คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 หลุดพ้นพันธนาการ
“เทตซึยะ ชั้นกับเจ้าฮิเบิร์ดหิว ไปหาอะไรมาให้กินหน่อย” (PS: ฮิบะ ท่านรู้รึว่าฮิเบิร์ดหิว)
“ครับ คุณฮิบาริ” เทตซึยะตอบพลางเดินออกไปจากห้องรับแขก (ที่พวกสึนะโดนเล่นงาน)
...ในห้องมีแต่ฮิบาริกับฮิเบิร์ด...
“จิบิ จิบิ” เจ้าฮิเบิร์ดเดินเตาะแตะไปมาบนเอกสารของฮิบาริ
“หือ ฮิเบิร์ด ชั้นยุ่งอยู่นะ” ว่าแล้วฮิบาริก็อุ้มเจ้าตัวจิ๋วขึ้นมา ริมฝีปากเรียวได้รูปก็ก้มลงประทับที่ตัวเจ้าฮิเบิร์ด “แต่เอาเถอะ แกคงอยากอยู่กับชั้น”
...ปุ้ง!!!...
เกิดควันรอบๆเจ้าตัวจิ๋วสีเหลือง ฮิบาริปล่อยเจ้าตัวจิ๋วลงพร้อมหยิบทอนฟาคู่ใจออกมา...
“เกิดอะไรขึ้น ใครทำอะไรกับฮิเบิร์ด!!” ฮิบาริถามอย่างตกใจ
“ไม่มีใครทำอะไรกับชั้นหรอกค่ะ ท่านฮิบะ ชั้นแค่พ้นจากคำสาปเท่านั้นเอง” เสียงเล็ก แหลม หวานดังออกมาจากควันสีชมพู
เมื่อควันจางลงปรากฏร่างเป็น ... มุคุโร่!!! (ผัวะ!!! คนเขียนโดนท่านฮิฟาดทอนฟาใส่)
…
เอาใหม่ๆ!!!^^
เมื่อควันจางลงปรากฏร่างเด็กสาวคนหนึ่ง หุ่นบางร่างเล็ก แววตาสดใส ปากบางเรียวสวยได้รูป สีชมพูอ่อนตัดกับผิวขาวนวล ในชุดเสื้อยืดสีเหลืองอ่อนละกางเกงขาสั้นสีน้ำตาล ผมซอยสั้นประบ่า (ฮิเบิร์ดแกซอยผมตั้งแต่เมื่อไหร่?!) ที่สำคัญที่เป็นเอกลักษณ์คือ ผมสีเหลืองนวลเหมือนฮิเบิร์ด!!!
“เธอ...” ฮิบาริตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนจะกลับมาตั้งสติได้
“หรือว่า...เธอคือ...ฮิเบิร์ด”
“ใช่ค่ะ ท่านฮิบะ ชั้นคือฮิเบิร์ดตัวเมื่อกี้ที่ท่านเรียก”
“แล้วทำไมถึง...”
“ชั้นจะเล่าให้ฟังค่ะ” เด็กสาวตอบคำถามที่ยังไม่รู้แต่พอเดาได้
เรื่องมีอยู่ว่า... เด็กคนหนึ่ง ได้พบชะตากรรมคล้ายๆกับอัลโกบาเลโน่ คือ เธอเป็นเด็กต้องสาป เพียงแต่ เธอเป็นเพียงเด็กคนหนึ่ง ไม่มีความสามารถใดๆ แต่ก็มีส่วนเกี่ยวกับอัลโกบาเลโน่ โดยต้องถูสาปให้เป็นสัตว์เลี้ยงของอัลโกบาเลโน่
รีบอร์นเสนอให้เธอถูกสาปเป็นนกตัวจิ๋วสีเหลือง เพื่อสร้างความโมเอะ(?!)ให้กับวงการอัลโกบาเลโน่ แต่เมื่อเธอถูกสาปแล้ว รัลใจดี จึงขอรับเธอไปเลี้ยง (รัลใจดี?! มีด้วยหรอฟระ?!) เธอถูกฝึกมาพร้อมการเดินทางของรัล จนวันหนึ่ง เธอโดนเบิร์สจับตัวไปขณะกำลังหลงป่า เธอจึงไปอยู่กับเบิร์สและต่อมาก็กลายมาเป็นสัตวืเลี้ยงของฮิบาริ (อยากรู้เรื่องราวหลังๆเชิญหาอ่านเอง)
“อืม...ชั้นเข้าใจแล้ว” ฮิบาริพูด
“แล้ววันนี้ เป็นวันครบรอบที่โดนสาป 13 ปี ปีนี้ปีที่ 14 แล้วท่านฮิบะ ก็ช่วยชั้นให้พ้นจากคำสาปค่ะ จิบิ” เจ้าตัวพูดอย่างดีใจ
“หือ?!ชั้นช่วย?!ยังไง?”
