คุณลุงคนโปรด

ลำดับตอนที่ #28 : 27 ตอนพิเศษ เต x ต้นกล้า 1

27

ตอนพิเศษ เต X ต้นกล้า

หลังงานเลี้ยงวันเกิดของนลจบลง ทุกคนต่างก็แยกย้าย อาหลงฝากคนที่ถูกจ้างวานให้เก็บสถานที่ให้เรียบร้อย ทางด้านของชิลีต้องเดินทางกลับก่อน เธอต้องบินขึ้นเหนือไปทำธุระกับครอบครัว จึงให้แฟนหนุ่มอย่างตะวันไปส่งที่สนามบิน นลบอกลากับเพื่อนสนิทอยู่ครู่หนึ่งก่อนค่อยออกจากที่พัก เหลือไว้เพียงครอบครัวที่มาตั้งแต่ต้น และเพิ่มมาอีกคนเป็นเต ส่วนตะวันหลังไปส่งแฟนสาวแล้วตนก็จะกลับมาช่วงดึก ๆ อีกที

พอมีคนมาเพิ่มก็จำต้องแบ่งห้องนอนกันอีกครั้ง โดยที่ให้ตะวันไปนอนห้องเดียวกันกับเพื่อนสนิทของตน ส่วนเตนั้นนอนกับต้นกล้าอีกห้องหนึ่ง ส่วนอาหลง นลและคอปเตอร์ก็นอนห้องเดิม เมื่อจัดแจงที่นอนกันเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็เข้าห้องทำธุระส่วนตัวเตรียมนอนกัน ติดแค่เตคนเดียวที่ออกมานั่งตากลมชมวิวทะเลยามกลางคืนอยู่ที่ชายหาด

เดิมทีเตนั้นแอบชอบนลมานานมากแล้ว ตั้งแต่ที่รู้จักกันเขาก็ให้ความสนใจกับอีกคน เพราะรู้สึกว่าน่าสนใจดี และที่สำคัญคิ้วดูแปลกและน่ามอง ตอนแรก ๆ เขาไม่ได้รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร รู้ตัวอีกทีก็ผ่านไปนานหลายเดือนแล้ว กว่าจะรู้สึกตัวว่าชอบก็สายไปเสียแล้ว เลยต้องมานั่งเหงาหงอยมองคนที่แอบชอบมีความสุขกับความรักที่สมหวัง ส่วนเขานั้นได้แต่อวยพรให้ความรักนั้นมันยืนยาว แม้ตัวเองจะต้องเจ็บปวดก็ตาม

“กูน่าจะจีบให้เร็วกว่านี้ แม่งเอ้ย”

ชายหนุ่มขว้างกระป๋องเบียร์ในมือลงบนพื้นทรายด้วยความหงุดหงิดและเสียดาย ก่อนจะทิ้งก้นลงที่หาดทรายแล้วเปิดกระป๋องใหม่ที่พกมาด้วย ยกซดรวดเดียวเผื่อว่ารสหวานแบบแซบคอจะช่วยให้เขารู้สึกตัวตื่นเสียที จะได้ไม่จมปลักอยู่กับความผิดหวังที่ตนเองไม่กล้าเดินหน้าเข้าไป

“จีบน้านลเหรอครับ”

เสียงนุ่มอ่อนวัยของเด็กหนุ่มคนหนึ่งเอ่ยขึ้นที่ด้านหลัง เตหันไปมองด้วยประหลาดใจ เพราะคิดว่าตนเองอยู่ที่หาดทรายตรงนี้คนเดียว และไม่คิดว่าจะมีคนมาได้ยินเสียงสบดของตน

ต้นกล้านั่งลงที่ข้าง ๆ ตัวของคนพี่ ก่อนจะวางกระป๋องเบียร์อีกขวดหนึ่งไว้ข้าง ๆ ส่วนตัวเองเปิดกระป๋องน้ำอัดลมแล้วยกขึ้นจิบแทน ร่างเล็กเพียวบางและขาวผ่องผิดกับคนพ่อและคนพี่ที่ตัวคล้ำเข้ม เตมองร่างเล็กที่นั่งข้าง ๆ อยู่นานโดยที่ไม่รู้ตัว จวบจนทั้งคู่หันมาสบตากันก็เป็นฝ่ายของเตหันหน้าหนี เพราะไม่อยากให้คนน้องเห็นว่าตนเองหน้าแดงขนาดไหน และไม่อยากให้รู้ด้วยว่าเมื่อครู่นี้นอกจากมองหน้าแล้วเขายังแอบมองยอดหัวนมสีหวานที่โผล่ออกมาจากเสื้อกล้ามตัวเล็กนั่นอีกด้วย

