คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 5 ภารกิจ
“ง่ะ แล้วของรุ่นพี่ละคะ”
“เธอค่อยทำทีหลัง ตอนนี้ไปทำของนภาก่อนดีกว่า” ฮิบาริสั่ง
“ทำไมละคะ” ฮินะถามอย่างสงสัย แววตาใสกลมเป็นประกาย แสดงถึงความจริงใจไม่แอ๊บแบ๊วของฮินะ ซึ่งทำให้ฮิบาริถึงกับหน้าแดง -/////-
“ก็...ถ้าทำของนภาก็จะได้ของวายุด้วยไง” ฮิบาริอธิบาย
“อ๋อ! ค่ะ” ฮินะตอบรับ
…ณ โรงเรียนนามิโมริ
“งือ~ไม่มีใครช่วยป๋มทำเวรเลย T^T” สึนะร้องไปพลางถูพื้นไปพลาง
-ด้านนอกห้อง ม.2A-
‘ยึย อยากช่วยรุ่นที่สิบทำเวรแต่กลัวทำของเจ๊งง่ะ!! T^T’ โกคุเดระยืนคิดอยู่ห้อง ม.2A
“เอ่อ..คุณวายุคะ” ฮินะเรียก
“มีอะไร” โกคุเดระถามพร้อมหันมาหาฮินะ
“ชั้นช่วยมั้ยคะ?” ฮินะเสนอตัวเอง
“อย่างเธอจะทำอะไรได้ เหอะ!” โกคุเดระพูดดูถูกฮินะ
“ทำได้ซิ...ถ้ามีชั้น” ฮิบาริเดินออกมาจากมุมมุมหนึ่ง
“ง่ะ ฮิบาริ” โกคุเดระตกใจนิดๆ
“อืม~” โกคุเดระทำท่าคิดหนัก..
-ห้อง ม.2A-
“ก็เพราะแบบนี้แหละค่ะ เราถึงจะมาช่วยคุณทูน่า ^^” ฮินะอธิบายเรื่องราวให้สึนะฟัง
“เออ..แต่...โกคุเดระคุง(จอมทำของเจ๊ง)กับคุณฮิบาริ(ว่าที่เจ้าของโรงเรียน)จะมาช่วยผมทำเวรหรือครับ ^^” สึนะพูดอย่างดีใจ
“อย่าเข้าใจผิดล่ะ เจ้าทูน่า ชั้นแค่จะมาทำความสะอาดโรงเรียนเฉยๆ แล้วก็..เพิ่อฮินะด้วย” ฮิบาริตอบพลางมองไปรอบๆห้อง
“เฮ้ย! ฮิบาริ รุ่นที่สิบไม่ใช่ทูน่านะเฟ้ย!!!” โกคุเดระตะโกนลั่นห้อง
“ชั้นพอใจจะเรียก มีปัญหามะ?! -_-”
“ชั้นจะทำให้แกสงบปาก คอยดู!!!”
“ก็ลองดูซิ” ฮิบาริเริ่มเอาทอนฟาออกมา ส่วนโกคุเดระก็ขวักระเบิดขึ้นมา
“หยุดเถอะค่ะ! เรามาช่วยคุณทูน่าทำงานนะคะ” ฮินะร้องขึ้นมาหยุดการต่อสู้
“ก็ได้” ฮิบาริลดทอนฟาลง พร้อมถกแขนเสื้อขึ้น(OoO”) เตรียมทำเวร(อ้อ ^^”)
“เฮ้ย! ยัยนี่ รุ่นที่สิบไม่ใช่ทูน่านะเฟ้ย!!” โกคุเดระร้องขึ้น(อีกละ = =”)
“อ้าว ก็รุ่นพี่เรียกแบบนี้หนิคะ” ฮินะก็ยังทำหน้าตาใสซื่อ(โมเอะชิบ -*-)
ฮิบาริเดินเข้ามาหาฮินะ พร้อมยิ้มอย่างอ่อนโยน กล่าวว่า “ชื่อนั่น ชั้นเรียกคนเดียวนะ ฮินาตะ เธอเรียกเจ้าทูน่าว่าสึนะก็แล้วกัน”
“ค่ะ ขอโทษนะคะ คุณสึนะ” ฮินะก้มหัวขอโทษสึนะ
“อ่า~ไม่เป็นไรหรอกครับ” สึนะส่ายหัว
(มันเป็นอะไรกับหัวมากมะ -_- <<ไรเตอร์)
(แกจะหัวแตกจากการโดนชั้นขย้ำไงล่ะ << ฮิบาริ)
(Sorry คร้าบ~ TwT << ไรเตอร์)
“ชั้นทำตรงนั้นดีกว่า ไอหัวปลาหมึกไปจัดโตะไป = =” ฮิบาริสั่งโกคุเดระ
“ชั้นไม่ใช่หัวปลาหมึกนะเฟร้ย! เหอะ! รุ่นที่สิบคร้าบบ ผมต้องทำอะไรบ้างคร้าบบบ” โกคุเดระเปลี่ยนอารมณ์อย่างรวดเร็ว
“อืม...ทำตามที่คุณฮิบาริสั่งก็แล้วกัน” สึนะตอบอย่างหวาดเสียว
“ได้คร้าบบ ผมจะทำ...เพื่อรุ่นที่สิบ(ประโยคชวนจิ้นมากมาย -_-)” โกคุเดระพูดอย่างอารมณ์ดี(ทำไมนี่เปลี่ยนอารมณ์บ่อยจังฟระ!!)
