[Fanfic:Thorki] Now is my turn.

ลำดับตอนที่ #9 : บทที่6: การกลับมา

บทที่6: การกลับมา

"555555เอาน่าทอมให้อภัยโทนี่เถิด" ร่างสูงของเทพสายฟ้ายังคงหัวเราะรวนกับท่าทีของร่างบางข้างตัว ที่ยังไม่ลดสายตาอาฆาตไปจากพ่อเศรษฐีเจ้าสำราญแม้แต่น้อย ร่างบางตะหวัดสายตากลับมาเชิงบอกให้เงียบ ร่างสูงก็ยอกแต่โดยดี 

"ฉันไม่ยกโทษให้แน่ครั้งนี้!"

"โหย~~~~ทอมฉันแค่แซวแค่หยอกเล่นๆเองอย่างโกรธกันเลยนะ~~ อีกอย่างนายก็เอาคืนฉันไปแล้วไม่ใช่หรอ เนี่ย!ตัวเขียวไปทั้งตัวแล้วเนี่ย" โทนี่ที่โดนทอมปทุษร้ายง้อบนบ่นเพื่อให้คนสวยตรงหน้าหายโกรธเขาเสียที  และแน่นอนว่าคำตอบคือ "ไม่!"

"โธ่~ทอมนะๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวฉันพานายไปเที่ยวทะเลไถ่โทษก็ได้นะ" 

"ข้อตกลงนี้น่าสน ยินดีรับพิจารณา" ทอมพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ทอม..นายคงไม่ได้คิดแผนการอะไรไว้ใช่มั้ย" โทนี่มองเลขาคนสวยด้วยความหวาดระแวง ไม่ใช่เขาไม่เคยเห็นทอมทำตาแบบนี้ และทุกครั้งก็ต้องมีเรื่องให้เขาตกใจทุกครั้งกับการแกล้งของทอม!

"ทำไมฉันต้องทำงั้นด้วยละ" ร่างบางยักไหล่

"ก็....." บทสนธนาถูกขัดขึ้นด้วยเสียงของสมองกลอัฉริยะ 'เจ้านายครับ ตอนนี้เราทราบแล้วว่าศัตรูครั้งนี้เป็นพวกไหน'

"งั้นก็ดีแล้วรีบเรียกทุกมาประชุมที่นี่เร็วๆเลย จาร์วิส"

'รับทราบครับ' และในเวลาอันสั้นสมาชิกของอเวนเจอร์ทุกคนก็มาพร้อมกันที่สตาร์กทาวเวอร์ทันที

….……............

"แล้วตกลงมันคือใครกันละ" ฟิวรี่หันมาถามพลางกุมขมับหลังจากมองภาพศัตรูหน้าใหม่คนนี้ แต่ดูยังไงๆก็บอกไดคำเดียวว่าไอ้คนที่ว่านี่มัน 'ไม่ใช่มนุษย์...อีกแล้ว'

"ยังตอบแบบเจาะจงไม่ได้อะ"

"โทนี่!นี่มันใช่เวลามาเล่นมั้ยหะ" สายลับสาวดุหนุ่มเจ้าสำราญที่ดูจะไม่เคยทำตัวให้เหมาะกับเหตุการณ์เลยสักนิด

"ก็มันจริงๆนี่น่า อย่ามาดุกันสิคนสวย"

"แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่ากำลังสู้อยู่กับใครหรืออะไร"

"ในฐานข้อมูลของจาร์วิสไม่ได้มีแฟ้มอาชญากรนอกโลกนะเคป งานนี้คงต้องขอความคิดเห็นจากพ่อขุนค้อนนั่นแหละ" ทุกสายตาเปลี่ยนเป้าหมายมาเป็นเทพสายฟ้าที่อยู่ข้างคุณเลขาคนสวย และคำตอบก็ทำเอาทุกคนเครียดไปตามๆกัน แต่ไม่ได้เครียดเพราะรู้ว่าศัตรูเก่งขนาดไหนแต่เพราะว่า..

"ข้าพอจะคุ้นๆหน้าแต่ไม่ใจเท่าไหรนัก" ธอร์ตอบอย่างลำบากใจ ก็เล่นจ้องกันขนาดนี้นี่นา 

"เฮ้อ.....แล้วงานนี้จะรับมือกันยังไงละเนี่ย ถ้าไม่รู้ว่าสู้กับอะไรอยู่" บรูซถอนใจอย่างจนความคิด ไม่ใช่แค่บรูซที่เงียบไปแต่ทุกคนในห้องประชุมก็เช่นกัน ไม่มีใครที่คิดตกกับสถานะการณืนี้สักคน แต่ในขณะที่ห้องกำลังตกอยู่ในความเงียบ ก็มีเสียงใสของใครดังขึ้นสร้างความฉงนให้กับทุกคนไม่ใช่น้อย

"ธานอส"

"อะไรหรอทอม????" อยู่ๆร่างบางที่ปิดปากเงียบมาตั้งแต่ที่โทนี่เอาภาพของศัตรูฉายขึ้นบนจอก็มองตะลึงนิ่ง กลับเปิดปากพูดอีกครั้งด้วยคำๆเดียวที่ทำเอาธอร์เบิกตากว้าง

