ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่3: การพบกัน
บทที่3: การพบกัน
"ทอม ตื่นรึยังลูก" เสียงปลุกของฟริก้าดังขึ้นเช่นทุกเข้า
"ตื่นแล้วคร้าบ~" วันนี้เขาก็ตื่นเช้าเหมือนทุกที แต่ต่างตรงที่ว่าฝันร้ายที่คอยรบกวนทุกราตรี ถูกแทนที่ด้วยฝันที่แสนมีความสุข
------
"ผมไปทำงานนะ จะพยายามไม่กลับดึกมากครับ" ร่างบางเดินมาหอมแก้มผู้เป็นแม่ก่อนจะออกจากบ้านไป
"วันนี้คุณทอมดู มีชีวิตชีวาขึ้นนะค่ะไม่ดูอ่อนล้าเหมือนทุกวัน" คุณแม่บ้านเกรซ เอ่ยทักคุณนาย
"ฉันก็ว่าอย่างนั้นจ่ะ ดีแล้วละ" ใบหน้ายังคงประดับด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนเช่นเคย
------
"โทนี่!!!!!ตื่นได้แล้วเจ้าบ้า!!!!" เสียงตะโกนปลุกจอมขี้เซาอย่างโทนี่ สตาร์กก็ดังขึ้นอีกครั้งเหมือนทุกเช้า
"8โมงแล้วนะเฮ้ย!จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงเมื่อไรกันหะ!" คำพูดเหน็บแนมดังจากปากเรียวสวยที่แสนจะปากจัดต่อเนื่อง
"หือ!?..หะ!!..งือ..ตื่นแล้วๆเลิกเขย่าสักที" โทนี่ยกมือไว้ตรงหน้าอย่างยอมแพ้ เป็นที่พอใจของร่างที่นั่งคร่อมอยู่ ส่งผลให้เจ้าตัวลุกออกจากเตียง
"ดี!ฉันรอข้างล่างตามมาให้ไว้เลยนะ" ทอมหันมาพูดก่อนจะออกไป
"เฮ้อ...ถ้าไม่ออกไปกับเจ้ากัปตันป่านนี้ก็ตื่นแล้วละน่า" โทนี่บ่นงุ้งงิ้งเตรียมเข้าห้องน้ำ แต่ประตูห้องเขาก็เปิดอีกครั้ง
"เอ่อ...ฉะฉันไม่ได้เถียงนายนะทอม"เขาถึงกลับตกใจคิดว่าร่างบางจะมาบ่นตนอีกรอบ แต่เป็นร่างของเทพสายฟ้าผู้อยู่อาศัยอีกคนตะหาก
"หือ?อะไรรึสหายข้า" ธอร์ทำหน้างุนงงง
"อ้อ ป่าวๆนายอะมีอะไร"
"ข้าได้ยินเสียงตะโกนดังมาจากห้องเจ้านะ เลยเดินมาดูว่าเกิดอันใดขึ้น"
"ฉันตื่นสาย ทอมเลยมาปลุกไม่มีไรหรอก" โทนี่อธิบาย
"เช่นนั้นรึ คนที่ชื่อทอมคือคนที่เป็นเลขาเจ้า?"
"ใช่ๆตอนนี้อยู่ด้านล่างนั่นแหละ ถ้านายอาบน้ำเสร็จเชิญข้างล่าง เดี๋ยวหมอนั่นก็เตรียมมื้อเช้าให้"
"งั้นข้าไปรอข้างล่างนะ" แล้วร่างสูงก็เดินไปชั้นล่าง
"ได้อาบน้ำสักที.." โทนี่เดินเขาไปในห้องน้ำทันที
ชั้นล่าง.....
