คุณลุงคนโปรด

ลำดับตอนที่ #12 : 11 ฝันร้าย 1

11

ฝันร้าย 1

นล หรือ อินทนล เปิดประตูบ้านเก่า ๆ ที่เขาอาศัยอยู่มาตลอดสิบแปดปี เขามองสภาพบ้านที่เต็มไปด้วยเศษซากขวดสุราและก้นบุหรี่ รวมไปถึงของบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับสารเสพติด นลถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เมื่อเห็นสภาพบ้านเป็นเช่นนี้ เขารีบเก็บกวาดพวกมันในทันที แม้ว่าจะเพิ่งกลับมาจากมหาวิทยาลัย

ร่างเพรียวบางในชุดนักศึกษาเก็บกวาดตัวบ้านอย่างขยันขันแข็ง แล้วได้แต่มองคนทำบ้านรกอย่างหน่ายใจ ชายวัยสี่สิบกว่านอนเอกเขนกอยู่กลางบ้าน ใบหน้าและลำคอแดงก่ำ ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมออาจมาจากฤทธิ์ของสุราที่ดื่มไปเสียหลายขวด พ่อของนลนอกจากจะไม่ทำงานทำการแล้ว ยังคอยเอาแต่ถามไถ่หาตังจากพี่สาวอย่างนัลอยู่เรื่อย ๆ ทำให้ทั้งสองมักมีปากเสียงอยู่บ่อย ๆ บางครั้งก็ทะเลาะกันรุนแรงถึงขั้นลงไม้ลงมือกันทั้งสองฝ่าย

ตามร่างของชายวัยกลางคนมีรอยฟกช้ำและรอยแผลอยู่หลายจุด ที่หนักสุดเห็นจะเป็นที่สีข้างที่เป็นรอยช้ำเป็นเส้นทางลากยาวจากด้านหน้าไปถึงด้านหลัง คาดว่าถูกของแข็งบางอย่างที่เป็นแท่งยาวฟาดเข้าใส่สีข้าง ไม่ต้องถามก็รู้ได้ในทันทีว่ารอยแผลพวกนั้นมาจากใคร ไม่มีใครเลยนอกจากนัลพี่สาวของนล

“นล กลับมาแล้วเหรอ ออกมาหาพ่อหน่อย นล นล”

เสียงร้องเรียกดังขึ้นที่หน้าประตูห้องของนล ชายหนุ่มทำเป็นไม่สนใจแล้วตั้งใจอ่านหนังสือทบทวนเนื้อหาที่เรียนไปในวันนี้ แม้ว่าเสียงจากข้างนอกจะดังขึ้นมาเรื่อย ๆ พร้อมกับเสียงทุบประตูหลายครั้งหลายครา แต่นลไม่คิดที่จะเปิดมัน

พ่อของนลมักจะพยายามเข้าหานลในทางพิศวาสเวลาที่เมาสุราหนักมาก ๆ เมื่อก่อนพ่อของนลเคยให้ความสนใจในตัวของนัลมากกว่า แต่ฝ่ายนั้นเป็นคนที่ไม่ยอมใคร สู้ได้สู้ สู้ไม่ได้ก็กัดฟันสู้สุดกำลัง ไม่ยอมให้ใครมาข่มเหง ต่างกับนลที่ไม่ค่อยสู้คน พอไปหานัลก็เกิดการวิวาท เลยเปลี่ยนเป้าหมายเป็นนลแทน เขาเคยเกือบถูกข่มขืนจากพ่อตนเองเมื่อต้นปี แต่นัลมาช่วยได้ทัน จากนั้นมานลจึงต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ

สาเหตุที่ทำให้พ่อของพวกเขาหมายตาในทางกามนั้นอาจเกิดมาจาก การสูญเสียภรรยาเมื่อสี่ปีก่อน หลังจากที่มารดาของพวกเขาเสียไป พ่อของนลก็เอาแต่ดื่มสุราไม่ทำงานทำการ ยิ่งนานเข้าก็ยิ่งเป็นสันดาร เสียคนไปภายในไม่กี่ปี พี่นัลถูกลวนลามเมื่อสองปีก่อน นั่นเป็นครั้งแรกที่นัลต่อสู้กับพ่อของตนเอง และตั้งแต่นั้นมาทั้งคู่เริ่มมีปากเสียงกันเรื่อยมา

“เอาตังกูไม่แดกเหล้าแล้วยังมาละลานคนอื่นอีก”

เสียงแหลมของนัลแผดดังขึ้นมาที่หน้าประตู นัลกลับมาจากการทำงานแล้วเห็นพ่อของตนยืนค้ำประตูพร้อมกับเอามือบีบนวดที่เป้ากางเกงตนเอง สีหน้าของหญิงสาวบ่งบอกถึงความรู้สึกรังเกียจกับท่าทางนั้นของพ่อตน