"ชื่อ..ของไอ้หมอนี่คือ 'ธานอส' "

"หะ!? นายรู้ได้ไงนะ...เห้ย!ทอมเป็นอะไรรึป่าว" โทนี่หันไปถามแต่ก่อนที่จะพูดได้จบประโยคร่างบางก็ทรุดลงไปนั่งกับพื้นพร้อมยกมือขึ้นมากอดตนเองเหมือนกับกำลังหวาดกลัวอะไรบางอย่างอยู่ แต่ดีที่ธอร์เข้ามาประคองได้ทัน ไม่งั้นคงได้หัวฟาดพื้นกับพอดี

"..ฉะ..ฉันไม่เป็นอะไร..คิดว่านะ" ร่างบางพูดพลางหอมหายใจถี่อย่างพยายามตั้งสติ

"ธอร์ พาทอมขึ้นไปพักที่ห้องก่อนเถอะ"

"ได้ เจ้าลุกไหวหรอไม่" ทอมส่ายหน้าอย่างหมดแรง "งั้น...ฮึบ!" ธอร์ย่อตัวอุ้มร่างบางขึ้นอย่างเบามือ ร่างบางคิดจะต่อว่าสักหน่อยแต่สภาพเขาตอนนี้แค่ลืมตายังแทบจะไม่ไหวเลย กัปตันเดินไปเปิดประตูให้ทั้งสอง ธอร์พาทอมกลับไปนอนที่ห้องของร่างบาง พอถึงห้องก็ค่อยวางร่างบางลงบนเตียนอย่างแผวเบา "รอข้าตรงนี้ก่อนนะ"

"อย่า..เพิ่งไปไหน.....ได้โปรด..ช่วยอยู่กับข้าก่อน" ร่างบางยื่นมือไปรั้งร่างสูงไว้

"ข้าไม่ไปไหนไกลเจ้าเลย ข้าอยู่ข้างเจ้าเสมอ" ธอร์เปลี่ยนมาดึงมือของทอมไปกุมไว้แล้วนั่งลงข้างเตียง

"จริงนะ"

"แน่นอน ไม่ว่าจะยามใดก็ตามข้าก็จะไม่ทิ้งเจ้าไปไหน เจ้าควรจะพักได้แล้วนะ" ถ่อยคำสุดท้ายของร่างสูงช่างเบาราวกับสายลม ร่างบางที่พยายามฟืนให้ลืมตา บัดนี้ไปเข้าสู่ห้วงนิทราแล้ว ร่างสูงลูบผมสีดำขลับราวกับขนของอีกา

"เจ้าพักเถิด ดวงใจข้า" ร่างสูงกะจะไปหาผ้ามาเช็ดตัวให้ร่างเล็ก แต่เมื่อมองกลับไปที่มือที่ยังคงประสานกันอยู่ร่างบางกำลังกุมมือเขาแน่นเหมือนเขาคือที่พักพิงสุดท้ายในเวลานั้นทำให้ธอร์อดที่จะยิ้มเอ็นดูไม่ได้ "ข้าจะอยู่ข้างเจ้าเสมอ ดวงใจข้า" เมื่อแน่ใจว่าทอมหลับลึกแล้วจริงๆร่างสูงก็ค่อยๆดึงมือของตนออกจากการกอบกุมของร่างบาง แล้วเดินกลับลงไปหาเหล่าสหายเพื่อประชุมต่อ 

"ทอมเป็นไงบ้างละธอร์" โทนี่ถามขึ้นทันทีที่เทพสายฟ้าก้าวเข้ามาในห้อง

"หลับไปแล้วละ"

"อืม ดีแล้ว" โทนี่พนักหน้าตอบรับ แล้วถามคำถามต่อไปทันที "แล้วไอ้เจ้าเมนทอสนี่มันใครนะ"

"ธานอส ต่างหากละโทนี่" กัปตันแก้คำพูดให้ทันที

"เออน่าๆชื่ออะไรก็ช่าง ตกลงมันคือใคร"

"คราที่โลกิมาบุกมิดการ์ด อนุชาข้าได้ขอกองทัพจากธานอส โดยข้อแลกเปลี่ยนคือหากโลกิชนะจะยกมิดการ์ดให้"

"แล้วถ้าน้องชายนายแพ้ละ" นาตาชาถามอย่างใคร่รู้

"ถ้าแพ้...โลกิจะถูกนำตัวไปทรมานตามความพอใจของเจ้านั่น แต่ข้าพาโลกิกลับไปรับโทษที่แอสการ์ดเสียก่อน ธานอสจึงไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนั้น" ทุกคนพยักหน้าเข้าใจ "ข้าไม่รู้จุดประสงค์ที่แน่ชัดแต่ในครั้งนี้ แต่ถ้าศัตรูคือธานอสจริงๆแล้วละก็จะเป็นเรื่องใหญ่มาก"

