คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 8 จะเลือกอะไรระหว่างทาเคซูชิกับไก่ย่างเสียบไม้
“เอานั่นมั้ย?” ฮิบาริชี้ไปยังร้านขายไก่ย่างรถเข็น
“เชิญเข้ามาเลยจ้ะ ทั้ง 2 คน ไก่ย่างร้อนๆอร่อยนะ” คนขายร้องเรียกฮินะกับฮิบาริ
“มะ มะ มะ ไม่เอ๊า T^T” ฮินะร้องไห้คร่ำครวญ
“ทำไมล่ะ ฮินาตะ อ้อ ไม่ชอบใช่มั้ย งั้นทานนกย่างแทนก็แล้วกัน” ฮิบาริเดินนำฮินะไป
“แง้ๆๆ ไม่อ้าววววว~” ฮินะยืนนิ่งขาสั่นไม่ยอมเดินตามฮิบาริเหมือนปกติ
‘แงง! แถวนี้มันแหล่งฆ่านกรึไงคะ?! TwT’
“ทำไมเรื่องมากจังล่ะ ฮิ...เบิร์ด...เอิ่ม...ชั้นคิดว่าชั้นรู้แล้วนะ” ฮิบาริเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า...
ฮินะเคยเป็นนก -_-
“T^T รู้รึยังคะ ToT” ฮินะถามพลางสะอื้น
“เอ่อ...ขอโทษนะ แล้วจะทานที่ไหนล่ะ?” ฮิบาริปลอบพลางคิดว่าจะไปทานที่ไหนดี
“อ้าว คุณฮิบาริ” เสียงคุ้นๆดังมาจากข้างหลัง ฮิบาริหันไปหาต้นเสียง มันคือ...
“มีอะไรเจ้าทูน่า” ทูน่าน้อยๆ บอสแห่งวองโกเล่นี่เอง
“มาทำอะไรแถวนี้มิทราบ หรือว่าจะมาไถตังค์อีก เจ้าฮิบาริ” ตามมาด้วยเสียงหมึกน้อย มือขวาของบอส
“มาหาอะไรกินกับฮินะน่ะ เจ้าสัตว์กินพืช -_-” ฮิบาริตอบคำถามของปลาหมึกโกคุ
“555+ งั้นไปทานที่ร้านชั้นมะ มีซูชิอร่อยๆด้วยนะ ^^” เจ้าบอลบ้าถามฮิบาริ
“ที่นั่น...มีนก ไก่ หรือสัตว์ปีกอื่นๆ มาย่าง ปิ้ง ต้ม ยำ ฯลฯ มั้ยคะ?” ฮินะที่เงียบอยู่ถามยามะอย่างหวาดระแวง
“555+ บ้านชั้นเป็นร้านซูชินะ ^^ จะมีนก ไก่ หรือสัตว์ปีกอื่นๆ มาย่าง ปิ้ง ต้ม ยำ ฯลฯ ได้ยังไงกันล่ะ ^^ 555+” เจ้าบอลบ้าตอบพลางยิ้มให้ฮินะ
ณ ร้านทาเคซูชิ
ฮินะและยามาโมโตะ เดินเข้ามาในร้านก่อน ตามด้วยมือขวาและบอส สุดท้ายก็ฮิบาริที่ไม่ชอบรวมกลุ่ม
“ยินดีต้อนรับ..อ้าว! ทาเคชิ เดี๋ยวนี้รู้จักพาแฟนมาบ้านด้วยหรอ ^^” พ่อของยามาโมโตะถามอย่างอารมณ์ดี(เหมือนกันทั้งพ่อทั้งลูก)
“เอ่อ...ไม่ใช่นะพ่อ ^^’ ” ยามะเหงื่อตก ฮิบาริรีบก้าวมาหาฮินะ แล้วโอบเอวฮินะ พร้อมบอกพ่อของยามะว่า...
“คนนี้ของชั้น ไม่ใช่ของไอบ้าบอลนั่น - -*” ฮิบาริพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“คะ ครับๆ” พ่อยามะก็เหงื่อตก
“ฮินะ ไปหาโต๊ะนั่งสิ” ฮิบาริสั่ง
“ค่ะ รุ่นพี่” เด็กสาวตอบอย่างว่าง่าย(ตามนิสัย) แล้วเดินไปนั่งโต๊ะที่อยู่หลังพวกสึนะ ว่าที่บอส โดยเลือกให้ตัวเองนั่งอยู่ด้านที่ติดกับสึนะ ป้องกันอาการอยากขย้ำคนของฮิบาริเวลาเห็นคนจับกลุ่ม
บรรยากาศของร้านรวมๆแล้วก็ดูดี ลูกชายเจ้าของร้าน ยามาโมโตะ ทาเคชิ ก็ช่วยงานพ่ออยู่
“เอ่อ รุ่นพี่คะ ทานอะไรดีคะ”เด็กสาวที่นั่งฝั่งตรงข้ามฮิบาริถามขึ้น
“ยามาโมโตะ ทาเคชิ ชั้นเอาเคนบาชิ แล้วฮินาตะจะเอาอะไรล่ะ” ฮิบาริสั่งของตัวเองเสร็จสรรพเรียบร้อยก็หันไปถามฮินะ
“ชั้นเอาไข่กุ้งค่ะ”ฮินะสั่งแล้วหันไปยิ้มให้กับยามาโมโตะแบบใสซื่อ เจ้ายามะก็หันมายิ้มอย่างเด็กหนุ่มอารมณ์ดีขี้เล่น
................หารู้ไม่ว่ามีรังสีอาฆาตแผ่ออกมาจากเด็กหนุ่มผู้นั่งฝั่งตรงข้าม...............