ทางด้านฮินะที่กำลังกวาดพื้นอยู่ก็เหลือบไปเห็นรุ่นพี่หรืออดีตเจ้านายที่กำลังเช็ดกระจกอยู่ เด็กหนุ่มหน้าขาวใส ต้องแสงอาทิตย์ลับฟ้า ผมสีดำสนิทที่กระทบกับแสง หงาดเหงื่อที่ไหลลงมาบนใบหน้า ทำให้ฮินะรู้สึก...(ตอนเขียน<+พิมพ์>แอบเลี่ยนนิดๆ)
“-/////-” ดวงหน้าขาวๆของฮินะมีเลือดสูบแดแดงซ่าน พลางจ้องไปที่เด็กหนุ่มผมดำ
“หืม~ฮินาตะ เธอจ้องอะไรน่ะ?” ฮิบาริหันมาทำหน้าสงสัยพลางเอียงคอให้ดูโนเนะ(เพื่อ?!)
“เอ่อ..คือ..รุ่นพี่เหนื่อยมั้ยคะ?” ฮินะที่ตกใจจนลนลานทำไม้กวาดที่ถืออยู่ในมือตกพื้น
“ว้าย!!” ฮินาตะร้อง ฮิบาริจึงเดินไปหยิบไม้กวาดให้ฮินะ
“ขอบคุณค่ะ -///-” ฮินะกล่าวขอบคุณ
“เอ่อ..รุ่นพี่คะ เดี๋ยวชั้นซับเหงื่อให้นะคะ” ฮินะหยิบผ้าเช็ดหน้าสีม่วงอ่อน(ที่ซื้อมาจากร้าน Vongola Clothes) ออกมาซับเบาๆที่ใบหน้าขาวของเด็กหนุ่ม
สึนะและโกคุเดระหันไปมอง 2 คนนั้นพลางคิดในในว่า ควรทำความสะอาดต่อ/จ้องมองต่อ/พูดคุยกัน/เดินออกจากห้องนี้ดี
‘รุ่นที่สิบครับ’ โกคุเดระกระซิบเบาๆ
‘อืม~เราเลือกตัวเลือกไหนดีล่ะโกคุเดระ’
‘เอิ่ม…รุ่นที่สิบเป็นบอส ผมยกสิทธิ์ในการเลือกให้รุ่นที่สิบครับ’ โกคุเดระโยนปัญหากองโตให้กับบอสทูน่า
‘ง่ะ โกคุเดระคุง’ สึนะทำหน้าเหวอนิดๆ
ครืดดดดด
“เฮ้ย ไงไอ้พวกสวะ” เสียงของชายหนุ่มผมยาวสีเงิน(มาจากไหน?)ดังเข้ามาในห้องที่ฮิบาริกับฮินะกำลังสวีทกันอยู่(?!) ท่ามกลางความโล่งใจปนความหวาดกลัวของสึนะ(โล่ง>>มีคนเข้ามาเพิ่ม)(หวาดกลัว>>ฮิบาริฆ่า) มือขาวเรียวที่กำลังซับเหงื่อให้ผู้เป็นอดีตเจ้านายชะงัก เด็กหนุ่มผมดำหันตาประกายเป็นวาวผสมกับสายตาคมกริบ หันไปมองเจ้าก้างขวางคอผมสีเงินจอมโหวกเหวก รังสีอาฆาตแผ่กระจายจนฮินะ สึนะและโกคุเดระยังต้องถอย
“เอื้อก! (สควลโล่เกลือนน้ำลายนิดนึง)”
“- -*” ฮิบาริโมโหจัด
“เอ่อ..ชั้นไปหาไอ้คุณบอสก่อนนะ บ๊ายบาย”
แว้บบบบ สคอลโล่รีบเผ่นแจ้นไป
แต่...หาทันฮิบาริผู้ถูกขัดจังหวะแล้วหงุดหงิดได้
“อ้ากก อย่านะเฟ้ย ไอ้สวะเก่ง อ้าก! อ้อก! แหวะ! โอ้กก!” สคอลโล่ก็กลายเป็นศพที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้(เพราะเลิกนับไปแล้ว)
