คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [1D Zayn] I'm not perfect,I'm original - Chapter 5
“หยุดวิ่งได้แล้วมั้ง แล้วก็ปล่อยมือฉันซะที!”
คุณโวยวายอย่างเหนื่อยหอบหลังจากที่ตาหนวดจอมเอาแต่ใจคนนี้พาคุณวิ่งออกมาจากกลุ่มแฟนคลับร่วมห้าร้อยเมตรได้ เขาหายใจถี่ๆแล้วหยุดวิ่ง มองหน้าคุณที่แทบจะเป็นลมอยู่รอมร่อ เหงื่อเม็ดแล้วเม็ดเล่าผุดขึ้นมาบนใบหน้าของพวกคุณ เซนมองซ้ายมองขวาแล้วพาคุณเดินหลบเข้าไปในซอยเล็กๆซอยหนึ่งก่อนถอนหายใจเสียงดัง
“เราไปเดินเล่นกันเถอะ” ร่างสูงเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ดูอารมณ์ดีเสียเหลือเกิน
“ยังไม่เข็ดอีกหรือไง? คุณจะไปก็ไปเถอะ ถ้าพวกเขายังเห็นฉันอยู่กับคุณแบบนี้ คุณได้มีข่าวฉาวขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์พรุ่งนี้แน่ๆ”
“เฮ้ คุณบอกว่าจะไปเดินเที่ยวกับผมไง ทำไมกลับคำพูดซะล่ะ” แววตาสีเฮเซลคู่สวยฉายความขุ่นเคืองออกมาอย่างเห็นได้ชัด คุณถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วมองหน้าเขานิ่งอย่างไม่เข้าใจ
“คุณจะมาเดินเที่ยวกับฉันสองต่อสองไม่ได้หรอกนะ ถ้าคุณมีข่าวว่าเดินเที่ยวกับผู้หญิงคนอื่น เพอร์รี่จะคิดยังไง”
“...ก็ผมบอกแล้วไง..”
“คุณไม่สงสารเธอเลยหรือไงที่อุตส่าห์กลับมาขอคืนดีกับคนที่ตัวเองรักแต่เขากลับไม่สนใจแถมยังไปเดินเล่นกับผู้หญิงคนอื่นสบายใจเฉิบอีก...ไหนคุณบอกว่า คุณคิดว่าคุณเข้าใจผู้หญิงมากกว่าผู้ชายคนอื่นไงล่ะ? แล้วคุณไม่เข้าใจความรู้สึกของเพอร์รี่บ้างเหรอ?”
ความขุ่นเคืองใจทำให้คุณเริ่มระเบิดและพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด เซนทำหน้าสลดลงเล็กน้อย เขายืนนิ่ง เอนหลังพิงกำแพง สายตาจับจ้องไปที่รองเท้าบู๊ตหนังของตัวเอง
“ฉันไม่ได้โง่ขนาดที่จะไม่รู้นะว่าที่พวกเรากำลังทำอยู่มันคืออะไร...ฉันไม่อยากเป็นมือที่สามของใครหรอกนะ แล้วก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากให้มีมือที่สามเข้ามาแทรกกลางระหว่างเธอกับผู้ชายที่เธอรักด้วย”
“......”
“บางทีคุณน่าจะลองนึกถึงความทรงจำดีๆระหว่างคุณกับเพอร์รี่ในช่วงสองปีที่ผ่านมานี้นะ เผื่อคุณจะได้เข้าใจว่า..ฉันเป็นแค่คนที่เดินผ่านมาเท่านั้น...”
“......เรายังเป็นเพื่อนกันได้มั้ย (y/n)?”
“......แน่นอน! เรายังคงเป็นเพื่อนกัน และฉันจะคอยติดตามผลงานของคุณและหนุ่มๆในฐานะแฟนคลับที่ดี...”
“ในฐานะเพื่อนของผมด้วย...”
