ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ลางสังหรณ์
มือของชายหนุ่มค่อนๆลูบไล้ไปตามท่อนแขนของหญิงสาว เขารู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆกระทบลงบนใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบา และเขา.....ก็กำลัง.....!!
พลอยละริมฝีปากออกและถอยห่างจากชลทันที เธอเม้มปากเพราะรู้สึกเกิดอาการชา มือข้างหนึ่งค่อยๆลูบปากของตน สายตาจ้องมองไปที่ชายหนุ่มที่ยังคงนั่งอยู่บนโซฟา เกรงว่าเขาอาจจะทำอะไรเธอมากกว่านี้
“ชล....เราขอตัวกลับก่อนนะ” พลอยบอกลาแล้วก็หยิบกระเป๋าเดินออกไป
“เดี๋ยวสิ !” ชลรั้งแขนเธอเอาไว้
“พลอย.....โกรธเรารึเปล่า ที่.....” พลอยส่ายหน้า
“เรื่องเมื่อกี้ ลืมมันไปซะเถอะ” ชลปล่อยมือจากพลอยไป เธอหันหลังเดินออกจากบ้านเขาไปทันที
ชลนั่งลงบนโซฟา เขาเอามือกุมหน้าผากอย่างกลุ้มใจ เขาไม่น่าปล่อยให้อารมณ์ความต้องการของเขามาครอบงำให้เขาทำสิ่งที่ไม่ควรกับคนที่เขารักเลย ถึงแม้บางคนจะเป็นแฟนกันและอาจจะ....ทำอย่างอื่นที่นอกเหนือจากการกระทำเมื่อสักครู่นี้ แต่สำหรับชล เขาไม่มีทางทำร้ายหรือดูหมิ่นศักดิ์ศรีของผู้หญิงแบบนี้ได้ลง แน่นอน พลอยเองก็ดูท่าจะไม่ชอบพฤติกรรมของชลที่ทำกับเธอแบบนี้
กริ๊ง ! กริ๊ง ! กริ๊ง !
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นข้างๆพลอยที่นั่งเหม่อลอยอยู่ เธอสะดุ้งตื่นจากความฝันและรับมันขึ้น
“ฮัลโหล !” พลอยทักพร้อมกับคนปลายสายพร้อมกัน
“เออ....พลอยใช่มั้ย ?” พลอยเริ่มเปลี่ยนสีหน้า
“ขอร้องนะ อย่าเพิ่งวางสายนะ เรามีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ”
“ถ้าเรื่องเมื่อตอนเย็น เราลืมมันไปหมดแล้วล่ะ อย่าไปลื้อฟื้นมัน......”
“ไม่ได้นะ !!” ชลตะคอกเสียงใส่
“เราขอโทษ คือว่า...เราจะเคลียร์เรื่องเมื่อตอนเย็นให้กระจ่างน่ะ”
“ที่เราทำลงไป เราไม่ได้ตั้งใจนะ มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบของเราเอง ถ้าเรายับยั้งมันได้ เราไม่มีทางทำร้ายจิตใจของพลอยแบบนั้นหรอก เราขอโทษนะ” ชลทำน้ำเสียงออดอ้อน
“บอกแล้วไงว่า...ช่างมันเถอะ”
“พลอย.....ไม่โกรธเราแน่นะ” ชลนั่งรอฟังคำตอบตัวเกร็ง
“ไม่จ๊ะ เรารู้ว่าชลไม่ใช่คนแบบนั้น ชลน่ะเป็นสุภาพบุรุษออก”
“เออ....ขอบคุณ ที่พลอยไม่โกรธเรา เราสัญญาว่า จะไม่ทำอะไรให้พลอยเสียหาย และเสียใจอีก เชื่อใจเรานะ”
“จ๊ะ !” พลอยวางสาย
ยิ่งนานวัน เธอก็ยิ่งรู้ความรู้สึกของหนุ่มเจ้าชู้คนนี้มากขึ้น เขาไม่ได้มีอาการเจ้าชู้อย่างที่ใครๆเคยบอก เขาแค่เป็นคนหน้าตาดีและนิสัยดี ซึ่งสามารถเข้ากับทุกคนได้ เพียงแต่ความหล่อของเขาทำให้ผู้หญิงส่วนใหญ่ชื่นชอบเขาเพียงเท่านั้น อีกอย่าง เพราะความเป็นสุภาพบุรุษและให้เกียรติผู้หญิงของเขา ทำให้กลายเป็นที่น่าหลงใหลของผู้หญิงที่ได้สัมผัสจิตใจอันใสสะอาดของเขา ซึ่งเธอเองก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงเหล่านั้นที่ชื่นชอบเขา
ผู้ชายแบบนี้ หายากมากในสังคมไทย ผู้ชายที่แสนจะเพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ทั้งฐานะ การเรียน และนิสัยของเขา เชื่อว่า ผู้หญิงทุกคนล้วนก็ชอบและอยากได้เช่นกัน ในเมื่อเขาแคร์ความรู้สึกของเธอและเป็นคอยห่วงเป็นใยอยู่เสมอ มีหรือใครจะยอมปล่อยไปได้ง่ายๆ
ความสัมพันธ์ของชลและพลอยอยู่ในช่วงก้าวกระโดด เขาทั้งสองสนิทกันอย่างเรียกได้ว่าเหมือนพี่น้องที่รู้เรื่องของฝ่ายตรงข้ามเป็นอย่างดี มีนที่คอยเฝ้าดูชลและพลอยก็แอบดีใจที่ชลไม่ทำให้พลอยเพื่อนของเธอเสียใจสักครั้ง เขาทั้งดูแลเอาใจใส่และช่วยเหลือพลอยและตัวเธอเสมอ
แต่สำหรับนนท์ล่ะ เขาจะรู้สึกเช่นไร ?
