คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [Drabble] Free ! [Haruka x Rin]
Drabble :เรื่องสั้นที่สั้นมากๆนะคะ แต่เรื่องนี้จะดูยาวเพราะการเว้นหน้าของเราค่ะ
ผมกำลังลอยคออยู่กลางทะเล..
เรือประมงของคุณพ่อโดนคลื่นใหญ่ซัดจนพลิกคว่ำ...
หลงเหลือเพียงเศษซาก.. และความว่างเปล่าสุดลูกหูลูกตา..
เราล่องเรือออกมาไกล..
ไกลจากฝั่งมากเกินไป..
คุณพ่อจากไปแล้ว...
...
ภาพนั้นยังคงติดตา..
ร่างสูงของคุณพ่อที่เข้ามาโอบกอดร่างของผม..กระชับเสื้อชูชีพแน่ใจว่ามันจะไม่หลุดออกไปจากตัวผม..
เป็นชั่ววินาที..ก่อนที่เรือทั้งลำจะอับปาง
…
ดวงตาสีแดงสดเหม่อมองผืนน้ำกว้างใหญ่..สองแขนเล็กเกาะก่ายซากเรือไว้เป็นที่พักพิง..
…
สองวันผ่านไป..
ไร้ซึ่งน้ำ..ไร้ซึ่งอาหาร..
สำหรับเด็กแล้วมันช่างทนมาร..
..ผมกำลังจะตายเหรอ..
ความคิดสิ้นหวัง..ที่มาพร้อมกับความอ่อนล้า
เปลือกตาที่หนักอึ้งกำลังจะปิดลง..
คลื่นน้ำรอบตัวเด็กชายสั่นเป็นระลอกอย่างน่าประหลาดใจ..
เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างกำลังแหวกว่ายอยู่รอบตัวเขา..
อะไรน่ะ..
เหมือนบางสิ่งนั้นจะหยุดชะงักไปชั่วครู่..
คลื่นน้ำพุ่งเข้าหาตัวเขา..จากด้านหน้า..
ดวงตาสีแดงเบิกกว้าง..
แม้จะอยากขยับหนี..
แต่ร่างกายก็ช่างอ่อนล้า..ทำได้เพียงขยับตีขาเบาๆเท่านั้น
..คลื่นน้ำระลอกนั้นหยุดลง
ดวงตาสีแดงพยายามจ้องไปยังจุดที่อยู่ๆระลอกน้ำนิ่งไป..
เงาบางอย่างปรากฏขึ้นตรงจุดสายตา.. มันค่อยเด่นชัดขึ้น..
เงาของมนุษย์..?
“คุณพ่อ..”
อา..เป็นไปไม่ได้..
คุณพ่อหายตัวไปตั้งสองวันแล้ว..
เป็นไปไม่ได้ที่จะว่ายขึ้นมาจากใต้น้ำหรอก..
เขาคงจะล้ามากแล้ว..ถึงได้เห็นภาพหลอน..และคงถึงขนาดรู้สึกไปเอง
ถึงเสียง..และระลอกน้ำที่สั่นไหวรอบตัว
สิ่งสุดท้ายที่เห็น..
คือดวงตาสีฟ้าเช่นเดียวกับผืนทะเล..
ที่ทอดมองมา..
จบค่าาาา ฮาาา ดูเหมือนอินโทรเลย เพื่อนไรต์บอก แต่ไม่ฝช่นะคะ จบแล้ววว //หลบหม้อไหกะละมัง
ความคิดเห็น