“ก็..การที่ท่าน...ชั้นไงล่ะคะ จิบิ” เจ้าตัวพูดอย่างหน้าแดง เหมือนกับผู้ฟัง
“อืม..” ฝ่ายผู้ฟังก็หน้าแดงซ่านไปเรียบร้อย = =
‘นี่ชั้นทำอะไรลงไปเนี่ย!! นึกว่าเจ้าอิเบิร์ดเป็นตัวผู้ซะอีก?!’(อ้าว..ท่านฮิ Y ละ = =)
‘ดันเผลอไป...จนกลายเป็นยัยนี่..เฮ้อ บ้าจริงเรา’ ฮิบาริคิด
“แล้วท่านฮิบะ จะเรียกชั้นว่าฮิเบิร์ดต่อไปหรอคะ?” เด็กสาวเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว
“อืม...ตั้งชื่อว่า..ฮินะ...สุซุเมะ ฮินาตะ ก็ละกัน”
“ฮินาตะหรือคะ?”
“ทำไม ฮิบะ เอ๊ย! ฮินาตะไม่ชอบหรอ?” ฮิบาริถามอย่างเป็นห่วง
“ป่าวค่ะ ชอบมากๆเลย ก็ท่านฮิบะตั้งให้นี่คะ จิบิ” ฮินะหรือฮินาตะแย้มรอยยิ้มสดใส
“เลิกเรียกชั้นว่าท่านฮิบะซักที เปลี่ยนเป็นเรียกรุ่นพี่แทน แล้วก็เลิกพูดคำว่าจิบิต่อหลังได้มั้ย?”
“ได้ค่ะ รุ่นพี่”(PS: ฮิเบิร์ดเรียนรู้ได้เร็ว)
“อืม..” ฮิบาริกลับไปทำเอกสารต่อหลังจากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝัน
“...” เงียบ (คนเขียนแต่งต่อไม่ออก)(รังสีอาฆาตจากท่านฮิบะ)(เอิ่ม..แต่งต่อค่ะ แต่งต่อ TwT)
“ชั้นจะเอาเธอเข้าโรงเรียนนามิโมริ” ฮิบาริกล่าวทำลายความเงียบ
“ทำไมหรอคะรุ่นพี่..?” ฮินะถามอย่างสงสัย
“ก็...ชั้นจะได้ดูแลเธอได้สะดวกๆไง” ฮิบาริยิ้มอย่างอ่อนโยน (ฮิบาริยิ้ม?!)
“-///-” เงียบ(แต่งต่อไม่ได้อ่า---)(ถ้าแกยังร้องครวญคราง ชั้นจะขย้ำแก!!<<ฮิบาริ)
By:The Crazy Wind
.....................................................................................................................................................
จบตอนแรกซักที พิมพ์จนเมื่อยเลยแฮะ
วันนี้เราจะมาสัมพาทย์ท่านฮิบาริซึ่งเป็นพระเอกของเรื่องนี้กันนะคะ^^
คุมิจัง: สวัสดีค่ะ^^
18: มีธุระอะไร
คุมิจัง: มีเรื่องอยากจะถามคุณฮิบาริหน่ะค่ะ
18: เรื่องอะไร
คุมิจัง: คุณฮิบาริคิดยังไงกับฮินะจังคะ
18: ...
คุมิจัง: เอ่อ..
18 : ...
คุมิจัง: คุณฮิบาริคะ
18: ถ้าเธอยังไม่อยากโดนชั้นขย้ำก็ไสหัวไปซะ!!
คุมิจัง: แต่ว่าคุณฮิบาริยังไม่ได้ตอบคำถามของชั้นเลยนะคะ
18: 1
คุมิจัง: ปะ..ไปแล้วค่ะ
18: 2
คุมิจัง: T^T
.......................................................................................................................................................
คอมเมนต์ของคุณ กำลังใจในการอัพ
ความคิดเห็น