คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทเรียนที่4 เช้าวันใหม่(100%)
บทเรียนที่ 4 เช้าวันใหม่ พร้อแผลในใจ
ณ . เวลา 6นาฬิกา 30 นาที ชายผมเทาเดินเซมานั่งที่นั่งของตนเองในห้องเรียน เเทบไม่มีคน เวลาผ่านไปได้10นาทีเริ่มมีเสียงจอเเจมาขึ้น จากห้องเรียนที่ว่างเปล่า เหล่าเพื่อนๆเริ่มมาที่โรงเรียน บางคนก็สังเกตเห็นร้อยช้ำที่ใบหน้า ร่างกายเเละผ้าพันแผลที่หัว บางคนเข้ามาทักบ้างเเต่ต้องอยากถีบคนที่เจ็บอยู่ทั้งนั้นเพราะตอบได้กวนสุดๆ
" ไปกินต้มเเซ่บมา อร่อยมาก เเซ่บๆ จี้ด จ๊าดด~ " นี้หรือคำตอบของคนมีผ้าพันเต็มอย่างมัมมี่
" โอเป็นอะไรป่าว เฮ้ " เเคสเอามือโบกไปหาข้างหน้าโอ
" ป่าวไม่เป็นอะไร อย่าให้พูดมากได้ไหม เจ็บปากจะตายชัก " พูดพร้อมเอามือลูบแผลที่ปากที่มีเลือดออกนิดหน่อยจากการขยับปากพูดกะเพื่อนทำให้เเผลเปิดนั่นเอง
" น้ำลายหกเเล้ว < - - > " เเคสเอาทิดชูเช็ดเลือดที่ปากโอ
" น้ำลายที่ไหนละ เลือดตะหาก " คิทสึเนะ หนุ่มน้อมผมขาวสลับดำที่นั่งอยู่ข้างหน้าทนไม่ได้พูดดังขึ้นเเละสีหน้าเเดงปรี๊~
" เลือดไหลหรอ อื่ม. . . " เช็ดเลือดที่ไหลออกจากปากเป็นทาง
" โอ๊ะ เด๋วผมเช็ดให้ " คิทสึดึงผ้าเช็ดหน้าของตนเองออกมาเช็ดที่มุมปากโอ เเต่ในใจเด็กหนุ่มนั่นเเรกพบสบตาก็ปิ๊งโอเข้าให้ถ้าไม่ติดที่ว่ามีคนมากมายอยู่ในห้องละเขาอาจประกบปากจูบไปนานเเล้ว
" หื่ม.... " โอนั่งเฉยๆให้คิทสึเช็ดมุมปากให้
" นี่ๆเเคส นายว่าเจ้านั่นชอบโอไหม " โยที่ผุดมาจากนรกขุมไหนไม่รู้สะกิดเเคสเบาๆเเล้วชี้คิทสึนิดๆ
" ก็ว่าอยู่เห็นเมื่อวานทำเก้ๆกังๆวันเวนที่โต๊ะโอ " ไลท์สมทบทันที ทุกคนผงะเล็กน้อยเพราะไลท์เเละไอวี่มาเหมือนนินจา เเละเเล้วเกิดการนินทาขึ้น
" นั่นทำอะไรกัน อย่าคิดนะว่าไม่ได้ยิน " โอดันคิทสึที่บดบังหน้าพวก4ตัวที่นั่งนินทาอยู่
" เปล่าน่ะ เเต่โอคุงไม่เป็นไรเเน่หรอ ท่าทางเจ็บ " ไอวี่ยืนมองโอเเล้วเอามือลูบหัวผมสีเทาเบาๆ
" คงไม่เป็นไรเเล้วเเหละ ท่าทางเเข็งเเรงดี เเต่นายเอ่อ...... ชื่อโอ ใช่ไหม? " คิทสึพูดเย็นชาใส่ไอวี่เเล้วหันมาหาโอทั้งที่รู้อยู่เเล้วว่า เจ้าตัวชื่ออะไร เเต่ก็ยังถามเพื่อให้เเน่ใจ เเถมยังรู้มากจนเกินไปด้วยซ้ำ
