คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Intro
ห้อง 3-E โรงเรียนคุนุกิงาโอกะ
จ้อกแจ้ก~~
ฟึ่บ~ ปั้ง
เสียงเปิดประตูที่หน้าห้องทำให้นักเรียนหลายคนที่อยู่ในห้องหันไปมอง สิ่งที่เห็นอยู่นั้นคืออาจารย์หมึกประจำชั้นม.3 ห้อง E หรือก็คือ ‘โคโระเซ็นเซย์’ นั่นเอง
“เอาล่ะครับ นักเรียนนั่งที่ได้แล้ว จะเริ่มคาบโฮมรูมแล้วววว” อาจารย์โคโระเดินไปที่หน้าห้องพลางวางสัมภาระต่างๆลงบนโต๊ะหน้าห้อง
นักเรียนที่อยู่ในห้องกลับมานั่งประจำที่ของตัวเอง ‘ยูมะ อิโซไก’ หัวหน้าห้องที่สุดแสนจะอิเคเมน กล่าวเรียกนักเรียนทั้งชั้นให้ลุกขึ้นยืนทำความเคารพอาจารย์โคโระ
“นักเรียนทั้งหมดเตรียมตัว” ตั้งปืนเตรียมยิง
“ทำความเคารพพพพพ!!” สิ้นเสียงกระสุนบีบีกันทั้งหลายก็พุ่งเข้าไปหาอาจารย์หมึกทันที เขาใช้ความเร็ว 20 มัคหลบกระสุนบีบีกันพลางเช็กชื่อนักเรียนไปด้วย
ผลออกมาว่ากระสุนพวกนั้นไม่สามารถทำอะไรอาจารย์ได้เลยและอาจารย์ก็เช็กชื่อเสร็จแล้วด้วย
“นุรุฟุฟุ พวกเธอยังต้องฝึกกันอีกเยอะนะครับ” อาจารย์โคโระว่าพลางทำสีหน้าเยาะเย้ยเด็กนักเรียนในห้อง
“วันนี้จะมีนักเรียนใหม่มาเรียนร่วมกับเรานะครับ อาสุกะซัง เข้ามาได้เลยครับ” สายตาของนักเรียนทั้งห้องจับจ้องไปที่ประตูไม้เก่าๆอย่างอยากรู้เต็มที่
“ค่ะ” มีเสียงขานรับออกมาจากหน้าประตูนั้น พลัน ประตูก็เปิดออกให้เห็นเด็กสาวคนหนึ่งผมสีแดงยาวสลวยถึงกลางหลัง ข้างๆหัวทั้งสองข้างของเธอผูกโบว์สีดำขนาดใหญ่ไว้ ดวงตาสีทองอำพันฉายแววความมั่นใจและเจ้าเล่ห์ไว้มากมาย เธอคนนั้นเดินมาหยุดอยู่ข้างๆอาจารย์โคโระพลางแนะนำตัว
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ อิชิกาวะ อาสุกะ เป็นลูกครึ่ง ไทย-ญี่ปุ่น จะเรียกอาสุกะก็ได้ ฝากตัวด้วยนะคะ” โค้งให้กับเด็กนักเรียนทั้งห้อง
ทุกคนอ้าปากค้างกับความสวยของเด็กสาวตรงหน้า แต่สิ่งที่ทำให้ตกใจไม่ใช่แค่นั้น
“เฮ้ๆ คารุมะ นายมีแฝดด้วยเหรอเนี่ย” ‘เรียวมะ เทราซากะ’ หันไปพูดกับคนที่นั่งถัดจากตน
“เห~~~ เท่าที่ฉันจำได้เนี่ย........ ก็ไม่รู้สินะ” ‘อาคาบาเนะ คารุมะ’ ตอบกลับไปอย่างไม่สนใจ
เด็กสาวรับรู้ได้ถึงความกวนส้นจากเด็กผู้ชายผมแดงข้างหลังห้อง รู้สึกไม่ถูกชะตากับไอ้บ้านี่ตั้งแต่แรกเห็นเลยแฮะ หมั่นไส้(วะ)ค่ะ
“อาจารย์โคโระคะ หนูขอนั่งข้างอีตาขี้เก๊กข้างหลังนั่นได้มั้ยคะ” อาสุกะว่าพลางชี้ไปที่นั่งข้างตัวเด็กหนุ่มผมแดงหน้าตายียวนกวนประสาท
“อะ..เอ่อ ได้สิครับ คารุมะคุงครับอย่าแกล้งเด็กใหม่ละกันนะครับ” อาจารย์โคโระพยักหน้ารับแล้วหันไปพูดกับเด็กหนุ่มผมแดง
-อ๋อ ตาบ้านั่นชื่อคารุมะสินะ- อาสุกะคิดแล้วยิ้มให้คารุมะ แต่บางทีไม่น่าเรียกว่ายิ้มนะ แสยะยิ้มซะมากกว่า คารุมะถึงกับคิ้วกระตุกกับรอยยิ้มของเด็กสาว อาสุกะเดินเข้ามาหาคารุมะแล้วเหยียดยิ้มให้อีกครั้ง
“ฝากตัวด้วยนะคะ คา-รุ-มะ-คุง” อาสุกะว่าพลางเรียกชื่อคารุมะทีละคำ
“เช่นกันนะ อา..อาอะไรวะ โทษนะเธอชื่อไรนะ” คารุมะพูดแล้วทำหน้าตาเหมือนขอโทษส่งมาให้เด็กสาวอย่างเสแสร้งเป็นที่สุด
“อาสุกะ อิชิกาวะ อาสุกะ” เด็กสาวตอบเสียงห้วน บรรยากาศมาคุแผ่ออกมาจากทั้งสองคน ส่งผลให้ทั้งห้องขนลุกเกรียวขึ้นมา
“อ่า... อาสุกะซังนั่งที่ได้แล้วครับ จะเริ่มเรียนกันแล้ว” อาจารย์โคโระถึงกับเหงื่อตกกับอาการของเด็กทั้งสอง คงต้องมีเรื่องวุ่นๆตามมาอีกแน่
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
TBC
ความคิดเห็น