"กึก กึก กึก" เป็นสัญญาณที่ร่างบางรู้ได้ทันที่ว่าเจ้านายจอมขี้เกียจกำลังเดินลงมา
"อาบน้ำเสร็จแล้วหรอโทนี่ ห้ามขี้เกียจนะไม่งั้นลืมปาร์ตี้เย็นนี้ไปได้เลย" ร่างบางยังไม่ได้เงยมามองคนที่เดินลงมาว่าเป็นใคร
"...!!!!?..." คนที่กำลังเดินไปทางครัวถึงกับตกตะลึงกับเสียงที่ได้ยิน เป็นเสียงที่เขาเฝ้าตามหาเจ้าของเสียงมาเนิ่นนาน คิดถึงเหลือเกิน..ใจจักขาดแล้ว จากที่ค่อยๆเดินเปลี่ยนเป็นวิ่งไปยังต้นเสียงทันที
"นี่!โทนี่จะวิ่งทำไมนะหะ...!!?...เฮ้ย!!" ร่างบางหันมาดุคนที่วิ่งมาก็ต้องตกใจเมื่อคนที่วิ่งมาไม่ใช่คนที่ตนพูดถึง แต่กลับเป็นร่างสูงใหญ่เจ้าของเรือนผมที่ทองยาวประบ่า
"ละ..โลกิ..เป็นเจ้าจริงๆด้วย ข้าคิดถึงเจ้า ฮึก..เหลือเกิน" ร่างสูงวิ่งเจ้าไปสวมกอดร่างบางกว่าทันที
"หะเห้ย!!นะ นี่นายเป็นใครนะเรารู้จักกันด้วยหรอหะ! ถะ ถึงมากอดคนอื่นเขาเนี่ย" ร่างบางที่ถูดกอดพยายามผลักร่างสูงออกทันที เขารู้สึกถึงใบหน้าที่เริ่มร้อนผาวของตนเอง ทำไมละทั้งที่เป็นคนแปลกหน้าแต่กลับรู้สึกคิดถึงอ้อมกอดนี้อย่างน่าประหลาด
"จะ..จะ..เจ้า จำข้าไม่ได้จริงหรอ" ผู้ที่โดนผลักออกถึงกับทำตัวไม่ถูกกับปฏิกิริยาของร่างบางที่ปฏิเสธตนแบบคนไม่รู้จักกัน
"ก็ใช่นะสิ! นายจะบ้ารึไง..!!!!..." สีหน้าของทอมทำให้รู้ได้ว่าไม่ได้ล้อเล่นหรือโกหก แต่เมื่อเจ้าตัวเงยไปมองหน้าคนตรงหน้าแล้วมองจ้องเข้าไปในนัยตาสีฟ้าที่ยิ่งจ้องมองลึกเข้าไปก็ทำให้รู้สึกว่ากำลังถูกนภาอันกว้างใหญ่โอบอุ้มไว้ ร่างบางก็เบิกตากว้างก่อนจะค่อยๆทรุดฮวบลงกะทันหันแล้วหมดสติไป ธอร์ที่ยืนอยู่ตรงหน้าแทบจะปรี่รับร่างบางแทบไม่ทัน
"..!!!..โลกิ!ทำใจดีๆไว้ก่อน!" ร่างสูงพยายามปลุกร่างเล็กในอ้อมกอดให้คืนสติแต่ก็ไม่เป็นผลสักนิด
"โวยวายอะไรกันนักกันหนาแต่เช้านะ..เนี่ย เฮ้ย!ทอมนายเป็นไร" โทนี่ที่เดินอืดอาดลงบันไดมาก็เห็นร่างของเลขาหนุ่มหน้าหวานนอนหมดสติอยู่ในอ้อมกอดของเทพสายฟ้า เลยรีบวิ่งมาดูอาการทันที
"ข้าไม่รู้เพียงแค่มองหน้าข้าอยู่ๆเขาก็หมดสติไป" สีหน้าของธอร์ดูเป็นกังวลมากจนโทนี่สงสัย แต่ตอนนี้พาทอมไปนอนดีๆก่อนน่าจะดีกว่า
"พาทอมไปพักข้างบนก่อนเถอะ เรื่องนั้นค่อยว่ากันต่อ"
"ได้" แล้วร่างสูงก็อุ้มร่างบางก่อนจะเดินตามโทนี่ขึ้นไปชั้นบน
.
.
.
"ห้องนี้ละ" โทนี่หยุดยืนตรงหน้าห้องทอม
"อืม.."
"พาทอมไปพักในห้องให้เรียบร้อย เดี๋ยวชั้นตามบรูซมาดูอาการ ส่วนนาย..." โทนี่หยุดเว้นช่วงหายใจเล็กน้อยก่อนที่จะพูดขึ้นต่อ
"ข้าทำไมรึ"
"นายกับชั้นมีเรื่องต้องคุยกัน" สีหน้าที่ดูขี้เล่นแปรเปลี่ยนเป็นจริงจังทันที ก่อนจะเดินลงไปด้านล่าง
"ได้ ข้าจะตามลงไปในภายหลัง" ร่างสูงเดินเข้าไปภายในห้องค่อยๆวางร่างเจ้าของเรือนผมสีดำสนิทอย่างแผ่วเบาด้วยกลัวร่างบางจะตื่น
"เจ้าเป็นอันใดกัน..โลกิ"
"..."