"ผมว่าเขาคงคิดจะมาพาตัวโลกิไปแน่นอน" ฟิวรี่พูดประเด็นที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วย

"งั้นเราควรจะรีบหาตัวโลกิให้เจอก่อนธานอสจะเจอ" บรูซเสนอความเห็น

"แต่ก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าๆแล้ว ขนาดชิลยังหาไม่เจอแล้วใครกันละจะหาเจอ" คลินท์พูดขัดขึ้น ในขณะที่ทุกคนกำลังถกเถียงกันโทนี่และธอร์ได้แอบเหลือบตามองกันเป็นระยะๆ เพื่อบอกกลายๆว่ายังไม่ต้องบอกบทสนธนาภายใต้ความเงียบจบลงเมื่อทุกคนหาข้อสรุปได้

"งั้นเราต้องหาโลกิให้เจอก่อนเป็นอย่างแรก ส่วนธานอสขอยกให้คุณจัดการนะธอร์" ฟิวรี่สรุป

"ได้แน่นอนสหาย" เทพสายฟ้ารับคำทันที

"งั้นฉันขอจัดการเรื่องหาคุณน้องเทพสุดติสละกัน"

"หือ คิดยังไงละถึงจะทำงานนี้นะสตาร์ก?" ไม่ใช่เพียงฟิวรี่ที่ออกอาการงุนงงเหล่าอเวนเจอร์ที่เหลือก็สงสัยไม่แพ้กัน  อะไรทำให้คุณชายเจ้าสำราญอยากทำงานโดนไม่ต้องออกคำสั่งกัน!?

"อะไร?แค่ฉันจะช่วยงานพวกนายก็ว่า พอขี้เกียจก็บ่น" โทนี่กอดอกทำหน้างอล 

"พวกผมก็แค่สงสัยนะ" กัปตันรีบแก้ตัวเพราะเขาไม่อยากให้ร่างบางด้านข้างโกรธ กว่าจะง้อได้ก็ต้องใช้เวลาพอสมควร เขาเลยรีบทำตัวให้ออดอ้อนร่างบางให้พองาม ก็การที่คนอย่างเขามาทำอะไรแบบนี้มันไม่ได้น่าดูสักนิด [แคป//เห็นมาจากธอร์ เลยทำตาม(?)]

"สรุปเอาตามนี้นะ ระหว่างนี้ก็คอยระวังว่าไอ้เจ้านี่มันจะโผล่มาตอนไหนเท่านั้น" 

"ข้าว่าธานอสต้องไม่โผล่มาแบบไร้แผนการ"

"ฉันก็คะ-" คลินท์ที่กำลังแสดงความคิดเห็นอยู่ๆก็มีเสียงปริศนาดังขึ้น ทำให้เหล่าอเวนเจอร์สะดุ้งมายืนในท่าพร้อมรบ พร้อมกับมองหาที่มาของเสียงไปรอบห้อง 'ที่ท่านคิดนั้นถูกแล้วบุตรแห่งโอดิน'

"..!!!?....เจ้าคือใคร!! แสดงตัวออกมาเดี๋ยวนี้!!!"

'ข้าคิดว่าท่านน่าจะรู้ว่าข้าคือใครนะ'

"หรือว่าเจ้า...ธานอส!!!"

'โอ้ น่าภูมิใจยิ่งนักที่บุตรแห่งโอดินรู้จักข้าด้วย'

"อย่ามาพูดให้มากความ เจ้าต้องการอะไร!!"

'ข้าต้องการอะไรนะรึ แน่นอนว่าข้ามารับเทพแห่งคำลวง'

"ข้าไม่มีทางที่จะยกโลกิให้เจ้าแน่ๆ!!" 

'ข้ามี 2 ทางให้ท่านเลือกบุตรแห่งโอดิน อนุชาท่านหรือดาวเคราะห์กระจ่อยร่อยดวงนี้'

".!!....ข้า..ข้า...." เมื่อได้ยินข้อเสนอของธารอส ทำเอาเทพสายฟ้าไม่สามารถตอบคำถามได้ เพราะหากเลือกโลกิ สหายและชาวมิการ์ดทุกคนจะต้องเดือดร้อน แต่ถ้าเลือกมิดการ์ดโลกิก็จะถูกพาตัวไป `ทำไมทั้งๆที่ในที่สุดก็ได้พบกันแล้วแท้ๆ ข้าควรเลือกอะไรดีละผู้บริสุทธิ์หรือคนรัก....` โทนี่เห็นอย่างนั้นก็เดาได้ไม่ยากว่าธอร์กำลังคิดอะไรเลยรีบพูดดักความคิดของเทพสายฟ้าทันที 

"เห้ๆเจ้าเอเลี่ยนหน้าม่วง คิดว่าถ้าพ่อขุนค้อนเลือกน้องชายตัวเองแล้วจะไม่มีใครมีปัญญาจะหยุดนายหรือยังไงหะ"