“อ้าว สคอลโล่ เป็นอะไรไปน่ะ แล้วนายมาทำอะไรที่นี่เนี่ย” ยามาโมโตะที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ เดินเข้ามาหาสคอลโล่
“โอ้ย! ก็มาฝึกนายไงเล่า ได้ยินเสียงไอ้สวะทูน่า ก็เลยเดินมา..โอย ทักหน่อยแค่นั้นอง” สคอลโล่อธิบาย “แต่ไม่รู้ว่าจะมาเจอฉาก...อ้ากกกก! อ๊อก! แหวะ! ตุบ!” สคอลโล่ที่กำลังอธิบายก็ถูกขัดจังหวะโดยฮิบาริอีกรอบ
(ทำไมหนูต้องเป็นทูน่าอยู่เรื่อยเลยอ่า~ <<สึนะ)
(ทำใจและสู้ต่อไป <<ไรเตอร์)
(ได้! ชั้นจะสู้กับแก!! <<สึนะโหมดไฮเปอร์)
(ว้าก หลบๆๆ<ไฟดับเครื่องชน> <<ไรเตอร์)
TwT แง~ ทูน่าแกล้งไรเตอร์อ่ะ!!!
กลับไปที่ฮินะ...
“อะ..เอ่อ..คุณสึนะกับคุณวายุช่วย ✓ ในช่องสี่เหลี่ยมได้มั้ยคะ ถ้าความปรารถนาเป็นจริงแล้ว”
“อืม..โกคุเดระคุงขอยืมปากกาหน่อยซิ” สึนะบอกโกคุเดระ
“ได้ครับรุ่นที่สิบ ผมมีไว้ให้ ไม่ว่าจะเป็นปากกาหมึกซึม หมึกแห้ง หมึกเจล ปากกาสี ปากการูปไดนาไมต์ ปากการูปไฟดับเครื่องชน ปากกาของคุณรีบอร์น ปากการูปเบสบอล ปากกาปลาหมึก ปากกา... บลาๆๆ” โกคุแดระหยิบปากกาที่ไม่รู้ว่าเก็บที่ไหนออกมาให้สึนะเลือก
“เอ่อ...โกคุเดระคุง เอามาแค่ด้ามเดียวก็พอแล้ว ^^” สึนะทำท่าทางลำบากใจนิดๆ เพราะมือขวาเจ้าหมึกน้อยเอาปากกามากมายที่ไม่รู้ไปซื้อที่ไหน(โยเฉพาะของรีบอร์น สามารถจริงๆ -_-)
(โกคุ นายไปเอาปากการีบอร์นมาจากไหนเนี่ย?! <<ไรเตอร์)
(หือ? ของแถมจากนิตยสาร Zenzhu น่ะ ทำไมรึ?! <<โกคุ)
(ป่าวนี่ แค่ถาม -3-<ลอยหน้าลอยตา>)
(กวนประสาท ดับไปซะ!!! <<โกคุ)
(แง้ๆ <<ไรเตอร์)
ทำไมไรเตอร์โดนวองโกเล่แกล้งตลอดเลยอ่า~ TwT
By The Crazy Wind
.....................................................................................................
เสร็จซักที เอ้าแถมๆ
เดี๋ยวจะมาลงให้อีกนะคะ แต่ตอนนี้ขี้เกียจอ่ะ ^^
......................................................................................................
คอมเมนต์ของคุณ แรงใจในการอัพ
ความคิดเห็น