"เจ้าจำข้าไม่ได้เลยจริงๆสินะ"
"..."
"ข้าขอโทษที่ข้ามารับเจ้าช้า..เช่นนั้นลืมตาขึ้นมาแล้วตอบข้าหน่อยเถิด" มือใหญ่ค่อยเกลี่ยไปตามใบหน้าขาวอย่างโหยหา ก่อนจะละมือออกแล้วเดินออกจากห้องไป
-----
"บรูซ นี่ฉันเอง" โทนี่เริ่มบทสนทนาทันทีเมื่ออีกฝ่ายรับสาย
'ว่าไงโทนี่ มีไรด่วนรึไง'
"ป่าวๆไม่มีไรด่วน..แค่จะบอกว่าทอมเป็นไรไม่รู้อยู่ดีๆก็ล้มหมดสติไปมาดูอาการให้หน่อยนะ"
'อา ได้ๆเดี๋ยวไปดูให้แต่อีกสักพักนะ'
"ไม่เป็นไร แค่นี้ละ"
'อือ'
เมื่อคุยธุระกับบรูซเสร็จร่างสูงของเทพสายฟ้าก็เดินลงมาพอดี
"นายมีอะไรจะต้องเล่าให้ฉันฟังมั้ย" โทนี่เดินไปนั่งที่โซฟาเริ่มเข้าประเด็นทันที
"จะให้ข้าเริ่มจากตรงไหน"
"เริ่มจากเหตุผลที่ทำให้นายมาที่นี่ และทำไมถึงเรียกทอมว่า'โลกิ'นั่นแหละ"
"ได้ เจ้ารู้ใช่มั้ยว่าน้องของข้าได้จากไปแล้ว"
"ใช่ แล้วยังไง"
"ก็....." ธอร์เล่าทุกอย่างที่ตนรู้ออกมา โทนี่ก็พยักหน้าเป็นระยะเชิงเข้าใจจนธอร์เล่าจนจบ
"โอเค ฉันเข้าใจละ"
"แต่ข้าขอร้องเจ้าอย่างได้รึไม่" เทพสายฟ้ามองคนตรงหน้าด้วยสายตาจริงจัง
"เรื่องไรอะ"
"อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับคนอื่นได้รึไม่"
"ทำไม" โทนี่เลิกคิ้วสงสัย
"ข้ากลัวว่าพวกนั้นจะมาจับน้องข้าไป" สีหน้าของเทพสายฟ้าฉายแววกังวลอย่างไม่ปิดบัง
"ก็ได้......เฮ้อ...จะว่าไปก็คล้ายกันนะแต่ไม่รู้สึกเลยจนนายพูดขึ้นมา" โทนี่ตอบตกลงพร้อมถอนหายใจออกมา นี่เขาพาคนที่เคยโยนเขาลงจากตึกมาทำงานใกล้ตัวขนาดนี้เลยหรอ แถมอยู่โดยไม่มีใครเอะใจอะไร บางทีเขาควรไปเรียนเวทมนต์จากดาวดวงนี้เสียซะจริงๆ อะไรมันจะสะดวกสบายขนาดนั้น!!?
"เช่นนั้นรึ" ธอร์ทำหน้าครุ่นคิด
'เจ้านายครับ คุณบรูซมาถึงแล้วครับ' เสียงของจาวิสดังขัดความคิดของธอร์ขึ้น
"ว่าไง ทอมอยู่ไหนหรอ" บรูซเอ่ยทักสองหนุ่มที่นั่งอยู่ที่โซฟา แล้วถามถึงอีกคน
"อยู่ด้านบนอะ ให้ธอร์พาขึ้นไปนะฉันไปทำงานละเดี๋ยวอดปาร์ตี้คืนนี้" ประโยคหลังทำเอาอีกสองคนทำหน้าระอาไปตามๆกัน ตกลงเป็นห่วงเลขาตัวเองบ้างมั้ยเนี่ย
"ได้ ตามข้ามาเลย"
.
.
.
.
.
