ตำนานผีจากญี่ปุ่น - นิยาย ตำนานผีจากญี่ปุ่น : Dek-D.com - Writer
×

    ตำนานผีจากญี่ปุ่น

    เป็นเรื่องเล่าของแต่ละโรงเรียนแต่ละจังหวัดในญี่ปุ่นครับ

    ผู้เข้าชมรวม

    2,277

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    32

    ผู้เข้าชมรวม


    2.27K

    ความคิดเห็น


    25

    คนติดตาม


    38
    จำนวนตอน :  22 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 มี.ค. 57 / 10:33 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                                                            โรงเรียนนี้ผีดุ

    พี่นกฮูก_แปล

    ใบหน้าที่แอบมอง

          ณ โรงเรียนมัธยมต้นแห่งหนึ่งในจังหวัดคานางาวะ มีเด็กสาวผู้หนึ่งเป็นสมาชิกชมรมวอลเล่ย์บอลมันจะอยู่ซ้อมจนเย็นแทบค่ำทุกวัน วันหนึ่งหลังจากซ้อมเสร็จแล้วก็กลับบ้านไปพร้อมกลับเพื่อนๆในชมรม ระหว่างนั้นนึกขึ้นมาได้ว่าลืมของไว้ในห้องเรียนจึงย้อนกลับมาที่โรงเรียนตามลำพัง

    เมื่อมาถึงโรงเรียนรอบๆบริเวณก็มืดมิดหมดแล้วตัวตึกในตอนค่ำดูเงียบวังเวงผิดกับตอนกลางวันที่มีเดินพล่านมากมายจนทำให้นึกหวั่นๆเด็กสาวใจเต้นไม่เป็นจังหวะรีบตรงไปยังห้องเรียนในขณะที่จะขึ้นบันไดไปถึงระเบียงทางเดินของชั้น 3 ก็มองเห็นเงาร่างคนสีข่าวหม่นยืนอยู่ฟากตรงข้าม

    ด้วยความตกใจจึงยืนนิ่งไปโดยไม่รู้ตัว "อะไรกันน่ะ" เมื่อกลั้นหายใจเพ่งตามองร่างสีขาวนั้นก็ค่อยๆเดินเข้ามาพร้อมกับเสียงดังแก็กๆจนแทบจะมาอยู่ข้างๆตัวของเด็กสาวด้วยความกลัวจึงยืนตัวสั่นเหงื่อตกอยากจะวิ่งหนีแต่ขามันไม่ไปตามคำสั่ง

    เมื่อร่างสีขาวนั้นเข้ามาใกล้มองจากเสื้อผ้าจึงรู้ว่าเป็นนางพยาบาล เมื่อนางพยาบาลมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเด็กสาวที่ยืนตัวสั่นงันงกอยู่ชิดกำแพงก็จ้องเด็กสาวด้วยใบหน้าอันน่าสะพรึงกลัวพร้อมพูดขึ้นว่า "เห็นแล้วสินะ" "กรี๊ด!!!!!!!!" เด็กสาวร้องสุดเสียงแล้ววิ่งหนีไป

    "เดี๋ยวก่อน!!" นางพยาบาลไล่หลังมาติดๆเด็กสาวจึงหนีเข้าไปในห้องที่อยู่เชิงบันได หนีเข้าไปซ่อนที่ห้องในสุด ซักพักก็มีเสียงเคาะดังก๊อกๆที่ห้องแรกสุดตามมาด้วยเสียงเปิดประตูดังแอ๊ด "ห้องนี้ไม่มี" นางพยาบาลบ่นพึมพัมแล้วเคาะประตูห้องถัดมา "ห้องนี้ก็ไม่มี"

    ถัดจากนั้นก็เปิดประตูเข้าไปตามลำดับทำเอาเด็กสาวใจไม่อยู่กับเนื้อกันตัว และแล้วก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องข้างๆ ก๊อกๆ........แอ๊ดดดด "ห้องนี้ก็ไม่มี" 'ตายแน่ห้องสุดท้ายแล้วจะทำยังไงดี'เด็กสาวคิดพร้อมกับนั่งตัวสั่นอยู่ภายในห้องแต่แล้วก็ไม่มีเสียงเคาะประตู

    ผ่านมาระยะนึงก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย เด็กสาวจึงค่อยๆลุกขึ้นไปเปิดประตู "มาถึงห้องสุดท้ายแล้วก็เลยเลิกตื้อมั้ง" แม้จะนึกเสียวในใจแต่ด้านนอกประตูก็ไม่มีใครอยู่เลย "รอดไปที" เด็กสาวโล่งอกพลางเงยหน้าขึ้นโดยไม่คิดอะไร แต่แล้วก็พบใบหน้า

    ใบหน้าอันหน้าสยดสยองของนางพยาบาลที่เกาะอยู่บนเพดานจ้องเขม็งมาพายในห้อง++

    Minor!

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น