ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 30
สาวสวยคนนั้นนางในฝันของเธอไง
กลับมาหาฉันทำไมพ่อทูนหัว
ฉันหาคนแทนเธอได้ไม่ต้องกลัว
เธอคงคิดว่าฉันชั่วฉันรู้ตัวและเข้าใจ
เพราะฉันเจ็บกับเธอมามาก
วันนี้เลยกระดากเรื่องความรัก
คงเข็ดไปอีกนานเพราะเจ็บหนัก
แต่ไม่นานนักสุดที่รัก...ฉันจะกลับมา
ฉันพูดดีไม่ได้ก็ไม่อยากพูด
ไม่อยากสื่อยื้อหยุดสุดวิสัย
สันดานเธอทุเรศเกินบรรยาย
แต่ลั่นวาจาไว้คงต้องทำ
เคยมองเธอว่าเก่งว่าดี
แต่ตอนนี้ความดีหาไม่ได้
ผู้ชายที่ฉันรู้จักเป็นนักรักในนิยาย
ที่ผู้หญิงต่างฝันใฝ่และหมายจะครอบครอง
แรกเริ่มเดิมทีพอรับได้
นานๆไปเธอสิเข้าข่ายหน้าด้าน
พูดมาแต่ละคำส่อสันดาร
ว่าคำพูดล่านๆเธอเอาจริง
เจอกันคร้งแรกก็แค่ประหลาด
พอเริ่มรู้จักนานๆเริ่มระแวง
พอเลิกคบพูดได้เลยว่าแขยง
อยากเอาหัวโขกกำแพงไม่น่าเลย
เซ็งที่เธอมาทำให้ฉันรัก
เครียดหนักที่เธอมาบอกรักฉันได้
ก็ว่ามันแปลกๆตั้งแต่เธอได้เบอ์ฉันไป
โทรมาไม พูดจาหยาบคายไม่น่ารักเลย
ไม่อยากโกรธเธอที่ทำฉันร้องไห้
ร่ำร้องเสียใจอยู่ในบ้าน
เพื่อนกันทุบบ้านแทบตายฉันดันรำคาญ
หาว่ามันอคติไปนั่นไม่น่าเลย
มันคอยย้ำเตือนให้ฉันห่างเธอ
บอกระวังเถอะเธอมันชั่วช้า
แต่ฉันไม่เคยเชื่อแถมเถียงเผื่อตลอดมา
ว่าที่รักฉันไม่ชั่วช้าน่าคบจะตาย
สุดเจ็บสุดทนฉันโดนเธอด่า
อะไรวะยังไงก็ต้องว่ากันใช่ไหม
กี่ครั้งที่โทรมาฉันหรือจะกล้าโทรไป
ไม่ใช่กลัวเธอไม่รับสาย
แค่กลัวอีกคนไม่ไกลเขาว่าเธอ
กลับมาหาฉันทำไมพ่อทูนหัว
ฉันหาคนแทนเธอได้ไม่ต้องกลัว
เธอคงคิดว่าฉันชั่วฉันรู้ตัวและเข้าใจ
เพราะฉันเจ็บกับเธอมามาก
วันนี้เลยกระดากเรื่องความรัก
คงเข็ดไปอีกนานเพราะเจ็บหนัก
แต่ไม่นานนักสุดที่รัก...ฉันจะกลับมา
ฉันพูดดีไม่ได้ก็ไม่อยากพูด
ไม่อยากสื่อยื้อหยุดสุดวิสัย
สันดานเธอทุเรศเกินบรรยาย
แต่ลั่นวาจาไว้คงต้องทำ
เคยมองเธอว่าเก่งว่าดี
แต่ตอนนี้ความดีหาไม่ได้
ผู้ชายที่ฉันรู้จักเป็นนักรักในนิยาย
ที่ผู้หญิงต่างฝันใฝ่และหมายจะครอบครอง
แรกเริ่มเดิมทีพอรับได้
นานๆไปเธอสิเข้าข่ายหน้าด้าน
พูดมาแต่ละคำส่อสันดาร
ว่าคำพูดล่านๆเธอเอาจริง
เจอกันคร้งแรกก็แค่ประหลาด
พอเริ่มรู้จักนานๆเริ่มระแวง
พอเลิกคบพูดได้เลยว่าแขยง
อยากเอาหัวโขกกำแพงไม่น่าเลย
เซ็งที่เธอมาทำให้ฉันรัก
เครียดหนักที่เธอมาบอกรักฉันได้
ก็ว่ามันแปลกๆตั้งแต่เธอได้เบอ์ฉันไป
โทรมาไม พูดจาหยาบคายไม่น่ารักเลย
ไม่อยากโกรธเธอที่ทำฉันร้องไห้
ร่ำร้องเสียใจอยู่ในบ้าน
เพื่อนกันทุบบ้านแทบตายฉันดันรำคาญ
หาว่ามันอคติไปนั่นไม่น่าเลย
มันคอยย้ำเตือนให้ฉันห่างเธอ
บอกระวังเถอะเธอมันชั่วช้า
แต่ฉันไม่เคยเชื่อแถมเถียงเผื่อตลอดมา
ว่าที่รักฉันไม่ชั่วช้าน่าคบจะตาย
สุดเจ็บสุดทนฉันโดนเธอด่า
อะไรวะยังไงก็ต้องว่ากันใช่ไหม
กี่ครั้งที่โทรมาฉันหรือจะกล้าโทรไป
ไม่ใช่กลัวเธอไม่รับสาย
แค่กลัวอีกคนไม่ไกลเขาว่าเธอ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น