ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic reborn hibari&hibird เมื่อฮิเบิร์ดไม่ใช่นก!!!

    ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 เข้าชั้นเรียน

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 53


    ---กริ๊งงงงง--- ออดเข้าเรียนดังขึ้น

    เข้าที่ๆมีคนตะโกนมา

    นั่งที่เร็ว!!!” อีกคนเตือน

    ทำไมอ่ะ?!” มีคนถามขึ้น

    ก็คาบนี้คาบครูออยนี่!!” มีคนตอบ(ไรเตอร์เอง ^w^)

    (ผัวะ! ตุบ! << ฮิบาริฟาดทอนฟาใส่ไรเตอร์)

    (แง TwT ฟาดทอนฟาใส่เค้าทามมาย? << ไรเตอร์)

    (นามิโมริไม่มีครูชื่อครูออย แค่ชั้นคนเดียวก็คุมทั่วทั้งเมืองแล้ว!! << ไรเตอร์)

    (คร้าบๆ ToT <<ไรเตอร์)

    -เอิ่ม..เราเล่นของสูงไปมั้ย? –w—

    เอ้า! ต่อ

    บ้าสิ ได้เวลาเข้าเรียนแล้ว!!” มีคนตอบมา

    พรึ่บ! ทุกคนในห้องนั่งที่เรียบร้อย เพราะเป็นชั่วโมงของอ.รีโบยามะ(?!)

    ดีจ้า~ทุกคน วันนี้เรามีมักเรียนใหม่มานำเสนอ เอ้ย! แนะนำ เชิญเข้ามาเลย!!” อ.รีโบยามะพูด

    เด็กสาวร่างเล็ก ผมซอยประบ่าสีเหลืองออ่อนก้าวเข้ามาในห้อง ผู้ชายทั้งห้องต่างตกตะลึงในความงามของเด็กสาว

    สวัสดีค่ะ ชั้นชื่อสุซุเมะ ฮินาตะค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะริมฝีปากบางสีชมพูอ่อนขยับกล่าวเสียงหวานออกมา

    ---เงียบ---

    ว้าว เด็กใหม่ เจ๋งมาก!!!”

    เห...ฮินะทำหน้าตาสงสัย(แบบโมเอ้ ^^)

    ดาวประจำโรงเรียนอย่างซาซางาวะชิดซ้ายเลยนะเนี่ย!”

    ถูกใจพวกแกกันซินะ?!” อ.รีโบยามะกล่าว

    ช่ายยยยยยนร.ชายเกือบครึ่งห้องตอบพร้อมกัน(ยกเว้นพวกสึนะ เพราะรู้ว่าเป็นของของใคร)

    เธออยู่ในการดูแลของฮิบาริอ.รีโบยามะกล่าวเสียงเรียบ

    อุกนักเรียนทั้งห้องเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอ(รวมพวกสึนะด้วย)กลืนน้ำลายที่ไม่รู้มาจากไหน(ต่อมน้ำลายไง! = =) ดังเอื้อกลงคอ

    เอ้า! มีที่นั่งตรงไหนให้สุซุเมะบ้าง~?” อ.รีโบยามะถาม

    ตรงที่เก่าของคุโรคาวะ ฮานะค่ะเคียวโกะตอบ (PS: ฮานะย้ายไปเรียนมิโดริ?!)

    งั้น..สุซุเมะ ไปนั่งที่ข้างๆซาซางาวะก็แล้วกัน

    ค่ะฮินะเดินไปนั่งข้างๆเคียวโกะ

    เอ้า! เราจะเริ่มเรียนล่ะนะอ.รีโบยามะหันไปเขียนกระดาน

    Hinata Side:

    หลังจากที่ชั้นนั่งข้งเคียวโกะจังผู้แสนใจดีแล้ว ชั้นรู้สึกมีความสุขสุดๆ พึ่งเคยเรียนเป็นครั้งแรกในชีวิตนะเนี่ย ^w^

    ยึกๆ ใครสะกิดชั้นเนี่ย?! มาจากข้างๆ ชั้นหันไปมอง ก็พบว่า...

    มันคือนักเรียนชายจอมหื่นคนหนึ่ง = =

    นี่ๆ เธอน่ะ สุซุเมะใช่มั้ย?

    อือชั้นตอบ

    หึๆๆเสียงหัวเราะอุบาทสิ้นดี = =

    หมับ!!! มือซ้ายที่หยาบๆก็มาจับขาอ่อนของชั้นโดยไม่ได้ระวังตัว อีตาหื่นกามทำท่าพอใจมาก

    “o___o” ชั้นตกใจมาก จะกรี้ดก็กรี้ดไม่ออก T_T ใครก็ได้ มาช่วยฮินาตะที~ ToT

    ---ครืด---

    นายยุ่งกับคนของชั้นซินะท่านฮิบาริ เอ้ย! รุ่นพี่ฮิบาริเข้ามาในห้องพร้อมกับถือทอนฟาคู่ใจมา ไม่นะ ท่านฮิบาริจะขย้ำคนอีกแล้ว หวาดเสียว!!

