ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เวนซ์

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 (20%)

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 48


                     ...ลูกหมี...



                     ...อะไรกัน ลูกหมีน่ะรึที่หลบคมดาบเล่มนี้ได้... จมูกข้าอาจได้กลิ่นผิดไปเองล่ะมั้ง... แต่เวนซ์ไม่ได้คิดผิดเลย เพราะมันกระโจนมาหาเขาอีกครั้ง... มันไม่ได้กระโจนมาเพื่อฆ่าเขาแต่มันกระโจนออกมาด้วยความรักใคร่และเจ็บปวด... ดูเหมือนว่าเวนซ์ก็สามารถรับรู้ถึงความรู้สึกของมันได้เป็นอย่างดี เขาก้มลงกอดมัน ขนปุยนุ่มสัมผัสกับใบหน้า แสงจันทร์เริ่มสาดส่องเรืองออกมาจากเมฆที่บดบังไว้ แม้ว่าจะไม่เห็นภาพชัดนักก็ตามแต่เขาเพิ่งสังเกตเห็นตอนนี้เองว่าลูกหมีตัวนี้แปลกจากหมีป่าทั่วไป...



                     ... มันมีขนสีขาวผ่อง นัยน์ตาสีนิลเช่นเดียวกันกับเขา เจ้าลูกหมียื่นมือ(หรือขาหน้า)มาแตะมือเขา สูดจมูกฟุดฟิดดมกลิ่น จ้องมองเขาตาเป็นประกายวาววับ แผลที่ถูกแทงยังคงมีเลือดซึมออกมาโดยที่มันไม่รู้ตัว เขามองบาดแผลอย่างสำนึกผิด ...รากของต้นแซปกับใบของดอกเดวอส ยาสมานแผลชั้นเยี่ยม แต่ในป่าลึกอย่างนี้คงไม่มีเดวอสเป็นแน่ แต่หากข้าออกจากป่าในตอนนี้ลูกหมีคง...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×