คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : 29 ตอนพิเศษ งานแต่ง
29
ตอนพิเศษ งานแต่ง
ในวันที่ท้องฟ้าเป็นใจ ช่วงเวลาที่เหมาะสม มันคือวันเวลาที่สำคัญสำหรับคนสองคน ในตอนนี้นลอยู่ในห้องแต่งตัว เขากำลังสวมชุดสูทสีขาว ซึ่งมันต่างกับชุดสูทธรรมดา เพราะมันประดับด้วยลูกไม้สีขาวแปลกตา รวมทั้งการแต่งหน้าทำผมที่ถูกจัดสรรค์ออกมาอย่างลงตัวบนร่างเพียวบาง
“ดูเข้ากับแกมากเลยอ่า”
“โชคดีที่ไปออกกำลังกายกับพี่หลงมา มันเลยออกมาดูดี”
นลเขิลหน้าแดงกันคำชมของเพื่อนสนิทอย่างชิลี เขานึกย้อนกลับไปเมื่อเดือนก่อน วันที่พวกเขาวางแผนที่จะจัดงานแต่งกัน แต่ในตอนนั้นนลมีหุ่นที่อวบกว่านี้ มันจึงออกมาดูไม่ค่อยดีอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ อาหลงจึงชวนนลไปออกกำลังกายด้วยกันทุกเช้า เริ่มจากการวิ่งก่อน และกระโดดเชือก แรก ๆ เหนื่อยหอบเจียนตาย แต่พอเริ่มชินก็เริ่มสนุกกับมัน บวกกับคนที่ประกบควบคู่เป็นอาหลงด้วยแล้วก็ยิ่งมีความสุข ผลลัพที่ได้จึงออกมาดูดีอย่างที่เป็นอยู่
“พี่ช่างคะ ขอตรงนี้ให้มันดูนู๊ดกว่านี้สีตุ่น ๆ เอาปากแบบฉ่ำ ๆ มัน ๆ ดูน่าจูบหน่อยค่ะ”
ชิลีเป็นคนควบคุมการแต่งหน้าจัดทรงผมด้วยตัวเอง เธออยากให้เพื่อนสนิทของตนออกมาดูดีที่สุดในงาน แม้จะเสียดายที่ไม่ได้สวมชุดเจ้าสาวอย่างที่หวังเอาไว้ แต่อย่างน้อยขอแค่ได้จัดสรรค์ใบหน้าให้เป็นแบบที่เธอต้องการก็ยังดี ช่างแต่งหน้าที่จ้างมาก็ทำตามที่นายจ้างอย่างเต็มที่ ส่วนนลที่กลายเป็นตุ๊กตาให้เพื่อนเล่นก็ได้แต่นั่งนิ่งอยู่กับที่ ยอมรับชะตากรรมที่กำลังเกิด
เมื่อแขกที่มางานเริ่มมากันเต็มพื้นที่โถ่งต้อนรับ โต๊ะจัดงานเริ่มถูกจับจองกันจนแน่นขนัด พิธีมงคลสมรสของเจ้าบ่าวทั้งคู่ก็ได้เริ่มขึ้น เสียงเพลงประจำงานแต่งถูกบรรเลงด้วยเครื่องดนตรีที่จ้างวาน อาหลงยืนยิ้มหน้าบานอยู่ที่หน้าซุ้ม ที่ด้านหลังถูกจัดตกแต่งด้วยดอกไม้มากมายโทนสีขาว และที่โดดเด่นที่สุดเห็นจะเป็นเวดดิ้งเค้กสีขาวสูงห้าชั้น แต่ละชั้นประกอบด้วยดอกไม้ที่ทำจากครีมสีขาวและชมพู ที่ชั้นบนสุดเป็นตัวตุ๊กตาผู้ชายสองคนในชุดแต่งงาน เป็นตัวแทนของอาหลงและนล