'ปากดีนักนะเจ้ามิดการ์เดียน เช่นนั้นข้าขอตัวทริกสเตอร์ไปเป็นตัวประกันระหว่างที่ท่านยังคิดไม่ตกละกันนะ' พอสิ้นคำของธานอนก็มีเสียงระเบิดขึ้นที่ชั้นบน สร้างความตกใจให้เหล่าอเวนเจอร์ทุกคน 'ข้าว่าท่านควรอยู่ข้างเขาอย่างที่อนุชาท่านพูดนะธอร์' น้ำเสียงนิ่งที่ปนกับเสียงหัวเราะแผวเบายิ่งยั่วโทสะของธอร์อย่างมากแต่ในตอนนี้สิ่งที่เขาต้องทำคือ รีบไปดูร่างบางที่เขาเพิ่งปล่อยให้นอนอยู่คนเดียว พอคิดเช่นนั้นเทพสายฟ้าก็รีบวิ่งขึ้นไปที่ชั้นบนแล้วตรงไปที่ห้องของทอมทันที ท่าทีของธอร์ที่รีบวิ่งออกไปทำให้ทุกคนสงสัยไม่ใช่น้อย จึงหันไปหาโทนี่ที่กำลังทำหน้าบุญไม่รับอยู่อย่างคาดคั้น

"จ้าๆไม่ต้องจ้องกันขนาดนั้นก็ได้ เดี๋ยวฉันก็ท้องเอาหรอก"

"โทนี่!! นี่ไม่ใช่เวลามาพูดเล่นนะ" กัปตันรีบดุร่างบางทันที

"คร้าบๆเดี๋ยวฉันจะเล่าแน่นอน แต่ตอนนี้เราต้องรีบไปที่ห้องของทอมก่อน" 

"ทำไมต้องห้องของทอมด้วยละ" บรูซที่ป็นคนเดียวที่ยังควบคุมอารมณ์ได้ถามขึ้น

"เหอะน่า!!รีบตามมาก่อน!!" โทนี่ไม่รอให้ใครได้พูดอะไรก็รีบวิ่งตามธอร์ไป ท่าทีที่เปลี่ยนมาเป็นจริงจังจนคนอื่นตามไม่ค่อยทัน แต่แววตาของของเขาที่มีความกังวลฉายชัดทำเอาคนอื่นๆไม่กล้าซักอะไรก็จึงรีบวิ่งตามไป

----------------------

'ปัง!'

"ทอม!!!!!!เจ้าอยู่ไหน!!!" เมื่อร่างสูงถึงห้องของร่างสูงก็รีบพังประตูเขาไปภายในแล้วกวาดสายตาไปทั่วห้องทันที แต่ก็หาร่างบางที่น่าจะนอนอยู่บนเตียงไม่พบ

"ธอร์!!!ช่วยฉันด้วย!!" ร่างบางตะโนขานรับทันทีเมื่อได้ยินเสียงของร่างสูง เขาไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าตอนนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้น ขณะที่เข้าหลับอยู่ก็มีเสียงระเบิด ในตอนที่เขายังตั้งตัวไม่ถูกก็มีเอเลี่ยน2ตัวมาหิ้วปีกขึ้นยานหน้าตาประหลาดอีก ทั้งถีบทั้งต่อยมันก็ไม่สะเทือนสักนิด เร็วกว่าคำพูร่างสูงรีบพุ่งตัวใช้โยเนียร์ฟาดให้ผู้บุกรุกทั้ง2เขาอย่างจังจนร่างลอยหวือออกจากตึกไปไกล แล้วอยู่ก็มีบางอย่างมาชนหลังเขาเมื่อหันไปก็พบกับทอมที่ตอนนี้เกาะผ้าคลุมของเขาตัวสั่นด้วยความกลัวเหมือนลูกแมวอยู่ ก็รีบรวบตัวร่างบางเข้ามาในอ้อมกอดเพื่อปลอบประโลม "ไม่เป็นไร เจ้าไม่เป็นอะไรแล้ว  เจ้าปลอดภัยแล้ว ข้าอยู่นี่แล้วทอม" 

"..ธอร์...นาย..หายไปไหนมา..."

"เอ่อข้า.."

"ช่างมันเถอะ ก็ตอนนี้มาอยู่...ตรงนี้แล้วนี่นา...ฮึก..อย่าไปไหนอีกนะ" เสียงสะอื้นเพียงเล็กน้อยของทอมทำเอาธอร์แทบอยากจะไปแหกอกเจ้าเมลาคินแล้วเอาหัวใจมาบีบเล่นเสียจริงๆ แต่หากสิ่งที่สำคัญกว่าคืออนุชาเขาต่างหาก เขาพละออกจาร่างบางเล็กน้อย ค่อยๆเชยคางให้ดวงเนตรสีมรกตขึ้นมาสบกับดวงเนตรสีฟ้านภา แล้วยื่นหน้าเข้าไปจูบซับน้ำตาให้อย่างแผวเบา "ข้าขอโทษๆ ข้าอยู่นี่แล้วทอมข้าอยู่นี่แล้ว และจะไม่มีวันที่จะปล่อยเจ้าไปเด็ดขาด" 

