คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EPISODE 04 :: กูอยากจูบมึงอีกครั้ง
EPISODE 04 :: ูอยาูบมึอีรั้
CHANBAEK'S PART
๊อ ๊อ ๊อ
"..."
มือเล็เอื้อมไปเาะประูห้อมรมรหน้า
ร่าบายืนรอารอนรับอนภายในห้อแ่็ไ้วามเียบส่ลับมา
๊อ ๊อ ๊อ
แบฮยอนเอื้อมมือไปเาะประูอีรั้แ่็ไร้ารอบรับเ่นเย
ร่าบามวิ้วหุหินิหน่อยเพราะเามาส่ใบสมัรมรมามเวลาที่ำหนแ่ลับไม่มีผู้ใออมารับใบสมัรอเาเลย
"ไปไหนันหมวะ"
เสียทุ้มเล็สบถออมาเบาๆ เา้มมอเอสารในมือที่ยับยู่ยี่ เนื่อานเอยำเป็น้อนวันนั้น
แร๊
แบฮยอนัสินใเอื้อมมือไปหมุนลูบิประู และปราว่าไม่ไ้ล็อ
วาสวยเบิว้านิหน่อย้วยวามแปลใ าเล็้าวเ้ามาภายในห้อที่อนนี้เียบสนิท
เรื่อนรี่าๆถูวาเป็นระเบียบเรียบร้อย
ลับันหมแล้วเหรอ...
แบฮยอนมอไปรอบๆห้อ่อนสายาะไปสะุับโ๊ะวาเอสาร่าๆ
ร่าบาเินเ้าไปูพบว่าเป็นใบสมัรมรมอนอื่นๆที่วาไว้่อนหน้านี้ เาเม้มริมฝีปานิหน่อยานั้นึวาใบสมัรอัวเอลแล้วหมุนัวลับ
ปึ!
"อ๊ะ!" แ่ัหวะที่หมุนัวลับร่าบาลับนเ้าับอแร่อร่าสูรหน้าเ็มๆ
เาอุทานออมานิหน่อย่อนะยมือึ้นมาัแว่นรอบหนาอัวเอที่เบี้ยวเพราะแรระแทเมื่อสัรู่
แบฮยอนรีบเยหน้าึ้นมอนรหน้าว่าเป็นใรที่บัอามานเานแว่นเบี้ยวนานี้
แ่ไม่ทันที่ะ่อว่าร่าบา็รีบหยุำพูอัวเอทันที
ไอ้!! ไอ้ปาร์ านยอล!!
"มาทำอะไรรับ"
านยอลระุยิ้มที่มุมปา่อนะโน้มัวเ้าไปใล้โยแนแร่ท้าวับโ๊ะวาเอสารอห้อมรมเอาไว้ึ่นั่นทำให้แบฮยอนไม่สามารถหนีออไปาอ้อมแนอานยอลไ้
"มาห้อมรม มาอผัะน้ามั้รับ"
แบฮยอนพูประใส่ร่าสูรหน้าแล้วยัิ้วส่ไปให้ านยอลหัวเราะในลำอนิหน่อย่อนะโน้มหน้าไปใล้แ่ไม่ทันที่ปลายมูะถึใบหน้าเล็อร่าบา
แบฮยอน็ยเ่าึ้นมารหว่าาอานยอลแล้ว
ไม่้อเาว่าถ้าร่าสูระทำอะไรไปมาว่านี้ผลอบรับที่ะไ้ลับมาืออะไร
น้อายเา้อถูระแท้ำอีรั้แน่ๆ
"ถ้ายัอยามีลู เอาหน้าไม่หล่ออมึออไป”
สิ้นำพูอนัวเล็รหน้า ปาร์ านยอล็ถึลับเ้ัวถอยออห่าาแบฮยอนทันที
แบฮยอนแทบะหลุหัวเราะออมาับท่าทีอานยอล เายัไหล่ส่ไปให้ร่าสู่อนะทำท่าเินาไป
“ปาเ่แบบนี้ะไม่ไ้เ้าหรอมั้มรมนรีน่ะ”
ึ!
