...Evening Girl...(ทดลอง)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

ณ เกาะเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งปกติจะเงียบสงบราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิตอื่นใดอาศัยอยู่นอกจากต้นไม้  เมื่อดูจากภายนอก เกาะแห่งนี้คงต้องเรียกว่าเกาะร้าง เพราะมันเป็นเกาะร้างจริง ๆ จนกระทั่งวันหนึ่ง มีนักเดินเรือกลุ่มหนึ่งโดนพายุซัดอยู่กลางทะเล และได้ลอยมาติดอยู่ ณ เกาะแห่งนี้

พวกเขาเป็นสามีภรรยาคู่หนึ่ง ซึ่งพึ่งจะแต่งงานได้ไม่นาน และกำลังเดินทางไปหาดินแดนใหม่ซึ่งพอจะเป็นที่อยู่ให้พวกเขา แต่เรือดันแตกเสียก่อน เสื้อผ้า เสบียงอาหาร และข้าวของต่าง ๆ ของพวกเขานั้นจมหายไปกับทะเลหมด

โชคดีที่ผู้เป็นสามีเคยเป็นผู้ช่วยช่างไม้มาก่อน เขาจึงยังพอมีฝีมือเรื่องงานช่างอยู่บ้าง เขาสร้างบ้านให้กับภรรยาของเขา และไม่นานทั้งคู่ก็มีลูกด้วยกัน จนกลายเป็นครอบครัวใหญ่ที่มีความสุขในที่สุด

ทั้งคู่หวังวันแล้ววันเล่าว่าจะมีเรือสักลำหนึ่งลอยมารับพวกเขาออกจากเกาะร้างแห่งนี้  สามีของเขาเคยสำรวจเกาะแห่งนี้หลายครั้ง นอกจากสัตว์ป่าเล็ก ๆ ต่าง ๆ แล้ว ก็ไม่มีมนุษย์สักคนเดียว

ทั้งสองมีลูกด้วยกัน 7 คน ผู้เป็นภรรยาก็ไม่อาจมีลูกได้อีกต่อไป

ครอบครัวนี้อบอุ่นมาก  แต่ทว่าวันหนึ่ง ซันไรท์ (sunrise) ลูกชายคนโตซึ่งเป็นนักเวทย์เช่นเดียวกับแม่ของเขา ต้องการที่จะออกเดินทางไปตามหาแผ่นดินใหญ่ และเขาก็ได้ต่อเรือเดินทางไปจนถึงแผ่นดินใหญ่ โดยพาน้องสาวสองคนกับน้องชายอีกหนึ่งคนไปด้วย ทั้งหมดได้พบกับผู้คนมากมาย  จนแทบจะลืมเลือนครอบครัวที่แท้จริงของตน

วันหนึ่งเมื่อมอร์นิ่ง (morning) น้องสาวคนหนึ่งของซันได้นึกถึงพ่อแม่ เธอเตือนให้ซันกลับไปรับพ่อแม่มาอยู่ด้วยกัน  ซันซึ่งแต่งงานมีครอบครัวใหม่แล้วจึงนึกขึ้นได้ ฝากครอบครัวซึ่งมีลูกชายหนึ่งคนไว้ให้มอร์นิ่งดูแล

ซันต่อเรือเพื่อกลับไปรับพ่อแม่ โดยที่มีน้องเขย ซึ่งเป็นสามีของน้องสาวอีกคนหนึ่งชื่อว่า เกท (gate) ออกเดินทางไปด้วย แต่ทั้งคู่ไม่รู้ว่าลูกสาวของเกท ซึ่งชื่อว่า อีฟนิ่ง (evening) บัดนี้กำลังหัดเดิน ได้เกิดตกลงไปในเรือตอนที่เรือออก ทำให้เธอได้ติดเรือไปที่เกาะร้างด้วย

