คุณลุงคนโปรด

ลำดับตอนที่ #1 : 00

“พี่ต้น พี่ต้น จำไมคูนพ่อกับปะป๊าถึงต้อง ซึฮา ซึฮา กันด้วยอ่า”

“อะ ห๊ะ?”

“ก็คูนพ่อยืนอยู่ข้านหยัง แย้วผักปะป๊าแบบนี้ อึบ อึบ แย้วปะป๊าก็ย้อง อาฮา อาฮา ออกมา ส่วนคูนพ่อก็ย้อง ซึอึ ซึอึ ตยอดเยย”

“พวกคุณพ่อคงจะกำลังเล่นกันอยู่ครับ อย่าไปสนใจเลยนะครับ”

“เย่นกันเหยอ แย้วสนุกหมาย”

“กะ ก็ น่าจะ สนุกอยู่นะ”

อินทัช หนุ่มใหญ่วัยสี่สิบสองที่ตกหลุ่มรักหนุ่มหน้ามนเข้าอย่างจัง

เหตุเพราะต้องมานั่งรอลูกชายเลิกเรียนที่ใต้บริษัทประจำทุกวัน

ได้ข่าวว่ามีร้านคาเฟ่เปิดใหม่เลยว่าจะลองดูสักหน่อย

แต่ไม่คิดว่าจะตกหลุมรักคุณเจ้าของร้านตั้งแต่แรกเห็น

คนผ่านประสบการณ์ชีวิตมาอย่างโชคโชนมีหรือจะไม่รู้ว่าหัวใจที่เต้นแรงจะหมายถึงอะไร

จากที่ตั้งใจจะเดินหน้าจีบเพราะครองโสด

กลับต้องอกหักเพราะเขามีลูกชายสุดน่ารักน่าเอ็นดูตามติดมาด้วยคนหนึ่ง

แต่ก็มีเหตุให้ อาหลง ได้เดินหน้าตามหัวใจเรียกร้อง

เขาจะสามารถมัดหัวใจหนุ่มหน้าใสอย่าง นล ได้หรือไม่

ติดตามกันได้ใน คุณลุงคนโปรด

ขอโทษนักอ่านทั้งหลายที่ติดตามรออ่านนิยายของตัวกระผมด้วยมากมาย ที่ห่างหายไปนานเพราะติดธุระหลายหระการจริง ๆ ทั้งเรื่องสอบเพื่อจะไปทำงานที่เกาหลี ตลอดจนถึงมาทำงานที่เกาหลี ทำให้เลิกเขียนนิยายไปนานมาก ๆ เรื่องนี้ต้องขอโทษจริง ๆ กราบขออภัยหลาย ๆ ครั้ง และอีกหลาย ๆ ครั้งเน้อ

การกลับมาครั้งนี้มีเหตุปัจจัยหลายอย่าง หลัก ๆ ก็คือ ไม่ชอบทำงานที่เกาหลีเลยอ่า ทั้งที่ได้งานสบาย ๆ นะ แต่มันไม่ใช่แนวอ่า ไม่ชอบออกแรง ไม่ชอบถูกสั่ง ไม่ชอบโดนด่า ไม่ชอบอะไรหลาย ๆ อย่างมาก ๆ ของมาก ๆ ที่สุด เลยทำให้ตัดสินใจว่า จะกลับมาตั้งใจเขียนนิยายอย่างเต็มที่ เพื่อที่จะได้หลีกหนีจากงานที่ไม่มีผลดีต่อสุขภาพจิต

ด้วยเหตุนี้จึงกลับมาเขียนนิยายเพื่อที่จะได้หาตังให้ได้ครั้งละเยอะ ๆ เพื่อที่พ่อแม่จะได้เลิกมาดูถูกกันเสียทีว่าโตขนาดนี้แล้วไม่สามารถหาเลี้ยงตัวเองได้ และเพื่อที่จะได้หลุดออกจาการบังคับแนวทางชีวิต อยากเดินมันด้วยตัวเอง

หากว่านักอ่านช่วยกันเปย์คนละนิดคนล่ะหน่อย บอกเล่าต่อ ๆ กันไป เพื่อให้ผมมีรายได้เป็นหลักจากการเขียนนิยาย หากได้ถึงเป้าที่วางเอาไว้ ผมก็จะได้กลับไทย แล้วทุ่มเทเวลาเขียนนิยายให้ออกมาดีที่สุด และสรรค์สร้างเรื่องใหม่ ๆ ที่อยู่ในจินตนาการออกมาให้นักอ่านได้อ่านกันอย่างเต็มที่ สำหรับใครที่ไม่มีแรงสนับสนุน แค่การกดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้น และแชร์ให้เพื่อน ๆ นักอ่านคนอื่นได้เห็น แค่นี้ก็ถือเป็นการสนับสนุนที่เต็มที่มากแล้ว

สุดท้ายนี้ ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านที่เสียเวลาอ่านตรงนี้กัน

ขอให้สนุกกับนิยายที่ตัวนักเขียนตั้งใจทำมันขึ้นมาอย่างเต็มที่นะครับผม