คลังเก็บของ[ส่วนตัว]

ลำดับตอนที่ #49 : [AuditioN],,The Legend Of Time [[TOP]]

ใบสมัครนางเอกของ "ปู่เทมป์"

[[ FORM FOR AUDITION ]]

 - 

ส่วนที่ 1 (เกี่ยวกับข้อมูลตัวละคร)

1. ชื่อ((ขอมีความหมายค่ะ)) ::ลี จี-ฮเย [[สติปัญญา ]]

2. วันเกิดและอายุ :: 25 ธ.ค. // 19 ปี

3. บุคลิกและรูปร่างลักษณะ ::หญิงสาวร่างเพรียวบาง รูปร่างสมส่วน ดวงตาสีน้ำตาลดำกลมโตเฉกเช่นเดียวกับเรือนผมนุ่มยาวเลยบ่าที่บางครั้งก็ยุ่งเหยิงเล็กน้อยเพราะความซนของเธอ ใบหน้าขาวผ่องมาพร้อมกับพวงแก้มยุ้ยน่าจับน่าหยิกเป็นที่สุด!! จมูกไม่โด่งมากหากแต่ก็เป็นสันเรียว ยังไม่นับริมฝีปากอิ่มรูปกระจับสีชมพูอ่อนดูเป็นธรรมชาตินั่นอีก รวมๆแล้วไม่ใช่คนที่สวยโดดเด่นอะไรมาก แต่ก็ยังคงความน่ารักในแบบของตัวเองอย่างที่ใครๆก็พากันตกหลุมรักเลยล่ะ!!

4. ชั้นปีและหอพัก :: ชั้นปีที่ 6 [พาสชั้น] // เป็นชาวไนท์ NIGHT CASTLE

5. สัญชาติ / เชื้อชาติ :: เกาหลี //อังกฤษ

6. ลักษณะนิสัย (ไม่ต่ำว่า 5 บรรทัดนะคะ) :: “ลี จีฮเย” สาวน้อยน่ารัก สดใสและแสนจะเริงร่าเจิดจ้าราวกับพระอาทิตย์น้อยๆ อีกทั้งยังอบอุ่น นุ่มนวลเฉกเช่นเดียวกับดวงจันทร์ยามค่ำคืน เข้าได้กับทุกคน อ่อนโยนหากแต่แฝงไปด้วยความเข้มแข็ง เธออ่อนต่อโลกและค่อนข้างซื่อจนบื้อ จนเป็นสาเหตุให้ใคร ๆต่างเอือมระอากันเป็นแถว ถูกหลอกได้ง่ายๆ แต่จีฮเยก็ไม่เคยปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนไม่ระวังตัวเอง  อารมณ์ค่อนข้างอ่อนไหว ใจดีแถมยังขี้สงสารมากๆ จนใคร ๆต่างก็แอบหมั่นไส้เธอเล็กๆ มองโลกในแง่ดี ติดจะพูดมากนิดๆ = =; จีฮเย เป็นคนว่านอน สอนง่าย และติดดินสุดๆ!! สุภาพและรู้จักการวางตัวต่อหน้าผู้ใหญ่ เป็นมิตรกับทุกๆสิ่ง ตั้งแต่มดตัวเล็กๆ หรือแม้กระทั่งแบคทีเรียที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย =[]=!! เป็นห่วงเป็นใยผู้อื่นอยู่เสมอ สามารถเป็นผู้รับฟังและที่ปรึกษาที่ดีให้กับทุกคนได้ และใครที่มาระบายหรือปรึกษากับเธอนั้น บอกเป็นคำเดียวกัยเลยว่า ‘อยู่กับเธอแล้วสบายใจสุดๆ!!’ เปิดเผยและจริงใจ ดูออกง่าย เพราะเป็นคนที่แสดงออกทางสีหน้าตลอด ไม่ปิดบังใครและไม่เคยคิดที่จะปกปิดด้วย แถมยังโกหกไม่เก่ง ไม่ได้ขี้วีนหรือโมโหง่ายเหมือนผู้หญิงทั่วไป แต่ถ้าหากคนๆนี้ไม่พอใจอะไรล่ะก็ จะเงียบกริบไม่พูดกับใคร แถมง้อยากซะด้วย!!  ขี้อายนิด ๆแต่ก็พอมีความมั่นใจในตัวเอง ขี้ตกใจง่าย เป็นคนที่สดชื่นกระปรี้กระเปร่าทั้งวัน จริงจังและเต็มที่กับทุกๆอย่าง ดูแลเทคแคร์ตัวเองและคนอื่นๆเก่ง รักการอ่านและเขียนเป็นชีวิตจิตใจ แถมยังรักสุภาพมากๆด้วย จนถึงขั้นหิ้วกล่องยาติดตัวไว้ตลอด และสุดท้ายสิ่งที่บ่งบอกถึงตัวตนของเธอได้มากที่สุดคงจะเป็นคำว่า “แม่พระ” และทุกๆคนในหอทุกชั้นปีก็เห็นด้วยกันหมดทุกคน เพราะอะไรน่ะหรอ ? ก็เพราะนิสัยของเธอ ที่แสนจะดี๊~ดี ยุติธรรม มีเหตุผล และใจอ่อน แถมยังพ่วงด้วย การเทศนาของเธอที่ติดคุณพ่อมาแบบเต็มๆ อย่างไม่ได้ตั้งใจ จนทุกๆคนที่ได้สดับฟัง ถึงกับซาบซึ้ง ปลาบปลื้ม และคล้อยตาม ถึงขนาดอยากสมัครเป็นคนดีกันอย่างถ้วนหน้า!!
7. จุดเด่น :: รอยยิ้มใสๆที่มาพร้อมกับแก้มนวลน่าหยิก กับกล่องยาส่วนตัวที่เธอพกไว้ไม่เคยห่างกาย!!
8. ชมรม ::การใช้อาวุธสาขาอาวุธระยะไกล

