ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมื่อไหร่จะเป็นคนที่(เธอ)รัก [When you love me]

    ลำดับตอนที่ #1 : รวมสี1

    • อัปเดตล่าสุด 29 มี.ค. 49


       เช้าวันนี้มันเป็นวันที่มีอากาศบริสุทธิ์มากทีเดียว ผมตื่นมาโดยเสียงนกร้อง และอาบน้ำแต่งตัวมาโรง

          เรียนเหมือนทุกวัน แต่วันนี้เป็นวันรวมสีครั้งแรก ทำให้อากาศดีดีในเช้าวันนี้หม่นหมองลง ผมไม่ชอบ

          รวมสีเลยมันเป็นอะไรที่น่าเบื่อสุดๆ ถึงผมจะไม่มานั่งร้องเพลงเชียร์เหมือนคนอื่นก็เถอะ เพราะผมจะ

          ลงแข่งบาสทุกปี นั่นแหละเป็นสิ่งที่ผมเกียจ ผมเบื่อที่จะต้องมานั่งซ้อมบาส การที่ซ้อมบาสทำให้ผม

          กลับบ้านมืด และเรียนไม่ทันคนอื่นๆ  โรงเรียนของผม จะมีการรวมสีทั้งหมด 3 วันเต็ม และมีการแข่ง

          กีฬาสีจริงๆเพียงวันเดียว แต่สำหรับพวกนักกีฬา มีการซ้อมล่วงหน้าก่อนประมาณ 2 อาทิตย์ เมื่อ

          ผมมาถึงโรงเรียนแล้วจึงเดินไปที่โรงยิมเพื่อเตรียมซ้อมบาสกับเพื่อนร่วมทีมของผม และในทีมบาสนี้
         จะมีทั้งหมด 8 คนตัวสำรองอยู่ 3 คน และใน 8 คนนี้ เราสนิทกันมากทีเดียว

         "ไอเนม วันนี้เอ็งเป็นอะไรของเอ็งว่ะ ดูเหม่อๆ รับ-ส่งลูกบาสก็พลาดทุกที" ไอบีมเพื่อนที่สนิทที่สุด

          ของผมมันบ่นอย่งไม่เต็มใจเท่าไรนัก

          "เออ พวกเอ็งซ้อมกันไปก่อนนะ ข้าไปห้องน้ำแปปนึง" ผมพูดก่อนที่จะไปล้างหน้าและมานั่งพักข้าง

          สนามบาสจนเผลอหลับไป

          "โอ้ย! ใครทำว่ะ" ผมรู้สึกเหมือนมีใครมาวิ่งชนผมและทำให้สะดุ้งตื่น

          "ขอโทษนะเนมเราไม่ได้ตั้งใจอ่ะ พอดีเรารีบไปหน่อยเลยวิ่งมาชนนายตื่น" คำพูดขอโทษนี้มาจาก

          สาวน้อยที่ชื่อ ' เรนโบว์ ' เธอคือเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันกับผม เธอเป็นผู้หญิงที่หน้าตาน่ารักมาก

          ผมได้แต่ยืนอึ้งอยู่เลยไม่ได้ตอบกลับเทอไป

         "เฮ้ย! ไอเนม เรนเค้ามาขอโทษเอ็งแล้วทำไมเอ็งไม่ตอบเค้าไปว่ะว่าไม่เป็นไร" บีมเพื่อนตัวดีของผม

         มันพูดหลังจากเรนเทอเดินไปแล้ว

         "เออๆ ข้าค่อยบอกเค้าพรุ่งนี้ก็ได้ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย"

         "ไอเนมข้าว่าเอ็งเปลี่ยนไปนะเว้ย เมื่อก่อนเอ็งไม่เคยหงุดหงิดเหมือนผีตายซากแบบนี้นะ"

         "วันนี้ข้าไม่สบายว่ะ ข้ากลับก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้" เมื่อผมบอกลาเพื่อนตัวดีของผมแล้วจึงเดินออก

         จากโรงเรียนก่อนเวลา 5 นาที และผมก็ยังไม่เข้าใจเหมือนไอบีมเช่นกัน เพราะผมยังหาคำตอบไม่ได้

          ที่ตัวผมเปลี่ยนแปลงไป

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×