ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : [1.17] หญิงสาว แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
ณ ร.ร.แห่งหนึ่ง รอบๆนั้นเป็นทะเลทรายที่แห้งแล้ง ที่นั่นมีชายวัยกลางคนกับชายหนุ่มผมสีเขียวและลูกกลมสีเขียว
"วันนี้มีอะไรเหรอ รายงานมาซิ"ชายวัยกลางกล่าว
"จากการรายงานของอเมทิสต์ ที่ดูเอลอคาเดเมียมีดูเอลลิสต์ที่มพลังวิญญาณสูงอยู่หลายคนเลยครับ"
"หึๆๆ เจ้าอเมทิสต์ นายทำงานได้ดีจริงๆ ไอโอไลท์ ไปบอกด้วยว่าตรวจสอบแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆล่ะ"
"ครับ"ชายหนุ่มนาม"ไอโอไลท์"รับปาก แต่มีคำพูดที่ไม่ตั้งใจออกมา"อาจารย์ใหญ่อากะโนะ ไม่ห่วงลูกสาวเหรอครับ"
"เฮอะ ยัยเด็กเมื่อวานซึนที่มีความรักจนลืมหน้าที่น่ะ ไปซะได้ก็ดี"ชายวัยกลางเมินใส่ ทำให้ลูกกลมสีเขียวไม่พอใจ
'(หญิง)นี่คุณน่ะ ไม่สนลูกสาวของตัวเองเลยงั้นเหรอ'(ปล.มันมีทั้งเสียงชายและหญิง/เรา)
"เงียบเลยนะ เอเทอนอล และอย่าทำเสียงหญิงได้ไหม"
'(ชาย)คะ ครับ'เอเทอนอลถึงกับหงอย แต่...
"ฮะๆๆๆ โดนจนได้นะเอเทอนอล"
'เงียบเลยนะ ไอโอไลท์'
"เอาล่ะ ไปได้แล้วล่ะ"
"ครับ/ค่ะ"
ตัดมาที่หอเรด
"อือ..."หญิงสาวผมสีแดง(ที่เพิ่งสลบเหมือดตรงริมชายหาด/เรา)ได้ลืมตาขึ้นมาในห้องนอน"ที่นี่มัน..." แต่ยังไม่ทันไร...
"สวัสดีค่ะ"
"ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย"หญิงสาวตกใจจนหลบตรงมุม กว่าจะคิดได้ว่าเป็นเสียงของคานะ"เฮ่อ อย่าทำแบบนี้สิแม่หนู ฉันตกใจอยู่นะเนี่ย"
"ขอโทษค่ะ"คานะกล่าว
"นี่แม่หนู ที่นี่ที่ไหนเหรอจ๊ะ แล้วคู่หูของพี่ไปไหนน่ะ"
"หมายถึงกลอส์ใช่มั้ยคะ"
"..."หญิงสาวตีหน้าซื่อไม่ให้หน้าแตกมากกว่านี้"ทำไมถึงรู้จ๊ะ"
"แอ๊ด"ประตูได้เปิดออกพร้อมกับคน(?)
'สปีเนลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล'ลูกกลมสีแดงบินด้วยความเร็วแสง(?)มาหาหญิงสาว'ดีจังเลยที่เธอยังรอดมาได้ ฉันตกใจแทบแย่เลยนะ'
"ฉันไม่เป็นไร ขอโทษนะเตกิล่า"ในขณะที่คนและกลอส์ต่างดีใจ คานะได้พูดขัดจังหวะ
"พวกคุณ2คนเป็นใครคะ"แต่ไม่ทันไร...
"น่ารักจัง~"หญิงสาวมองด้วยแววตาเป็นประกาย ทำให้ทั้ง2สงสัย
"ฉันเหรอคะ"คานะพูดพลางชี้หน้าตัวเอง แต่ก็เหลวเมื่อ...
"ฉันหมายถึงเด็กหนุ่มคนนั้นน่ะ"
"เอ๋"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
"วันนี้มีอะไรเหรอ รายงานมาซิ"ชายวัยกลางกล่าว
"จากการรายงานของอเมทิสต์ ที่ดูเอลอคาเดเมียมีดูเอลลิสต์ที่มพลังวิญญาณสูงอยู่หลายคนเลยครับ"
"หึๆๆ เจ้าอเมทิสต์ นายทำงานได้ดีจริงๆ ไอโอไลท์ ไปบอกด้วยว่าตรวจสอบแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆล่ะ"
"ครับ"ชายหนุ่มนาม"ไอโอไลท์"รับปาก แต่มีคำพูดที่ไม่ตั้งใจออกมา"อาจารย์ใหญ่อากะโนะ ไม่ห่วงลูกสาวเหรอครับ"
"เฮอะ ยัยเด็กเมื่อวานซึนที่มีความรักจนลืมหน้าที่น่ะ ไปซะได้ก็ดี"ชายวัยกลางเมินใส่ ทำให้ลูกกลมสีเขียวไม่พอใจ
'(หญิง)นี่คุณน่ะ ไม่สนลูกสาวของตัวเองเลยงั้นเหรอ'(ปล.มันมีทั้งเสียงชายและหญิง/เรา)
"เงียบเลยนะ เอเทอนอล และอย่าทำเสียงหญิงได้ไหม"
'(ชาย)คะ ครับ'เอเทอนอลถึงกับหงอย แต่...
"ฮะๆๆๆ โดนจนได้นะเอเทอนอล"
'เงียบเลยนะ ไอโอไลท์'
"เอาล่ะ ไปได้แล้วล่ะ"
"ครับ/ค่ะ"
ตัดมาที่หอเรด
"อือ..."หญิงสาวผมสีแดง(ที่เพิ่งสลบเหมือดตรงริมชายหาด/เรา)ได้ลืมตาขึ้นมาในห้องนอน"ที่นี่มัน..." แต่ยังไม่ทันไร...
"สวัสดีค่ะ"
"ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย"หญิงสาวตกใจจนหลบตรงมุม กว่าจะคิดได้ว่าเป็นเสียงของคานะ"เฮ่อ อย่าทำแบบนี้สิแม่หนู ฉันตกใจอยู่นะเนี่ย"
"ขอโทษค่ะ"คานะกล่าว
"นี่แม่หนู ที่นี่ที่ไหนเหรอจ๊ะ แล้วคู่หูของพี่ไปไหนน่ะ"
"หมายถึงกลอส์ใช่มั้ยคะ"
"..."หญิงสาวตีหน้าซื่อไม่ให้หน้าแตกมากกว่านี้"ทำไมถึงรู้จ๊ะ"
"แอ๊ด"ประตูได้เปิดออกพร้อมกับคน(?)
'สปีเนลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล'ลูกกลมสีแดงบินด้วยความเร็วแสง(?)มาหาหญิงสาว'ดีจังเลยที่เธอยังรอดมาได้ ฉันตกใจแทบแย่เลยนะ'
"ฉันไม่เป็นไร ขอโทษนะเตกิล่า"ในขณะที่คนและกลอส์ต่างดีใจ คานะได้พูดขัดจังหวะ
"พวกคุณ2คนเป็นใครคะ"แต่ไม่ทันไร...
"น่ารักจัง~"หญิงสาวมองด้วยแววตาเป็นประกาย ทำให้ทั้ง2สงสัย
"ฉันเหรอคะ"คานะพูดพลางชี้หน้าตัวเอง แต่ก็เหลวเมื่อ...
"ฉันหมายถึงเด็กหนุ่มคนนั้นน่ะ"
"เอ๋"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น