เสียงดนตรีเปลี่ยนจังหวะ เป็นฉากเปิดตัวของเจ้าบ่าวอีกคน เนื่องจากพิธีนี้ไม่มีเจ้าสาว แต่เป็นเจ้าบ่าวสองคน ดังนั้นพิธีจึงแปลกกว่าปกติเล็กน้อย ร่างโปรงเพียวบางของนลในชุดสูทสีขาวสว่างเดินมาพร้อมกับนัลพี่สาวของตนและคอปเตอร์ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ทั้งสามคนเดินมาด้วยรอยยิ้มหวาน โดยมีคอปเตอร์เดินถือช่อดอกไม้สีขาวนำหน้า ส่วนนัลและนลเดินควงแขนกันเข้ามาในงาน วันนี้คอปเตอร์สวมชุดสูทสีขาวสำหรับเด็ก ซึ่งทำให้เด็กน้อยดูน่ารักน่าเอ็นดูกว่าเดิม จนแขกที่มางานต่างก็ชมกันไม่หยุดปากว่าน่ารักอย่างนั้นน่ารักอย่างนี้
นลเดินมาด้วยความเขินอาย สายตาหลายสิบคู่จับจ้องมาที่เขาเป็นตาเดียว แม้จะไม่ได้สวยเหมือนเจ้าสาวในงานอื่น แต่วันนี้ถือว่าเป็นวันที่นลดูดีที่สุดในชีวิต แม้แต่อาหลงยังจับจ้องไม่วางตา เขาหลงใหลซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตกหลุมรักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ยิ่งวันนี้ที่นลแต่งหน้าจัดผมมาอย่างดี เขาก็ยิ่งหลงรักมากกว่าเดิมอีก
“วันนี้นลสวยมากเลยครับ”
อาหลงเอ่ยกระซิบเสียงเบาที่ข้างหู นลได้แต่ก้มหน้าเขินอาย น้ำเสียงที่พราวไปด้วยเสน่ห์ บวกกับแววตาหวานซึ้งมันจั๊กจี้หัวใจเกินทนมอง นลหันไปทางพี่สาวที่จ้องมาอยู่ก่อนแล้ว ทั้งคู่ไม่จำเป็นต้องพูดอะไร นัลพยักหน้าส่งให้คนทั้งคู่เดินเข้าไปในงานพร้อมกัน โดยมีคอปเตอร์เดินถือช่อดอกไม้นำหน้าเช่นเคย
ทั้งคู่เดินจับมือควงแขนกันเข้างาน เหล่าบรรดาแขกต่างก็ตบมือให้กับคนนั้งคู่ พิธีกรในวันนี้คือต้นไม้และกุ๊กกิ๊ก ทั้งสองคนทำหน้าที่ดำเนินพิธีสำคัญ ทั้งกล่าวเปิดงาน เล่าเรื่องราวความรักของคนทั้งสองคนตั้งแต่พบหน้าจนถึงปัจจุบัน เนื่องจากญาติผู้ใหญ่ของทั้งคู่ได้จากไปหมดแล้ว จึงเหลือแต่บรรดาญาติ ๆ คนรู้จักที่มาเอ่ยคำอวยพร โดยที่คนกล่าวฝ่ายอาหลงเป็นต้นไม้ ลูกชายคนโตของเขาเอง
“แม้ว่าผมจะเคยผ่านประสบการณ์การแต่งงานของพ่อมาแล้วสองครั้ง”
ต้นไม้กล่าเปิดด้วยมุกติดตลก เพราะแต่งงานครั้งแรกต้นไม้ก็อยู่ในท้องแม่แล้ว พอแต่งครั้งที่สองก็โตมาระดับหนึ่ง จึงอดไม่่ได้ที่แซวผู้เป็นพ่อแบบนั้น ซึ่งเรียกเสียงหัวเราะให้กับแขกในงานได้เป็นอย่างดี แขกบางคนก็เคยมาร่วมงานแต่งของอาหลงมาแล้วสองครั้งด้วยเช่นกัน
“ถึงพ่อผมจะแต่งงานมาแล้วสองครั้ง และครั้งนี้เป็นครั้งที่สาม แต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกเสียใจหรือผิดหวังกับการตัดสินใจของพ่อผมเลยสักครั้ง เพราะผมรู้ดีว่านั่นคือการตัดสินใจที่มาจากใจจริงของเขา และผมไม่เคยเห็นเขาเสียใจที่เลือกเช่นนั้นสักครั้งด้วยเช่นกัน ในครั้งนี้ผมเชื่อว่าเขาก็จะมีความสุขกับคนที่เขารักอย่างแน่นอน ส่วนพี่นลคู่บ่าวอีกคนหนึ่ง ผมรู้จักเขามานานหลายปีเพราะเพื่อนผมเป็นแฟนกับเพื่อนพี่นลอีกที แล้วทั้งสองก็จะแต่งงานเร็ว ๆ นี้ด้วย”