" แน่ใจ ? " ไอวี่พูดพร้อมจิ้มจึกเข้าที่รอยช้ำของเด็กมัมมี่หัวเทา
" อ๊ากกกกก .........++++ " คนเจ็บร้องลั่นห้องจนทุกคนหันมาเป็นทางเดียวกัน เเม้กระทั้งเสี้ยงจอเเจที่ดังสนั่นเงียบลง
" โอหรี่วอร์ลุ่ม ด่วน! " เเคสพูดพร้อมอุดหูเพื่อลดมลพิษทางเสียงจากโอ
" เป็นอะไรมากไหม เจ็บมากอ่ะเป่า " โยดันคิทสึออกเเล้วมาดูหน้าโอชัดๆ เพราะเมื่อวานเห็นเเต่เลือดเเละรอยเขียวเเทบมองไม่เห็นแผลเลย
" อะ... อ่า ~ " คิมสึคอตกเเล้วเดินไปที่หน้าห้องนั่งตรงมุมเสาเหมือนนักธรุกิจเล่นหุ้นโดนโกง
" คึกๆๆๆ "
" คุคุคุ "
" หึๆๆๆ "
" คึๆๆๆ " 4ตัว หัวเราะอย่างมีลักลมคมใน เเละสุมหัวกันใหม่ปล่อยให้คนเจ็บทำหน้า งง ?
" เป็นอะไรกันนะ " โอพูดพร้อมลูบหัวตนเองเบาๆ เเละมองทั้ง4อย่าง งุนงง
" เปล่านะ ไม่มีอะไร " ทั้ง4พูดประสานเสียงเเละจ้องหน้ากันเล็กน้อย
" เด๋วเรามานะ ไปเอาของ . . . อุ๊บบ~ " โยวิ่งออกจากประตูห้องอย่างเร็ว โยวิ่งสะดุดล้มเเละเข้าสู่อ้อมอดของใครซักคน
" เป็นอะไรไหม ? " อีกฝ่ายตอบเสียงเข้มมา ทำให้โยหน้าเเดงเล็กน้อย
" ปล่าวไม่เป็นไร โอ๊ย ! " โยจะก้าวออกเเต่เท้าเจ้ากรรมดันเเพลงซะนี่
" ดูเหมือนเท้าจะเเพลงนะ งั้นผมพาไปห้องพยาบาลเอง " ชายผมดำสลับเเดงลงอุ้มโยที่ตัวเล็กกว่า ไปห้องพยาบาลทำให้สายตาทุกคนจับจ้องนายหน้าหวานที่หนุ่มเข้มอย่างชายผมดำสลับเเดงอุ้มอยู่อย่างอิดฉา ทั้ง2ก็เริ่มทำความรู้จักกันในฐานะเพื่อน ในห้องพยาบาลที่ไร้ผู้คน
" ไลท์ เเคส ไอวี่ แผลเปิดทำไงดี " คนเจ็บจิ้มเพื่อนทั้ง3ที่นั่งสุ่มหัวกันอยู่
" อยู่เฉยๆซิ เอ้อ " ไอวี่บอกเเล้วกลับไปสุ่มหัวต่อ
" เฮ้อออ~ " สายตาสีเเดงของโอเหม่อลอยจับจ้องคิทสึที่นั่งคุยกะเพื่อนๆของเขา4คน เเล้วกลับมาดูเพื่อนตนเองที่นั่งสุ่มหัวอยู่
ติ๋งตึ่งตึ่งง ตึ่งตึ๊งตึ่งตึงงงง ดิ๊งต๊องงง
" ประกาศ เด็กชาย โอวารัตม์ ชั้น ม.1.5 ให้มาห้องปกครองด้วยค่ะ "
ตึ่งตึ่งตึ๊งตึ่ง ตึ่งตึงตึ๋ง..
" หย๋า โอ นายโดนเรียนเเน่ะ " เเคสพูดกับโออย่างตกใจเพราะไม่คิดที่เพื่อนตนเองจะได้เข้าห้องปกครองวันที่สองของการศึกษา
ติ๋งตึ่งตึ่งง ตึ่งตึ๊งตึ่งตึงงงง ดิ๊งต๊องง
" ประกาศย้ำอีกครั้ง เด็กชาย โอวารัตม์ ชั้นม.1.5. มาที่ห้องปกครองด้วยค่ะ "
ตึ่งตึ่งตึ๊งตึ่ง ตึ่งตึงตึ๋ง.
