ฮูหยิน หลินชิง อย่าหาว่าข้าร้าย (ชื่อเดิม รอดูข้าจะร้าย)

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

รอดูข้าจะร้าย 1

ที่นี้มันที่ไหน ทำไมถึงมืออย่างนี้ไฟดับรึยังงัย หลิน พยายามค่ำหาที่เปิดไฟ เธอชนโต๊ะจนล้มลงกับพื้น

"นายหญิงท่านเป็นอะไรไปเจ้าคะ"สาวใช้หน้าห้อง เชียวหลิงเดินเข้ามาในห้องละจุดเทียนให้ห้องสว่างขึ้น เชียวหลิงมองเห็นร่างนายสาวกองอยู่ที่พื้น นางรีบเข้าไปผยุงขึ้นไปนอนที่เตียง

ส่วนทางด้าน หลินชิง ตอนนี้งงมาก 'อะไรกันที่นี้ที่ไหน แล้วนี้มันอะไรห้องนี้ ชุดของฉันมันทำไม่กลายเป็นแบบนี้' นางเพียงแต่นึกในใจคนเดียวไม่กล้าพูดออกไป นางมองดูเด็กสาวที่ช่วยนางเงียบๆ ดูนางน่าจะอายุไม่เกินสิบห้าสิบหก

นางนอนลงที่เตียงอย่าเงียบๆ เพราะรู้สึกว่าร่างกายจะเจ็บปวดทุกครั้งที่นางขยับตัว

"นายหญิงเจ้าคะ ท่านลุกมาทำไมต้องการอะไรทำไมท่านไม่เรียกข้าเจ้าคะ"

"ข้า ข้าหิวน้ำ"

เชียวหลิงรีบเดินไปรินน้ำมาให้นางดื่ม

"ฮือๆๆๆ ข้านึกว่านายหญิงจะไม่ฟื้นแล้วซะอีก ท่านหลับไปตั้งเจ็ดวันแนะ"

"หา อะไรนะข้าหลับไปเจ็ดวัน"

นางใด้ยินเชียวหลิงบอกแบบนั้นนางก็ตกใจ ไม่ใช้นางกำลังทำภาระกิจลับอยู่เรอ ตอนนั้นนางจำใด้ว่านางพลาดโดนฝ่ายตรงข้ามพบเข้า แล้วนางก็โดนอะไรฟาดด้านหลังละก็สลบไป แล้วอยู่ดีๆก็ตื่นมาอยู่ที่นี้

"ใช่เจ้าคะ นายหญิงหลับไปเจ็ดเจ้าคะ"

"แล้วทำไมข้าถึงใด้หลับไปนานขนานนี้ละ"

"ท่านจำไม่ใด้รึเจ้าคะ"เชียวหลิงถามอย่างแปลกใจ

"อืม แล้วนี้เจ้าชื่ออะไร"

"หาา นายหญิงจำข้าน้อยไม่ใด้หรือเจ้าคะ" เชียวหลิงยิ่งใด้ยินยิ่งตกใจใหญ่

"อือ อาจเป็นเพราะข้าหลับไปนานเลยจำอะไรไม่ใด้ สักพักน่าจะดีขึ้น"

"เจ้าคะ งั้นท่านนอนพักก่อนนะเจ้าคะ เดียวเชียวหลิงจะไปหาอาหารมาให้ท่านทานเจ้าคะ"

"อือ"

เชียวหลิงเดินหายออกไปนางจึงนอนลงที่เตียง

หลินชิงล้มตัวลงนอนนางหลับตาเพื่อคิดทบทวนว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง จู้ๆก็มีความทรงจำสายหนึ่งวิ่งเข้ามา เป็นหญิงสาวนางหนึ่งชื่อเหมือนกันกับนาง ตความทรงจำของหญิงสาวไหลเข้ามาให้นางใด้รับรู้

หลินชิงลืมตาโพลงขึ้นเหงื่อไหลเต็มกายทั้งๆที่อากาศหนาว

นางลุกจากเตียงเดินไปนั่งหน้ากะจกบานสีทอง สองดูเงาสะท้อน นางยิ่งตกใจนี้ไม่ใช้ตัวนางแต่เป็นคนที่เห็นในความทรงจำเมื่อครู่ นี้นางมาอยู่ในร่างของหญิงสาวอีกคนงั้นเหรอ แถมมาอยู่ในยุคสมัยที่ต่างออกไปชะอีก