Secret love story | Taeten

ลำดับตอนที่ #9 : - side story : pajama party

เชียงใหม่คืนที่ 2 หลังจากที่ถ่ายทำเสร็จ เวลาพักผ่อนของศิลปินและทีมงานทั้งหลาย เพราะวันนี้เจอเส้นทางขึ้นดอยเข้าไป จะใครก็ใครเถอะ ก็ต้องมีเพลียบ้าง แต่ก่อนที่แทยงจะหลับ แบตสำรองถูกเสียบชาร์ตเอาไว้ จอห์นนี่ตอนนี้ก็ออกไปนั่งวีดีโอคอลกับแฟนที่ระเบียงข้างนอก แม้จะดึกมากแล้วแต่ก็ต้องการเวลาส่วนตัวบ้างสักชั่วโมงก็ยังดี

Knock knock

นิ้วเรียวที่เห็นข้อกระดูกชัดเจนของแทยงเคาะเข้าที่ประตูไม้ห้องเล็กที่อยู่ภายในห้องของเขาอีกที ไม่นานโดยองก็ลุกมาเปิดประตูให้เพราะนอนใกล้ประตูมากที่สุด ภายในห้องที่ยังไม่ถูกปิดไฟเพราะทุกคนยังไม่นอน ทั้งเตนล์ทั้งแจฮยอนก็นั่งพิงกำแพงไถโทรศัพท์เล่น

"ยังไม่นอนเหรอพี่" โดยองเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเป็นแทยงที่เข้ามาเคาะ ถ้าหากว่าเป็นจอห์นนี่ รายนั้นก็คงจะเข้ามากวนๆ เล่นๆ กัน แต่พี่แทยงไม่รู้ว่าตอนนี้อาการปวดท้องจะหายดีหรือยัง นั่งรถขึ้นลงเขาจนเมารถขนาดนั้นน่าจะพักผ่อนไปแล้ว

"เดี๋ยวจะนอนละ เตนล์.." ตอบประโยคของโดยองก่อนแล้วค่อยมองลึกเข้าไปถึงคนตัวเล็กที่นั่งกอดหมอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง

เมื่อถูกเรียก เตนล์ก็วางมือถือไว้บนตักแล้วหันหน้าไปหาเหมือนปกติ

"ยืมหูฟังหน่อยดิ" เพราะรู้ว่าเตนล์ไม่ได้มีหูฟังแค่อันเดียว จะมีกี่อันไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ มีของแทยงที่เคยฝากไว้ตั้งแต่ก่อนออกจากเกาหลีแล้วยังไม่ได้เอาคืน

เตนล์ลุกขึ้นไปเปิดประเป๋าเป้เพื่อหยิบเอากล่องหูฟังของอีกคนออกมาส่งให้ ปกคอเสื้อเชิ้ตชุดนอนที่วันนี้เจ้าตัวสวมอยู่ไม่ได้ติดกระดุมเม็ดบนสุดทำให้มันแหวกออกไปจนเห็นไหปลาร้าเปลือย ผิวขาวกับกลิ่นนมคงมาจากสบู่ที่เจ้าตัวเลือกอาบในวันนี้

"..."

แทยงรับหูฟังจากเตนล์แล้วแต่ยังไม่ได้เดินออกไปไหน สายตาก็เหมือนไม่ได้มองเตนล์ แต่ก็เหมือนจะมองจนคนถูกมองทำตัวไม่ถูก

"อะไร?"

"ไปเข้าห้องน้ำไหม?"

"กลัวเหรอ?"