“ผมรู้นะว่าพี่แอบชอบน้านล”

“รู้ได้ยังไงว่าพี่ชอบเขา”

“ก็ตอนที่พี่มองน้านล สายตาพี่บอกว่าคิดอะไรมากกว่าพี่ที่รู้จักกัน มันดูหวาน นุ่ม ละมุนเหมือนกับสายตาที่พ่อผมมองน้านล และตอนที่พี่เห็นพวกเขาสองคนแสดงความรักกัน พี่ก็ทำสีหน้าเจ็บปวดออกมาไม่รู้ตัว”

“มองเห็นชัดขนาดนั้นเลยเหรอ”

“ถ้าไม่ตั้งใจมองหรือมองอยู่ตลอด มันก็ไม่เห็นหรอกครับ”

เตไม่โต้เถียง เพราะความจริงเป็นเช่นนั้น เขาจึงนั่งนิ่งเงียบและมองไปยังพื้นทะเลสีดำตรงหน้า ปล่อยให้สายลมพัดเอาอารมณ์ความรู้สึกให้มะลายหายไปกับมัน ตอนนี้เขาปล่อยตัวปล่อยใจจ่มดิ่งอยู่กับตัวเอง โดยที่ไม่ได้หันไปมองคนข้าง ๆ ที่นั่งจ้องตาแป่วมาที่ตนเอง

ต้นกล้ารู้สึกหงุดหงิดเล็ก ๆ ทั้งที่ตนเองสื่อออกไปตรง ๆ แล้วว่าตนเองตั้งใจมองและมองอยู่ตลอดนั้นหมายความว่าอย่างไร แต่คนพี่กลับซื่อบื้อคิดไม่ทัน นั่งนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต้นกล้าจึงต้องเลือกวิธีอื่นเพื่อเข้าหา ตั้งแต่วันนั้นเขาก็เอาแต่คิดถึงร่างใหญ่ตรงหน้า อยากลิ้มลอง อยากเป็นส่วนหนึ่งที่ลึกซึ้งกว่านั้นอีกสักครั้ง

“ผมว่าพี่ตัดใจเถอะครับ ผมจะไม่ยอมหรอกนะถ้าพี่คิดจะมาขวางทางรักของพวกเขา”

“พี่รู้ พี่ไม่คิดจะไปขวางหรอก กำลังตัดใจอยู่”

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีครับ แต่ผมเคยได้ยินเขาว่ากันนะครับ วิธีตัดใจที่ดีที่สุดคือหาคนรักคนใหม่”

ต้นกล้าอุปโลกน์แนวคิดขึ้นมาเอง เพื่อโยงใยไปยังแผนขึ้นตอนต่อไป ทางหนุ่มเตหันมามองด้วยความสนใจ เพราะเขาไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน เท่าที่รู้คือ วิธีเยียวยาแผลใจที่ดีที่สุดคือรักตัวเองให้มาก ๆ อย่าทำร้ายตนเองก็เท่านั้น ก็มีบ้างที่เพื่อนยุยงให้ไปจีบสาวเล่น ๆ แต่นั้นเขาคิดว่าเพื่อนแค่หยอกเล่น ไม่คิดว่าคนอื่นเขาจะเอามาใช้จริง ๆ

“สอนพี่แบบนี้คิดว่าตนเองรู้จักความรักแล้วเหรอ”

“อย่างน้อยผมก็กล้าเริ่ม”

“พูดอย่างกับจีบคนเป็นเลยนะเรา เดี๋ยวพี่ก็เอาไปฟ้องไอ้ไม้มันหรอกว่าเราแอบมีแฟน”

“ผมว่าอย่าเลยดีกว่านะครับ เดี๋ยวพี่จะโดนพี่ไม้ฆ่าเอา”

“หืม? ทำไมพี่ถึงต้องโดนไอ้ไม้ฆ่า ก็คนมีแฟนมันต้นกล้าไม่ใช่เหรอ เกี่ยวอะไรกับพี่”

“เฮ้อ”

พูดขนาดนี้แล้วคนพี่ก็ยังไม่เข้าใจที่ต้นกล้าสื่อ ดูเหมือนวิธีเล่นแบบอ้อมค้อมจะใช้ไม่ได้ผลกับคนซื่อบื้อแบบหนุ่มเต แต่ให้พูดกันตรง ๆ ต้นกล้าก็ไม่เคยจีบใครมาก่อน ถึงจะเคยสนใจครูฝรั่งที่โรงเรียน แต่นั่นมันครูยังไงก็เป็นไปไม่ได้ แต่ถ้าเป็นเพื่อนพี่ชายคนนี้คงเป็นไปได้ แต่ไม่คิดว่าเขาไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกจีบอยู่

