[ห้องเก็บของ]

ลำดับตอนที่ #1 : นที พลเสนา

ใบสมัคร

ชื่อ :  นที พลเสนา (นะ-ที : พน-เส-นา)

ชื่อเล่น : น้ำ

เพศ : หญิง

อายุ : 17 ปี

สีผม : ดำ (ในรูปผมสีน้ำเงินแต่ตอนแต่งใช้ผมสีดำก็ได้ครับ)

สีตา : ดำ

สีผิว : ขาว

รูปร่างลักษณะ : สมส่วน

ส่วนสูง : 165

น้ำหนัก : 48

ตำหนิ : -

จุดเด่น : เวลาปรากฎตัวชอบโผล่มาข้างหลังแบบไม่ทันตั้งตัว

โรคประจำตัว : โรคกลัวเลือด

เชื้อชาติ : ไทย

สัญชาติ : ไทย

ลักษณะนิสัย : เหม่อลอย นิ่งเงียบ ไม่แสดงอารมณ์ออกมาตรงๆ เวลาคุยด้วยให้ความรู้สึกเหมือนคุยกับขอนไม้

ชอบ : ไข่ม้วน , คาราเต้ , การล้างมือ

ไม่ชอบ(หรือเกลียด) : แกงกะทิ , ผักขมๆ , ที่ๆ เสียงดัง

กลัว : เลือด!!!!!! , ปืน (ทั้งเสียงและการใช้ปืน)

สเป็คผู้ชาย/ผู้หญิงที่ชอบ : คนที่ไม่พูดเสียงดังๆ ให้รำคาญ

งานอดิเรก : คาราเต้ , ทำไข่ม้วนกินเอง

ท่าทางที่มักจะทำเป็นประจำ : ทำตาเหม่อลอย

ลักษณะการพูดจา : พูดน้อย โดยมากมักจะพูดเป็นคำๆ เช่น ใช่ , อะไร , ทำไม ไม่แสดงอารมณ์เวลาพูด

คำพูดติดปาก “เปล่า... (เว้น 3 วิ) ....ไม่มีอะไร”

ลักษณะการแต่งกาย : ไม่ใส่ใจเรื่องการแต่งตัวหรือแต่งหน้า ส่วนมากมักเลือกใช้ชุดที่ทะมัดทะแมง เคลื่อนไหวสะดวก

วันเกิด : 22 กรกฎาคม วันเสาร์

ประวัติ :  น้ำเคยอาศัยอยู่กับพ่อแม่สามคนอย่างมีความสุขจนกระทั่งวันหนึ่งในวันคล้ายวันเกิดอายุ 7 ปี น้ำขึ้นไปเล่นบนห้องนอนของพ่อ เผอิญเธอไปเจอปืนที่พ่อของเธอวางลืมไว้บนโต๊ะ (พ่อของน้ำเป็นตำราวจ) เธอจึงหยิบมาเล่นเพราะนึกว่าเป็นของเล่นที่พ่อจะให้เธอเป็นของขวัญวันเกิน สักครู่หนึ่งพ่อของน้ำเปิดประตูเข้ามาอย่างแรงเพราะนึกขึ้นได้ว่าวางปืนลืมไว้บนโต๊ะ และรู้จากแม่ว่าน้ำเข้าไปเล่นในห้องนอน น้ำสะดุ้งตกใจจึงเผลอทำปืนลั่นขณะที่หันไปหาพ่อ กระสุนเจาะหน้าผากพ่อของน้ำเสียชีวิตคาที่ เลือดที่กระเซ็นมาเปื้อนตามร่างกายทำให้น้ำสัมผัสได้ถึงกลิ่น รส และความอุ่นของเลือด เธอค่อยๆเดินเข้าไปหาพ่อของเธอ พยายามเขย่าตัวพ่อ เธอนึกว่าพ่อของเธอกำลังแกล้งตายเหมือนที่เคยเล่นด้วยบ่อยๆ แม่ของน้ำวิ่งตามเสียงปืนขึ้นมาดูเมื่อเห็นสภาพสามีก็ได้แต่นั่งทรุดอยู่กับที่ น้ำเดินลงมาที่ห้องน้ำ เธอเพิ่งจะรู้สึกถึง “เลือด” จริงๆเป็นครั้งแรก เธอเดินไปยังห้องน้ำและพยายามล้างเลือดที่เลอะอยู่ออก แต่ไม่ว่าจะล้างเท่าไหร่กลิ่นคาวเลือดก็ไม่หมดไปซะที จากนั้นเธอก็เริ่มอาเจียนอย่างควบคุมตัวเองไม่ได้