" รีบไปเหอะเขาประกาศซ้ำเเล้ว " ไลท์เร่งโอให้รีบเเต่ถ้าโอไม่เจ็บแผลช้ำในละคงลุกพรวดพลาดไประเบิกห้องปกครองไปเเล้ว
" โอ รีบเถอะ แอ๊กกก " โอเอามืออุดปากไอวี่ก่อนที่จะพูดเพราะไม่อยากรีบมากนัก
สุดท้ายเพื่อนๆทั้ง3ก็ไม่ได้ช่วยการเดินเซๆของโอเลยมันวิ่งเเข่งกันไปห้องปกครองเเต่เหลือคนเจ็บปางตายเดินไปคนเดียว เพื่อนทั้ง3ยื่นดูเพื่อนที่เจ็บปางตายเดินเข้าไปข้างในเพียงลำพัง ใครๆก็ไม่อยากเข้าห้องปกครองเพราะจะกลายเป็นที่หมายหังของพรรคพวกอาจารย์ทันที ทั้งเเอร์ที่เย็นเฉียบ อาจารย์หน้าโหดๆ เเละเอกสารข้อมูลนักเรียนบัญชีหนังหมาทั้งหลาย
" สงสารโอจัง " ไอวี่ทำหน้าเศร้าๆ
” มีเสียงซุบ ซิบนินทาเกี่ยวกับเรื่องโอเมื่อวานเย็น " ดูซินายนั่นอะมันนักเลงดังในเมืองเลยนี่ " หญิงสาวคนนึงซุบซิบกับเพื่อนเเต่ดังไปหน่อย
" นั่นซิ เข้ามาโรงเรียนนี้ได้ไงเนี่ย หรือใช้เส้น” เพื่อนอีกคนก้อซุบซิบดังไม่แพ้กัน
" บ้าน่าชั้นว่ายัดเเหง่มๆ " สาวทั้ง3นินทาให้เพื่อนทั้ง3ที่นั่งรออยู่หน้าห้องปกครองได้ยินเล็กน้อย(ไม่น้อยเเล้วเข้าเต็มๆ2หูเลย)
" หน่อยยัย3ตัวนั่นคิดจะทำอะไรฟร่ะ " ไลท์เริ่มหงุดหงิดกับการโดนซุบซิบนินทา ในใจเริ่มคิดว่าโอทนเสียงนินทาเเบบนี้ได้ไง
" ไลท์ใจร่มๆเถอะ เด๋ว3 คนนั้นก็ไป " ไอวี่พูดให้ไลท์อารมณ์ดีขึ้น
" ขณะนี้ได้เวลาเข้าเเถวขอให้นักเรียนทุกคนมาเข้าเเถวที่สนามด้วยค่ะ " สิ้นสุดเสียงประกาศ หน้าห้องปกครองเเละสนามก็เต็มไปด้วยนักเรียนที่เดินมาเข้าเเถว +เสียงซุบซิบนินทากับการประกาศเมื่อเช้า เเต่ทั้ง3ก็ยังคงนั่งรอเพื่อนของตนอยู่ถึงเเม้อาจารย์กี่ท่านจะไล่เเล้วไล่อีกก็ตาม จนเข้าเเถวเสร็จไม่มีวี่เเววว่าเพื่อนของเขาจะออกมา
" ไลท์ ไอวี่ เเคส โอละ " โยเดินกระเพกมาหาทั้ง3ที่นั่งหน้าห้องปกครอง พร้อมกับหนุ่มผมดำเเดง
" อ่าว โยมาพอดีเข้ามาหน่อย " โอเดินออกมาพร้อมเรียกเพื่อนที่เพิ่งมาเข้าไป
" ถ้ามีอะไรบอกผมละ โย " ผมดำเเดงรั้งโยไว้แปปเดียวเเล้วปล่อยไป
" ไอวี่ ว่านายนี้ชอบโยไหม " ไลท์สะกิดไอวี่เเล้วกระซิบกระซาก
" นาย คือใครหรอ เห็นอุ้มโยไปตอนเช้า " เเคสทำตาเเป๊วสอดรู้เรื่องชาวบ้าน
" เค ห้อง2 " เคพูดเสียงเข้มเหมือนเดิมไม่มีผิด