“เอาเป็นว่า กลับบ้านไปนอนกันดีกว่าครับ ดึกมากแล้ว เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา”

“พี่ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น”

“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจ ผมกลับไปนอนก่อนนะครับ”

ต้นกล้าลุกขึ้น แล้วหันหน้าเตรียมกลับ แต่เพราะนึกขึ้นได้ว่าเพิ่งนั่งลงบนหาดทรายเปียก ที่ก้นจึงมีเม็ดทรายและรอยเปียกเกาะเอาไว้เป็นก้อนกลมสองลูก มือเรียวบางตบ ๆ ปัด ๆ ก่อนจะเดินกลับบ้านไป ทิ้งให้หนุ่มเตนั่งมองอยู่ที่เดิม

เตก้มหน้ามองเป้ากางเกงตนเอง ไม่คิดวามันจะตื่นเร็วขนาดนี้ เพียงแค่เห็นก้นกลม ๆ สองลูกของต้นกล้า น้องชายในเป้ากางเกงตื่นตัวแข็งจนดันกางเกงโป่งนูนขึ้นมา ตอนมาก็หัวนมชมพู ตนกลับก็ก้นกลมเด้ง ไม่คิดว่าเด็กอายุสิบสองสิบสามจะมีแรงดึงดูดทางเพศได้มากขนาดนี้ คราวที่แล้วก็ถือว่าเป็นตราบาปของตนเองมากพอแล้ว ตนคิดว่าตอนนั้นแค่เมาเลยเผลอล่วงเกินไปขนาดนั้น แต่ครั้งนี้มั่นใจว่าไม่ได้เมา ยังมีสติครบท้วน แต่กลับเป็นได้ขนาดนี้ หรือบางทีเขาอาจจะชอบแนวเด็ก ๆ ตัวเล็ก ๆ ก็ได้

“ไม่ได้!!!!!!!!”

ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองตบหน้าตัวเองเต็มแรงที่เผลอคิดอะไรที่ผิดศีลธรรมเช่นนั้น น้องยังเด็กอยู่ ยังไม่บรรลุนิติภาวะ แค่คืนนั้นก็สามารถเข้าคุกได้แล้ว รอดมาได้ก็ถือว่าบุญหัวแล้ว หากมีครั้งแต่ไปมีหวังได้ตายแน่ ๆ ยิ่งกับต้นไม้ที่หวงน้องมันอย่างกับอะไรดี หากรู้ว่าเขาคิดอย่างไรกับน้องตน มันคงไม่อยู่เฉยเป็นแน่ ไหนจะพ่อของน้องที่ตัวล่ำบึกตัวใหย่หนา กล้ามเท่าหัวเด็กแบบนั้นมีหวังเขาไม่มีทางรอดมือรอดตีนพวกนั้นไปได้แน่

พอกลับมาที่ห้องนอนก็ยิ่งเหงื่อตก เพราะต้นกล้าเปลี่ยนจากกางเกงขาสั้นสามส่วนเป็นกางเกงส่วนเดียวที่สั้นจนเหมือนใส่แค่กางเกงชั้นในตัวเดียว มองเห็นเรียวขาขาวสองข้างได้อย่างถนัดตา ยิ่งตอนที่ยกขึ้นมาชันเข่ามันยิ่งทำให้เขาใจสั่นไหวอย่างรุนแรง หนุ่มเตได้แต่เอามือกุมเป้ากางเกงแล้วรีบไปหยิบเสื้อผ้ามาเพื่อเตรียมไปอาบน้ำชำระร่างกายก่อนนอน

ต้นกล้ามองทุกการกระทำของคนพี่ที่ตื่นตูมอย่างเห็นได้ชัด แม้มือจะเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่ แต่ใจสนใจคนพี่ที่ทำตัวเลิกลักมากกว่า ดูเหมือนแผนที่แอบวางเอาไว้จะได้ผล ตั้งแต่ตอนที่เดินไปหาเตที่ชายหาด ต้นกล้าตั้งใจใส่เสื้อให้หลวมที่สุด เว้าที่สุด เพื่อให้อีกคนมองเห็นส่วนน่าอายที่ตนอยากให้เห็น รวมถึงตอนที่ปัดทรายที่ก้น แม้จะเพิ่งคิดได้ตอนนั้นแต่ก็ได้ผลพอสมควร

เตหน้าซีดเผือก เพราะเขาดันลืมเอากางเกงและกางเกงชั้นในมาด้วย แม้แต่กางเกงสำหรับใส่ออกไปด้านนอกก็ไม่ได้หยิบมาด้วย เขาจำได้ว่าวางไว้บนเตียง แต่ตอนที่ต้นไม้ชวนมาเขาก็รีบเก็บข้าวของจนลืมวางทิ้งไว้แบบนั้น ยังดีที่มีกางเกงบ็อกเซอร์อยู่ ในเมื่อไม่มีทางเลือกก็จำเป็นต้องใส่แค่นั้น ไว้วันพรุ่งนี้ค่อยยืมต้นไม้ใส่แทน หรือไม่ก็ออกไปหาซื้อตามตลาดมาใส่ก่อน