เซนเอ่ยขัดขึ้น สีหน้าของเขา...คุณเองก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่ามันแสดงอารมณ์ไหนออกมาแต่คุณก็ยังคงบรรจงปั้นยิ้มบนใบหน้าและส่งไปให้เขา เซนดูเหมือนจะรู้ว่ารอยยิ้มแสนสวยที่คุณส่งให้นั้นมันเสแสร้งแค่ไหน เขาคว้าร่างของคุณเข้าไปกอดไว้แน่น คุณเองก็ไม่สามารถคาดเดาได้ว่าความเปียกที่หัวไหล่มันเป็นน้ำที่ออกมาจากดวงตาคู่สวยของเขาหรือเป็นเม็ดฝนที่กำลังโปรยปรายลงมาจากท้องฟ้าสีหม่นแสนโศกเศร้านี้กันแน่
.
.
.
-Zayn’s Part -
ฝนมันชอบตกลงมาเวลาที่ผมรู้สึกเศร้าทุกทีเลยแฮ... ท้องฟ้าสีเทานี้มันเหมือนกันกับสีหัวใจของผมในตอนนี้เลย ฮะฮะๆ ผมกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย? ทำไมผมต้องมาอาลัยอาวรณ์กับผู้หญิงที่เพิ่งเจอกันได้แค่เดือนกว่าๆเท่านั้น! ผมคงกำลังบ้าจริงๆ หรือเป็นเพราะมักกะโรนีชีสที่ทำเองเมื่อเช้ามันห่วยแตกเกินไป ร่างกายผมมันเลยเกิดอาการผิดปกติ บ่อน้ำตามันถึงได้ตื้นขึ้นมา??
“อยู่อย่างนี้ซักพักได้มั้ย? (y/n)? ช่วยอยู่แบบนี้..”
ในที่สุดความรู้สึกจากหัวใจมันก็ชนะความคิดโง่ๆจากสมองของผมเมื่อกี๊นี้ น้ำเสียงที่พยายามทำให้มันเป็นปกติที่สุดของผมเอ่ยปากถามเธอเบาๆท่ามกลางเสียงฝน (y/n)นิ่งเงียบไม่ตอบรับอะไรแต่เธอก็ยังยอมอยู่ในอ้อมกอดของผมอย่างนั้น เธอยกมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นมาทาบไว้ที่กลางหลังของผมในที่สุดก่อนจะค่อยๆดันตัวออกจากวงแขนของผม รอยยิ้มแบบเดิมปรากฏขึ้นอีกครั้งบนใบหน้าสวยๆของเธอ รอยยิ้มที่ทำให้โลกทั้งใบของผมสว่าง แต่ทว่ามันไม่เหมือนกับรอยยิ้มแรกที่ผมได้รับจากเธอเลย ริมฝีปากของเธอยกยิ้มแต่นัยน์ตาคู่สวยของเธอกลับกำลังหดหู่!
“ฉันว่าเราควรจะแยกย้ายกันกลับได้แล้วล่ะ แล้วก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ จะได้ไม่เป็นหวัด..”
เธอเอ่ยขึ้นหลังจากที่เราผละออกจากกัน ผมยังคงยืนมองหน้าเธออยู่อย่างนั้น แล้วริมฝีปากนุ่มๆของเธอก็เลื่อนเข้ามาแตะที่ริมฝีปากของผม ผมตกใจกับสิ่งที่เธอทำนะ แต่ผมก็อยากอยู่ในสภาพนี้ไปเนิ่นนาน ถึงจะเป็นแค่การจูบธรรมดาๆที่ไม่ลึกซึ้ง แต่ว่า...ไม่รู้สิ...ผมรู้สึกเหมือนมันเป็น...การจูบลาจากเธอ...
.
.
.
