูป : จิ้มฉึกๆ1 จิ้มฉึกๆ2(ถ้าตัดผม ใส่วิก หรือไว้ผมสั้นเธอก็จะหน้าตาเหมือนไอ้หนุ่มหน้าหวานแบบนี้แหละ)

ชื่อ–สกุล : คาเซะ ซุยเรน

ชื่อเล่น : รุย , เซน

อายุ : 14 ปี

สัญชาติ : ญี่ปุ่นแต้ๆ>w<

ลักษณะ : ผมสีเงินเป็นลอนยาวถึงเอว แลดูนุ่มสลวยสวยเก๋เหมือนเส้นหมี่#ผิดดด เส้นไหมต่างหากล่ะครัชชช!! ไว้ผมหน้าม้าเหนือคิ้วเล็กน้อย ดวงตากลมโต(จนเหมือนตุ๊กตาบลายธ์=w=)คู่สวยสีแดงสดเหมือนแอปเปิ้ลที่สโนไวท์แดร๊ก= =’’ คิ้วโก่งสวย จมูกเชิดเล็กน้อยเหมือนคนน่ารัก(ห๊ะ!!) ผิวขาวซีดราวกับคนป่วยเป็นมะเร็ง(ว้อททท!!?) เอ้ย ราวกับแวมไพร์ หน้าตาออกไปทางหล่อน่ารักแบบเด็กหนุ่ม(เคะๆ)มากกว่าสวยน่ารักแบบผู้หญิง ถ้าเธอไม่ไว้ผมยาวก็คงนึกว่าเป็นผู้ชายหน้าหวาน แต่ก็ยังดูดีมีเสน่ห์มาก ราวกับฟีโรโมนเดินได้=w= สูง169 ซม. สูงมากพอๆกับผู้ชายเลยทีเดียว ทำให้มีแฟนคลับโลลิมากมาย หนักเพียง 42 กก.เท่านั้น เห็นตัวเบาๆผอมๆแบบนี้ แต่จริงๆแรงควา…เอ้ยแรงเยอะนะเออ หน้าอกใหญ่กว่าคนในรุ่นเดียวกัน คัพEเชียวนะเออ แต่ชอบพันหน้าอกไว้เพราะไม่สะดวกในการทำกิจกรรมต่างๆ ทำให้ดูเหมือนไม่มี(แฟนคลับโลลิจึงเยอะไงล่ะ เดี๋ยวนี้น่ะคนเขาชอบไอ้หนุ่มหน้าหวานเท่านั้นล่ะ ไอ้หนุ่มหน้าโฉดหมดสิทธิ์!!)

ชอบ/ยี้ : แอปเปิ้ล ลูกอม ที่สงบๆ หนังสือนิทานต่างๆ / ที่ๆมีโลลิเยอะ(เดี๋ยวเกาะติด ตามสโตกเกอร์+ลวนลาม//สะพรึง!!) งู(ตอนเด็กเคยตื่นมา แล้วเจองูอยู่ข้างๆค่ะ เลยกลัวมากๆ แค่เห็นก็เป็นลมแล้ว) น้ำตาของผู้หญิง(เธอมิอาจทนเห็นผู้หญิงร้องไห้ได้ เห็นทีไรเธอจะสงสารทุกที)