ร่างสูงเดินเข้ามาด้วยเสื้อยืดสบาย ๆ สำหรับใส่นอน และกางเกงบ็อกเซอร์สีฟ้าลายช้างน้อย ซึ่งมันน่าอายมากที่ต้องเปิดเผยด้านนี้ให้คนน้องรู้ มันเป็นรสนิยมที่เตชอบใส่เวลาอยู่บ้าน แต่ปกติจะมีกางเกงนอนอีกตัวใส่ทับ ซึ่งครั้งนี้ไม่มีเลยจำต้องอยู่ในสภาพน่าอายแบบนี้ ที่สำคัญ เจ้างวงช้างที่อยู่กลางเป้ามันพอดิบพอดีกับน้องชายของเขา เวลาเดินแบบไม่กุมมันจะห้อยโตงเตงไปมา

ต้นกล้ามองสภาพคนพี่แล้วอดขำไม่ได้ ไม่คิดว่าจะต้องมาเห็นสภาพแบบนั้น และไม่คิดว่าหนุ่มเตจะมีรสนิยมแบบนั้น มันก็ดูน่ารักจนเขาแอบคิดว่าจะหาซื้อกางเกงในแปลก ๆ มาให้อีกคนลองใส่ดีไหม คิดไปคิดมาดันนึกเรื่องบางอย่างออก

ร่างเพียวบางทำเป็นไม่สนใจงวงช้างดุ้นใหญ่ตรงกลางเป้า นั่นทำให้หนุ่มเตหายใจได้คล่องปอดขึ้น แต่ก็ต้องมาอึดดัดยิ่งกว่าเดิมเมื่อคนน้องขยับตัวนอนหันหลังให้ กางเกงตัวสั้นจิ๋วแนบแน่นไปกับก้นกลมเด้งมือ เสื้อที่เลิกขึ้นมาอย่างจงใจทำให้เห็นเอวคอดกิ่วโค้งเว้าเป็นร่องโค้งแอ่น

ลมหายใจของหนุ่มใหญ่ดังขึ้นถี่รัว แม้ใจจะบอกให้หันหลังหนีภาพยั่วยวนตรงหน้า แต่ตาเขากลับจ้องมองไม่ยอมละ มองไปมองมาก็ดันมองลึกไปถึงแก้มก้นที่โผล่มาเล็กน้อยตอนที่ต้นขาขาวยกขึ้นมา ก้นกลมสองลูกมันช่างน่าลงมือฟาดให้เจ็บช้ำเสียจรง ๆ ที่ทำให้งวงช้างของเตตั้งขึ้นมา

“น้องต้นกล้า เอ่อ พี่ว่าแอร์มันเย็นน้องห่มผ้าเอาไว้หน่อยดีกว่านะครับ”

“ผมว่ามันร้อนออกนะครับ ถ้ายังไงขอผมถอดเสื้อนอนนะครับ”

ว่าแล้วไม่ทันให้คนพี่ปฏิเสธ การขยับเคลื่อนไหวทำเอาเหมือนถูกมนต์สะกด หนุ่มเตจ้องมองร่างเพรียวบางตัวเล็กตรงหน้าถอดเสื้อตัวเองออก ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า แต่รู้สึกเหมือนการถอดเสื้อของต้นกล้านั้นช้าเสียจนเขาลุ้นเหงื่อตก ยิ่งได้เห็นยอดอกสีชมพูสดใสเต่งตึงเพราะลมแอร์ มันก็ทำให้งวงช้างของเตพุ่งขึ้นมาเต็มตัวดันกางเกงจนงวงช้างเอาไม่อยู่ ปริแตกออกมาที่ส่วนปลายงวง หากหนุ่มเตสามารถเลือดกำเดาพุงได้ มันคงพุ่งเป็นเครื่องพ่นของกระสวยอวกาศเป็นแน่

“เอ่อ พี่เตครับ”

“ว่า”

“พี่เลือดกำเดาไหลอยู่ครับ”

ให้อ่านเล่น ๆ เผื่อการตัดสินใจของคนที่จะซื้อเล่ม E-Book ในตอนพิเศษยัยน้องขี้อ่อยมาก ส่วนอิพี่ก็ขี้เง้นไม่แพ้กัน ไปอ่านเรื่องราวผิดศิลกันได้ที่ E-Book เลยเน้อ