เป็นเวลากว่าสองเดือนแล้วที่คุณไม่ได้เจอหน้าเซน ผู้ชายที่คุณหลีกเลี่ยงที่จะเจอ แต่การคุยกันในทวิตเตอร์ของพวกคุณก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม การคุยกันแบบเพื่อนธรรมดาๆที่คุณยัดเยียดและพยายามให้เขาเป็นอย่างสุดความสามารถเลยทีเดียว
หลังจากที่เซนจะพาคุณไปเดินเที่ยวในวันนั้น ภาพถ่ายต่างๆที่แฟนคลับถ่ายไว้ได้ถูกเผยแพร่อย่างรวดเร็วและก็เป็นอย่างที่คุณพูด ข่าวฉาวของเขาอยู่บนหน้าแรกของหนังสือพิมพ์ เนื้อหาข่าวบอกว่า เขานอกใจเพอร์รี่อีกครั้งหลังจากมีข่าวนอกใจไปหาบริกรสาวชาวออสซี่ รูปที่เขาจับมือพาคุณวิ่งและรูปที่นั่งอยู่ในร้านกาแฟเด่นหราอยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์ ใบหน้าของคุณในรูปยังไม่ชัดพอที่จะระบุได้ว่าเป็นใครทำให้คุณรอดจากการโดนแอนตี้จากแฟนคลับและการโดนประณามจากสื่อต่างๆ
เซนไม่ออกมาพูดอะไรเกี่ยวกับข่าวนี้ มีเพียงเพอร์รี่ที่ออกมาบอกว่าเธอและเซนยังคงคบกันอย่างมีความสุขและไม่มีเรื่องของมือที่สามมาเกี่ยวข้องเลย เธอบอกว่าผู้หญิงในรูปเป็นเพียงเพื่อนของเซนเท่านั้นและยังบอกอีกว่าเธอและคุณก็เคยพบกันมาแล้ว ข่าวนั้นจึงหายไปในที่สุด
‘พวกเราจะจัดปาร์ตี้ฉลองหลังคอนเสิร์ตวันมะรืนนี้น่ะ คุณอยากมาร่วมด้วยมั้ย?’
‘ขอโทษจริงๆนะ ฉันต้องอ่านหนังสือน่ะ’
‘แย่จัง แต่คุณขยันจังเลยนะ’
‘ฮะๆ ขอบคุณ แต่จะมีสอบน่ะ ฉันก็เลยต้องขยันหน่อย’
‘คุณสอบบ่อยจัง’
‘นั่นสิ น่าเบื่อชะมัดเลย’
‘ยังไงก็สู้ๆนะ ผมเอาใจช่วย’
‘อื้อ ขอบคุณมากนะ ฉันต้องไปแล้วล่ะ’
‘ไปอ่านหนังสือ?’
‘อือ ต้องขยันไง’
‘เหรอ งั้นก็บายนะครับ’
‘บายค่ะ’
คุณกดล็อกเอาต์ทวิตเตอร์แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง จ้องมองเพดานสีขาวที่ว่างเปล่าอย่างใจลอย นี่เป็นครั้งที่ร้อยได้แล้วมั้งที่คุณอ้างนู่นอ้างนี่และไม่ไปเจอเขาตามที่เขาชวนแม้ว่าทุกครั้งที่ชวนจะไม่ได้ไปกันสองต่อสองก็ตาม แต่ถ้าไปคุณคงจะต้องเจอเพอร์รี่แน่ๆ ซึ่งคุณก็ยังไม่อยากจะเจอทั้งคู่นั่นแหละ น่าดีใจนิดหน่อยที่เซนยังพยายามรักษาความเป็นเพื่อนกับคุณอยู่และคุณก็วางตัวเป็นเพื่อนที่ดีกับเขารวมถึงหนุ่มๆอีกสี่คนด้วย ในหัวคุณไม่ได้คิดมากมายเกี่ยวกับเรื่องของเขาในตอนนี้หรอก มีแค่..หลีกเลี่ยงและอยู่ให้ห่างๆ...เท่านั้นเอง...
ความคิดเห็น