"...ห้องนี้ละ" ทั้งสองเดินเข้ามาในห้องเงียบๆ บรูซเดินไปนั่งข้างเตียงแล้วลงมือตรวจทันที เมื่อตรวจเสร็จก็หันมาบอกอาการคนตรงหน้ากับธอร์
"โลหิตจางนะ เพราะพักผ่อนไม่เพียงพอติดต่อกันเป็นเวลานาน พักสักหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น" บรูซอธิบาย
"เช่นนั้นรึ"
"งั้นฉันกลับก่อนนะงานยังไม่เสร็จเดี๋ยวพลาดงานคืนนี้" ถึงจะโดนเชิญแบบงงๆ แต่เขาก็ไม่อยากพลาดโอกาสที่จะได้พักสมองอยู่ดี
"เจอกันเย็นนี้นะสหาย" ธอร์กล่าวลา แล้วไปนั่งที่ข้างเตียง พลางไล้มือไปเกลี่ยผมที่ลงมาปรกใบหน้าหวาน
"เมื่อไรเจ้าจักฟื้นเสียทีนะ...ดวงใจข้า"
"อือ..อย่าไปนะ..อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวนะ..ฮึก" ขณะที่ธอร์กำลังจะผละออกจากเตียง ร่างบางก็ส่งเสียงละเมอออกมาพร้อมกับเสียงสะอื้น เป็นเชิงรั้งร่างสูงเอาไว้เขาไม่รู้หรอกว่าร่างบางของเขากำลังฝันอะไรอยู่ แต่เขาไม่อยากปล่อยร่างบางตรงนี้ไว้คนเดียว ร่างสูงกลับไปนั่งที่เดิมคว้ามือของร่างบางมากุมแล้วจุมพิตที่หลังมืออย่างปลอบประโลม เหมือนสมัยก่อนเวลาที่น้องชายของเขาฝันร้าย
"ไม่เป็นอะไร..ข้าอยู่ข้างเจ้าแล้ว..ไม่ต้องเป็นเป็นกังวลไป..น้องข้า" มืออีกข้างก็คอยลูบหัวอีกฝ่ายไปด้วย
"ฮึก..อื้อ..อย่าไปไหนนะ"
"แน่นอน..ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไว้คนเดียวอีกแล้ว" ร่างบางของทอมค่อยๆสงบลง กลับมาหายใจสม่ำเสมอดังเดิม
"อยู่..ตรงนี้..นะ" ถึงจะหลับอยู่แต่มือบางก็กุมมือของธอร์ตอบแน่น ราวกับว่ากลัวว่าหากปล่อยไปจะไม่มีโอกาสได้สัมผัสกันอีก
"ใช่ ข้าอยู่ข้างเจ้าเสมอ...ฉะนั้นพักเถิดเจ้าคงเหนื่อยมากแล้ว" ร่างสูงกระชับมือไว้แน่นขึ้น
"..ฟี้..." พอร่างบางหลับสนิทแล้วเขาก็เลือกจะที่นั่งอยู่ที่เดิมไม่คิดจะลุกไปไหน พร้อมกำมือร่างบางไว้เช่นเดิม
"หลับเถิด.." ทั้งที่บอกให้อีกฝ่ายหลับแต่เขาเองที่เริ่มง่วงแล้ว
'ข้าของีบสักหน่อยเจ้าคงไม่ว่าอันใดนะ' ธอร์คิดแล้วเข้าสู่ห้วงนิทราไปอีกคน
------
"อาการเป็นไงมั่ง" โทนี่เดินมาถามบรูซที่เดินลงมา
"เหมือนทุกทีนั่นแหละ เลือดจางเพราะพักไม่พอ นายไม่ได้ใช้งานทอมหนักแน่ใช่มั้ยเนี่ย" บรูซถามติดตลกเมื่อเห็นโทนี่หน้ากังวล เพราะเหตุการณ์แบบนี้ใช่ว่าจะเกิดแค่ครั้งเดียวตั้งแต่ที่ทำงานมาด้วยกัน5ปี โดยเฉพาะช่วงหลายเดือนที่ผ่านมามันถี่ขึ้นจนทำให้โทนี่เป็นกังวลอยู่ไม่น้อย