าเล็หยุะัทันทีับำพูอานยอล แบฮยอนหันลับมามอหน้าอีนพร้อมเบ้ปาใส่นิหน่อย
“ารัสินใอยู่ที่ประธานมรม ไม่ใ่มึ” เมื่อพูบแบฮยอน็หมุนัวลับมาเพื่อเินออาห้อไป
เารู้สึว่าถ้าอยู่ในห้อนี้ับปาร์
านยอลไปอีสัพัห้อนรี้อลายเป็นนรีๆนี่แหละ
แร๊
แ่ไม่ทันที่มือเล็ะเอื้อมไปหมุนลูบิ็ถูนภายนอันประูเ้ามา่อนเา
แบฮยอนหลบไป้าประูเพื่อรอใรบานเินเ้ามา และนั่น็ือหนุ่มหน้าี๋นาม โอ
เฮุน เพื่อนอปาร์ านยอล นั่นเอ
“ว้าวๆ น้อแว่นมาอยู่อะไรันสอ่อสอในห้อมรมับ..”
“หุบปาถ้าไม่อยาโนรอเท้าฟาหน้าี๋ๆอมึ”
ยัไม่ทันที่เฮุนะพูบ
แบฮยอน็รีบัึ้นมาทันทีเพราะรู้สึรำานรหน้า เาเื่อเลยริๆว่านอย่าเฮุนและานยอลไม่เลิราวีเา่ายๆแน่ๆ
“ุริว่ะ”
เฮุนรีบถอยออมาห่าๆาแบฮยอน่อนะเินรเ้าไปหาานยอลทันที
แบฮยอนเห็นเ่นนั้นึเินออไปาห้อมรมเ่นัน
“ไมึ” านยอลทัเพื่อนอเา
“ว่าไไอ้ประธานมรม”
เอี๊ย!!
เสียฝีเท้าอแบฮยอนเบรอยู่ที่หน้าห้อเสียั
เารู้สึหูผึ่ทันทีที่ไ้ยินประโยที่เฮุนพูออมาเมื่อสัรู่นี้
อะ..อะไรนะ ประธานมรมั้นเหรอ
ปาร์ านยอลเนี่ยนะ!!
โอ้มาย๊อ
ร่าบาแทบะหวีออมาเมื่อไ้ยินที่เฮุนเรียานยอลไปเมื่อี้
เารีบย่อลับมาที่หน้าประูห้อมรม่อนเอียหูฟัทั้สอนุยัน
แ่เหมือนร่าบาะไม่รู้เลยว่าปาร์ านยอลนั้นรู้ว่านแอบฟัเาอยู่
“หึ” านยอลหัวเราะออมาในลำอนิหน่อยเพราะเาเห็นเาเล็ๆอแบฮยอนอยู่หน้าห้อ
สสัยะแอบฟัที่เาพูริๆสินะ
มีอะไรสนุๆให้ทำแล้วสินะ
“เป็นไบ้าวะ”
เฮุนถามเี่ยวับารรับสมัรนเ้ามรมนรีึ่มีานยอลประธานมรมเป็นผู้ัสินใ
“ูัเลือเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
แ่เหมือนะมีใรบานมาส่นสุท้ายูเลยะมาพิาราว่าผ่านไหม”
เมื่อานยอลเน้นำว่า ‘ใรบาน’ แบฮยอน็ถึับสะุ้ทันที เารีบหลบเ้าไปรผนัำแพอีนิหน่อยเพื่อป้อันนในห้อเห็นเา
แ่มันไม่ทันแล้ว านยอลเห็นั้แ่แรแล้ว
“แบฮยอนน่ะเหรอ”
“เออ”
“แล้วมึิว่ายัไล่ะ”
“อนแร็ว่าะรับนะ แ่พอปาีแบบนีู้นี่ิหนัเลย”
หนอยยย ถ้าูรู้ว่ามึเป็นประธานู็ไม่สมัรหรอไอ้านยอล!
