ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fanfiction yugioh gx [2] : ดูเอลชี้ชะตาโลก

    ลำดับตอนที่ #11 : [1.9] พี่น้อง วิญญาณ เราสองคน(แป่ว!!)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 682
      4
      6 ก.ย. 54

    ในระหว่างที่นักเรียนกำลังวาดภาพอยู่(ดูในตอนที่50ได้/เรา)
    "คานะจัง วาดภาพดอกไม้สวยจังเลย"เรย์พูด ทำให้คนวาดเขินอาย
    "ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกนะ ฉันจะวาดให้พี่ชายน่ะ"คานะที่อายจนพูดอะไรไม่ถูก"พี่ชายฉันเรียนอยู่ที่ร.ร.นี้ด้วย"
    "งั้นเหรอ แล้วพี่ชายเธอชื่ออะไรล่ะ"
    "พี่ชายฉันชื่อ......"คานะที่ยังพูดไม่จบก็
    "ซินญอร่าคานาเมะ หลังจบชั่วโมงมาพบที่ห้องอาจารย์ใหญ่ด้วยนะฮ้า"เสียงอาจารย์โครนอสที่มาจากจอขนาดใหญ่
    "เอ๋"คานะและคนอื่นๆถึงกับตกใจ แต่เธอต้องฝืนอย่างเดียวแล้ว
    หลังจบชั่วโมง คานะได้เดินอย่างงงๆ จนได้พบกับอาจารย์แว่นพร้อมถือขวดโหล(ดาร์ก)ที่คลุมผ้าอยู่
    "อ้าว! คานาเมะ จะไปไหนเหรอ"อาจารย์แว่นถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม(พิลึกเฟร้ย!!/เรา)
    "อาจารย์ใหญ่เรียกมาค่ะ"คานะตอบกลับ"อาจารย์คาซามะไม่ได้ยินเหรอคะ"
    "โทษทีๆ พอดีอาจารย์ทำงานในห้องสมุดน่ะ"
    "งั้นเหรอคะ"คานะพูด แต่ตาก็สะดุดตรงขวดโหล ซึ่งคานะกำลังจะถาม แต่อาจารย์กลับรู้เรื่อง(ความรู้สึกโค-ตะ-ระ เร็ววุ้ย/เรา)
    "ส่วนขวดโหลนี้ อาจารย์พกเล่นๆเองนะ ไม่ต้องไปสนใจหรอกนะ"
    "ค่ะ"คานะได้เดินจากไปด้วยความสงสัย ทำให้ดาร์กที่อยู่ในขวดโหลต้องพูดกับอาจารย์แว่นในจิต
    'ยูอิจิ นายทำฉันใจหายหมดเลยนะ'
    "โทษทีนะดาร์ก แต่ว่าเด็กคนนั้นมีพลังวิญญาณสูงเหมือนกับหมอนั่นเปี๊ยบเลยนะ"
    'อย่างนี้นี่เอง แสดงว่ายูกิ คานาเมะกับใครก็ไม่รู้มีพลังสูสีกันสินะ'(ไอ้บร้า! เรียกคุณพี่ว่าอย่างนี้เรอะO[ ]O/เรา)
    "เขาชื่อยูกิ จูไดต่างหากล่ะ หัดจำซะบ้างสิ"(ขอบคุณที่ห้ามจ๊ะ/เรา)
    'โทษที'
    ในที่สุด คานะก็เข้ามาที่ห้องอาจารย์ใหญ่จนได้
    "มีอะไรเหรอคะ"คานะถาม
    "มีแขกมาหาน่ะ"พออาจารย์พูดเสร็จประตูก็เลื่อนขึ้นมาอีกครั้ง คานะหันมามอง ปรากฎว่า...
    "คานาเมะ"เป็นเสียงของเด็กหนุ่มนัยน์ตาสีน้ำตาลและผมสีน้ำตาลไฮไลท์ส้ม ซึ่งก็ดูเหมือนคานาเมะราวกับแกะ(แถมยังอยู่โอซีริสเรดเหมือนกันด้วย)ปรากฎตัวด้วยสีหน้าที่ปกติ ทำให้คนตรงหน้าบ่อน้ำตาตื้นและกอดเขา
    "พี่ชาย พี่ชายจริงๆด้วย"คานะยังคงร้องต่อไปทำให้จูไดต้องปลอบ
    "ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะ อย่าร้องไห้สิ"ถึงจะปลอบแต่ก็ไม่ได้ผล แต่...
    "จูไดคุง รู้จักเด็กคนนั้นด้วยเหรอ"อาจารย์ใหญ่เอ่ยถาม"เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่เนี่ย"
    "เอ่อ...เรื่องมันยาวครับ"
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×