"โหย~หมอนั่นตะหากที่ให้ฉันทำงานเยี่ยงทาสเนี่ย" แล้วคำพูดกวนแบบเดิมกลับมา
"5555ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอมีคนดูแลคอยบ่นนายนะ"
"ก็นะ ใช่ว่าจะไม่ดี"
"ฉันไปละ เจอกันเย็นนี้"
"อา เจอกัน"
------
"เย้!!~~~เสร็จแล้วโว้ย!!" เสียงกู่ร้องดีใจของเศรษฐีหนุ่มดังขึ้นเมื่องานชิ้นสุดท้ายเสร็จ โทนี่ยิดขี้เกียจก่อนหันไปดูนาฬิกาเวลาก็ล่วงเลยไปจนเกือบ5โมงเย็นแล้ว
"จะว่าไปพ่อขุนเทพหายหัวไปไหนเนี่ย เดินไปดูหน่อยดีกว่า" ว่าแล้วตนก็เดินขึ้นไปชั้นบน พอประตูห้องของทอมเปิดออกก็เผยให้เห็น คนที่เพิ่งนินทาไปกึ่งนั่งกึ่งนอนหลับอยู่ที่ข้างเตียง ส่วนร่างของเลขาเขาก็ยีงคงนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง แต่พอเดินเข้าใกล้ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นทั้งสองจับมือกันอยู่ 'ทอม'ที่อยู่กับพวกเขามานานถึง5ปีโดยไม่ได้ก่อเรื่องอะไรเลยจะเป็น'โลกิ'ที่เคยบุกโลกจริงๆหรอ แต่พอลองพินิจดูทั้งคู่ก็หน้าเหมือนกันจริงๆนั่นแหละ
"เฮ้!ธอร์ตื่นได้แล้ว นายด้วยทอม" โทนี่สะกิดพร้อมกับส่งเสียงปลุกทั้งสอง
"หืม?...เจ้าเองรึโทนี่" เป็นธอร์ที่ตื่นก่อน
"อือ..." ในที่สุดร่างบางก็ค่อยๆปรือตาขึ้น
"ฟื้นสักที่นะทอม รู้มั้ยว่าทำคนอื่นเป็นห่วงอีกแล้วนะคนสวย~" พอร่างบางได้สติถ้อยคำกวนประสาทก็เข้าหูทันที
"เงียบไปเลยโทนี่" ร่างบางที่สะลึมสะลือสวนทันควันเมื่อได้ยิน
"จ้าๆ ฉันรอของข้างล่างนะเห็นเย็นแล้วเลยมาปลุก " โทนี่ยกมือขึ้นตรงหน้าอย่างยอมแพ้
"ได้"
'ปึง' เมื่อประตูปิดลงทอมก็หันไปมองหน้าคนที่อยู่ข้างเตียงทันที
"แล้วนายเป็นใครกัน อยู่ๆวิ่งมากะ กอดคนอื่นเนี่ย" เขาพูดด้วยน้ำเสียงคาดโทษ แต่พยายามซ้อนสีหน้าแดงระเรื่อไว้
"เอ่อ..ข้าชื่อ'ธอร์ โอดินซัน'ชาวแอสการ์ดข้าขอโทษที่ทำให้เจ้าตกใจ"
"อ้อ เพื่อนของโทนี่ งั้นยกโทษให้แล้วก็...." ทอมรีบเปลี่ยนสีหน้าแล้วยื่นมือไปตรงหน้าอีกคน
" •_•?"
"ยินดีที่ได้รู้จักฉัน'ทอม ฮิดเดิลสตัน'เป็นเลขาของเจ้างี่เง่าโทนี่มาเกือบจะ5ปีละ"
"5ปี..." ธอร์พึมพัมทวนคำพูดของร่างบาง ถ้า5ปีเวลาทุกอย่างก็ลงตัว เขามั่นใจเหลือเกินว่าคนตรงหน้าคือ 'โลกิ' จริงๆ
"หือ?อะไร"
"เปล่า ไม่มีอะไร ยินดีที่ได้พบทอม" ธอร์ยื่นมือไปจับกับมือของอีกคน
"อา นายลงไปก่อนก็ได้เดี๋ยวฉันล้างหน้าแล้วจะตามลงไป"
"ได้"
.
.
.