แบฮยอนสบถออมานเียว
เารู้สึหัวร้อนทันทีที่ไ้ยินานยอลพูแบบนั้น แ่เาทำอะไรไม่ไ้
เพราะวันนี้เป็นวันเปลี่ยนมรมวันสุท้ายแล้ว้วย วามหวัทั้หมอยู่ที่ปาร์
านยอลเพียผู้เียว
แบฮยอนอยาะร้อไห้ T__T
“แล้วแ่มึละัน ั้นูลับละ”
เฮุนบไหล่อานยอลเบาๆ่อนะหยิบระเป๋าสะพายอัวเอึ้นมาแล้วหมุนัวเินออาห้อ
แบฮยอนที่เห็นว่าเฮุนำลัเินมาทานึรีบวิ่ไปหลบที่อมุมบริเวบันไอึทันที
เมื่อเห็นว่าร่าสูอเฮุนเินลับสายาไปแล้วร่าบาึเินลับมาที่ห้อมรมอีรั้
“เอาไีวะ ถ้าเป็นแบบนีู้ไม่มีมรมแน่ๆเลย”
แบฮยอนรุ่นิอยู่ับัวเอนเียว
เาเินไปเินมาอยู่ที่เิมหลายนาทีะไ้แ่็ไม่มีวิธีไหนที่ะผุออมาามันสมออเาเลยแม้แ่น้อย ผิับานยอลที่อนนี้เาำลัยิ้มแป้นอยู่นเียวเพราะเารู้สึนะที่ทำให้แบฮยอนเป็นัวลไ้
ร่าสูยืนอออยู่ที่โ๊ะ
สายาู่มทอมอไปที่แสเาาัวแบฮยอนที่ำลัเินไปมาอยู่นอห้อ่อนสายาะไปสะุับเอสารใบสมัรมรมอแบฮยอนที่วาอยู่ใล้ๆัว
มือหนาเอื้อมไปหยิบระาษนั่นึ้นมา ไม่มีารรุ่นิ
ไม่มีารัสินใอย่ายาลำบา
มือหนา็หยิบปาาึ้นมาีเียนบนใบสมัรอร่าบาทันที
“ยอมรับารสมัร”
แร๊
านยอลเอื้อมไปเปิประูห้อมรมออ่อนะพาัวอเาออมาพร้อมับล็อไว้เหมือนทุๆวัน
“อ่าว” ัหวะที่ร่าสูหมุนัวลับ็้อะัไว้เพราะร่าบาอแบฮยอนำลัยืนั้าอยู่รหน้าเา
านยอลทำท่าเลิิ้วสสัยส่ไปให้แบฮยอน
แ่วามริแล้วเาพอะรู้ว่าแบฮยอนะมาพูอะไรับเา
็แ่สสัยให้พอเป็นพิธีเท่านั้นแหละ
“มีอะไรรับ”
“ือ...”
แบฮยอนถึับิอ่าึ้นมาทันทีเมื่อนรหน้าถาม
เาไม่รู้ะเริ่มำพูนี้ยัไ านยอลยัเหนือว่าแบฮยอน
เารู้สึมีอิทธิพลับนรหน้ามาและนั่นทำให้เารู้สึสะใึ้นมาทันที
บยอน แบฮยอน ผู้ไม่เยยอมแพ้ใร ลับ้อมาแพ้นอย่า ปาร์ านยอล
ะแล้ว
“ไม่พูะลับแล้วนะ”
“ะ..เี๋ยว!”
“อะไร”
“ือ...” แบฮยอนรีบาแนลาอาาศทันทีที่านยอลทำท่าะเินาไป
เาเว้น่วในารพูไปนิหน่อย “เรื่อสมัรเ้ามรม”
นั่นไ เาเาผิะที่ไหน
“อ้อ แล้วไ่อ” านยอลทำเป็นเ๊หน้ารึมพร้อมับทำหน้าเป็นผู้เหนือว่า
แบฮยอนรู้สึหมั่นไส้ึ้นมาทันา ถ้าไม่ิว่าวามหวัอเาอนนี้อยู่ับนรหน้า
ปาร์ านยอล ้อลไปนอนเล่นับพื้นอีรั้แน่ๆ
“มึะรับูเ้าใ่มั้ยานยอล”
“ไม่”
สัส..