ต้นไม้ผายมือไปที่สองคนคู่เพื่อนเจ้าบ่าวทั้งสองฝ่าย สายตานับสิบคู่ย้ายมาจับจ้องที่ทั้งสองคน เรียกเสียงหวิดวิ้วจากเหล่าบรรดาเพื่อน ๆ แก๊งวิศวะที่มาร่วมงาน นั่นทำให้ชิลีเขินอายจนหน้าแดง ส่วนตะวันนั้นแค่ยกยิ้มแล้วยืดอกรับอย่างลูกผู้ชาย
“สำหรับผมแล้ว พี่นลถือเป็นพี่ที่แสนดีของผมคนหนึ่ง เขาคอยช่วยเหลือและให้คำปรึกษาในหลาย ๆ อย่าง ผมรักและเคารพเขาในฐานะพี่ชายคนหนึ่ง ดังนั้นเขาเหมาะสมกับคู่แต่งงานของเขาในวันนี้ที่สุดแล้วครับ ไม่มีครั้งไหนที่ผมอึดอัดใจที่เห็นพวกเขาทั้งสองรักกัน เพราะอย่างนั้นผมขอเป็นตัวแทนฝ่ายพ่อหลงในการกล่าวคำอวยพร ขอให้ทั้งคู่ครองรักกันนานตราบเท่าที่หัวใจยังรักกันอยู่ ต่อให้มีปัญหาใด ๆ เกิดขึ้นในอนาคต ขอให้ทั้งสองคนประคับประคองกันแล้วผ่านมันไปด้วยกัน ขอให้เป็นรักที่มีความสุขของทั้งสองคน ขอบคุณครับ”
เสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหว ต้นไม้ก้มโค้งคำนับเหล่าแขกที่ปรบมือให้ ก่อนจะย้ายตัวเองลงจากเวทีไป แล้วกลับไปทำหน้าที่พิธีกรอีกครั้ง ก่อนจะเปลี่ยนมือคนกล่าวอวยพรเป็นฝั่งของนลบ้าง พี่สาวของนลอย่างนัลยืนสูดหายใจเข้าปอดเพื่อเรียกกำลังใจ ทางด้านของเจตที่มาร่วมงานด้วยก็ออกแรงผลักดันเบา ๆ เพื่อบอกว่าเขาอยู่ด้านหลังของเธอเสมอ ดังนั้นนัลจึงสามารถเดินขึ้นเวทีด้วยความมั่นใจ
“สวัสดีค่ะ ฉันไม่ค่อยได้รู้จักกับพี่หลงเท่าไหร่นัก ส่วนใหญ่ก็มาจากคำบอกเล่าของคอปเตอร์และนลเสียมากกว่า แต่เราเคยเจอกันครั้งหนึ่ง ตอนนั้นก็เกือบทะเลาะกันเพราะความเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องลูกชายของนล แต่มันก็ผ่านมาได้ด้วยดี เท่าที่ฉันเห็น เขาเป็นผู้ชายที่ดีในอุดมคติของผู้หญิงหลาย ๆ คน แม้เขาจะเคยแต่งงานมาแล้วสองครั้ง แต่ก็สามารถเลี้ยงดูลูกชายของตนเองจนเติบโตมาเป็นพวกเขาได้ขนาดนี้ ฉันนับถือเขามาก ๆ ต่างกับฉัน ที่แค่ลูกชายคนเดียวก็ไม่สามารถให้ความรักของคนเป็นแม่ได้”
ระหว่างที่พูดนัลจ้องมองไปยังคอปเตอร์ที่นั่งอยู่หน้าเวที แววตาของเธอเศร้าสร้อย แต่ไม่นานเธอก็ปรับสีหน้ากลับคืนมาได้ แม้จะเสียใจกับอดีต แต่ปัจจุบันก็ยังต้องดำเนินต่อ