พอร่างสูงพ้นประตูไปร่างบางก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง 'มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!?' นั่นคงเป็นประโยคที่ทอมอยากจะตะโกนออกมาดังๆ ถ้าไม่กลัวคนที่เพิ่งออกไปกลับเข้ามาอีก ทำไมหัวใจเขาต้องเต้นแรงขนาดนี้กับคนที่เพิ่งเคยพบกันด้วยเนี่ย
"ฝันแบบนั้นอีกแล้ว แต่ถูกหยุดไปกลางคันเหมือนกับเมื่อคืน....อยู่ก็เหมือนมีคนมาปลอบให้ไม่ทรมาน แล้วเป็นใครกันละที่ทำ" ตอนนี้มีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มหัวของร่างบางไปหมด
"ช่างเถอะ" แล้วเขาก็ปล่อยมาไปกับสายลม ทั้งที่เป็นเรื่องที่คาใจแต่กลับรู้สึกว่าปล่อยมันอย่างที่ควรเป็นนะดีแล้ว ไม่ต้องคอยไขว่ขว้าหรือไล่ตามหาคำตอบของคำถาม
---19.30---
เมื่อถึงเวลานัดทุกคนก็ค่อยๆทยอยกันมา คนแรกก็ฟิวรี่ นาตาชา คลินท์ บรูซ สุดท้ายคือกัปตัน ส่วนทอมก็ยังง่วนอยู่กับการทำกับแกล้มให้ขาเมาอย่างโทนี่อยู่ในครัว ทุกคนมาก็เข้ามาชวนคุยเป็นช่วงๆ บ้างก็อาสาว่าจะช่วย แต่เขาบอกว่าทำเองได้อีกเปปก็เสร็จ ให้ไปรอกับทุกคน แต่ดูเหมือนเจ้าของงานจะยังนั่งเกาะเคาท์เตอร์ไปห่างไหน ไล่เท่าไหรก็ไม่ไป อย่ามาอยู่ใกล้ได้มั้ยอัตราการเต้นหัวใจเขาเพี้ยนไปทุกทีที่ร่างสูงอยู่ใกล้ๆ
"นี่ นายนะไปอยู่กับพวกโทนี่ไป๊ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว เจ้าของงานไปมาอยู่ตรงนี้มันได้ที่ไหนกัน"
"ก็ข้าอยากอยู่ตรงนี้ เป็นเพื่อนเจ้า"
"กะ ก็ได้นายนี่รำคาญเป็นบ้า" ร่างบางเบื้อนหน้าไปอีกทางแก้เขิน
"อย่างนั้นรึ ข้าก็โดนน้องข้าว่าอยู่บ่อยๆ"
"น้องชายของนายที่กำลังตามหา?"
"ใช่"
"ขอให้ได้เจอกันเร็วนะ" แล้วตบท้ายด้วยรอยยิ้ม ทำเอาคู่สนทนาอยากเขาไปกอดแล้วบอกว่า'เจ้านั่นแหละคือคนที่ข้าตามหาอยู่ทอม'
"อา ขอบคุณ"
"เอ้าเสร็จแล้ว ช่วยยกไปหน่อย" ร่างบางยกจานอาหารมาให้
"ได้" ธอร์รับมาแล้วเดินไปที่ที่ทุกคนนั่งกันอยู่
"เย้~มากินกันเถอะ~เตกีลาฉันละทอม~" พอเห็นเลขาคนสวย(?)เดินมาพร้อมกับจานอาหารก็เริงร่าถามหาแอลกอฮอล์สุดโปรดทันที
"เงียบไปเลยโทนี่! เอ้าอยู่นี่!" ร่างบางก็โยนขวดเครื่องดื่มสีใสไปให้ขวดนึง
"ขอบคุณ!~" ดูเขาจะเริงร่ากับมันเหลือเกินที่ได้เห็นเจ้าขวดนี้
"อืมๆ" ทอมตอบส่งๆกลับไป
"เห็นบรูซเล่าว่าคุณเป็นลมอีกแล้วหรอทอม" กัปตันถามขึ้น
"อือ แต่ดีขึ้นละ"
"นายก็ใช้ทอมให้น้อยๆหน่อยนะโทนี่5555" ฟิวรี่พูดกลั้วหัวเราะแซะโทนี่ เพราะตามความจริงนั้นมันกลับกันโดยสิ้นเชิง
"นายมาแบบเดียวกับบรูซเลยนะ" โทนี่ตอบกลับ
"เจ้าเป็นเช่นนี้บ่อยรึ?" ธอร์หันไปถามทอมที่นั่งอยู่ข้างๆ
"แต่ก่อนนะไม่ค่อยหรอก แต่ช่วงนี้เริ่มถี่อะน่ะ"
"อ้อ.."