“กลับมาก็ปากดีใส่กูเลยนะอีนี่”

“แล้วจะทำไม ถ้าทำตัวมีประโยชน์ไม่เป็นก็ไปไกล ๆ ไม่อยากเห็นหน้า ทำตัวทุเรศ”

“กูพ่อมึงนะ มึงกล้าไล่กูเหรอ”

“เอ่อ คนอื่นไล่แล้วทำไมไม่ไปอีกล่ะ”

“อีห่านี่ มึงต้องอยากเจอตีนกูอีกใช่ไหม”

“คิดว่ากูกลัวไงวะ มาดิวะ”

แล้วเสียงคนทะเลาะกันก็ดังขึ้น นลรีบลุกขึ้นออกจากห้องไปห้ามทัพ แต่ทั้งสองไม่ใครสนใคร ต่างฝ่ายต่างวาดมวยกันอย่างเต็มที่ หมัดยันหน้าเท้ายันท้อง ไม่มีใครยอมใคร นลห้ามสุดชีวิตจนโดนลูกหลงอยู่หลายครั้ง ทั้งจากพี่สาวตนเองและพ่อตนเอง จนสุดท้ายกว่าจะยอมกันก็เป็นตอนที่พี่นัลเอาขวดแก้วสุราฟาดเข้าให้ที่หัวเต็มแรง เศษแก้วแตกกระจายเต็มพื้น นลเบิกตากว้างตกใจสุดขีด ทางฝั่งของคนโดนฟาดดูจะมึนงงไปครู่หนึ่ง ก่อนที่บริเวณศีรษะจะมีเลือดสีแดงไหลอาบชโลมแก้ม

“พี่นัล พอแล้ว พ่อเจ็บแล้ว พอเถอะ”

“พอเหี้ยอะไร คนอย่างมันแค่นี้ไม่พอหรอก”

พี่นัลทำท่าว่าจะตามไปฟาดอีกขวด เป็นนลที่รีบฉุดรั้งเอาไว้เต็มกำลัง ส่วนพ่อของนลก็ดูจะเริ่มหวาดหวั่นขึ้นมาเลยเดินหนีออกไปนอกบ้าน นั่นเลยทำให้พี่นัลอารมณ์เย็นลงบ้าง พอสติกลับคืนมาได้ถึงได้เห็นว่าน้องชายตนเองร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ข้าง ๆ นัลปล่อยขวดแก้วสุราในมือทิ้งแล้วรีบกอดปลอบน้องชายของตนเอง เพราะเหตุการณ์เมื่อกครู่ทำเอานลหวาดกลัวขึ้นมา เขาเผลอนึกว่าพี่สาวตนเองทำเรื่องร้ายแรงจนพ่อถึงชีวิตเสียแล้ว

สองพี่น้องพูดปลอบโยนให้กันและกัน จนทั้งคู่สงบลง นัลถึงได้ไปอาบน้ำเตรียมตัวนอน เพราะวันนี้เธอเหนื่อยกับหลาย ๆ เรื่องมามากแล้ว ทั้งเรื่องงานและเรื่องพ่อตนเอง เพียงแค่หัวถึงหมอนก็หลับเป็นตายในทันที ทางด้านนลเห็นว่าตามตัวพี่สาวยังมีบาดแผลจากการต่อสู้อยู่ ตนจึงช่วยทายาแก้อาการฟกช้ำให้

“พ่อครับ”

นลเดินออกมานอกบ้าน เขาเห็นพ่อตนเองนั่งกุมศีรษะที่ถูกฟาดอยู่ที่บันไดหน้าบ้าน ฝ่ายนั้นพอเห็นว่าลูกชายออกมาจึงหันหน้าหนีไปอีกทาง เพื่อบอกว่าตอนนี้ตนไม่อยากเสวนาด้วย แต่นลไม่สนใจท่าทางนั้น เขานั่งลงขั้นบันไดที่สูงกว่า แล้วใช้สำลีเช็ดเลือดที่เปรอะเปื้อนให้

“ไม่ต้องมายุ่ง ไสหัวไปไกล ๆ”

“แต่พ่อเจ็บอยู่นะครับ”

“กูบอกไม่ต้องยุ่งไง อยากกินตีนกูอีกคนใช่ไหม”

พ่อของนลทำท่าว่าจะลุกขึ้นมาเตะใส่นลจริง ๆ เขาจึงลุกขึ้นหนี เตรียมจะล่าถอยไปในทันที แต่โชคไม่ดีที่ธนบัตรสีแดงหนึ่งใบหล่นออกมากระเป๋ากางเกง สายตาสองคู่จ้องมองมันพร้อมกัน แต่เป็นฝ่ายของพ่อนลที่เร็วกว่าเอื้อมมือไปหยิบได้ก่อน เพราะมันตกหล่นไปอยู่ใกล้ ๆ เขาพอดี