9. สิ่งที่ชอบและสิ่งที่เกลียดหรือไม่ชอบ :: ชื่นชอบ การเขียนอ่าน งานเขียนและศิลปะต่างๆ ,, ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีดวงดาวทอแสงระยิบระยับ,, // ไม่ชอบความเลื่อนลอย อ้างว้าง ความวุ่นวาย เรื่องทะเลาะวิวาท (สังเกตุได้จากการที่เธอเทศนานั่นแหละ เพราะเธออยากให้ทุกคนรักกัน ) และสิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือ คนประเภทไม่ซื่อสัตย์กับหัวใจตัวเอง โกหกคนอื่นอยู่ร่ำไป!!
10. สิ่งที่กลัว :: การจากลา นั่นแหละสิ่งที่เธอหวาดกลัวที่สุด แม้ว่าเธอจะรู้ตัวดีว่า งานเลี้ยงไหนก็ต้องมีวันเลิกราก็ตามแต่

11. ประวัติครอบครัว :: ลี จีฮเย ลูกสาวเพียงคนเดียว ของ’ลี จีฮัน’ อดีตบาทหลวงเก่าในโบสถ์หนึ่งกลางกรุงโซล[คุณพ่อ] และมีเชื้อสายผู้ลากหมากดีจากประเทศอังกฤษจากผู้เป็นแม่ที่เป็นถึงนักเขียนผู้โด่งดัง อย่าง ‘เอมม่า เซวิสเซอร์’ และด้วยการที่คุณแม่ของ จีฮเยนั้นเป็นนักเขียนทำให้ต้องเดินทางตามหาแรงบันดาลใจ จึงต้องออกเดินทางบ่อยๆไม่ค่อยอยู่ติดบ้าน ส่งผลให้เธอติดพ่อมากกว่าแม่และติดนิสัยคุณพ่อมาแบบเต็มๆ !!

12. ประวัติการเรียน :: จีฮเยไม่ใช่พวกที่เรียนอะไรเก่งมากมาย หากแต่เธอตั้งใจและกระตือรือร้นที่จะเรียนอย่างมากทำให้ไม่มีครั้งไหนเลย ที่จะมีคำว่าตก ปรากฏต่อหน้าเธอ ส่วนสาเหตุที่เธอได้เข้ามาในโรงเรียนหรูหราฟูฟ่าขนาดนี้ได้ ไม่ใช่เพราะอะไรนักหรอก ก็แค่การที่เธอ หลุดปากเล่าเรื่องความสามารถแปลก ๆ ให้อาจารย์คุมสอบฟังน่ะสิ มันไม่น่าเชื่อเลยเนอะ ที่การเผลอของฉันครั้งนั้น มันจะทำให้ฉันได้ก้าวเข้ามา..สู่โรงเรียน โซซอน