"นี่ธอร์ คุณจะอยู่จนกว่าจะหาน้องคุณเจอเลยใช่มั้ย" นาตาชาถามขึ้น
"คงจะเป็นเช่นนั้น" พลางแอบเหลือบไปมองโทนี่ที่มองเขาก่อนแล้ว อย่างรู้กัน
"นี่คลินท์ ไม่คิดจะละมือจากอาหารเลยรึไง" โทนี่ที่เห็นสายลับหนุ่มนั่งไปพูดไม่จากับใครเลยแซวสักนิด
"ก็มันอร่อย" สามคำง่ายๆตอบกลับมาหน้าตาไม่แคร์สื่อ
"ได้ยินแบบนี้ก็โล่งหน่อย แต่แน่แหละฉันเป็นคนทำสะอย่าง" แล้วเจ้าตัวก็ยืดอกอย่างภูมิใจ
"แต่มันก็อร่อยจริงนะ" ธอร์พูดเสริมทำเอาร่างบางหน้าเริ่มขึ้นสีระเรื่อ
"อย่าไปยอหมอนี่มากธอร์" โทนี่เอามือข้างหนึ่งป้องปากเหมือนจะกระซิบ แต่ได้ยินกันทั่วทั้งวง
"โทนี่!!!!!นายไม่อยากได้เตกีลาแล้วใช่มั้ยหะ!!" ร่างบางเตรียมลุกไปแย่งขวดที่เพิ่งจะให้อีกคนไปไม่นาน
"งะ!ไม่เอ๊า~~~" โทนี่รีบหยิบขวดสุดรักแล้วไปหลบหลังกัปตัน ที่มักจะกลายเป็นหน่วยห้ามทัพระหว่างคนตัวเล็กทั้งสอง
ภาพเหตุการณ์ตรงหน้าทำเอาทุกคนต่างพาหัวเราะสมน้ำหน้าโทนี่ ไม่ได้มีท่าทีว่าจะสงสารแม้แต่น้อย กัปตันที่ถูกทำเหมือนเป็นคนกลางกันทั้งสองก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆ ธอร์ที่ดูเหตุการณ์ก็เดินไปจับไหล่คนตัวเล็กเจ้าของผมดำขลับให้ใจเย็นลงแล้วพาไปนั่งที่เดิม แต่ก็ยังไม่วายจ้องหน้าโทนี่ที่กลับมานั่งตรงข่ามกับคู่กรณีโดยมีคุณกัปตันนั่งอยู่ด้านข้าง เหมือนแมวที่กำลังขู่ฟ่อๆทำเอาทุกคนหลุดขำมาอีกระรอก
"น่าๆใจเย็นกันก่อน" บรูซพูดขึ้นเหมือนเป็นเสียงระฆังที่ตีบอกว่าหมดเวลาแล้ว
"ก็ได้ ชิ!" ทอมดูจะไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร
"ช่ายทอม~ราตรีนี้ยังอีกยาวไกลเพิ่งอารมณ์ไปสิ~"
"เออๆ ยอมก็ได้"
"เย้!!~งั้นชนแก้ว!!~~"
"เฮ้!!!~~~"
'เกร้ง!'
Tbc.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk time(?):: ฮัลโหล่ครัาบรีดเดอร์ทุกคน!!~~~~>_< คิดถึงผมกันมั้ยยยยยยยยยเอ่ยยยยยย ผมรู้นะบางคนต้องคิดอยู่แน่ๆว่า "กว่าเอ็งจะมาอัพได้นะ" ไม่คิดถึงแกหรอก" "หยุดพูดแล้วไปอัพนิยายสะ" ไรงี้ใจร่มๆกันก่อนนะคร้าบ แน่นอนว่าคลื่นลมที่สงบอาจจะมีพายุซัอนอยู่ก็ได้จริงมั้ยคร้าบบบ ให้พี่ธอร์ที่เพิ่งได้เจอน้องกิมีอะไรน่ารักๆก่อนสักตอนแล้วเนื้อเรื่องที่เข้มข้นจะจะตามมาแน่นอน ;) ซึ่งหลังจากช่วงนี้ผมยังตันอยู่.......เวรกรรมTYT
ยังไงก็คอยเม้นเป็นกำลังให้ผมด้วยนะ!!~~~>[ ]<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น