"แน่นะ" ลูกแมวน้อยของเขาช้อนตาขึ้นมองจนธอร์เกือบจะทนไม่ไหวที่จะเข้าไปขย้ำให้ร่างบางต้องเสียน้ำตาอีก

"ข้าสาบาน" ร่างสูงโน้มหน้าเข้าไปหมายที่จะจุมพิตสัญญาก็ถูกขัดขึ้นเสียก่อน

"นี่ท่านเทพสายฟ้า ฉันก็รู้ว่านายอยากจะสวีตกันแต่ช่วยไว้หลังจากจบเรื่องวุ่นวายนี้ได้มั้ย!" แน่นอนว่าคำพูดและน้ำเสียงนี้จะเป็นใครอื่นไม่ได้นอกจากโทนี่ สตาร์ก พร้อมด้วยสมาชิกอเวนเจอร์ที่ทำหน้าเหลอหลาทำตัวไม่ถูกแต่ที่ดูจะหนักสุดคงเป็นสตีฟที่หน้าแดงจนลามไปยันหู "เอ่อ...โทษที" ร่างบางที่เพิ่งมีสติครบถ้วนก็หน้าแดงไม่แพ้กัน `เมื่อกี้ฉันทำบ้าอะไรลงไปเนี่ย!!!!!` เขาแทบอยากจะทึงหัวตัวเองเพื่อเรียกสติตัวเอง แต่ก็ทำได้แค่ก้มหน้างุดๆอยู่กับอกของของธอร์เพื่อหลบสายตาของทุกคนแทน

-----------------------

"แล้วตกลงเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ โทนี่" ฟิวรี่ถามเมื่อกลับเข้ามาในห้องประชุมแล้ว ตอนนี้โทนี่กำลังทำหน้าเบื่อโลกอยู่ เพราะตอนแรกเขากะจะผลักเรื่องทอมให้ธอร์เล่าเอง แต่เจ้าตัวดันบอกว่า `ข้าเป็นห่วงทอม และคงไม่ดีนักถ้าให้เขาเข้าไปนั่งฟังด้วย อย่างไรเจ้าช่วยอธิบายสหายแทนข้าด้วยนะ` พร้อมกับยิ้มละไมที่ดูน่าหมั่นไส้ในสายตาของมนุษย์ที่มีชื่อว่า โทนี่ สตาร์ก นี่มันผลักภาระให้กันชัด!!!

"ง่ายๆแบบรวบรัดเลยละกัน" ทุกคนพยักหน้าเป็นสัญญาณให้พูด "ทอมคือโลกิ แต่ในเวอร์ชั่นไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับช่วงก่อนหน้าจะมาที่โลกครั้งนี้ แค่นั้นจบโอเค้? สรุปว่าทุกคนเข้าใจงั้นฉันไปละ"

"เดี๋ยว" น้ำเสียงดูฟังดูเย็นจับใจโทนี่ดังขึ้น พอหันไปก็เจอฟิวรี่ยืนมองอยู่ "แล้วเราจะรู้ได้ไงว่าถ้าความจำของทอมกลับมา จะไม่ไปอาละวาดอีก"

"ผมคิดว่ามันจะไม่เป็นอย่างงั้นหรอกฟิวรี่" 

"พูดได้ดีแคป" โทนี่หันไปยกนิ้วให้สตีฟ

"แล้วคุณแน่ใจได้ยังไง" 

"เอ่อ..." เล่นให้ตอบทันทีก็มีตึบบ้างสิ จะพูดไงดี.. แล้วก็มีเสียงสวรรค์ดังขึ้น

"ถ้าเขาจะทำเขาคงไม่ลงมาทั้งที่ความจำเสื่อมหรอก" และก็ไม่ใช่ใครแม่ม่ายดำนั่นเอง "อีกอย่างถ้าจะทำจริงๆ คงทำไปตั้งแต่5ปีที่แล้ว ไม่มานั่งเล่นเป็นเลขาของโทนี่ให้ยุ่งยากหรอกจริงมั้ย" ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยกับข้อนี้

"อืม ก็จริงงั้นเราไม่ต้องบอกทอมตามที่ธอร์ต้องการแล้วกัน ตอนนี้ปล่อยเรื่องนี้ไปก่อนเราควรมุ่งความสนใจไปที่เจ้าธานอสนี่ก่อน"

"เรื่องนี้ควรจะถามธอร์น่าจะดีที่สุด เพราะเขายังไม่ได้ตอบรับข้อเสนอของธานอสว่าจะเลือกอะไร" พอดีคลินท์พูดจบเจ้าตัวก็เข้ามาพร้อมกับร่างบางพอดี

"คุณจะเลือกอะไรธอร์น้องชายของคุณหรือโลก" บรูซหันไปถามเทพสายฟ้าทันทึ

"ข้า..ถึงแม้ว่าข้าอยากที่จะอยู่น้องข้าเพียงใด แต่ถ้ามันจะทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องลำบาก ข้าไม่อยากที่จะทำให้พวกเจ้าลำบาก ข้าจึงคิดที่จะเลือกมิด-"