    เอ่อ..คือ...สุซุเมะเค้าถกกระโปรงให้ผมเห็นน่ะครับอีหื่นจอมโกหก เลวมาก!! ชั้นไปเปิดให้แกดูตั้งแต่เมื่อไหร่!!

    คำแก้ตัวของสัตว์ชั้นต่ำ ฟังไม่ขึ้น!! นายต้องโดนชั้นขย้ำ 2 ข้อหา 1. ล่วงเกินคนของชั้น 2. ไม่ฟังเจ้าหนูขณะกำลังเรียนรุ่นพี่ฮิบาริกล่าวเสียงเรียบ

    อ่า..ไม่นะครับ ม่ายยยยยไอหื่น(นั่นชื่อเหรอ? = =) ร้องครวญคราง

    เจ้าหนู ขอชั้นเอาตัวไปขย้ำก่อนนะรุ่นพี่ฮิบาริถามอาจารย์

    ก็ตามใจอ.รีโบยามะตอบพลางหันกลับไปสอนต่อ

    หึๆๆรุ่นพี่ฮิบาริหัวเราะพร้อมทำเสียงเหี้ยม ไม่ต้องห่วง นายเละไม่เป็นชิ้นดีแน่!”

    ---ผ่านไป 10 นาที---

    นักเรียนจอมหื่นก็ยังไม่กลับมา คาดว่าคงเละไปแล้ว Sure!!

    อาเมน = =

    Kyoya Side:

    หลังจากที่ฮินาตะยิ้มให้ผมแล้วเดินไปที่ห้องเรียนพร้อมซาซางาวะที่ไม่บ้า(อีกคนมันบ้าสุดหูรูดด้วย)ผมก็นั่งทำงาน ผ่านไป 10 นาที ผมรู้สึกคิ้วขวามันกระตุกๆอยู่บ่อยๆ แถม..ยังนึกถึงหน้าฮินาตะขึ้นมา เป็นตอนที่ฮินาตะร้องไห้ ไม่รู้สิ!! ผมรู้สึกตะหงิดๆใจ เอาล่ะ! ไหนๆก็ไหนๆ ผมไปเดินตรวจโรงเรียนอีก๙กรอบก็คงไม่มีใครว่าหรอกมั้ง?!

    ผมเดินกึง่วิ่งไปที่ห้องม2.A ไม่รู้สิขาผมมันก้าวไปที่นี่ก่อน = =

    ---ครืด---ผมเปิดประตู และได้พบว่าลางสังหรณ์ของตัวเองไม่ผิดจริงๆ!!

    มันบังอาจมากที่มาล่วงเกินฮินาตะ!! มันต้องตาย!!!

    นายยุ่งกับคนของชั้นซินะผมพูดพร้อมมองไอ้จอมหื่นที่ทำหน้าเลิ่กลั่ก แล้วหันไปมองหน้าฮินาตะ ที่มีน้ำตาคลอเบ้าอยู่ จมูกเริ่มแดง ปากสั่นระริก ผมยิ่งโมโหมากขึ้น!!

    เอ่อ..คือ...สุซุเมะเค้าถกกระโปรงให้ผมเห็นน่ะครับไอ้จอมหื่นนั่นโกหกหน้าด้านๆ เลวมาก!! แกบังอาจโกหกชั้น!!!

    คำแก้ตัวของสัตว์ชั้นต่ำ ฟังไม่ขึ้น!! นายต้องโดนชั้นขย้ำ 2 ข้อหา 1. ล่วงเกินคนของชั้น 2. ไม่ฟังเจ้าหนูขณะกำลังเรียนผมพูดเสียงเรียบ แต่ในใจมีไฟครุกกรุ่นอยู่

    อ่า..ไม่นะครับ ม่ายยยยย เจ้าสัตว์ชั้นต่ำร้อง ไม่มีทางรอดไงล่ะ!!

    เจ้าหนู ขอชั้นเอาตัวไปขย้ำก่อนนะผมถามอาจารย์ก่อนเพื่อให้ดูมีมารยาท เพราะยังไงผมก็ต้องขย้ำมันแน่นอน ข้อหาใหญ่คือ ทำให้ฮินาตะต้องร้องไห้!!

    ก็ตามใจ

    หึๆๆผมหัวเราะเสียงน่ากลัว ไม่ต้องห่วง นายเละไม่เป็นชิ้นดีแน่!”

    ผมลากไอหื่นไปที่สนาม จัดการละเลงมันปางตาย แขนข้างซ้ายหัก แล้วก็กลับไปที่ห้องทำงานของผม เอาเป็นว่า ผมช่วยสวดศพให้ก็ละกัน สาธุ!!! = = (ใจดีผิดปกตินะเนี่ย -*-)

    By: The Crazy Wind

    ………………………………………………………………………………………………………..

    ลงรูปให้แล้วนะคร้าบบบ

    ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์นะคร้าบบบ(PS: ช่วยอย่าระบุชื่อคนพิมพ์ฟิคเรื่องนี้จะได้ป่ะ?)

    …………………………………………………………………………………………………………

    คอมเมนต์ของคุณ แรงใจในการอัพ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×