ทว่าพ่อแม่ของซันได้เสียชีวิตไปหลายปีแล้วด้วยความตรอมใจว่าลูกสาวลูกชายทั้งสี่คงไม่อาจรอดกลับจากทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาลได้แล้ว  เหตุการณ์ครั้งนั้นซันไม่อาจรู้ เป็นเหตุให้น้องสาวคนอีกคนของซัน ซึ่งเป็นน้องสาวคนที่เขารักมากที่สุดนั้นเกิดความแค้นขึ้น

เมื่อซันกลับมาถึงเกาะและได้รับฟังเรื่องราว ซันตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก น้องชายคนสุดท้องของซันซึ่งชื่อ ดัคส์ (dusk) ให้ซันมาค้างอยู่ที่บ้านและเล่าให้ฟังว่า สปริง (spring)นั้นได้ออกจากบ้านไปนานแล้ว ไม่อาจรู้ได้ว่าเป็นตายร้ายดีเช่นไร  และเธอได้บอกกับ ดัคส์ไว้อีกว่า ถ้าหากซันกลับมาที่เกาะแห่งนี้อีก เธอจะฆ่าเขาทิ้งเสีย

ซันถามหาน้องชายอีกคน ดัคส์บอกว่า ไทม์(time)ป่วยหนักและใกล้ตายอยู่แล้ว ดัคส์จึงพาเขาไปอยู่กับสปริง ซึ่งมีความสามารถในการรักษาโรคภัยต่าง ๆ ดูแลอยู่ ซันเป็นห่วงมากจนพยายามออกตามหาน้องสาวสุดที่รัก และน้องชายอีกคนของเขา

เมื่อเขาออกจากเรือไป ที่เรือนั้น เกทไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอีฟนิ่งได้ติดเรือมาด้วย เด็กน้อยแอบลงเรือไปได้พร้อมซัน และเธอได้เดินเข้าป่าที่มืดทึบด้วยความไร้เดียงสา

อีฟได้เจอกับสปริง เมื่อสปริงได้เห็นหน้าอีฟครั้งแรก เธอรู้ได้ทันทีว่าอีฟเป็นลูกสาวของมิดเดย์ พี่สาวคนกลางของเธอ เธอเกิดอาการแค้นที่มิดเดย์ได้ลืมพ่อแม่ ทำให้พ่อแม่ต้องตาย เธอจึงสาปแช่งอีฟ ด้วยอำนาจของนักเวทย์ ทำให้เธอกลายเป็นแม่มดแห่งความมืด

ซันซึ่งมาตามหาสปริงได้เจออีฟ เขาตกใจมากจึงพาอีฟกลับไปหาเกท  และออกตามหาสปริง เขาสามารถช่วยไทม์ออกมาได้แต่ไม่สามารถรอดชีวิตกลับมาได้ เขาได้ตายด้วยน้ำมือของน้องสาวที่เขารักที่สุด

ดัคส์เป็นห่วงซันมาก จึงเดินทางไปหาสปริง เพื่อจะถามถึงพี่ชายคนโต แต่เขาได้มาเห็นศพพี่ชาย เขาจึงวิ่งหนีสปริงออกมา และพาไทม์ขึ้นเรือ

แล้วทั้งหมดก็หนีออกจากเกาะแห่งนั้นมาได้

ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอีฟจนถึงฝั่ง เกทเล่าเรื่องที่ได้ยินจากซันให้มอร์นิ่งฟัง มอร์นิ่งซึ่งเป็นแม่มดพยายามแก้คำสาปของสปริง ส่วนมิดเดย์ซึ่งเป็นแม่เอาแต่ร้องห่มร้องไห้

มอร์นิ่งสามารถรักษาอีฟได้ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด

"เธอจะกลายเป็นคนไร้ความรู้สึก
และไม่มีวันรู้จักกับคำว่าบาดเจ็บ หรือตาย
การมีชีวิตเป็นอมตะไม่ใช่เรื่องดี
เพราะชีวิตของเธอถูกสะกดไว้ในลูกแก้วลูกนี้
ถ้าหากลูกแก้วแตก วิญญาณของเธอจะสูญสลายตลอดกาล..."