13. ประวัติความรัก :: ยังไม่มี

14. ความสามารถพิเศษ :: มีลางสังหรณ์ที่แม่นยำ!!อีกทั้งความสามารถในการล่วงรู้ความคิดผู้อื่น[แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ค่อยจะดีใจกับความสามารถนี้เท่าไหร่นัก ก็ความคิดโสมมของคนบางคนมันทำให้เธอปวดหัวจนแทบคลั่ง!!]]

15. อิมเมจ พร้อมชื่ออิมเมจ (ขอแบบดูดีนะคะ ไม่ต่ำกว่า 5 รูปค่ะ) :: ฮันซึงยอน ณ KARA !

 

ส่วนที่ 2 (เกี่ยวกับตัวผู้สมัคร)

1. ชื่ออะไรเอ่ย :: รักที่สุดของธัน!! ป๊าดดดด!! กล้าเนอะ 555 หนิงเองจ่ะ >[]<!

2. อายุเท่าไหร่คะ :: 13 ขวบ -3-

3.ยินดีที่ได้รู้จักน้า สัญญาว่าถ้าติดแล้วไม่ทิ้งกันนะคะ :: ไม่ทิ้งแน่นอน คิคิ เหลือแต่ว่าจะติดมั๊ยแค่นั้นเอง TT”

 

ส่วนที่ 3 (คำถาม)

1.หากจู่ๆคุณได้รับคำเชิญจากครูใหญ่ของโรงเรียนให้เข้าไปร่วมงานเลี้ยงน้ำชาส่วนตัวของท่าน คุณจะรู้สึกอย่างไร(( ไม่ต่ำกว่า บรรทัดครึ่งนะคะ))

::   เอ๋ ?? ครูใหญ่เชิญฉันไปงานเลี้ยงน้ำชา ??แปลกใจจัง อะไรกันท่านเรียกฉันไปทำไมล่ะ ? หรือว่าท่านติดใจในการเทศนาคัมภีร์ไบเบิ้ลเมื่อคราวนั้นของฉันที่หลุดออกไป อร๊าง ง ง ง~ ปลื้มใจจัง >[]<!! แต่เดี๋ยวนะ! นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมานั่งคิดอะไรเข้าข้างตัวเองแบบนั้น  มันมีอะไรมากกว่างานเลี้ยงน้ำชาธรรมดาๆรึเปล่านะ ...ท่านถึงได้เรียกตัวฉันไปขนาดนี้.....ไม่แน่บางทีมันอาจจะมีอะไรมากกว่าที่คิดก็ได้ ....ในเมื่อตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ ว่าบางทีชีวิตฉันมันอาจแปรเปลี่ยนไปไม่นานหลังจากเข้าร่วมการดื่มชาในครั้งนี้....

 

2.หากคุณจะต้องทำภารกิจบางอย่างซึ่งนั่นก็คือการตามหานักท่องราตรีผู้ควบคุมกาลเวลาทั้งมวลกับรุ่นพี่และรุ่นน้องทั้งสองหอ คุณคิดว่าคุณรู้สึกอย่างไรและมีเหตุผลอะไรที่คุณเข้าร่วมภารกิจครั้งนี้((ไม่ต่ำว่า 2 บรรทัดนะคะ))

:: นั่นไงว่าแล้ว ลางสังหรณ์ของเธอไม่เคยผิดเลยจริงๆ....ถามว่าแปลกใจไหมเธอคงต้องบอกว่าแปลกใจมาก! มันน่าทึ่งนะที่คนไม่เอาอ่าวอย่างเธอที่ดีแต่หมกมุ่นอยู่กับไบเบิ้ลอย่างฉัน จะได้รับภารกิจที่สำคัญมากขนาดนี้ หากแต่เธอเตรียมใจไว้ล่วงหน้าไว้อยู่แล้วเช่นกัน ..เฮ้ออออ !! ชีวิตฉันจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนนะ คุณพ่อคะ คุณแม่คะ แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหม ในเมื่อภารกิจครั้งนี้มันเสี่ยงตายซะขนาดนี้!! ถึงแม้ความจริงเธอสามารถเลือกที่จะปฏิเสธการไปร่วมภารกิจนี้ได้ หากแต่ว่าเธอก็ยังยืนหยัดที่จะไปทั้งๆที่รู้ว่ามันอันตรายเพียงไหนก็ตาม! เหตุเพราะว่าเธอรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่เรียกร้องในภายในตัว บางทีนะ...หากขาดตัวของเธอไป ภารกิจนี้อาจจะไม่สำเร็จก็ได้........