นิสัย : นิ่งๆ ไม่ค่อยพูดมาก เนื่องจากขี้เกียจพูด แต่ถ้าเป็นเรื่องที่สนใจหรือเกิดเหตุฉุกเฉินจะพูดมากทันที หน้าตายด้านแทบไม่ค่อยทำหน้าแบบอื่นเลย ความจริงเธอเป็นคนรั่วเงียบนะ ถึงจะไม่พูดอะไรแต่ในใจนี่พ่นแหลก ความรู้สึกส่วนมากจะฉายผ่านแววตา เวลายิ้มหรืออารมณ์ดี ก็จะหน้านิ่งๆเหมือนเดิม แต่แก้มจะแดงๆเล็กน้อย ตาจะเป็นประกายวิ้งๆเหมือนลูกหมามาขอส่วนบุญ(??) อารมณ์ดีเวลาได้กินแอปเปิ้ล หรือไม่มีโลลิที่ไหนมาเกาะแกะ เวลาร้องไห้หรือเศร้า ตาก็จะหงอยๆเหงาๆ มีน้ำตาไหล มีเสียงออกมา แต่หน้าก็ยังคงนิ่งอยู่= = ชอบหอบหนังสือนิทานไปมาหาที่สงบๆอ่าน เพื่อหลบโลลิทั้งหลาย โดยสถานที่หลบก็จะมีดาดฟ้าโรงเรียน บนต้นไม้ ในซอกหลืบของห้องสมุด ในตู้เก็บของ ในท่อ(??) คือช่างสรรหาที่แปลกๆทั้งหลายมาเพื่อบหลบเหล่าแฟนคลับโลลิที่ตามสโตกเกอร์ เวลาโกรธหน้าจะนิ่งแบบนิ่งมากๆแทบไม่มีความรู้สึก และจะแผ่ไอเย็นๆออกมา ให้รู้สึกเย็นยะเยือกเหมือนอยู่ในตู้เย็น ซึ่งจะโกรธเวลามีคนทำหนังสือเธอหาย พัง ขาด หรือทำของรักของหวงเธอมีสภาพผิดปกติ มีสกิลพิเศษคือสกิลตอแหลหน้าตาย ยกตัวอย่าง เช่น ถ้าเธอมาสาย แล้วมีกรรมการนักเรียนมายืนเช็กชื่อคนที่มาสาย เธอก็จะกระโดดข้ามกำแพงไป พอมีคนมาได้ยินเสียงเธอกระโดดข้ามมา แล้วถามว่าแอบเข้ามาเหรอ เธอก็จะทำหน้านิ่งๆ แล้วบอกว่าเปล่า พอดีทำกระเป๋าตังค์หายแถวนี้เลยมาหาน่ะ พร้อมกับชูกระเป๋าตังค์ ซึ่งความจริงไม่ได้หาย แต่เธอตอแหลไปทำเหมือนว่าตรูไม่ได้มาสายนะ ตรูแค่มาหาของเท่านั้นเอ้งงง กรรมการคนนั้นที่ไม่รู้ความจริงก็เชื่อจึงบอกให้เธอขึ้นห้องไป และกลับไปเช็กชื่อต่อ(สรุปคือมันรอด!!) หรือถ้าเธอเดินไปชนกับนักเลง แล้วมันหันมาหาเธอแบบหาเรื่อง เธอก็จะบอกว่าฉันไม่ได้อยากทำนะ!! ไอ้นี่มันสั่งให้ฉันทำแบบนี้!!//ชี้ไปที่คนข้างๆที่เดินมาผ่านมา= = มันขู่บังคับฉัน มันเกลียดนาย มันริษยานายที่ดังกว่า ดีกว่า เลยสั่งให้ฉันทำ!!//ทำหน้าตาเศร้าๆ(ตอแหลชัดๆ=_=) คนข้างๆทำหน้าแบบตรูเหรอ ตรูเกี่ยวไรกับเมิง ตอบบบบ ตรูไม่ได้สั่งนาเหวยยย นักเลงก็เชื่อสกิลตอแหลของมันจึงไปซ้อมอีคนข้างๆแทน จากนั้นรุยก็รีบชิ่งหนีไป พอนักเลงซ้อมเสร็จจะหันกลับมาหาเรื่องต่อแบบนักเลงก็กลายเป็นว่า รุยหนีไปแล้ว… นอกจากนี้ยังมีสกิลการทำอาหารที่ห่วยบรรลัย ขนาดมาม่ายังทำได้บัดซบ สามารถเปลี่ยนวัตถุดิบชั้นเลิศ กลายเป็นอาหารนรกได้ในพริบตา คำเตือนหากไม่อยากตาย อย่าได้กินอาหารของนางเด็ดขาด!!! เธอมีโลลิมาติดเนื่องจากเธอเป็นคนที่หน้าเหมือนเด็กหนุ่มหน้าหวานมากกว่าแถมท่าทางก็ไม่ได้กระเดียดไปทางสาวน้อยเลยสักนิด เหมือนหนุ่มหน้าหวานผู้แสนจะชาเย็นมากกว่า ยิ่งเธอไม่ชอบใส่กระโปรงด้วยแล้ว(ในเวลาปกติ ชุดไปรเวต) และก็เป็นคนที่ให้ทำอะไรก็ได้ไม่เดือดร้อนกรูก็พอ ทำให้มีโลลิมาชอบขึ้นเรื่อยๆ(เช่น โลลิ:อุ๊ย! พี่คนนั้นน่ารักจัง//แกล้งล้ม รุย//หลบ ใช้อีกแขนโอบไว้ไม่ให้ล้มก่อนจะเดินหนีไป โลลิ:อร๊ายยย!! นี่แหละพ่อของลูก!!//เดี๋ยวนะๆ ได้ข่าวแม่มเป็นผู้หญิงทั้งคู่) นางเป็นคนที่มีความสุภาพบุรุษมาก(หนึ่งในสาเหตุที่มีโลลิมาชอบ)ใจอ่อนกับผู้หญิงเสมอ ไม่เคยรังแก แกล้ง ด่า หรือใช้แรงกลับผู้หญิงเลย แม้จะโดนสโตก+ลวนลามมากแค่ไหน หากมีใครเดือดร้อน หรือมีปัญหา ถ้าเธออยู่ใกล้ๆจะเข้าไปช่วยทันที แต่ถ้าเป็นผู้ชาย+ไม่ใช่คนที่สนิท+รู้จัก=ช่างแม่ม!!! เพราะเธอไม่ชอบมองน้ำตาของผู้หญิง เอาจริงๆจะให้เธอไปเป็นแฟนโลลิน่ะได้ เธอไม่ได้มีสเปคตายตัวว่าต้องเป็นหญิงหรือชาย แต่ว่าเธอไม่ได้รักโลลิพวกนั้น พอคบกันก็จะมีคนรังแกแฟนเธอ(พวกแฟนคลับแกล้ง) เธอดูแลได้ไม่ตลอด เดี๋ยวก็ต้องเลิกคบกันเพราะเธอไม่อยากให้ใครแกล้งแฟนเธอ+เธอไม่ได้รักอีกฝ่ายด้วย พอเลิกกันอีกฝ่ายก็จะร้องไห้ ทำให้เธอที่ไม่ชอบเห็นน้ำตาผู้หญิงจึงไม่กล้ามีแฟนอีกเลย(เธอเลยต้องหนีโลลิตลอด ถ้าไม่หนีเดี๋ยวใจอ่อน)