นนท์ก็คอยสังเกตการณ์สองคนนี้อยู่ไกลๆ เขาเองก็รู้สึกน้อยใจที่ชลสนิทกับพลอยจนลืมเขาไป แต่เขาเองก็ไม่ใช่คนขี้น้อยใจนัก จึงไม่แสดงอาการหวงเพื่อนออกมาให้เห็น เพียงแต่เก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้ในใจ และไม่แสดงออกมาให้ใครได้เห็นนัก เขาคิดว่า ความผูกพันของเพื่อนมันแสนวิเศษนัก แม้เราจะตกต่ำหรือเดือดร้อนอยู่ที่ไหนก็ตาม หากเพื่อนของเรารักและเป็นห่วงเพื่อนอยู่ล่ะก็ เขาจะรีบมาช่วยเราให้รอดพ้นจากเรื่องร้ายๆได้ เพื่อนจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขา
แต่ตอนนี้ มีนเองก็ถูกลดระดับจากเพื่อนสนิทมาเป็นเพื่อนธรรมดาที่แค่สามารถเดาใจพลอยว่าเธอชอบอะไร และรู้เรื่องความลับทุกอย่างของพลอยแค่นั้น นนท์ไม่มีใครสนิทเลยนอกจากมีน เพราะเขาทั้งสองตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน ทำให้สามารถเข้ากันได้ แต่ไม่ถึงกับสนิทสนมนัก เพราะนนท์เองเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกอะไรให้เห็นนอกจากอาการยิ้ม หัวเราะ และเคร่งขรึมอยู่แค่นี้ ส่วนมีนเองแม้นิสัยเธอจะชอบโวยวาย แต่ข้อดีของเธอคือ เธอให้ความสำคัญของเพื่อนมากถึงมากที่สุด ไม่ว่าเพื่อนจะเป็นเพศไหน อายุเท่าไหร่ หากคุยแล้วถูกคอหรือสนิทสนมมากหรือน้อยก็ตาม เธอก็จะดูแลช่วยเหลือเขาเท่าที่จะทำได้ แต่ถ้าสนิทกันอย่างพลอยแล้วล่ะก็ เรียกได้ว่าสามารถ ตาย แทนกันเลยก็ว่าได้ !!
มีนแอบมองสองคนนั้นอย่างเศร้าๆ เธอเห็นพลอยทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ อยู่กับชลเธอก็รู้สึกเหมือนมีมีดปลายแหลมๆมาแทงเข้าที่หัวใจ มันยังคงติดตรึงอยู่ไม่หลุดออก แววตาที่เคยดูสดใสบัดนี้กลับเปลี่ยนเป็นความเศร้าหมองและเหม่อลอย จะไม่ให้เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรในเมื่อเห็นคนที่เราแอบรักอยู่กับคนอื่น แต่ที่เจ็บมากกว่าก็คือ คนอื่นที่ว่านั้น เป็นเพื่อนของตัวเองที่สนิทมากที่สุด มันตอกย้ำความเจ็บปวดคุณสองเข้าไปจนแทบจะกระอักเลือด ยิ่งเห็นก็ยิ่งเสียใจ
ถ้าเป็นไปได้.....อยากจะฆ่า คนที่เข้าใกล้คนที่ตนรักให้ตาย !!