"คุณคิดว่าพวกเราจะดูแลตัวเองไม่ได้ขนากนั้นเลยหรอธอร์" ฟิวรี่พูดขัดขึ้น

"ถึงเขาจะมีกองทัพแต่เรามีฮัคอยู่น่า" คำพูดนี่เล่นเอาบรูซหลุดขำกับคำพูดของโทนี่ "หรือไม่จริง" เจ้าตัวก็ได้แต่หยักไหล่ไม่ตอบ

"คุณรอที่จะได้พบกับน้องคุณมานานแล้วไม่ใช่หรอ" นาตาชาว่าพลางแอบปรายตาไปทางเลขาคนสวย "และฉันแน่ใจว่าน้องคุณก็รอคุณอยู่เหมือนกัน"

"คุณคงไม่อยากปล่อยเขาไปหรอกใช่มั้ยธอร์" 

"ฉันว่านายน่าจะฉลาดพอนะ" ตบท้ายด้วยกัปตันและโทนี่

"พวกเจ้า..." ทุกคนหันมาพูดกับธอร์ด้วยสีหน้าที่อ่อนโยน "จะไม่เป็นอันใดจริงๆรึ"

"อย่าดูถูกพวกเราสิพ่อขุนค้อน"

"งั้นข้าจะช่วยด้วย"

"นายไม่มีสิทธิจะปฏิเสธต่างหาก"

"แน่นอน"

"งั้นคงต้องหาวิธีติดต่อเจ้าธานอม"

"ข้าว่าคงไม่จำเป็น เขาดักฟังพวกเราอยู่แล้ว" ร่างสูงเงยหน้ามองอย่างไร้จุดหมายแต่รู้ว่าบุคคลที่กล่าวถึงเขากำลังฟังอยู่แน่ๆ

---------------

"หึ! ช่างประเมินค่าตัวเองไว้สูงจริงๆ" ร่างสูงใหญ่ที่นั่งดูบทสนธนาผ่านจอภาพเอ่ยขึ้น "ได้! พวกเจ้าจะได้สมหวังแน่นอน พวกเจ้าเตรียมตัวพร้อม!!!พรุ่งนี้เราจะลงไปบุกมิดการ์ดกัน!!" เมื่อจบคำสั่งของนายเหนือหัวเหล่าทหารก็กู่ร้องหึกเหิม

"แล้วข้าจะรอดูว่าพวกเจ้าจะมีน้ำยาแค่ไหนกัน!! มิดการ์ดเดียน!!"

--------------

"งั้นฉันฉันจะช่วยด้วย" ร่างบางที่นิ่งเงียบฟังทุกคนพูดมาสักพักก็ตัดสินใจที่จะเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้ด้วย

"เจ้าไม่ต้องหรอก มันอันตรายเกินไปข้าเกรงว่าจะไม่สามารถปกป้องเจ้าได้" ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความกังวล โทนี่จึงเข้ามาตบไหลพร้อมพูดให้ธอร์คลายความกังวล

"นี่ธอร์ คิดว่า5ปีที่ทอมมาทำงานกับฉัน เขาจะไม่ได้ฝึกอะไรมาบ้างเลยหรอ" เศรษฐีหนุ่มหันไปมองนาตาชาอย่างนึกขำ เรียกสายตาดุของสายลับสาวได้อย่างดี

"หรือนายมีปัญหาโทนี่ ก็ทอมออกจะร่างบางหน้าสวยตัวขาวขนาดนี้ฉันก็กลัวจะโดนใครก็ไม่รู้ฉุดไปนี่นา ฉันก็เลยฝึกป้องกันตัวให้นิดหน่อยเอง" ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย ก็มีแต่ทอมนี่แหละที่ยิ้มไม่ออก ฟังไม่ผิดกันหรอกตอนเขาเพิ่งเข้ามาทำงานใหม่ก็ได้เจอนาตาชาเจอครั้งแรกเจ้านางก็จับเข้าไป 'ฝึกนิดหน่อย' ในความคิดของของคุณเธอตั้งแต่มวย(สตีฟช่วยสอน) เทควันโด ยิงปืน ยิงธนู(อันนี้นาตาชาวานให้คลินท์สอน) ยันถึงวิธีลอบฆ่า!! นี่ตรงลงเธอต้องการให้เขาไปเป็นสายลับใช่มั้ย(!?) ยิ่งคิดก็ยิ่งเหนื่อยใจร่างบางยกมือขึ้นกุมขมับพร้อมส่ายหน้า

"จริงรึ?" ธอร์หันมาถามร่างบางอย่างไม่เชื่อ

"อืม" ทอมพยักหน้าตอบอย่างไม่เต็มใจนัก

"เช่นนั้นค่อยวางใจลงหน่อย แต่อย่างไรเจ้าก็ห้ามฝืนเด็ดขาด" ว่าแล้วร่างสูงก็ยกนิ้วก้อยขึ้นมา "สัญญากับข้าก่อน"

"อือ สัญญา" ร่างบางได้แต่ส่ายหน้ากับท่าทางที่ดูน่ารักขัดกับขนาดตัว แต่ก็ยอมยกนิ้วก้อยขึ้นมาเกี่ยวอย่างง่ายดาย ทุกคนก็พากันหัวเราะกับการกระทำของทั้งคู่ไม่น้อย