แทยงยักไหล่ เตนล์ก็พยักหน้าให้ไปแบบส่งๆ ความขี้กลัวของผู้ชายคนนี้ทุกคนรู้ดี แทยงถอยหลังออกมาหนึ่งก้าวเพื่อให้เตนล์ออกจากห้อง ประตูถูกปิดเข้าหากันให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกไปเข้าห้องน้ำข้างนอก เหตุผลของแทยงคือบอกว่าจอห์นนี่ใช้ห้องน้ำข้างในอยู่

ห้องน้ำขนาดไม่ใหญ่มาก แต่ก็ไม่เล็กจนเกินไป เพียงพอให้สำหรับผู้ชายสองคนเข้าไปยืนข้างในได้ กล่องหูฟังของแทยงถูกวางไว้ข้างอ่างล้างหน้า ส่วนเตนล์ก็นั่งอยู่บนอ่างล่างหน้าเช่นกัน

พื้นที่ไม่มากพอที่จะให้นั่งได้เต็มตูดจึงต้องเอนตัวเข้าหาอีกคนที่ยืนหันหน้าเข้าหาตัวเองอยู่ คอเสื้อที่แหวกกว้างอยู่แล้วถูกปลดกระดุมออกไปอีก จมูกโด่งของแทยงเกลี่ยดมกลิ่นหอมบนผิวขาวน้ำนม เสื้อเชิ้ตเนื้อดีถูกมือแกร่งขยุ้มที่ชายเสื้อบริเวณสะโพก เตนล์ยกมือขึ้นบีบไหล่ของแทยงเอาไว้เมื่ออีกฝ่ายเริ่มใช้ริมฝีปากครอบลงไปบนกระดูกไหปลาร้า

แล้วแทยงก็พึ่งสังเกตว่ากางเกงขาสั้นที่เตนล์ใส่มันตัวเล็กแล้วขาก็กว้างมากจริงๆ ยิ่งเตนล์ยกขาขึ้นมาคร่อมเอวเขาแล้วขากางเกงมันยิ่งร่นขึ้นไปอีก

It must be party time~

"อาบน้ำก่อนค่อยออกไปจะได้นอนสบายๆ" คำพูดที่เตนล์อยากจะเถียงออกมาสุดใจว่าเตนล์จะนอนไม่สบายก็เพราะแทยงเรียกมาทำอะไรแบบนี้แหล่ะ

"ไม่ได้เอาผ้าเช็ดตัวเข้ามา"

"เอาเสื้อเช็ดสิ ยังไงก็คงไม่ใส่อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" คำพูดที่พูดออกมาเรื่อยๆ นี่ เตนล์จึงคว้าแขนแทยงขึ้นมากัดจนเป็นรอยฟันเพราะโวยวายไม่ได้

"แล้วก็ใส่เสื้อฉันออกไป" เสื้อยืดสีดำโอเวอร์ไซส์ที่แทยงกะจะใส่นอนถูกยกให้เตนล์ไปง่ายๆ ไม่งั้นเจ้าเด็กเตนล์คงกัดแขนเขาไม่ปล่อยแน่

"แล้วแทยงจะใส่อะไร"

"เฮ้อ ต้องให้บอกอีกกี่ครั้งว่าให้เรียกพี่ด้วย"

ทั้งคู่ยืนคุยกันไปพลาง ก็เปิดน้ำจากฝักบัวใส่พลาง อาบน้ำพร้อมกันทั้งสองคนจะได้เสร็จเร็วๆ แล้วตอนนี้แทยงก็ง่วงเกินกว่าจะทำต่ออีกรอบด้วย

สุดท้ายแล้วเสื้อเชิ้ตราคาแพงของเตนล์ก็ถูกนำส่วนที่ยังไม่เลอะมาเช็ดตัวลวกๆ แต่พอเตนล์หันไปดูอีกคนที่ตัวเปียกไม่แพ้กันกำลังหยิบเอากางเกงสีขาวของเตนล์ขึ้นมาซับน้ำที่ขาออกความหงุดหงิดที่มีอยู่ในใจก็ยิ่งปะทุออกมาจนเตนล์จับเสื้อปั้นเป็นก้อนโยนใส่อย่างแรง

แบบนี้จะไม่ให้เหลือชุดใส่นอนเลยหรือไง

แทยงสละทั้งเสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีดำของตัวเองกับกางเกงขาสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดนึงให้เตนล์ไป ส่วนตัวเองก็ยอมใส่กางเกงชุ่มๆ ของเตนล์กับเอาเสื้อเชิ้ตเปียกๆ ขึ้นมาคลุมแล้วเดินออกจาห้องน้ำไปอย่างไม่กลัวใครจะมาเห็นเข้า