“พ่อ เอาคืนมานะครับ นั่นเป็นเงินที่พี่นัลให้ผมไปกินข้าวพรุ่งนี้นะครับ”

“เงินพี่มึงก็คือเงินกู”

“พ่อ คืนให้ผมเถอะนะ ถ้าไม่มีเงินผมก็ไม่ได้กินข้าวแล้วนะ”

“มึงอยากได้ใช่ไหม”

“คืนมาเถอะครับ”

“ให้กูเย็ดมึงดิ แล้วกูจะคืนให้”

“แบบนั้นก็ไม่ได้เหมือนกันครับ ขอร้องล่ะครับ คืนผมมาเถอะ”

“หึ”

พ่อของนลไม่ได้สนใจใยดีกับสายตาเว้าวอนของลูกชายตนเอง พอได้เงินมาแล้วตนก็หันหลังเดินออกจากเขตบ้านไป แล้วมุ่งหน้าไปที่ร้านขายของชำหน้าปากซอย เพื่อที่จะได้ซื้อสุราดื่มให้หน่ำใจ แม้ว่าแค่ร้อยเดียวจะซื้อได้ไม่กี่ขวด แต่แค่นั้นก็เพียงพอต่อการย้อมเจ็บย้อมใจที่ได้แผลมาแล้ว ซึ่งเขาไม่สนใจว่าเงินหนึ่งร้อยนั้น นลสามารถใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยได้ถึงสามวัน หากไม่มีมันนลก็จะอดอาหารไปสามวันหลังจากนี้

แสงยามเช้ามาเยือนพร้อมข่าวร้าย เสียงเอะอะวุ่นวายดังขึ้นที่หน้าบ้านของนล เพื่อนบ้านได้มาแจ้งข่าวร้ายให้พวกเขาได้รับรู้ พ่อที่เพิ่งทะเลาะกันเมื่อคืนได้เสียชีวิตแล้ว เหตุเพราะแกแอบขับรถจักรยานยนต์ของพี่นัลออกไปเที่ยวเล่นเมื่อคืนนี้ แล้วเกิดอุบัติเหตุชนเสาไฟฟ้า เห็นว่าตอนที่มีคนพบเจอและเรียกกู้ภัยคือตอนตีสี่ของวันนี้ แต่ว่าไม่ทันการ พ่อพวกเขาได้เสียชีวิตก่อนที่กู้ภัยจะมาถึง

งานศพของพ่อนลและนัลนั้นแทบไม่มีใครมา เพราะเดิมทีญาติพี่น้องก็ไม่ค่อยจะถูกชะตากับบ้านนลเสียเท่าไหร่ แขกที่มางานจึงมีแค่เพื่อนของนลไม่กี่คน และแฟนหนุ่มคนปัจจุบันของนัล

“เลิกร้องไห้ซะที”

“ตะ แต่ ฮึก อื้อ”

นัลชักสีหน้าไม่พอใจกับการที่นลร้องไห้ให้กับผู้เป็นพ่อที่ล่วงลับไป หากเป็นแค่ช่วงหนึ่งถึงสองวันแรกนัลยังพอทนได้ แต่พอเริ่มเข้าวันที่สามสี่เธอชักโมโหกับความขี้แยของน้องชายตนเอง และไม่รู้ทำไมอารมณ์ของเธอถึงได้ขึ้นง่ายผิดปกติ เดิมทีก็เป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้แค่เสียงสะอึกสะอื้นก็ทำเธอหงุดหงิดจนอยากตะคอกใส่น้องชายที่เธอรัก

“อีนัล อยู่ไหน”

หลังจบพระสวด แขกที่ไม่ได้รับเชิญเดินแผดเสียงเข้ามาในเขตพิธีศพ คนคนนั้นคือป้าที่เป็นพี่สาวของพ่อนล หญิงแก่ผู้นี้ไม่ค่อยจะชอบน้องสะใภ้ตนเองเสียเท่าไหร่ เลยลามลงมาเดียดฉันท์ที่ลูกหลานไปด้วย

“อะไรป้า นี่งานศพนะ จะมาเอะอะเสียงดังทำไม”

“มึงมาจ่ายหนี้เลย”

“หนี้บ้าอะไรป้า”

“ก็หนี้ที่พ่อมึงยืมกูไง สามพันบาท เอามา”

“อะไรของป้า หนี้พ่อฉันก็ของพ่อฉันสิ มาเกี่ยวอะไรกับฉัน”

