คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : (ตอนพิเศษ(อีกแล้ว)) Happy New Year(วายอีกแล้ว)
ฟิตพิเศษอีกเรื่องจ้ะ ประมาณว่าฟิตวายทำเราอายม้วนต้วนเลยอะ อ๊ายยยยยยยยยยยยยย คราวนี้มาอย่างแรงแล้วล่ะ มาเริ่มกันเลย ณ บัดนาว
-----------------------------------------------------------------------------
"ไชโย!"เหล่านักเรียนในดูเอลอคาเดเมียต่างดีใจเพราะวันนี้เป็นวันปีใหม่ (จนต้องมีงานเลี้ยงฉลองหลายงาน แต่อย่าเพิ่งบอกจนยาวเหยียดเลยดีกว่า/เรา)
"ไชโย! วันนี้เป็นปีใหม่ คงจะสนุกน่าดูเลยนะเนี่ย"เด็กหนุ่มนัยน์ตาสีน้ำตาล(ขวัญใจไวเตอร์อย่างเรา อ๊ายยยยยยยยย/เรา)ก็ดีใจไม่แพ้กัน แต่ว่า......
"นี่จูได ถ้าไม่มาล่ะก็โดนทิ้งอยู่ที่นี่นะ"มันโจเมะพูดในระหว่างที่จูไดมองอย่างตาวาว
"รอด้วยสิ มันโจเมะ"
"ธันเดอร์"
วันนี้พวกจูไดจัดงานเลี้ยงที่ห้องนั่งเล่นของหอเรด ซึ่งก็มีจูได โช มันโจเมะ เคนซัน โยฮันที่มาแบบบังเอิญ(?) ส่วนเรย์กับอาสึกะมีธุระที่หอบลู ปรากฎว่ามีแค่5คนที่มาร่วมงาน(แถมเป็นชายอีกต่างหาก)
"เฮ้อ...ปีใหม่นี่ดีจริงๆเลยนะครับ"เคนซันพูดขณะที่ยังกินอาหารอย่างเพลิดเพลิน
"นั่นสินะ เคนซันคุง"โชที่นั่งข้างๆบอก
"เวลามันผ่านไปเร็วจริงๆ"โยฮันที่มางานนี้โดยบังเอิญ(?)พูดขึ้น ทำให้คนอื่นๆสะดุ้ง
"นั่นสินะ เราได้เจอกับอะไรตั้งมากมายเลยล่ะ"จูไดตอบอย่างร่าเริง"นี่! คนที่อยู่ตรงนั้นน่ะ"
"เอ๋"คนอื่นๆต่างหันหน้าทางที่จูไดชี้ซึ่งก็คือ.......
(เอ๋! เราเหรอ) "ไวเตอร์น้ำแข็ง"นี่เอง(เรานี่แหละ)
"ใช่"จูไดตอบ"มาคุยกับเราสิ"
(งั้นเหรอ ได้เลย ว่าแต่จะคุยเรื่องอะไรเหรอ)
"ไม่มีอ่า"จูไดพูดพลางเกาหัว แม้กระทั่งคนอื่นๆ
(อ้าว! งั้นก็ มาอวยพรในวันปีใหมไหมล่ะ)
"ก็ดีเหมือนกัน"มันโจเมะตอบอย่างขรึม"จะได้อวยพรให้กับบรรดาแฟนคลับของเราด้วย"
"งั้นใครบอกก่อนล่ะ"เคนซันถาม
(โถๆๆ ใครเป็นพระเอกก็ต้องบอกก่อนสิ)
"อ้าว! เหรอ แหะๆ"จูไดพูดอย่างอายๆ
(เอ้า! คุณพี่ บอกอะไรก็บอกมาเลนจ้า ไม่ต้องอายนะ)
"งั้นก็ ขอให้ทุกคนมีความสุขในวันปีใหม่ และขอให้ดูเอลอย่างสนุกด้วยนะครับ ก๊อตช่า!"จูไดพูดพลางทำท่าประจำตัวไปด้วย
(อ๊ายยยยยยยยยยยยย ใจละลายเลยอ๊า...)