ประวัติ : เป็นคนธรรมดา ธรรมด๊า ธรรมดา แค่เป็นลูกเจ้าของบริษัทธุรกิจร้านอาหาร โรงพยาบาล โรงแรม เกมต่างๆเท่านั้นเอ้งงง(เท่านั้นโพ่งงง) มีแม่ที่รั่วเป็นเอกลักษณ์ที่ชอบเกาะแกะ และพยายามจะปล้ำพ่อมากเป็นพิเศษ ซึ่งพ่อก็รอดมาได้ด้วยท่าหมัดมวย จระเข้ฟาดหาง กระโดดเตะ อัปเปอร์คัต แต่แม่ม…น่าแปลกแม่เธอยังรอดมาได้และไล่ปล้ำพ่อต่อ อาเมน… ในเรื่องนี้พ่อของเธอก็สะพรึงอยู่ไม่น้อย แต่พ่อรักแม่ไปแล้วทำไงได้ ต้องทำใจอย่างเดียวเท่านั้นแหละ ตอนแรกก็ไม่ได้รักหรอก แต่เห็นบอกว่าตอนนั้นโดนแม่มอมยาแล้วจับปล้ำ(พิมพ์ตรงนี้แล้วแอบสะพรึงเล็กน้อยถึงปานกลาง= =’’’)จนมีลูกคนแรกด้วยกันเป็นพี่ชายเธอ จึงต้องแต่งงานกัน พออยู่ด้วยกันนานๆจึงรักกัน แม้ว่าจะยังสะพรึงอยู่บ้าง ด้วยความหวงลูก+ไม่อยากให้เกิดประวัติซ้ำรอย พ่อจึงสอนวิชาการป้องกันตัว และการต่อสู้แก่ลูกทั้งสามคน(มีพี่ชายคนโตที่เป็นซิสค่อนเจ้าเล่ห์ใครเข้าใกล้น้องเล็กต้องสั่งสอนให้จำจนวันตาย พร้อมปกปิดหลักฐานไม่ให้น้องรู้เสร็จสรรพ นามว่าคาเซะ โซจิ(20 ปี) และมีพี่สาวคนรองเป็นซิสค่อนสุดหื่น ชอบไล่ปล้ำผู้ชายหล่อๆ และลวนลามน้องสาวคนเล็กเป็นกิจวัตรประจำวัน นามว่า คาเซะ มิยูกิ(19 ปี))รุยเป็นคนที่เก่งด้านการต่อสู้มาก แต่ไม่ค่อยจะยอมใช้สู้กับคนอื่นเท่าไหร่ หากไม่จวนตัวจริงๆจะไม่ใช้ อย่างมีนักเลงมาหาเรื่องก็แค่ตอแหลไปแล้วชิ่ง หากไม่สำเร็จก็จะสู้ แต่โดยส่วนมาก..แม่มก็สำเร็จแหละ นางคนนี้มันมีสกิลแหลขั้นบร๊ะเจ้า!! ที่ไม่ค่อยใช้เพราะจะทำให้ตอนเย็นนางไม่สามารถรับมือกับพี่สาวนางได้(พี่ๆเก่งการต่อสู้มากกว่า แค่ปกติไม่ใช้แรงก็เกือบไม่รอด พอใช้แรงไปแม่มไม่รอดแน่นอน…)เธอเป็นคนเรียนได้ในระดับปานกลางค่อนไปทางต่ำต่างจากพวกพี่ๆที่เรียนเก่งๆที่แม้ว่าจะมีนิสัยแปลกๆไปบ้าง…แถมนางนั้นชอบโดดเรียนเพื่อมาหาที่ซ่อนตัว และหลับอยู่เสมอ(ที่แม้ว่าจะหลับได้แค่10นาที ทุกครั้งเพราะโลลิตามเจอตลอด)ทำให้คะแนนเธอต่ำเตี้ยเรี่นดินลงไปเรื่อยๆ จึงทำให้เธอต้องเรียนหนักทุกวัน ไปที่โรงเรียนก็โดนโลลิตามตื้อไม่มีที่สงบๆพัก กลับบ้านก็ต้องระแวงไม่ให้โดนพี่ลวนลวม-_- บ่องตง! เห็นหน้านิ่งอย่างนี้ตรูก็เหนื่อยเป็นนะเหวย!! เธอจึงมาสมัครเข้าชมรมคนสืบผีเพื่อหาที่หลบภัย และพักผ่อน….(อนาถใจกับออริตัวนี้จัง= =;; หรือตรูคิดไปเอง??)