“ยามาโมโตะ ทาเคชิ เวลามีลูกค้านายก็หลีอย่างนี้เป็นประจำหรอ” ฮิบาริพูดน้ำเสียงเรียบๆ แต่ที่ขมับกลับมีเส้นเลือดปูดออกมาเรียบร้อยแล้ว
“อ่า ไม่นะ แหะๆๆ อยากทานอะไรกันก็สั่งได้เลยนะ พ่อชั้นเลี้ยง!” เจ้ายามะพยายามเอาใจฮิบาริ
“รีบไปได้แล้ว เอามาเร็วๆด้วย พวกชั้นหิว” ฮิบาริสั่งเจ้าพนักงานเสิร์ฟอารมณ์ดีขี้เล่นที่ยิ้มแฉ่งให้ฮิบาริ
“พ่อ บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ”เจ้าตัวสั่งพ่อให้ทำซูชิมาให้กรรมการคุมกฎและ(ว่าที่)แฟนของกรรมการคุมกฏ ตามที่ตัวเองคิด
............ผ่านไปชั่วครู่ ซูชิแสนอร่อยก็เอามาเสิร์ฟให้กับฮิบาริและฮินะ.............
ฮิบาริทานซูชิอย่างสบายๆ แต่ ฮินะ ต้องแบกรับความกดดันทั่วร้าน จากสายตาอาฆาตของเหล่าสาวกฮิบาริ(ที่มีพิซซี่เปนแกนนำ)ที่มานั่งทานในร้านด้วย
-------วิ้งงงงงง-------
‘เฮือกกก’ฮินะเสียวสันหลัง
“เป็นอะไรไป ฮินาตะ ไม่สบายหรอ“ ฮิบาริถามอย่างเป็นห่วงเป็นใยฮินะ พลางเอามือมาแตะหน้าผากวัดไข้ให้กับฮินะ
“ปะ ป่าวค่ะ คือ รู้สึกเสียวสันหลังเฉยๆน่ะค่ะ” ฮินะตอบพลางฝืนยิ้ม
‘จะให้บอกได้ไง ว่า ที่เสียวสันหลังอยู่ก็เพราะแฟนคลับของพี่ท่านแหละค่ะ‘ เด็กสาวคิด พลางก้มหน้าทานต่อไป
“หืม ฮินาตะ ไข่กุ้งติดแก้มน่ะ” ฮิบาริใช้มือปาดไข่กุ้งจากแก้มขาวๆนวลๆของฮินะ เอามาเข้าปากตัวเอง กลิ่นหอมๆจากแก้มฮินะยังคงอยู่(ฮิบาริคิดเช่นนั้นเองนะคร้าบบบบบบบบบ)
“ขะ ขะ ขอบคุณค่ะ” ฮินะก้มหน้าลงด้วยความเขินที่รุ่นพี่ปาดไข่กุ้งที่ติดแก้มของตนออกไปกิน ที่เขินหนักก็คือ เจ้าตัวกินยังไงถึงไปติดที่แก้มของตัวเองได้ และ............
-------------วิ้งงงงงงงงงง---------------
....เพื่อหลบสายตาอาฆาตประมานว่า ‘ทำไมไม่เป็นช้านนนนนน‘ / ‘ยัยนั่น!!! กล้าดียังไงงงงง?!‘จากเหล่าสาวก….
‘ใครก็ได้ ช่วยหนูออกจากบรรยากาศอึดอัดนี่ทีTT^TT’ ฮินะคิด
และแล้ว สวรรค์ก็มีตา ฟ้าก็มีใจ ให้หนูฮินะของเราได้ดังสมหวัง คือการออกจากร้านนี้ไป
“ฮินาตะ ทานเสร็จรึยัง ไปกันเถอะ” ตกลง ท่านฮิบะจะเอายังไง ถามแล้วบังคับเนี่ย?!!
“ค่ะ รุ่นพี่” แล้วฮิบาริก็จับมือฮินะลาก(?!)ออกไปจากร้าน ยังไม่ทันที่ฮินะจะยิ้มให้กับลูกชายเจ้าของร้านอย่างยามาโมโตะ และ เดอะแก๊งค์(วองโกเล่)
สาวๆสาวกฮิบาริทุกคนในร้านต่างมองฮินะเป็นตาเดียวกัน ด้วยสายตาอาฆาต
“ยามาโมโตะ ทำไม จิตสังหารมันเยอะจัง”สึนะกระซิบถามยามะ แต่ไร้ซึ่งคำตอบ เพราะยามาโมโตะก้ส่งจิตสังหารไปด้วย แต่ส่งไปจุดหมายที่ต่างกับสาวๆ
....หมอนั่น..ฮิบาริ...นายพยายามจะแย่งฮินาตะไปจากชั้น.....ชั้นจะไม่ปล่อยให้นายทำอย่างนั้นอีก.....
เพราะชั้นเอง....ก็เริ่มชอบรอยยิ้มที่สดใสนั่นของฮินาตะเข้าแล้วสิ......
(writer : อ่าว งานเข้าแล้วสิฮินะ!!! เกิดศึกชิงนางขึ้นแล้ววว)
(Hinata : เรื่องอะไรหรอคะ ^^)
(writer : ใสซื่อจิงๆนะแก)
By:The Crazy Wind
...........................................................................................
เค้าไม่ผิด เค้าไม่ได้อยากพิมพ์น้า~ อย่าฆ่าเค้าเลย T^T << คงรู้นะว่าหมายถึงใคร
เย้ๆ ไม่ต้องพิมพ์แล้ว สบ๊าย~ สบาย
...........................................................................................
คอมเมนต์ของคุณ แรงใจในการอัพ
ความคิดเห็น