~สายใยของธรรมชาติ คือ สายใยของชีวิต~

ลำดับตอนที่ #7 : การพิจารณาวรรณกรรมด้านคุณค่า 3

 “ เมื่อธรรมชาติต่างผูกพันกันไว้ด้วยไว้ด้วยสายใยธรรมชาติอันละเอียดอ่อน ความอุดมสมบูรณ์จึงเกิดขึ้นบนพื้นพิภพ ทุกชีวิตที่เกิดขึ้นบนพื้นพิภพ จึงได้รับการโอบอุ้มไว้ให้อยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุขภายใต้ระบบความสัมพันธ์อันซับซ้อนของธรรมชาติมานานแสนนาน ยิ่งความสัมพันธ์มีมากเพียงใดชีวิตยิ่งได้รับความร่มเย็นเป็นสุขมากขึ้นเพียงนั้น ซึ่งความสัมพันธ์อันละเอียดอ่อนของธรรมชาตินี้มิอาจทำให้แตกสลายได้ เพราะการแตกสลายนั้นคือ หนทางที่จะนำไปสู่ความเสื่อมสูญแห่งระบบความสัมพันธ์ของธรรมชาติที่ต้องใช้เวลานับล้านปีกว่าจะสร้างเป็นระบบสายใยระหว่างกันขึ้นมาได้ และเมื่อใดก็ตามที่ธรรมชาติแตกสลาย ชีวิตทุกชีวิตก็มิอาจอยู่ได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่รวมกันขึ้นเป็นระบบของธรรมชาตินั้นคือ ปัจจัยเดียวที่ทำให้สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนโลกนี้ได้ ” ( หน้า 176 )

ใจความสำคัญ

·       “เมื่อใดก็ตามที่ธรรมชาติแตกสลาย ชีวิตทุกชีวิตก็มิอาจอยู่ได้ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่รวมกันขึ้นเป็นระบบของธรรมชาตินั้นคือ ปัจจัยเดียวที่ทำให้สิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนโลกนี้ได้” จากข้อความนี้จะสรุปได้ว่า เมื่อใดก็ตามที่ระบบความสัมพันธ์ของธรรมชาติถูกทำลาย สิ่งมีชีวิตก็จะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้

กลวิธีในการนำเสนอ

·       ใช้กลวิธีการอธิบายแบบชี้เหตุชี้ผล : สีเขียว คือ เหตุที่ 1 , สีฟ้า คือ ผลที่ 1

   สีม่วง คือ เหตุที่ 2 , สีส้ม คือ ผลที่ 2

·       ใช้กลวิธีในการโน้มน้าวใจโดยบอกข้อดีข้อเสีย

โวหารที่ใช้

·       ใช้บรรยายโวหารและพรรณนาโวหาร (เห็นได้จากข้อความที่ขีดเส้นใต้)

คุณค่าด้านวรรณศิลป์

·       โวหารภาพพจน์ประเภทบุคลาธิษฐาน

o  “ธรรมชาติต่างผูกพันกัน”

ข้อความนี้จะเห็นได้ว่า ธรรมชาติซึ่งได้แก่ป่าไม้ ดิน และน้ำมีความผูกพันกัน

·       โวหารภาพพจน์ประเภทอุปลักษณ์

o   “เมื่อธรรมชาติต่างผูกพันกันไว้ด้วยไว้ด้วยสายใยธรรมชาติอันละเอียดอ่อน”

ข้อความนี้จะเห็นได้ว่า มีการเปรียบความสัมพันธ์ระหว่างป่าไม้ ดินและน้ำ เป็นสายใยธรรมชาติ

·       โวหารภาพพจน์ประเภทอธิพจน์

o   “ระบบความสัมพันธ์ของธรรมชาติที่ต้องใช้เวลานับล้านปีกว่าจะสร้างเป็นระบบสายใยระหว่างกันขึ้นมาได้”

ข้อความนี้จะเห็นได้ว่า การสร้างความสัมพันธ์ของธรรมชาตินั้นต้องใช้เวลานับล้านปี ซึ่งเป็นการกล่าวเกินจริง

·       การดุลเสียงดุลความหมาย

เห็นได้จากข้อความ “ยิ่งความสัมพันธ์มีมากเพียงใด ชีวิตยิ่งได้รับความร่มเย็นเป็นสุขมากขึ้นเพียงนั้น” คำว่า เพียงใด และเพียงนั้น ทำให้เกิดการดุลเสียงดุลความหมาย

ความบกพร่องของภาษา

·       จากข้อความ “ ความอุดมสมบูรณ์จึงเกิดขึ้นบนพื้นพิภพ ทุกชีวิตที่เกิดขึ้นบนพื้นพิภพ ”  คำว่า พิภพเป็นการใช้ภาษาผิดประเภทงานเขียน