คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [1D Zayn] I'm not perfect,I'm original - Chapter 2
คุณเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรทำให้คุณบ้าจี้ออกมาเจอกับเขาที่นี่......
.
.
.
กรี๊ดดดดดดดดดดด!!! I Love You One Direction!!!!!!
เสียงกรีดร้องของบรรดาแฟนคลับมากมายที่ยืนอยู่หน้าO2 Arenaส่งเสียงดังระงมไปทั่วบริเวณเมื่อวันไดเร็คชั่นทั้งห้าโผล่หน้ามาที่หน้าต่างบริเวณทางเดินเชื่อมภายในฮอลแล้วโบกมือ เล่นหน้าเล่นตากับเหล่าแฟนคลับ คุณยืนอยู่ข้างหลังสุดของกลุ่มสาวๆนับสิบที่มายืนออกันอยู่เพราะรู้ว่าหนุ่มๆจะเดินผ่านมาทางนี้ คุณเงยหน้ามองไปที่หน้าต่างบานใหญ่ตรงหน้า เซนสังเกตเห็นคุณและโบกมือมาให้ เขาหันไปกระซิบกับการ์ดชุดดำข้างๆแล้วยิ้มมาให้คุณอีกครั้งพร้อมกับการ์ดคนดังกล่าวที่เดินแยกออกไปที่ไหนซักแห่ง
“ให้ตาย นี่ฉันมาทำอะไรที่นี่เนี่ย -_-“
คุณพึมพำกับตัวเองเบาๆ หลังจากวันฝนตกวันนั้น เซนก็มาฟอลโล่คุณจริงๆอย่างที่เขาพูด เขาส่งไดเร็คเมสเซสพูดคุยกับคุณทุกวันหลังจากนั้น และในวันนี้ก็เป็นเขาเองที่ชวนให้คุณมาที่คอนเสิร์ตของเขาพร้อมกับบอกให้มารอที่นี่ ที่ๆคุณกำลังยืนเอ๋ออยู่ท่ามกลางแฟนคลับมากมายนี้ และเขาก็บอกเอาไว้แค่นั้น ไม่ได้บอกอะไรไปมากกว่านี้เลย คุณกำลังจะเดินออกมาจากตรงนั้นเพราะไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไมในเมื่อบัตรคอนเสิร์ตก็ไม่มีแต่ก็มีใครคนหนึ่งมาสะกิดคุณ การ์ดชุดดำคนเมื่อกี๊นี้บอกกับคุณว่าเซนให้มาพาคุณเข้าไปด้านในพร้อมกับยื่นบัตรคล้องคอที่เขียนว่าวีไอพีใบหนึ่งให้ คุณยิ้มงงๆและรับมันมาก่อนเดินตามเขาไป
เหล่าสต๊าฟมากมายกำลังวิ่งวุ่นวายอยู่บริเวณทางเดิน คุณเดินตามการ์ดชุดดำมาจนถึงห้องๆหนึ่ง เขาเปิดประตูให้คุณเข้าไปด้านใน คุณยิ้มและกล่าวขอบคุณเขาและเดินเข้าไปในห้องด้วยใบหน้างงๆ
“หวัดดีสาวน้อย J”
เซนที่นั่งเหยียดขาพาดโต๊ะอยู่บนโซฟาตัวใหญ่เอ่ยทักทายคุณเมื่อคุณเดินเข้ามา สี่หนุ่มหันขวับมาที่คุณอย่างไม่ได้นัดหมายพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัยต์ไปที่เซนที่ยิ้มกว้างอย่างร่าเริง
“เอ่อ หวัดดี”
“ มานั่งนี่สิ...คุณรอนานมั้ยกว่าแฟรงค์จะเดินไปรับ?” คุณเดินไปนั่งลงบนโซฟาข้างๆเขาอย่างเกร็งๆ นี่มันห้องแต่งตัวของวันไดเร็คชั่นเลยนะ! คุณยังงงๆอยู่เลยว่าตัวเองเข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!
“ไม่นานหรอก ว่าแต่นัดให้ฉันมาที่นี่ทำไมเหรอ?”
“ถามแปลกๆ ก็ต้องมาดูคอนเสิร์ตน่ะสิ!”
“ฉันไม่ได้ซื้อบัตร”
“ก็ที่ห้อยคอคุณอยู่นั่นแหละบัตรล่ะ -_-“
“เนี่ยอ่ะนะ? วีไอพี?”
“ใช่แล้ว บัตรวีไอพี ผ่านได้ทุกบริเวณ”
“เท่าไหร่เนี่ย บ้านฉันจนนะบอกไว้ก่อน”
“จะจ่ายทำไมล่ะ ผมเชิญคุณมานะ -_-“
“อะแฮ่ม! นี่แกไม่คิดจะแนะนำสาวสวยคนนี้ให้พวกฉันรู้จักหน่อยเหรอเซนนี่?”
“เลิกเรียกชื่อนั่นซะทีเหอะลู -*-”
“คุณชื่ออะไรเหรอสาวน้อย?”