“ที่ฉันนับถือยิ่งกว่าก็คือน้องชายของฉัน โชคดีที่ลูกชายของฉันได้นลมาเป็นพ่อ เขาทำหน้าที่ของพ่อและแม่ได้ในเวลาเดียวกัน เขาสามารถทำให้เด็กน้อย ๆ คนหนึ่งเติบโตมาได้ด้วยตัวคนเดียว แม้ว่าชีวิตจะต้องลำบากมากมายแค่ไหนเขาก็ฟันฝ่ามาได้ ถึงฉันจะเป็นผู้ให้กำเนิด แต่ฉันก็ไม่สามารถเรียกตัวเองว่าแม่คนได้ ต่างกับน้องชายของฉัน เขาเหมาะสมแล้วที่ลูกชายของฉันได้มีพ่อเป็นเขา”
ทั้งนลและนัลต่างก็จ้องหน้ากัน แม้สิ่งที่เธอกล่าวออกมาจะไม่เกี่ยวกับงานแต่งของทั้งสอง แต่มันคือสิ่งที่เธออยากพูดออกมาให้น้องชายของเธอได้ยิน รวมถึงคอปเตอร์ที่นั่งทำหน้าแป่วอยู่หน้าเวที เด็กน้อยคงไม่เข้าใจคำพูดที่เข้าใจยากของผู้ใหญ่ รวมถึงเธอไม่สามารถเรียกคืนให้เด็กน้อยกลับมาเป็นลูกของตนเองได้อีกแล้ว เพราะหัวใจดวงน้อย ๆ ของคอปเตอร์ได้ให้กับนลไปหมดแล้ว ถึงจะเสียใจแต่มันก็สมควรกับการกระทำของตนเอง คนที่คิดจะฆ่าตัวตายไปพร้อม ๆ กับลูกของตนเองอย่างเธอไม่เหมาะสมที่จะเรียกตัวเองว่าแม่
“ทั้งคู่ต่างก็เหมาะสมซึ่งกันและกันอย่างไม่มีข้อกังขา เข้ากันได้ดีทั้งนิสัยและรสนิยม แม้อายุจะห่างกันเกือบรอบหนึ่ง แต่ฉันเชื่อว่านั่นไม่ใช่ปัญหาหลักของทั้งคู่ พวกเขาทั้งสองจะสามารถฟันฝ่าอุปสรรค์ต่าง ๆ ไปด้วยกัน เรียนรู้ซึ่งกันและกัน และครองรักกันนานจนตายจาก ดังนั้น ฉันขออวยพรให้ทั้งสองคนรักกันอย่างนี้ตลอดไป เป็นคู่รักที่ใครมองต่างก็ต้องอิจฉา แสดงให้โลกรู้ว่ารักของพวกเขาทั้งสองคือความรักที่แท้จริง”
สิ้นคำอวยพร เสียงปรบมือก็ดังขึ้นพร้อมเพียงกัน นัลเดินลงมาจากเวทีแล้วตรงไปหาน้องชายของเธอ ทั้งสองพี่น้องต่างก็กอดกันแนบแน่น ฝ่ายของนัลเองที่เป็นคนเสียน้ำตาออกมา เธอกอดนลพร้อมกับร้องไห้เบา ๆ เป็นฝ่ายนลเองที่ต้องตบหลังปลอบเบา ๆ เหลือบตาไปมองเจตที่ยืนอยู่ไม่ไกลให้มารับพี่สาวของตน คนพี่รู้ตัวดีเดินมาหาแล้วรับนัลเดินกลับไปที่โต๊ะ
พิธีได้ดำเนินต่อไปตามขั้นตามตอน ทั้งรดน้ำสังขังฆ์อวยพรให้คู่สมรส จวบจนไปถึงการตัดแบ่งเค้ก ดูท่านี่จะเป็นช่วงเวลาที่คอปเตอร์รอคอย เด็กน้อยหยิบเค้กก้อนใหญ่ไปนั่งกินกับพี่ชายอย่างต้นกล้า ข้าง ๆ กันเป็นเตที่นั่งประกบเด็กหนุ่มไม่ห่าง อาหลงพาไปเยีี่ยมแขกคนสำคัญ ทั้งเหล่าญาติ ๆ และเพื่อน ๆ ของอาหลง รวมถึงเพื่อนคู่ค้าบริษัท แขกในงานส่วนใหญ่เป็นแขกของอาหลงเสียเกือบหมด ของนลนั้นมีไม่กี่คน เพราะเป็นคนไม่มีญาติและเพื่อนฝูงก็น้อย