"ถ้าจะจีบกันเอาไว้หลังจากจบสงครามก่อนได้มั้ยหะ! สองรอบแล้วนะ!" โทนี่จงใจพูดให้อีกฝ่ายรู้ว่าตัวเองกำลังอิจฉา ยิ่งพาให้ทุกคนหัวเราะหนักกว่าเดิม

"ทอมฉันว่าเราลองไปทดสอบกันมั้ยว่านายยังจำที่ฉันสอนได้รึเปล่านะ" คำพูดของนาตาชาพาเอาร่างบางเจื่อนลงทันที

"กะ..ก็ได้"

"ข้ามั่นใจว่าเจ้าทำได้ทอม" ธอร์หันมายิ้มให้กำลังใจ ร่างบางก็ยิ้มตอบ

"เชิญกันชั้นล่างเลยคนสวย" เศรษฐีหนุ่มเจาของตึกเสนอ

---------------

"จะดีหรอธอร์ ถ้ามานั่งสบายกันอย่างนี้" ฟิวรี่ถามหลังจากที่ทุกคนย้ายตัวเองลงมาอยู่กันที่ห้องซ้อม

"ข้าว่าธานอสคงไม่รีบร้อนลงมือ อย่างเร็วที่สุดคงจะเป็นพรุ่งนี้"

"อือ" ทั้งสองเบนสายตากลับมาที่ร่างบางทั้งสองที่เดินออกมาจากห้องแต่งตัว แต่เทพสายฟ้าก็ต้องตะลึงกับร่างในชุดหนังสีดำขลิบเขียวรัดรูป ผมสีดำขลิบเหมือนขนอีกาที่ยาวระต้นคอตอนนี้ถูกมัดขึ้นดูทะมัดทะแมง ดวงเนตรเขียวมรกตหันมาสบเข้ากับเนตรสีนภาที่มองอยู่ก่อนแล้ว

"ไม่ต้องจ้องขนาดนั้นก็ได้" โทนี่ที่ยืนอยู่ข้างๆยืนมือไปตีแก้มเทพคนพี่ให้สติกลับมา

"งั้นมาเริ่มจากยิงปืนก่อนละกัน ยิง5ครั้งเข้าเป้าให้ได้ทุกนัดนะ" นาตาชายืนรออยู่ที่ห้องเก็บเสียงพอร่างบางเดินเข้ามาก็ยื่นปืนปกให้

"โถ่~แนตคุณก็รู้ว่าช่วงนี้ผมไม่ได้ซ้อมเลยนะ" ร่างบางพยายามอ้อนให้สาวเจ้าลดให้เขาหน่อย

"ลดให้ก็ได้" ร่างบางที่กำลังจะร้องดีใจที่ลูกอ้อนของเข้าใช้ได้ผล ก็ต้องชะงักลงด้วยประโยคถัดมา "ให้พลาดได้แค่นัดเดียว"

"โอเค ตามนั้น" `มันต่างกันตรงไหนเนี่ยยยยยยย!!` ทอมได้แต่กู่ร้องในใจ แล้วหยิบที่ปิดหูขึ้นมาใส่พร้อมกระชับมือที่ถือปืนให้มั่นคง จ้องไปที่เป้าด้วยดวงตาที่แน่วแน่

"งั้น....เริ่มได้"

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

เมื่อสิ้นเสียงของนาตาชา เสียงลั่นไกดังก็ต่อเนื่องจนครบตามจำนวนที่นาตาชาบอกไว้ อเวนเจอร์คนอื่นที่ดูอยู่ด้านนอกปรบมือ เพราะทอมยิงไม่พลาดเป้าเลยสักนัด สายลับสาวทำหน้าภูมืใจกับฝีมือลูกศิษย์

"เฮ้อ..โล่งอก" ร่างบางถอนหายใจ

"ก็ไม่เห็นว่าฝีมือจะตกตรงไหนนี่" 

"งั้นต่อไปก็ยิงธนู คลินท์!" นาตาชาตะโกนเรียกคู่หูตนเอง เจ้าตัวก็เดินเข้าไปในห้องอย่างว่าง่าย

"ว่าไงแนต"

"ตานายแล้ว"

"โอเค อะนี่ทอม" ฮอว์คอายไม่พูดพร่ำทำเพลงวางคันธนูกับลูกธนูลงบนมือของทอมทันที "ลูกเดียวพอ เอาให้เข้าเป้าด้วย พร้อมเมื่อไหรก็ยิงเลย" อีกแล้ว... ร่างบางได้แต่มองธนูในมืออย่างเรื่อนลอย `ยิงก็ได้!` พอยืนไว้อาลัยให้กับตัวเองเสร็จก็ตั้งท่าเล็งไปที่เป้า แล้วปล่อยลูกธนู แน่นอนว่าเข้าเป้าเปะๆ คลินท์ยักไหล่สบายๆแล้วเดินออกไปพร้อมทำหน้าประมาณว่า `คนสอนมันเก่งก็งี้แหละ` เรียกสายตาเอือมจากนาตาชาได้ไม่ยาก

