คุณครูครับรับรักผมที

เเนะนำตัวละคร 
เซริน : นักดนตรีสุดเท่ผู้มีพรสวรรค์เเละรักในเสียงเพลง

ครูออมสิน : ครูสาวสุดสวยเเสนน่ารัก

น้ำพุ : เพื่อนสาวคนสนิทของเคนนี่เเละเซริน

เคนนี่ : นักร้องสุดฮอตประจำโรงเรียนที่สาวๆต้องสยบค้าาาา

ณ หน้าร้านฟาดฟูดเเถวๆโรงเรียน

เซริน : น้ำพุ (ตะโกนมาจากอีกฟากหนุึ่งของถนน) รอฉันด้วย 

น้ำพุ : (น้ำพุหันมา) โคล่มมมมม ~~~~    ''เซ..........''

    (เซรินโดนรถชน)

ณ โรงพยาบาล

เคนนี่ : น้ำ เซฝืนแล้ว 

น้ำพุ : เซเป็นไงบ้างเจ็บมากรึป่าว 

เซริน : ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี้ย 

เคนนี่ : คนที่ชนนายเค้าพามา นู้นไงมาแล้ว

เซริน : นี่ป้า ขับรถให้มันดูบ้างสิ่ ถ้าผมเป็นไรไปจะทำไง

?? : เทอต่างหากที่วิ่งผ่านหน้ารถฉัน แล้วเรียกใครว่าป้าห้ะ เเผลถลอกเเค่นี้ไม่เป็นไรหรอกหน่าาาาา

(เซลุกขึ้น) 

น้ำพุ : จะไปไหน 

เซริน : ไปโรงเรียน 

เคนนี่ : ไหวหรอ 

น้ำพุ : นั้นสิ่ 

เซริน : เเผลเเค่นี้ไม่ตายหรอก พวกนายก็เหมือนกันไปโรงเรียนได้เเล้วมันสายเเล้ว

ณ ห้องเรียน ม.6/1 

ครูใหญ่ : ปีนี้ก็ปีสุดท้ายเเล้วครูจะไม่พูดเขี้ยวเข็นให้ตั้งใจเรียนน้ะแต่ทำให้มันดีที่สุดที่จะทำได้เเล้วกันยังไงก็ปีสุดท้ายเเล้ววันนี้มีครูมาใหม่น้ะครูเขาจะมาประจำชั้นห้องพวกเธอ ครูเขาเป็นครูฝึกหัดแต่ยังไงทุกคนก็ต้องให้ความเคารพครูคนนี้น้ะ 

ครูออมสิน : ครูชื่อ ณิชาพัน เรียกว่าครูออมก็ได้ค่ะ ครูจะมาสอนคณิตศาสตร์พื้นฐานพวกเธอน้ะ

(สวัสดีครับ/ค่ะคุณครู)

ครูออม : เอาล้ะปีนี้ใครอยากเป็นหน้า 

เคนนี่ : เซรินเป็นทุกปีอยู่เเล้วครับ 

ครูออม : ใครค่ะ 

เซริน : ผมเองครับ

ครูออม : งั้นเลิกเรียนเเล้วไปหาครูที่ห้องหน่อยน่ะ

เซริน : อือ

(กริ๊งงงงงงงงงง) 

ครูออม : อ่าไปกินข้าวได้ (เดินออกจากห้องไป) 

น้ำพุ : ตอบครูเค้าดีๆหน่อยสิ่

เคนนี่ : เออใช่

เซริน : จะให้ฉันญาติดีกับคนที่พึ่งขับรถชนฉันเนี้ยน้ะ 

เคนนี่ : ยังไงเข้าก็เป็นครูน้ะเว้ย 

เซริน : ค้าบๆ ฉันไปกินข้าวน้ะ 

ณ ห้องพักครูตนเย็นนนนน 

เซริน : มีไรก็รีบๆพูดน้ะคับ ผมมีนัดซ้อมดนตรี 

ครูออม : สัปดาร์หน้าโรงเรียนเราจะค่ายวาเลนไทน์เดย์ 7 วัน 6 คืนที่เชียงใหม่ โดยเเต่ละห้องจะต้องมีกิจกรรมเปิดค่ายห้องละหนึ่งการเเสดงมีรางัลให้ชุดการเเสดงที่ชนะเเละถูกใจกรรมการ 3 หมื่นบาท 