“ถ้าอะไรมันทำใหู้เ้ามรมนี้ไ้ ใหู้ทำไรยอมหมเลยอะ”
แบฮยอนพยายามสูลมหายใเ้าปอลึๆเพื่อสบอารม์ที่ำลัลุเป็นไฟในใเาอนนี้
“ทุอย่าเลยเหรอ มึแน่ใว่ามึะทำไ้”
“ถ้ามันไม่เหี้ย ู็ทำไ้” แบฮยอนูลัเลนิหน่อยที่านยอลเอ่ยออมา
เารู้สึปลายิ้ว้าวาระุนั่นเป็นลาบอเหุว่าสิ่ที่นรหน้า้อาร้อไม่ใ่เรื่อีแน่ๆ
“ูให้มึพูอีทีแบฮยอน”
“ลูผู้ายำไหนำนั้น”
“ี”
“...”
“เพราะูอยาูบมึอีรั้”
หมับ!
สิ้นำพูที่ลออออมาาปาอานยอล มือหนา็เอื้อมไปว้าเอวเล็อนรหน้ามาประิลำัว่อนะประบริมฝีปาลบนริมฝีปาเล็แ่อวบอิ่มอแบฮยอนทันที
ร่าบาเบิาว้าแล้วรีบันออานยอลให้ออไปแ่เหมือนยิ่้านเท่าไหร่แนแร่็ยิ่รัเอวเาแน่นึ้น
ริมฝีปาอนัวเล็ถูรอบำ้วยวามร้อนแรและูื่มาอีน
ร่าบาเริ่มรู้สึาอาาศหายใ
แบฮยอนรีบทุบไปที่อแร่อานยอลรัวๆเพื่อส่สัาให้อีนไ้รับรู้
านยอลที่พอะรู้ว่าเิอะไรึ้นับนัวเล็เาึ่อยๆผละริมฝีปาัวเอออพร้อมระุยิ้มที่มุมปา
“แฮ่ๆ” แบฮยอนหอบหายใอยู่ในอ้อมแนอานยอลพร้อมับทุบเ้าไปที่อออีนรัวๆ
“ปล่อยู!!”
“ปล่อยแน่ แ่เลิทุบู่อน” แบฮยอนหยุารระทำอเาลทันที
านยอลยิ้มออมานิหน่อยแล้วึปล่อยให้แบฮยอนหลุอาอ้อมแนอเา
“มึแม่เหี้ย”
แบฮยอนสาำ่าใส่านยอล่อนะยำปั้นึ้นมาเรียม่อยไปที่แ้ม้ายอานยอล
หมับ!
แ่ไม่ทันที่ะถึเป้าหมาย
มือหนาอานยอล็ว้าเ้าที่ำปั้นเล็อแบฮยอนทันที ร่าสูรีบบิ้อมือแบฮยอนให้ไว้ไว้้าหลั่อนะฝัมูไปที่แ้มแบฮยอนเ็มๆ
ฟอ~
!!!!
เป็นอีรั้ที่แบฮยอนเบิาว้า
เารู้สึถึวามร้อนบริเวพวแ้มลามไปถึใบหูทันทีที่มูอานยอลหอมเ้าไปที่แ้มอเา
ไอ้!! ไอ้บาเอ้ย!!
“ยินี้วย มึผ่านารสมัรแล้ว แล้วอย่าไปบอใรล่ะว่าที่มึเ้ามรมูไ้้อแลมา้วยวิธีอะไร”
เสียทุ้มหนาพู้วยน้ำเสียอ้อยอิ้าๆหูอแบฮยอน่อนะปล่อยแนเล็ให้เป็นอิสระแล้วเินาไปพร้อมับเสียหัวเราะ
ร่าบามวิ้วพร้อมับำมือแน่น เาทำไ้แ่มอแผ่นหลัว้าเินาไปเหุาร์รั้นี้เาะำให้ึ้นใ
วันนี้เาแพ้แ่มันะเป็นเพียรั้เียว เพราะหลัานี้เาะไม่ยอมนอย่าปาร์
านยอลอีแล้ว
บยอน แบฮยอน ะไม่ยอมานยอลอีแล้ว!!
[Talk]
อบไม่อบเมน์ๆให้เราหน่อน้า ฝาสรีมแท็ #ฟิแอบรัไู เ้าไปเล่นันหน่อยน้า ทุเมน์และารสรีมแท็ือำลัใอเรา อบุมานะะแล้วะมาอัให้่อน้า
ความคิดเห็น