ลูอิสไม่สนใจเซนและหันมาถามชื่อของคุณ คุณแนะนำตัวเองกับเขาและยิ้มให้อย่างเป็นมิตรพร้อมกับหันไปยิ้มให้หนุ่มๆทุกคนด้วย ประตูห้องถูกเปิดออกอีกครั้งโดยนางแบบสาวหน้าตาน่ารัก หุ่นดีและนักเต้นสาวสวยที่เดินเข้ามาในห้องและเข้าไปกอดกับหวานใจของเธอ แดเนียลสังเกตเห็นคุณที่นั่งอยู่บนโซฟากับเซน เธอยิ้มให้คุณและหันไปมองหน้าเซนที่กำลังยิ้มระรื่น
“สาวสวยนี่ใครกันเนี่ยเซน?”
“เพื่อนฉันเอง...เพื่อนพิเศษ J”
“อุ๊บส์!! เพื่อนพิเศษซะด้วยแฮะ”
คุณหันขวับไปมองเขาด้วยใบหน้างงๆ เซนยิ้มโชว์ฟันสวยๆของเขามาให้คุณและยักคิ้วกับแดเนียล เธอและเอเลเนอร์หันมาแนะนำตัวกับคุณ คุณเองก็แนะนำตัวเองกับทั้งคู่ก่อนที่เซนจะลุกไปแต่งตัว
“คุณเป็นแฟนเซนเหรอ?” เอเลเนอร์ถามด้วยรอยยิ้ม
“อ๊ะ เปล่าๆ ฉันเป็นเพื่อนของเขาเท่านั้น”
“แล้วไปรู้จักหมอนั่นได้ยังไงกันล่ะเนี่ย?” แดเนียลขมวดคิ้วด้วยความฉงน มองมาที่คุณ
“อ่า จะพูดยังไงดีล่ะ...คือฉันเจอเขาที่ซอยเล็กๆซอยหนึ่งแถวถนนA315น่ะ ตอนนั้นฝนตกหนัก ฉันเห็นคนยืนตากฝนอยู่ก็เลยเอาร่มไปให้เขาและก็เลยรู้ว่าคนคนนั้นคือเซนน่ะ”
“เจอแบบบังเอิญสุดๆเลยสินะ แล้วมาเป็นเพื่อนกันได้ไงอ่ะ?”
“แลกทวิตเตอร์แล้วคุยกันน่ะ”
แดเนียลและเอเลเนอร์มองหน้ากันแล้วยิ้มมุมปาก เจอกันแค่นั้นแต่ถึงขนาดแลกทวิตเตอร์คุยแล้วให้มาดูคอนเสิร์ตด้วยแบบนี้ เดี๋ยวมันต้องมีการพัฒนามากกว่านี้แน่ๆ สามสาวคุยกันอย่างถูกคอและเดินออกไปยังที่นั่งดูคอนเสิร์ตด้วยกันและรอให้หนุ่มๆซาวน์เช็คและดูความเรียบร้อยต่างๆ คอนเสิร์ตเริ่มขึ้นด้วยเสียงกรี๊ดดังกระหึ่มจากแฟนคลับนับพันในอารีน่า ห้าหนุ่มปรากฏตัวบนเวทีและคอนเสิร์ตที่สนุกสนานก็เริ่มขึ้น พวกเขาเปล่งประกายและสนุกสนานมากบนเวที ในครั้งนี้ไม่มีการโยนอะไรก็ตามขึ้นมาโดนแฮรี่น้อยอีกแล้ว แต่เขาก็ยังคงใส่กางเกงแสนฟิตตัวเดิมอยู่
คุณสนุกไปกับคอนเสิร์ตครั้งนี้เพราะเพิ่งเคยเข้าคอนเสิร์ตของวันไดเร็คชั่นเป็นครั้งแรกแต่สายตาของคุณก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงผมบลอนด์ปลายชมพูคนหนึ่งที่ยืนอยู่ในโซนวีไอพีเหมือนกัน เธอมีผิวที่ขาวมากและเธอสวยจริงๆ คุณแทบไม่ต้องใช้เวลาคิดนานนักว่าเธอเป็นใคร...เพอร์รี่ เอ็ดวาร์ดแห่งลิตเติ้ลมิกซ์กำลังยืนอยู่ไม่ห่างจากคุณนัก และเธอกำลังจ้องมองไปที่ชายผมดำบนเวทีด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์และครุ่นคิดอะไรบางอย่างที่คุณก็ไม่อาจรู้ได้ว่าเธอคิดอะไรอยู่
“นั่นเพอร์รี่นี่!” เอเลเนอร์กล่าวและมองไปที่เพอร์รี่ด้วยใบหน้าตกใจ
“เอาแล้วไง ตาบ้าเซนงานเข้าแล้ว”
แดเนียลพูดแล้วมองไปที่เพอร์รี่สลับกับคุณที่ละสายตาจากเพอร์รี่และมองไปที่เวทีต่ออย่างไม่คิดอะไร จะคิดอะไรทำไมล่ะ? ในเมื่อคุณกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย :/
ความคิดเห็น