จวบจนมาถึงช่วงเวลาที่สาว ๆ รอคอย นั่นคือการโยนช่อดอกไม้ เชื่อกันว่าหากใครได้รับมัน เขาคนนั้นจะเป็นคนที่ได้แต่งงานเป็นคนต่อไป คนที่มารออยู่ใต้เวทีส่วนใหญ่เป็นเพื่อน ๆ ของต้นไม้ หนึ่งในนั้นมีกุ๊กกิ๊กด้วยอีกคน แม้แฟนหนุ่มจะพยายามลากเธอออกมาแล้ว เพราะว่ายังไม่พร้อมแต่งงานในตอนนี้ แต่เธอก็บอกว่าขอไปแย่งเล่น ๆ กับเพื่อน ๆ เสียหน่อย แค่เล่นสนุก ๆ
นลมองกลุ่มผู้หญิงที่พยายามบอกให้ส่งมาให้ตนเอง แต่เขาเผลอเหลือบไปเห็นชิลีนั่งอยู่ห่างจากกลุ่มนั้นไม่ไกลมากนัก หากตั้งใจโยนให้แรงขึนอีกนิดหน่อยก็คงไปถึงมือได้ พอหันหลังเตรียมโยนก็หวังว่าจะตกถึงมือของคนที่เขาอยากให้แต่งงานเร็ว ๆ เหมือนกัน ฝ่ายของพิธีกรที่เหลือคนเดียวก็เริ่มนับจากสาม สอง และหนึ่ง นลออกแรงโยนกลับหลังไป พวกสาว ๆ ต่างพากันวิ่งไปรอรับช่อดอกไม้ เพราะตำแหน่งการโยนมันไม่ได้ตรงจุดที่พวกเธออยู่ และแล้วช่อดอกไม้ที่ร่วงหลนลงมาได้มีคนรับช่วงต่อ
“ต้นกล้า!!!!!!”
เสียงของต้นไม้ดังทะลุไมค์ที่ถือ พาเอาคนอื่น ๆ สะดุ้งตาม ๆ กัน แม้แต่คนที่ได้รับชอดอกไม้ก็ตกใจไม่ต่างกัน พวกสาว ๆ พยายามวิ่งกันแทบตาย สุดท้ายไปตกอยู่ในมือของเด็กหนุ่มโดยไม่ได้ตั้งใจ แม้แต่คนโยนอย่างนลเองก็คาดไม่ถึง ดูเหมือนจะผิดพลาดเล็กน้อย เพราะตั้งใจโยนให้โดนมือเพื่อนสาวอย่างชิลีที่อยู่ข้าง ๆ แต่ใครจะไปรู้ว่ามือจะเบี้ยวขนาดไปตกอยู่ในมือของเด็กหนุ่มได้
ต้นกล้ามองช่อดอกไม้ในมืออย่างตกใจ แล้วเผลอหันหน้าไปมองหนุ่มเตที่ยืนอยู่ข้าง ๆ กัน ทั้งคู่หน้าแดงกันโดยไม่ได้นัดหมาย บางคนคงดูไม่ออกและบอกให้นลโยนใหม่ ครั้งนี้ไม่นับ ซึ่งฝ่ายของนลก็ยอมทำให้ และไปตกอยู่ในมือของกุ๊กกิ๊กแทน ฝ่ายนั้นดีใจเสียยกใหญ่
ต้นไม้รีบลงจากเวทีแล้วมุ่งตรงไปหาน้องชายในทันที เพราะเขามองเห็นสายตาของทั้งคู่ที่จ้องมองกัน เขารู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร อาการหวงน้องออกลายในทันที เขาฉุดให้น้องชายออกห่างจากเพื่อนตนเอง จ้องหน้าหนุ่มเตอย่างหาเรื่อง แม้จะเป็นเพื่อนกัน แต่เขาก็หวงน้องชายมากกว่าสิ่งใด ยิ่งน้องชายที่เพิ่งอายุสิบสามสิบสี่แบบนี้ เขาจะให้เพื่อนตัวเองล่อลวงไม่ได้ แม้ความจริงคนที่ล่อลวงคือต้นกล้าต่างหาก