"ฝันดีนะ" แทยงล็อกคอเตนล์เข้ามาจุ๊บข้างขมับก่อนจะส่งเตนล์เข้าห้องนอนเล็กไป

"อือ" เตนล์เปิดประตูเข้าไปภายในห้องมืดสนิททั้งโดยองกับแจฮยอนคงกลับไปแล้ว ดีที่เตียงของเตนล์มันตรงกับประตู ไม่ต้องกลัวจะเดินชนอะไร นอกจากว่าอีกสองคนที่เหลือจะแกล้งวางของเกะกะขวางทาง

แต่ว่าทำไมเตียงเสริมสำหรับนอนสองคนตอนนี้มันดูกว้างๆ แปลกๆ แจฮยอนไปไหน?

ในขณะเดียวกัน แทยงเมื่อเดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่แล้วปิดม่านสีแดงหนาลงเรียบร้อยก็ถอดเสื้อเชิ้ตที่เปียกชุ่มของเตนล์ออก จอห์นนี่ที่นอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงหันไปมองแล้วก็เบะปากใส่อย่างหมั่นไส้

มันบอกจะไปเอาหูฟัง ทำไมกลับมาในสภาพนี้

ตอนที่หาเตนล์ไม่เจอจอห์นนี่ก็เอะใจอยู่แล้ว ก็อยู่ๆ แทยงบอกว่าจะไปหาเตนล์แล้วหายไปพร้อมเตนล์ ไปเจอแทยงอีกทีในห้องน้ำ แล้วห้องน้ำในห้องก็ดันปิดประตูเอาไว้ คนที่รู้จักกันมานานจนแทบจะรู้ตำแหน่งไส้พุงอย่างแทยงกับจอห์นนี่มีเหรอจะไม่ทันกัน จึงต้องช่วยออกแรงอาสาเป็นคนไปหาเตนล์ในห้องน้ำที่ว่าให้ แล้วก็บอกทีมงานทุกคนว่าไม่ต้องห่วง ทั้งคู่ถึงได้รอดมาจนถึงตอนนี้ไง

แทยงจัดการเปลี่ยนชุดที่เปียกออกจากร่างกายแล้วสวมเสื้อผ้าที่เตรียมมาเกินอยู่แล้ว เผื่อเหตุการณ์ไม่คาดคิดนะ ผิดกับเตนล์ที่เอาชุดมาตามวันพอดีเป๊ะไม่ให้รกกระเป๋า เผื่อสำหรับการขนขนมของฝากกลับเกาหลีได้สบายๆ

"ไงละมึง สบายตัวเลยมะ"

"ก็พอตัว"

"โว๊ะ" จอห์นนี่จับหมอนฟาดแทยงเบาๆ ได้เพียงเสียงหัวเราะขึ้นจมูกกลับมา แทยงผลอยหลับไปในไม่ช้า เตนล์ก็คงเหมือนกัน จอห์นนี่มองเพื่อนรักแล้วก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ

แทยงมันก็ดี แต่ถ้ามันทำอะไรให้มันชัดเจนมากกว่านี้อีกสักนิด ก็คงจะดีกับตัวพวกมันทั้งคู่มากกว่า

คิดว่าเรื่องของเตนล์กับแทยงจะไม่มีใครสงสัยเลยหรือไง

----------------------------------------

ไม่ได้ปั่น nc มา 2 เดือนเต็มๆ อมก ไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว มีความเขินอยู่นานมาก ใช้เวลาตั้งแต่สามทุ่มยันตีห้า อมก นึกว่าจะต่อ nc ไม่ติดละนะเอาจริง 55555555555555555555555555 

กลับมาที่เนื้อเรื่อง เออ นั้นสิ คิดว่าเรื่องของแทเตนล์จะไม่มีใครสงสัยเลยหรือไง นั้นนะสิ ใช่มะ

#lovingwrongTT

@mellopizery