ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ความทรงจำอันเลวร้ายเกี่ยวกับรถสีบรอน
          ความทรงจำอันเลวร้ายเกี่ยวกับรถสีบรอน
     
\"เอ่อว่าเเต่ว่าไปรถคันเดียวกานหรอคน9คนเนี่ย\"ฉันถามเเล้วหมาเเปลเอ้ยยัยเมย์
\"อ่อผมมีรถคนละคันน่ะคับ\"จุนซูบอก
\"ว้าย!\"ผู้หญฺงคนนึงร้อง
\"ขอโทดนะคับๆๆผมไม่ได้ตั้งใจน่ะคับ\"ยูชุนบอก
\"เอ่อฉันก้อขอโทดค่ะ\"สาวคนนั้นตอบ
\"-//-\"หน้าของทั้งคู่
\"เอ่อ\"ทั้งคู่พูดพร้อมกาน
\"เอ่อคือว่าฮาละลืมหนังสือไว้น่ะ\"เทอบอก
\"ขอบใจนะเทอชื่อรายหรอ\"ฉันถามหมาเเปลคราวนี้ยัยมาย
\"ปาร์คยูนนจ้ะเรียกฉันว่ายูนนก้อได้นะ\"เทอตอบเเล้วยิ้ม
\"งั้นเรามาเปนเพื่อนกานนะ\"ฉันบอก(ฉันเข้ากะคนง่ายน่ะเพื่อนเยอะเเหะๆ)
\"เอ่อผมคือว่าผม\"ยูชุนพูดตะกุกตะกัก
\"คือว่าผมชื่อปาร์คยูชุนนะนะน่ะคะคะคับ-//-\"ชยูชุนบอก
\"เอ่อ่ค่ะ-//-\"เทอบอก
\"กลับบ้านได้ยางเนี่ยยยยยย\"ฉันกะมินตะโกนพร้อมกันเเต่คนละภาษาเลย
\"-//-\"หน้าทั้งคู่
\"เเล้วตกลงรถ1คันหรอไง\"ฉันถามอีกรอบ
\"จาบ้าหรอก้อต้องรถ5คันดิถามอารายติงต๊องเหมือนเจ้ามินมานเลยวู้ทั้งคู่นี่เหมือนเด็กเล้ยย\"เเจจุงพูด
\"นี่เด๋วก้อเจอตื้บหรอกเชอะนี่เเน่ะ\"ฉันต่อยเเจจุงไปที่เเขน1ที
\"นี่ฮาละจังเด๋วโดนๆเจ็บนะหมัดหนัดจิ๊ง\"เเจจุงบอกเมย์เเปล
\"นี่ฉันให้มินเรียกฉันฮาละจังคนเดียว เชอะอิอิ^_^\"ฉันพูดเเล้วหัวเราะเมย์เเปล
\"-//-\"หน้าฉันกะมินเเต่มินเเดงก่าฉัน3เท่า
\"โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห\"พี่เดี๋ยมร้องลั่น
\"รถสปร์ตเหมือนกานเด๊ะๆต่างกานเเค่สีเนี่ยนะ\"พี่เดี๋ยมร้อง
\"อื้อทามมายอ่ะ\"ยุนๆบอก
\"ป่าวเเต่ก้อสวยดี\"-//-เดี๋ยม
\"ของผมสีดำของเเจจุงสีขาวของมิกกี้สีเเดงของจุนซูสีฟ้าของมินสีบรอนเงินคับ\"ยุนๆบอก
\"สวยจังเลยสีเงินเราชอบรถสีนี้จัง\"ฉันพูดเเล้วยิ้มๆเเต่เปนยิ้มที่เศร้าเเละหม่อหมองจนฉันนําตาซึมมินเหนจึงถาม
\"อ้าวฮาละจังเปนอารายปายอ่ะร้องไห้ทำไมโอ๋ๆๆๆ-0-\"มินโอ๋
\"เอ่อคือว่าไม่มีอารายหรอกไปๆกลับบ้าน\"ฉันบอกปัด
\"เอ่อยูนนกลับบ้านกับเอ่อผะผะผมนะคะคับ\"มิกบอก
\"เอ่อคะคะค่ะ\"นนบอก
ขึ้นรถๆๆๆๆๆขับๆๆๆๆระหว่างทาง
รถมิน
\"เเล้วตกลงว่าฮาละจังร้องไห้ทำไมหรอบอกผมได้นะระบายออกมาเลยมีอะไรเกี่ยวกับรถสีปรอนหรอ\"มินถามฉันพลางทำหน้าเศร้าไปด้วยเเต่ฉันฟังไม่ออกจึงโทไปหาเมย์
\"เมย์เเปลดิ๊เเปป\"
\"Talk agian.\"ฉันบอก
พูดเหมือนม่ะกี้อ่ะ
\"คือว่าตอนที่ฉันอายุ11เนี่ยฉันมีพี่ข้างบ้านเข้าใจดีเเละสนิทกับฉันมากเพราะเขาเคยเลี้ยงฉันตอนเด็กๆฉันนับถือเข้าเปนพี่คนนึงเลยเเล้วเขาก้อซื้อรถเบ๊นเเต่สีนี้เเหละสีบรอนเงินเเต่เขา...\"ฉันเล่าเเล้วก้อร้องไห้ออกมาใหญ่เเมกซ์จึงจอดรถเเล้วเมย์เเปล
\"ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉันๆๆฮือๆๆๆๆๆ\"ฉันร้องไห้ใหญ๋
\"โอ๋ๆๆๆอย่าร้องนะ\"เขาบอกเมย์เเปล
ถึงโรงเเรมเรามาถึงพร้อมกันเพราะขับตามๆกันมาเเต่เเมกซ์อยู่หน้าสุด
\"ฮือๆๆๆๆฉันๆๆคิดถึงเขาๆๆๆ\"ฉันพูดเมย์เเปลเเล้วร้องไห้ใหญ่
\"คุณคิดถึงคนที่ซื้อรถหรอเเล้วเขาไปไหนล่ะ\"มินถาม
\"เขาซื้อรถมาไปขับเเล้วเขาก้อๆๆก้อรถควําเเล้วเขาก้อเสียชีวิตเเต่พ่อของเขายังเก็บรถไว้อยู่ฉันเหนรถคันนั้นทีไรต้องร้องไห้ทุกทีเวลาเหนรถสีนั้นจะน้ามตาซึมฮือๆๆๆ\"ฉันบอกเมย์เเปล
\"ไม่เปนรายน้าคับโอ๋ๆๆๆๆเด๋วผมจะเปลี่ยนสีรถนะคับ\"เขาบอกมายเเปลมั่ง
\"ไม่เปนรายหรอกค่ะไม่ต้องเปลี่ยนหรอกสีนี้ก้อสวยอยู่เเล้วนะคะไม่เปนรายหรอกค่ะ\"ฉันบอก
\"ตามใจนะเเต่ผมจะทำไคคุณไม่ต้องร้องอีกให้ได้คุณไม่จำเปนต้องลืมเขาเพียงเเค่คุณเกบไว้เเต่ความรุสึกตอนที่เขาอยู่ก้อพอนะคับ\"เขาพูดพร้อมทั้งเอามือปาดนําตาของฉัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น