1331

ลำดับตอนที่ #1 : 10

มองหน้าเพื่อนคนนี้อีกครั้ง
ถามตัวเองดังๆว่ายังมีฉันอยู่บ้างไหม
ให้เธอหลับตาลงแล้วฟังเสียงหัวใจ
ยังมีฉันบ้างไหมเมื่อยามใดที่เธอหลับตา

 ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่
รู้ทั้งรู้ว่ารักเธอไม่ได้
เธออาจมีใครแล้วฉันจะรู้ได้ยังไง
ในเมื่อหัวใจฉันไม่ได้เป็นคนครอบครอง

กลางสายฝนและลมหนาว
ลมหายใจบางเบาเธอมีเขาอยู่เคียงค้าง
ตัวฉันเองไม่มีใครรออยู่ได้ทั้งที่ทรมาน
ฉันไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการเป็นแค่หนึ่งตัวมารที่รักเธอ

มองเธอกี่ครั้งก็ยังเป็นเพื่อนสนิท
แค่คนใกล้ชิดเพราะอยู่ติดและใกล้บ้าน
ใจเธอตอนนี้เป็นของใครคงไม่ใช่คนน่ารำคาญ
หากแต่เธอจะสงสารช่วยยิ้มให้ฉันก่อนจากไป

เธอนึกว่าเธอชอบใครกัน
นั่นมันน้องฉันเธอบ้ารึเปล่า
เจ็บปวดนะที่ต้องคอยอย่างรวดร้าว
ขอเวลาทำใจยาวๆสักหน่อยนึง

อย่าเอาฉันไปคู่กับคนอื่น
คำพูดลื่นช่วยเลิกได้ไหม
ฉันคนนี้แสนเจ็บได้แต่เก็บอยู่ในใจ
ร้องไห้เสียใจอยู่ฝ่ายเดียว

ลมหนาวกรีดแทงหัวใจ
เหลือบมองสักนิดได้ไหมหัวใจยังโหยหา
ก็รักเธอแทบตายสุดท้ายได้แค่คำลา
เธอเป็นคนที่แสนปรารถนา
แต่ฉันเป็นคนไร้ค่าที่เธอไม่มอง

อย่ารั้งฉันไว้เพราะหัวใจมันบอบช้ำ
ยังจำคำที่เธอเก็บงำเงียบไว้
ว่าเธอไม่รักกันไม่ได้แคร์ฉันด้วยหัวใจ
เธอแค่ไม่อยากเสียฉันไป
เพราะใช้งานฉันได้ไม่สมใจคนอย่างเธอ

ปลายเท้าเหยียบพื้นหนาว
ความเจ็บปวดรวดร้าวเข้าแทรกซ่าน
ลมหายใจรวยรินยลยินความทรมาน
เมื่อฉันเป็นคนที่เธอไม่ต้องการ
ฉันจะไม่ระรานจะปล่อยเธอไป

ฉันไม่ว่าถ้าเธอจะเกลียดกัน
ก็คนอย่างฉันมันหาทางออกไม่ได้
สะใจที่เธอเจ็บแต่ก็ยังเก็บมาเสียใจ
ที่โกรธเธอไม่ได้ให้ตายยังไงก็เกลียดไม่ลง