ในงานวันนี้เกิดเหตุเพื่อนเกือบชกต่อยกันเพราะอาการหวงน้องของต้นไม้สร้างเรื่อง ดีที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นให้วุ่นวาย เพราะทางอาหลงมาห้ามทัพเอาไว้ แล้วให้ทั้งคู่ไปพูดคุยกันสองคนในห้องส่วนตัว แต่พอออกมาก็เห็นหนุ่มเตปากแตกไปมุมหนึ่ง ต้นกล้ารีบเข้าไปหาด้วยความเป็นหวง แต่ถูกพี่ชายลากคอออกห่าง ดูเหมือนความรักของทั้งสองคนในครั้งนี้จะมีอุปสรรค์ใหญ่หลวงที่ถูกเรียกว่าพี่ชายและเพื่อน
กว่าจะผ่านวันนี้ไปได้ คู่มรสทั้งสองต่างก็แสดงท่าทีเหนื่อยล้าออกมาอย่างชัดเจน แต่ทั้งคู่ต่างก็มีความสุข และแล้วก็ถึงช่วงเวลาที่อาหลงรอคอย คืนเข้าหอเขาตั้งใจว่าจะจัดหนักจัดเต็มแบบไม่ให้ลืมเลยทีเดียว พอเข้ามาถึงก็บุกจู่โจมนลในทันทีอย่างไม่รอช้า
“อื้อ ดะ เดี๋ยวก่อนครับพี่หลง อ่า อย่าเพิ่ง”
“ทำไมล่ะครับ ดูสิ พี่แข็งแบบนี้มาตั้งแต่เห็นนลแล้วนะครับ”
เนื่องจากทั้งคู่เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว แต่สำหรับอาหลงแล้ว เขาสามารถมีแรงฮึดขึ้นมาได้อย่างมหาศาลหากได้ร่วมทำกิจกรรมของคนรักกัน เขาจับมือของนลไปวางที่เป้ากางเกง เพื่อยืนยันสิ่งที่พูด วันนี้นลทั้งสวยและเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก มันกระตุ้นอารมณ์หื่นกามมาตั้งแต่ช่วงเช้า
“ผมรู้ครับ แต่ขอผมอาบน้ำก่อนได้ไหม”
“ไม่เป็นไร กลิ่นเหงื่อของนลเซ็กซี่จะตายไป”
“ผมขอนะ เดี๋ยวคืนนี้ให้ทั้งคืนเลย”
อาหลงเริ่มสงสัย ดูเหมือนนลจะมีเรื่องที่อยากจะบอก ใบหน้าที่เหนียมอายนั้นดูน่ารักน่าเอ็นดู จนอาหลงอยากรู้แล้วเหมือนกันว่าทำไมถึงต้องอาบน้ำก่อน หนุ่มใหญ่จึงพยักหน้าตอบรับ ปล่อยให้ร่างเพียงบางเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนเขาเองใจจริงก็อยากอาบเหมือนกัน แต่นลบอกว่าอย่าเพิ่งเข้าไปจนกว่าตนเองจะออกมา อาหลงจึงได้แต่นอนแก้ผ้ารออยู่บนเตียงที่โรยด้วยกลีบดอกกุหลาบ รออยู่ไม่นานเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดขึ้น เรียวขายาวก้าวเดินออกมา ล่อสายตาให้หนุ่มใหญ่จองมองจากปลายเท้าขึ้นไปด้านบน ใบหน้าของอาหลงแดงซ่านไปถึงใบหู เขาจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยเสน่หา
“สวยมากเลยครับ”
ตัดฉึบ ตอนหน้า NC ฉ่ำ ๆ เอาให้แบบจุก ๆ ฟิน ๆ กันไปเลย ส่วนเรื่องของคู่ต้นกล้าและเต ต้องไปอ่านกันที่ E-Book เน้อ แล้วก็ยังมีตอนพิเศษของน้องคอปเตอร์ด้วย เด็กน้อยในวันนั้นจะกลายเป็นชายหนุ่มในวันหน้าจะเป็นอย่างไร ไปตำ
ความคิดเห็น