ความเศร้าแปรเปลี่ยนเป็นความแค้น เธอรู้สึกว่าการเป็นเพื่อนที่ถูกลืมมันไม่เจ็บเท่ากับการแย่งคนที่เรารักไป โดยเพื่อนที่สนิทที่สุด ในเมื่อไม่เห็นคุณค่ากันแล้ว อยากจะฆ่ามัน ฆ่ามันเสียให้ตายไปเลย
ความคิดที่ไร้เหตุผลผุลขึ้นมาในสมองของมีน เธอไม่อยากจะทนทุกข์แบบนี้ต่อไป ถ้าหากเธอยังรักคนที่เธอรักอยู่ มีแต่ต้องกำจัดตัวเกะกะออกไป
ชลนั่งอ่านหนังสืออยู่ตามลำพัง เพราะพลอยเดินไปเข้าห้องน้ำ เขานั่งอ่านหนังสืออยู่พักหนึ่งก่อนจะปิดหนังสือลง สายลมเย็นๆพัดมากระทบร่างของเขาเบาๆ มันรู้สึกผ่อนคลายและอยากจะหลับเสียจริงๆ
เขาก้มนอนลงบนโต๊ะม้าหิน ท่ามกลางกองหนังสือ........
“ไม่นะ !!” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งร้องขอความช่วยเหลือจากความมืด
“ชล ชล !! ช่วยด้วย มันจะฆ่าฉัน ออกไปนะ !!!” เสียงมันคุ้นๆแฮะ
“ว๊าย !!!!!” เสียงของพลอยนั้นเอง
ชลสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ เขามองไปรอบๆกายซึ่งไร้ซึ่งผู้คน มันเงียบสงัดและรู้สึกหัวใจของเขาเต้นแรงขึ้นด้วยความหวาดกลัว เขารีบหันไปมองห้องน้ำหญิงที่พลอยเดินไปเข้าเมื่อสักครู่ ยังไม่มีใครเดินออกมาเลยสักคนเดียว ชลเริ่มรู้สึกเป็นห่วง
กลัวว่า...พลอยจะตกอยู่ในอันตราย !!
เขาตรงไปที่หน้าห้องน้ำหญิง ชลชะเง้อมองเข้าไปด้านใน มันเป็นห้องที่เรียงต่อกันเข้าไป บางห้องประตูเปิดแง้มไว้ บางห้องก็ปิดประตูเอาไว้ ชลตัดสินใจตรงเข้าไปในห้องน้ำเพราะเขาเป็นห่วงพลอย ทว่า !!!
“เดี๋ยว !!” มือใครคนหนึ่งรั้งแขนเขาเอาไว้
“ธะ...เธอ !” ชลเอ่ยชื่อของคนที่รั้งแขนเขาเอาไว้
“นายจะเข้าห้องน้ำหญิงทำไมน่ะ ? จะบ้าไปแล้วเหรอ ?” มีนเอ่ยพร้อมกับยืนขวางเอาไว้
“ฉัน....ฉันเป็นห่วงพลอยนี่” มีนหันหลังเข้าไปมองในห้องน้ำ
“จะบ้าเหรอ ? พลอยคงไม่โง่ลื่นล้มหัวฟาดพื้นห้องน้ำตายหรอก คิดมากน่า”
“เธอพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ? คิดจะแช่งพลอยเหรอ ?” มีนยักไหล่
“บ้านนายสิ ใครจะกล้าแช่งเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุดแบบนั้น ฉันแค่พูดหยอกนายเล่นเท่านั้นแหละ”
“งั้น.....” ชลเข้าไปจับมือมีนขึ้นมา แต่เธอกำลังสะบัดออกแต่ก็ทำไมได้
“เธอ....ช่วยเข้าไปดูให้หน่อยได้มั้ย ?” ใบหน้าอันหล่อเหลาของชลจ้องมองหญิงสาวที่หน้าตาแสนธรรมดาอย่างเธอด้วยอาการขอร้อง
“คือ....” มีนอ้ำอึ้ง
สายตาราวกับกังวลอะไรบางอย่างของมีน กำลังทำให้ชลเริ่มสงสัย ฝันที่ชลฝันว่ามีใครกำลังเข้ามาทำร้ายพลอย มันจะเป็นแค่ความฝันจริงหรือ และใครในความฝัน....กำลังจะฆ่าพลอย !!?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น