"นี่ ไวเตอร์ มัวอายเจ้าบ้านั่นอยู่ได้ มาพากย์ต่อซิ"มันโจเมะบอกขณะที่เส้นเลือดขึ้นปูดๆ
(จ๊า... งั้นนายอวยพรก่อนเลยนะ ธันเดอร์)
"รู้แล้วล่ะ ขอให้ร่ำรวย แค่นี้แหละ"
(แค่นี้เองเหรอ งั้นก็คนต่อไปเลย)
"ผมครับๆ"โชเริ่มตื่นเต้นจนเคนซันต้องปลอบ
"ผมขอให้มีความสุข ไม่เจ็บไม่ไข้ไม่ป่วยนะคร้าบ"โชบอก
"ผมก็ ขอให้มีความสุขเหมือนกันนะคร้าบ"ตามด้วยเคนซัน
(จ๊า นี่โยฮัน นายเป็นคนสุดท้ายแล้วนะมาบอกอะไรกับทุกคนหน่อยเร้ว)
"ถึงฉันแล้วเหรอ"โยฮันตกใจ"โทษที พอดีเหม่อไปหน่อย"
(จ้า บอกเร็วๆหน่อย)
"ในปีใหม่นี้ ขอให้มีความสุข มีอายุยืนนานนะครับ"
"เอาล่ะ เธออยากจะบอกอะไรพวกเราบ้างล่ะ ไวเตอร์"จูไดถาม
(ขอให้ปีนี้โชคดีตลอดปีนะทุกคน)
"คร้าบ~~"
หลังจากที่ทุกคนกลับหอกันแล้ว แต่ว่า......
ภายในหอเรด
"นี่โยฮัน เราจะทำอะไรกันดีล่ะ"จูไดที่สนุกในงานเลี้ยงกันแล้วบอกโยฮันที่เหม่อตั้งแต่เมื่อตอนนั้น แต่คนที่ถูกเรียกกลับเฉย
"โยฮัน......"สีหน้าที่ร่าเริงของจูไดกลับหม่นหมอง และมองคนนั่งเฉย"นี่นายเป็นอะไรรึเปล่า"
"อ้อ เปล่า ไม่มีอะไรหรอกน่า"โยฮันตกใจอีกครั้ง"อย่าทำหน้าหม่นหมองอย่างนั้นสิจูได"
โยฮันบอกกับจูไดแต่ไม่ตอบ เขาก็เอามือมาลูบหัว ซึ่งก็รู้สึกดีมาก
"รู้สึกดีจัง"คนโดนลูบหัวคิดพลางยิ้มอย่างสบายใจ(อยากโดนลูบหัวจัง/เรา)
"งั้นมาเริ่มกันเลยไหมล่ะ"
"อื้อ"
30นาทีต่อมา
"อ๊า~~~โยฮัน เบาๆหน่อย ฉัน จะ ไมไหว"จูไดพูดอย่างอ่อนแรงโดยที่ร่างกายแทบจะไม่มีอะไรใส่(แอ๊กกกกกกกกกกกก)
"อดทนหน่อย จะเสร็จแล้วล่ะ"โยฮันบอกพลางจูบที่คอของจูได
"อ๊า~~~~~"เสียงครางที่แทบจะลั่นห้องแต่ไม่มีใครได้ยิน
"ยะ โยฮัน แรง...อีก อ๊า~~"จูไดครางไม่เป็นภาษาจนโยฮันสงสัย
"จูได ทำไมกันน่ะ นี่นาย"
"เพราะว่า...ฉันอยากให้นาย...เป็นของฉัน...ไงล่ะ..."จูไดพูดพลางกอดโยฮันไว้แน่นและร้องไห้ ทำให้คนโดนกอดขัดขืนไม่ได้"ฉัน...ไม่อยาก...อยู่...คนเดียว...ขอร้อง...ล่ะ...โย...ฮัน"
"ไม่อยากให้อยู่คนเดียวงั้นเหรอ"โยฮันพูดพลางเช็ดน้ำตาของจูได"น่าจะบอกให้เร็วกว่านี้นะ"
"ขอโทษ"สั้นๆแต่ได้ใจความ"มีอะไรรึเปล่า"
"เปล่า แค่"โยฮันอุ้มจูไดไว้นอนบนเตียงและเกลี่ยผมสีน้ำตาลและน้ำตาเอาไว้
"แค่..."ประโยคนี้ทำเอาคนนอนงง ซึ่งหน้าของทั้งสองชิดใกล้ทุกที
"ฉันรักนายนะ จูได"โยฮันพลางจูบที่หน้าผากทำให้จูไดเผลอหลับไป
'ฉันก็รักนาย โยฮัน'
------------------------------------------------------------------------------ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย เขียนเสร็จสักที ทำเอาตับไตไส้พุงแทบวายเลยล่ะ สังเกตว่าเราไปคุยกับพวกคุณพี่ เป็นความคิดของเราค่ะ
"สวัสดีปีใหม่นะคะ"
ความคิดเห็น