            หลังจากพ่อของน้ำเสียชีวิตแม่ของน้ำจำเป็นต้องดูแลน้ำเพียงลำพัง นิสัยของแม่ก็เริ่มเปลี่ยนไป จากแม่ใจดีที่คอยดูแลเอาใจใส่ครอบครัว กลับกลายเป็นแม่ที่ติดเหล้า วันๆไม่ทำอย่างอื่นนอกจากดื่ม ร้องไห้ นอน แล้วก็ดื่มอีกเป็นกิจวัตรประจำวัน สายตาที่มองน้ำเองก็เปลี่ยนไป จากแววตาที่เคยรักใคร่กลับกลายเป็นเย็นชา ส่วนตัวน้ำเองก็เปลี่ยนไปในทางที่เลวร้าย เนื่องจากสภาพจิตใจที่พังทลายจากการโทษตัวเองว่าเป็นสาเหตุการตายของพ่อและการถูกปฏิบัตอย่างเย็นชาจากแม่ตัวเอง ทำให้เธอกลายเป็นเด็กซึมเศร้าเก็บตัว นอกจากนี้เธอยังกลายเป็นคนที่กลัวเลือดอย่างรุนแรง แม้ว่าจะเป็นแค่เลือดกำเดาก็ตามเพียงแค่เห็นเธอก็จะคลื่นไส้ อาเจียนอย่างควบคุมไม่ได้ น้ำอยู่กับแม่สองคนจนกระทั่งอายุ 12 เนื่องจากแม่ของเธอเกิดอาการทางประสาท เนื่อจากสภาพจิตใจที่บอบช้ำและการดื่มสุรามากเกินขนาด ทำให้ศาลวินิจฉัยว่าเธอเป็นบุคคลไร้ความสามารถ น้ำจึงจำเป็นต้องไปอาศัยอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ในวันที่เจ้าหน้าที่มาพาตัวน้ำไป แม่ของน้ำพยายามต่อสู้ดิ้นรนอย่างสุดความสามารถเพื่อไม่ให้เจ้าหน้าที่พาน้ำไป เธอไม่ทำอย่างอื่นนอกจากร้องตะโกนว่าเธอรักน้ำมากเพียงใด แต่น้ำก็จากไปด้วยสายตาเย็นชา หลังจากน้ำขึ้น ม.ปลาย น้ำก็ออกมาอาศัยอยู่ตัวคนเดียว แบกรับอดีตและจิตใจที่พังทลาย เธอไม่เคยรู้สึกถึงการมีชีวิต ความห่วงใย หรือความรัก จนกระทั่งเธอได้เจอกับเขาคนนั้น เขาคนที่ยื่นมือมาให้เธอผู้มีแต่ความว่างเปล่า ความสิ้นหวัง มีแต่กลิ่นคาวเลือดที่ไม่มีวันล้างออกไปตลอดชีวิตของเธอ

ความสามารถพิเศษ : คาราเต้ (1 ดั้ง) , ภาษาอังกฤษ

ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัว : บิดาเสียชีวิต มารดาเสียสติ ปัจจุบันใช้ชีวิตอยู่คนเดียวในหอพัก

ความรู้สึกที่มีต่อคนรักของตัวเอง : “มีเพียงพ่อเท่านั้นที่รักฉันจนถึงวันสุดท้ายของชีวิต ส่วนคนอื่นๆ เขาก็รักเราเพียงเพื่อเติมเต็มสิ่งที่พวกเขาขาดหาย สักวันก็คงหมดรักเรา แม้แต่แม่เราเองก็หมดรักเราหลังจากพ่อตายไป แต่เขานั้นแตกต่างออกไป เขามีครอบครัว มีพ่อแม่ที่เขารักและรักเขาอยู่แล้ว แต่เขากลับยื่นมือมาให้คนที่ไม่มีอะไรเลยแบบเราทั้งที่เขาไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นก็ได้...สิ่งนี้ไม่ใช่ความรักแต่เป็นบุญคุณที่เราต้องทดแทน”

ความรู้สึกเมื่อต้องรับการทดสอบ : “ชีวิตของฉันมันไม่มีค่าอะไร แต่ชีวิตของคนอื่นเขามีค่ากว่าฉันมาก อย่างนั้นแล้วถ้าฉันตายแล้วช่วยให้เขากลับไปหาครอบครัวที่เขารักและใช้ชีวิตทดแทนส่วนของฉันได้ ฉันก็ยินดี”

สิ่งที่คิดจะทำในการทดสอบนี้ : “ทำทุกอย่างให้เขารอด”

ต้องการจะบอกอะไรกับคนรักของตัวเอง : “อย่าตายนะ”

ต้องการจะบอกอะไรกับคนจัดการทดสอบ : “จะทำอะไรกับฉันก็เชิญ...แต่...ปล่อยเขา !!”

รูป :