เซริน : ห้ะ สามหมื่นนนน เเล้วทำไมง้ะ

ครูออม : ครูก็จะให้เธอไปบอกเพื่อนๆให้เตรียมจัดชุดการเเสดงเเละเธอที่เป็นหัวหน้าจะต้องอยู่ในการเเสดงตั้งเเต่ต้นจนจบ 

เซริน : เซรินส่ะอย่างไม่มีปัญหา 

ครูออม : จะไปไหนก็ไปได้ละไป  

เซริน : เดี๋ยวสิ่ป้า !! เอ้ย ครู แล้วไปวันไหน 

ครูออม : จันทร์หน้า 

เซริน : มีเวลาซ้อมเเค่ 3 วันเองน้ะ 

ครูออม : ใช่ 

เซริน : มันจะทันหรอ ทำไมไม่คิดละครับ 

ครูออม : เซรินสะอย่างเธอทำได้ครูเชื่อใจเธอ

เซริน : เห้ออออออออออออออ 

2 วันผ่านไป 

ครูออม : เป็นยังไงบ้าง การแสดง

เซริน : ก็เรื่อยๆ 

ครูออม : พรุ่งนี้ซ้อมวันสุดท้ายเเล้วน้ะ

เซริน : ผมรู้ 

ครูออม : เธอนี่มันยั่วประสาทจริงๆน้ะ

เซริน : ผมป่าวนะ 

1 วันผ่านไป ถึงวันเดินทางเเล้ว 

ครูออม : เอาล้ะทุกคนถ้าเราเดินทางไปถึงเชียงใหม่เมื่อไหร่เราจะเริ่มเเสดงเลยน้ะ เอาขึ้นรถ 

น้ำพุ : ครูค่ะ หนูไม่มีที่นั่ง

เซริน : นั่งที่ฉันก็ได้ 

น้ำพุ : เเล้วเเกนั่งไหน

เซริน : ไม่เป็นไร 

ครูออม : ที่ข้างๆครูว่างน้ะน้ำพุ

เซริน : น้ำพุมีที่นั่งเเล้วคงต้องเป็นผมเเล้วล้ะที่ต้องไปนั่งข้างครูน่ะครับ

ครูออม : เห้อ ช่วยไม่ได้ เชิญ 

เซริน : ค้าบบบ 

   เเละเเล้วเซรินกับครูออมสินก็ได้นั่งข้างกันจากกรุงเทพไปเชียงใหม่ก็ใช่เวลาประมาณ 1 คืน 

1 คืนผ่านไปไวอย่างขี้โม้ ถึงเชียงใหม่เเล้วววววว

เซริน : ครูครับ ครู ครูครับ ถึงเเล้วตื่นได้เเล้ว ครู 

ครูออม : ขออีก 5 นาที 

เซริน : เซลฟี่ไว้หน่อยดีกว่า5555

เเชะ เเชะ เเชะ 

ครูออม : ทำไรงะ

เซริน : อ้าว ตื่นเเล้วหรอครับ 

ครูออม : เธอถ่ายรูปอะไร 

เซริน : ก็รูปที่ครูนอนน้ำลายยึดเเล้วพูดว่า ขออีกห้านาทีไง555

ครูออม : เอาโทรศัพท์มานี่น้ะ เอามานี่

เซริน : เรื่องอะไรจะให้ 555555 

ครูออม : เซรินนนนน นายนี่มัน

เซริน : หล่อใช่ไหมครับ5555 

     #จะเกิดอะไรขึ้นกับเซรินเเละครูออมความรักของทั้ง2คนจะเป็นยังไงต่อไปติดตามชมตอนหน้าครับ5555