“อ้าวอีนี่ ขึ้นเสียงกับผู้หลักผู้ใหญ่เหรอ มึงเป็นลูกมึงก็ต้องจ่ายสิ เอามา ไม่งั้นกูไม่ไปไหนทั้งนั้น”

“งั้นมาเป็นศพด้วยอีกคนไหมล่ะ จะได้ไม่ต้องไปไหนอย่างที่ป้าพูด”

“อีห่านี่ มึงวอนตีนซะแล้ว”

“คิดว่ากูกลัวรึไงวะอีกแก่หนังเหี่ยว งานศพน้องตัวเองแท้ ๆ ไม่มาช่วยกูไม่ว่าอะไรเลย มาละลานกันอีก กูไม่ไหวกับพวกมึงแล้วนะ”

หญิงสาวที่หงุดหงิดเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ยิ่งโมโหจนควบคุมตนเองไม่ได้เข้าไปใหญ่ ยิ่งป้าแท้ ๆ ที่คอยด่าทอให้เจ็บช้ำน้ำใจกันอยู่เรื่อยด้วยแล้ว ความอดทนจึงไม่มีเหลืออยู่ ณ ตอนนี้ นัลเตรียมจะพุ่งเข้าใส่ แต่โชคยังดีที่คนในงานยังอยู่กัน เลยช่วยห้ามทัพระหว่างป้าหลาน

“มึงปล่อยกู กูจะไปเอาเลือดออกจากปากอีเด็กปากดีนี่”

“มาดิวะ กูก็อยากตบหนังเหี่ยว ๆ ให้มันกลับมาเต่งตึงเหมือนกัน”

สองสาวต่างวัยไม่ละฝีปากซึ่งกัน แม้จะถูกจับแยกไปคนละทาง ฝั่งของป้าถูกพวกผู้ใหญ่ที่มางานช่วยลากออกจากงานให้ ส่วนฝั่งของนัลถูกแฟนหนุ่มล็อกตัวเอาไว้ ความวุ่นวายเมื่อครู่สงบลงหลังจากที่แยกออกจากกันได้แล้ว นลหยุดร้องไห้ไปโดยไม่รู้ตัว เพราะเหตุการณ์ความวุ่นวายเมื่อครู่ดึงความสนใจไป เขายังคงนั่งนิ่งอยู่กับที่ โดยมีเพื่อนสนิทอย่างชิลีนั่งปลอบอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างไปไหน

“นัล ใจเย็นลงหน่อย พี่ว่าเราอารมณ์ร้อนเกินไปแล้วนะ”

“พี่ก็ดูมันดิ มาหาเรื่องกันถึงในงานศพ น้องชายตัวเองแท้ ๆ ไม่รู้จักมาช่วยงานซะบ้าง เป็นญาติประสาอะไร”

แฟนหนุ่มของนัลพยายามปลอบโยนให้เธอสงบสติอารมณ์ตัวเอง แต่เหมือนจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ อารมณ์ของนัลไม่ยอมลดลงเลยแม้แต่น้อย ทั้งที่ปกติเธอไม่เคยทำตัวก้าวร้าวใส่แฟนหนุ่มเลยสักครั้ง แต่ตอนนี้เธอกำลังขึ้นเสียงใส่ ทั้งที่แฟนหนุ่มไม่ใช่คนก่อเหตุ

“เอาเถอะน่า อย่าไปสนใจเขาเลย”

“ไม่สนได้ไง มาหาเรื่องกันถึงที่ พี่จะให้นัลไม่สนเหรอ พี่เข้าข้างใครกันแน่ ถ้าไม่คิดจะอยู่ช่วยกันก็ไปไกล ๆ เลยไป หงุดหงิด”

สิ้นเสียงของหญิงสาว ทุกคนในบริเวณนั้นต่างก็เงียบลงไปในทันที ทางฝั่งของนลตกใจกับคำพูดของพี่สาวตนเองมาก ยิ่งกับฝั่งของแฟนหนุ่มที่อยู่ข้าง ๆ ที่เป็นคนถูกพูดถึงก็ยิ่งอึ้งเข้าไปใหญ่ สีหน้าตื่นตะลึงค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา

นัลรู้สึกตัวแล้วว่าตนเองได้ทำเรื่องที่ผิดพลาดอย่างมหันต์ลงไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พอจะหันไปแก้ตัว แฟนหนุ่มของเธอก็เดินหันหลังจากไป โดยที่ไม่คิดจะหันกลับมา แม้จะมีเสียงร้องเรียกของนัลที่มาพร้อมเสียงสะอื้นก็ตามที น้ำตาได้ไหลอาบแก้มทั้งสองข้างของนัล เธอทรุดเข่าลงร้องไห้อย่างหนักหน่วง โดยมีนลมากอดปลอบอยู่ข้าง ๆ