คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [1D Zayn] I'm not perfect,I'm original - Chapter 3
“แล้วเธอจะไปไหนต่อเหรอ?”
“ก็คงจะกลับเลยน่ะ”
คุณเอ่ยตอบแดเนียลขณะที่พวกคุณกำลังเดินออกจากพื้นที่พิเศษของฮอลจัดคอนเสิร์ตเพื่อไปหาหนุ่มๆเจ้าของการแสดงสุดสนุกที่เพิ่งจะจบไปเมื่อสิบนาทีที่แล้ว
หลังจากที่พวกคุณทั้งสามหันไปเห็นเพอร์รี่ที่ยืนอยู่ไม่ไกลออกไปนัก เธอก็หันมาเห็นแดเนียลและเอเลเนอร์ก่อนจะเอ่ยปากทักทายอย่างสนิทสนม เธอเลื่อนสายตามาที่คุณ สาวสวยผมบลอนด์ยิ้มให้คุณอย่างเป็นมิตรแล้วมองหน้าเอเลเนอร์และแดเนียลก่อนที่นางแบบสาวจะแนะนำคุณให้เธอรู้จัก เพอร์รี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าคุณเป็นเพื่อนของเซนและเป็นเขาเองที่เชิญคุณมาที่นี่ ใบหน้าของเธอแสดงความสงสัยอย่างเห็นได้ชัดที่ไม่เคยเจอกับคุณมาก่อนทั้งที่คุณเป็นเพื่อนของแฟน(เก่า)ของเธอ คุณก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆไปให้สาวสวยที่ยิ้มแบบเดียวกันมาให้คุณ
“เฮ้! สาวน้อย ไม่เข้าไปข้างในก่อนเหรอ?” ลูอิสตะโกนถามคุณเมื่อเห็นคุณกำลังบอกลาหวานใจของเขาที่หน้าประตูห้องแต่งตัว
“เอ่อ ฉันกำลังจะกลับแล้วล่ะ”
“อ้าว ทำไมรีบกลับจัง?” ไนออลเดินมาสมทบอีกคนพร้อมกับหนุ่มๆที่เหลือที่ทยอยกันเดินมา รวมทั้งนายหนวดที่เชิญคุณให้มาในวันนี้ด้วย
“เอ่อ...ก็...”
“หวัดดีทุกคน ^^”
เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของคุณ เจ้าของเสียงปรากฏตัวด้วยใบหน้ายิ้มแย้มต่างกับแฟนเก่าของเธอที่ยืนขมวดคิ้วมองไปที่ร่างเล็กตรงหน้า
“เพอร์รี่? วะ หวัดดี” แฮรี่ที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุดเอ่ยพร้อมรอยยิ้มแหยๆ
“เป็นไงกันบ้าง? เหนื่อยมั้ย? คอนเสิร์ตสนุกมากๆเลย J”
“เอ่อ ไม่เหนื่อยหรอก ว่าแต่เธอ...มาทำอะไรที่นี่?”
“เลียม ฉันมาคอนเสิร์ตก็ต้องมาดูคอนเสิร์ตสิ -_-”
“อ่า เหรอ แหะๆ นั่นสินะ”
เพอร์รี่ยิ้มกว้างก่อนเลื่อนสายตาไปหาผู้ชายที่เธอตั้งใจมาหาในวันนี้ เขายังคงขมวดคิ้วมองสาวผมบลอนด์ตรงหน้าอยู่เช่นเดิมและเลื่อนสายตาไปมองคุณที่ยืนทำตัวปกติอยู่ข้างๆแดเนียล
“อีกอย่าง ฉันจะมาง้อตาบ้าที่ยืนอยู่ตรงนี้ด้วย...”
“......”
“เซน...เรื่องตอนนั้นฉันขอโทษจริงๆที่งี่เง่า ไม่ยอมฟังอะไรนายเลย ฉันน่าจะใจเย็นให้มากกว่านี้...”
“......”
“นายก็รู้นี่ว่าฉันขี้วีนมากตอนตื่นนอน มันเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้น...ฉันขอโทษจริงๆนะ...เวนน์...”
“เธอกำลังง้อฉันอยู่เหรอ?”
“นายเห็นฉันร้องเพลงอยู่หรือไง? -_-”
“เพอร์รี่ คือว่า...”