" เราเเคส ส่วนนี่ไลท์ เเละ ไอวี่ " เเคสเริ่มเเนะนำเพื่อนทั้ง3ให้รู้จัก เคพยักหน้านิดหน่อยตอบรับเเละนั่งลงข้างๆทั้ง3
" นี่พวกเธอไม่ไปเรียนหรือไง " อาจารย์จอมระเบียบเดินมาทักคนที่5ของช่วงเช้า
" ไม่เรียนครับ " เคตอบเย็นๆใส่อาจารย์ ทำให้อาจารย์เดินจากทันที
บรึนนนน เอี้ยดด ครึก! เสียงรถตู้มาเเต่ไกล มาจอดลงที่หน้าห้องปกครอง มีเด็กหนุ่มเดินลงมาจากรถตู้อย่างสง่าเข้าไปในห้องปกครอง2ชั่วโมงในการรอเพื่อน
เเสนเเสบยังไม่มีวี่เเววที่จะออกมา
" ชักทนไม่ไหวเเล้วน๊า++ " เเคสยื่นขึ้นแบบหงุดหงิดเต็มที
" ใจเย็นๆเเคส เขาไม่เป็นไรหรอก เชื่อเถอะ " ไอวี่พูดกับเเคสอย่างอ่อนโยน เเละเหล่มองเคที่นั่งกอดอกหงุดหงิดขึ้นทุกทีจากออร่าที่เขาปล่อยมาจากตัว
" คร่อกกก .. z z ZZ " ไลท์นอนหลับเรียบร้อย อวี่จับไลท์ให้มาหนุนตักตนเองเเละลูบหัวเบาๆ สุดท้ายเเคสเเละไอวี่ก็หลับตาไลท์ ปล่อยให้นายเข้มอย่างเคนั่งดูเเล
เวลาพักเที่ยงพอดี
" ตื่นได้เเล้วทั้ง3คน ตื่นซิ " เพื่อนตัวเเสบสกิดเรียกทั้ง3 + ยิ้มบางๆ
ชมรมนอนเห่งชาติค่อยๆตื่นขึ้น เห็นเพื่อนสุดเเสบที่ยิ้มร่าเริ่งอยู่ตรงหน้าพวก3คนก็ต้องรู้ทันทีว่าเป็นข่าวดี ด้านหลังของโอเเละโยชายหนุ่มที่เป็นคนวิวาทเมื่อวานเดินขึ้นรถตู้กลับสถานบันตนเอง
" ไปกินข้าวเถอะ " โยชวนทุกคนไปกินข้าวหลังจากโดดมา3คาบเรียนเต็มเพราะเพื่อนตัวเเสบเเท้ๆ
เมื่อมาถึงโต๊ะที่นั่ง เคโดนเเบนไปนั่งหัวโต๊ะ (หัวโต๊ะจ่าย) ไลท์เเละไอวี่นั้งป้อนอาหารให้กันเเละกัน เเคสนั่งปั่นข้าวเหนียวเป็นก้อนๆเเล้วจิ้มกับลาบกิน ส่วนคนเจ็บดูท่าจะกินอะไรไม่ลงนอกจากนมช็อกโกเเลค เมื่อถึงคายเรียนต่อไปก็เป็นอะไรที่ปกติเหมือนเมื่อสาน
ไม่มากนัก ผมเทาเเสนเเสบก็ยังคงนั่งเหม่อในชั่วโมงหัวคิดเเต่เรื่องของเจ้าเเร็คคูนเเละตนเองตอนเด็ก น้ำตาบางครั้งก็ไหลงมากระทบกับกระดาษ ถึงเม้มีน้ำตา เเต่ยังไงไม่สิ้นเสียงนินทาว่าเขาเข้าโรงเรียนนี้ได้อย่างไร....
*********************************************************************************
โอคร๊าฟ -' w '- : ผมอัพตอน 0.28 น. ง่วงจังเจ็บปากมากเลย ไปนอนเเหละบุยๆนะครับทู๊กคนนนน 5 5 5
ความคิดเห็น