"ส่วนที่เหลือฉันว่านายน่าจะจำได้อยู่แล้วใช่มั้ย?" ร่างบางพยักหน้า "กัปตัน ที่เหลือยกให้นายจัดการนะ" พูดจบก็เดินออกไปแตะไหล่ประมาณว่าเปลี่ยนมือกัน แต่ก่นจะเดินพ้นประตูก็หันมาพูดต่อว่า "ห้ามเกิน10 นาทีนะทอม สตีฟอย่าอ่อนข้อให้ทอมเด็ดขาด"

"เริ่มกันเลยมั้ยครับ" สตีฟหันหน้ามาถามอย่างจนหนทาง เขาก็ไม่อยากทำให้ทอมบาดเจ็บสะด้วยสิอถ้าทำร่างบางตรงหน้าได้แผลสักแผลเขาคงโดนเทพคนพี่เชือดเอาแน่ๆเลย แต่ก็ต้องชะงักความคิดทั้งหมดเมื่อเห็นว่าร่างบางกำลังยืนก้มหน้า ทำหน้าจะร้องไห้อยู่

"ไม่เอาแล้ว ฉันไม่อยากฝึกแล้วงะ" ท่าทีของร่างบางทำเอาสตีฟไปไม่ถูกกันเลยทีเดียว แต่พอเดินเข้าไปปลอบอยู่ๆตัวก็ลอยหวือขึ้นแล้วตกลงพื้น ความจริงต้องเรียกว่าทุ่มถึงจะถูก ได้ยินเสียงสตีฟร้อง'อั้ก!'เบาๆ

"โทษทีนะแคป" หลังจากเหวี่ยงสตีปลงพื้นเขาก็ช่วยให้เจ้าตัวลุกขึ้นมาพร้อมกล่าวขอโทษ 

"แหะๆผมโอเค โดนคุณหรอกอีกแล้ว" ทุกคนพากันยิ้มไม่ก็หัวเราะโดยเฉพาะโทนี่ที่หัวเราะท้องแข็งจนจะลงไปนอนกับพื้นอยู่ลอมล่อ แต่คนที่ดูจะไม่ร่วมสนุกไปด้วยกันคงเป็นเทพสายฟ้าที่ทำหน้าเหรอหลาอึ้งปนซีดอยู่

"ทำไม ทำหน้างั้นละธอร์" บรูซที่เห็นท่าทีที่นิ่งผิดปกติของธอร์เอ่ยถามขึ้น

"ข้าแค่ไม่คิดว่าอนุชาข้าจะเก่งถึงเพียงนี้ แต่ก่อนโลกิไม่ถูกกับเรื่องพวกนี้อย่างแรง และก็...." กำลังคิดว่าถ้าหากข้านอกใจให้เจ้าตัวเห็นข้าคงไม่รอดแน่.... แค่คิดก็เสียวสันหลังวาบแล้ว

"แล้วอะไรหรอ"

"เปล่าไม่มีอันใด" ร่างสูงหันไปทางประตูเมื่ออีกสองคนเดินเข้ามา

"ฝีมือไม่ตกเลยนะทอม" ฟิวรี่เอ่ยชม "ส่วนนายนี่ก็โดนหลอกได้ตลอดเลยน่ากัปตัน" ร่างสูงที่ถูกกล่าวถึงได้แต่ยิ้มเจื่อน

"ไปกินข้าวเย็นกันเถอะ เดี๋ยวฉันทำเอง" ทอมเสนอ

"กองทัพต้องเดินด้วยท้องสินะ" ฟิวรี่พยักหน้า

"อย่าลืมเตกีล่าฉันนะทอม~~"

"ไม่ได้!!ไว้จบเรื่องค่อยกิน!" 

"แงะ!เถอะน่า~ทอม~"

"ไม่ได้คือไม่ได้!!"

"ม่ายยยยย" ท่าทีของเจ้านายเลขาคู่นี้ทำเอาความเครียดที่สะสมหายไปได้อย่างง่ายดาย แต่หารู้ไม่ว่าหลังจากวันนี้จบลงพวกเขาต้องเจอศึกหนักกันขนาดไหน

------------------

"เชิญมีความสุขกันให้พอ ก่อนที่พรุ่งนี้พวกเจ้าจะไม่เหลือสิ่งใดให้หวนกลับไป หึหึ"

.

.

.

.

Tbc.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เนื้อเรื่องก็เข้าจุดไคล์แม็กซ์กันแล้ว ช่วงต่อไปนี้น่าจะเป็นช่วงที่หนักสุดขอบเรื่องผมคิดว่างั้นนะ เพราะอย่างที่บอกกันว่านี่เป็นเรื่องแรกของผม ไอ้ฉากต่อสู้เนี่ยพูดเลยว่าแต่งไม่เป็น แต่ก็จะพยายามแต่งให้รีดได้อ่านกันนะคร้าบ คอยเม้นเป็นกำลังใจกันด้วยนะ~~