คู่ : เป็ดน้อยกลอยใจ นามว่าฮิบาริครัช=w=

คำถามสำหรับสมาชิกใหม่ ♥

สวัสดีเด็กใหม่ ฉันโยชิโอกะ โคเซกิ เป็นรุ่นพี่พวกเธอน้า~

-          อืม//พยักหน้านิ่งๆ

            คิดไงถึงมาเข้าชมรมร้างๆ แบบนี้ล่ะเนี่ย?

-          เงียบ ไม่มีโลลิมาเกาะแกะ น่าสนใจ//ตาเป็นประกาย*-*

เธอเข้าใจความแค้นฉันที่มีต่อชมรมหนังสือพิมพ์ใช่ม้า~

-          ….อือ//ในใจ ตรูไม่เข้าใจอะ- _ -

ชมรมพวกเราออกจะดีเลิศประเสริฐแต๊ๆ เนอะๆ >______<

-          อื้อ!! เงียบ สงบ ไม่มีโลลิ สวรรค์ชัดๆ!!//ตาเป็นประกาย

ใส่กกน.สีอะไร อยากเจอผีอะไรมากที่สุดเอ่ยน้องใหม่?

-          ……อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ผีโลลิ//สตั้นในตอนแรกก่อนจะตอบคำถามอันต่อมา

โอเค ฉันไม่รู้จะถามอะไรแล้ว เอาเป็นว่ารักนะจุ๊บๆ >3<

-          รักได้ แต่อย่าตามสโตกแบบโลลิทั้งหลายพอ….//สะพรึง

มุมนี้หน้าที่คุณแม่ ♥

ไฮ ไฮ ชื่ออะไรเอ่ย?

-          เฟย์ครัช!!

มายด์ไม่เรื่องมากเกินไปใช่มั้ยคะ -O-

-          ไม่เลยๆ เราว่าก็สนุกดีเนี้ยว=w=

แอด Fav. ตามผลลูกสาวที่พร้อมจะเสียตัวกันแล้วรึยังเอ่ย (?)

-          แอดแล้วเนี้ยว>w< พร้อมเสียตัวเต็มที่!!(??)

ถ้าไม่ติดมายด์ก็ขอโทษล่วงหน้าด้วยนะคะ

-          ไม่เป็นไรเนี้ยว=v=

โชคดีลั้ลลากู๊ดบายซียู~

-          รับทราบ ซียู><\