“ทำไมนายไม่เรียกฉันว่าแบมแบมแล้วล่ะ L”
คุณยืนฟังบทสนทนาระหว่างคู่รักเซอร์รี่ที่แสนจะน่ารักในสายตาของหลายๆคน ทุกคนที่เหลือหันมามองหน้ากันอย่างระสับระส่ายก่อนจะเหลือบมองมาที่คุณเป็นระยะๆจนคุณสังเกตได้ แต่คุณก็ยิ้มน้อยๆกลับไปให้พวกเขาทุกครั้ง
“เอ่อ..ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ แต่ว่าฉันคงต้องขอตัวก่อนแล้วล่ะ คอนเสิร์ตวันนี้สนุกมากๆ ขอบคุณที่คุณอุตส่าห์เชิญฉันมานะเซน”
“คือ ไม่เป็นไร แต่คุณ..ทำไมรีบกลับ?”
“อ่า ฉันมีงานต้องทำน่ะ ฉันไปก่อนนะทุกคน ยินดีที่ได้รู้จัก ^^”
คุณรวบรัดตัดบทแล้วเดินออกมาจากตรงนั้น ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินออกมาด้านนอกในที่สุด ความรู้สึกแปลกๆนี่มันทำให้คุณหงุดหงิดเสียจริงๆ เรื่องที่เซนบอกว่าพวกเขาเลิกกันแล้วมันเป็นเรื่องจริงแต่ตอนนี้ผู้หญิงของเขาก็กลับมาทวงสถานะของตัวเองคืนแล้ว คุณกำลังดีใจกับพวกเขา แต่ทว่า...สมองกับหัวใจมันกลับทะเลาะกันเองซะอย่างนั้น นี่มันเรื่องบ้าบออะไรเนี่ย???
ยังไงฉันก็เป็นแค่คนธรรมดา เป็นแฟนคลับที่แสนจะโชคดีที่ได้เป็นเพื่อนกับเขา...คู่รักเซอร์รี่เหรอ...คู่รักคู่นี้นี่...ดีใจด้วยละกันที่พวกเขาคืนดีกันได้ ;/
.
.
“ยินดีที่ได้รู้จัก?? พวกนายเพิ่งจะรู้จักกับเธอวันนี้หรือไง? หรือว่าเธอพูดกับฉัน?”
เพอร์รี่ขมวดคิ้วอีกครั้งแล้วยิงคำถามใส่ทั้งเจ็ดคนที่ยังคงยืนมองหน้ากันอยู่
“อ่า ใช่เลย เพิ่งจะเจอกันวันนี้แหละ ทำไมเหรอ?”
“แล้วเธอคนนั้นมาเป็นเพื่อนกับนายได้ยังไงโดยที่เพื่อนๆของนายไม่รู้เนี่ย เซน?”
“เรื่องมันยาวน่ะ...ขอโทษนะเพอร์รี่ ฉันต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนล่ะ”
เซนเอ่ยแล้วเดินเข้าห้องแต่งตัวไปทันที สี่หนุ่มยิ้มแห้งๆมาให้สาวสวยที่ยังคงทำหน้าสงสัยอยู่แล้วรีบเดินเข้าห้องตามเซนไป สองสาวแดเนียลและเอเลเนอร์เองก็ส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้เพอร์รี่เช่นกัน พวกเธอขอตัวตามเข้าไปหาแฟนหนุ่มของพวกเธอด้านใน
“เดี๋ยวพีเซอร์ คือว่าฉันคาใจเรื่องของเธอคนนั้นน่ะ ชื่ออะไรนะ? (y/n)?ใช่มั้ย?”
“อ่า ใช่แล้ว ทำไมเหรอ?”
“เธอไม่ใช่คนยุโรปแน่ๆ แต่เธอมารู้จักกับเซนได้ยังไง อีกสี่หนุ่มเองก็เพิ่งจะเคยเจอเธอวันนี้...ฉันงงไปหมดแล้ว”
“ก็เห็นว่าเจอกันโดยบังเอิญน่ะแล้วก็กลายมาเป็นเพื่อนกัน” เอเลเนอร์ช่วยตอบอีกคน
“โดยบังเอิญ??”
“อืม มีอะไรเหรอ?”
“ฉันก็...หึงหมอนั่นน่ะสิ ;(”
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ ไรเตอร์ไม่ว่างจริงๆ ไปต่างจังหวัดด้วยก็เลยไม่ได้ต่อซะที มาต่อให้แล้วน้าาาาาา :)
ความคิดเห็น