 

3. ฉากที่อยากให้มีในนิยายเรื่องนี้ค่ะ ((จะเป็นฉากรักระหว่างคุณกับคู่ , ตอนจบ , ฉากบู๊ ฯลฯ ตามสบายเลยค่ะ))

:: [[ หนิงอยากได้ตอนติดอยู่ในป่าระหว่างการเดินทาง 55 55 5 !! ]]

           

            “ไงล่ะ เพราะเธอคนเดียวแท้ๆ ยัยซาลาเปาบูด!!” เสียงเข้มของร่างสูงเอ่ยขึ้นมาอย่างไม่พอใจนัก ก็แน่สิในเมื่อเขากับฉันพลัดหลงจากคนในกลุ่มมา ติดแหงกอยู่ในป่าดงดิบมืดๆ ชื้นๆแบบนี้

 

            “ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่นา ..” เสียงเหนื่อยและอ่อนล้าผ่านออกมาจากริมฝีปากรูปกระจับเบาๆ ก็ทั้งหมดนั้นก็ไม่ใช่ความผิดใคร นอกจากฉันคนเดียวที่ดันทุรังจะออกมาหาที่ปลดปล่อยทุกข์ ช่วยไม่ได้นี่นาก็คนมันปวดฉี่ เรื่องอย่างนี้มันห้ามไม่ได้นี่ =[]=! แล้วนายจะตามมาทำไมล่ะ!!

 

            “พอไม่ต้องพูดมาก หาทางออกจากทีนี่แล้วไปรวมกลุ่มกับพวกนั้นดีกว่า” เขาพูดๆ ๆๆ พูดโดยไม่หันมามองฉันสักนิด แล้วเดินออกไป ให้ตายเถอะ!! ไหนล่ะที่ใครๆเขาบอกว่าคนๆนี้เงียบขรึม ฉันว่าเขาเป็นคนพูดมาก แถมขวางโลกสุดๆมากกว่านะ!

 

            แปะ!!.....แปะๆ ๆ ๆ ๆ !

 

            เอาแล้วไงความซวยบังเกิดอีกแล้วค่ะท่านผู้ชม TT” เมื่อฝนห่าใหญ่พัดเทลงมาอย่าไม่ลืมหูลืมตา

 

            และมันไม่จบแค่นั้น เมื่อฉันยังต้องพัดหลงกับเขาอีกครั้ง!! โอ้ย ยทำไมชีวิตฉันมันช่างซวยๆ ๆ และก็ซวยแบบนี้นะ

 

            ในเมื่อฉันเห็นว่า ถ้าดันทุรังตามหาเขาต่อไปท่ามกลางสายฝนที่ตกแรงเช่นนี้มันคงไม่มีประโยชน์ จึงรีบวิ่งเข้าถ้ำข้างๆทันทีที่ดวงตากลมโตมองเห็นฝ่าฝนที่ตกหนักขนาดนี้ได้

 

            โดยไม่รู้เลยว่าอีกฝ่าย กำลังบ้าคลั่ง ตามหาตัวเธอให้วุ่นท่ามกลางฝนที่สาดลงมาอย่างไม่ปราณี!!

 

            ......เธออยู่ไหน จีฮเย.....

 

 

           

จนฝนเริ่มซาลง ร่างใหญ่ของเขาก็เดินโซซัดโซเซเข้ามาในถ้ำที่ร่างบางนั่งรออยู่

 

            “ท็อป!!” ฉันตะโกนขึ้นทันทีเมื่อเห็นร่างของเขา เขาไปอยู่ไหนมานะ โอ้..ไม่..ดูสภาพตัวเขาสิ เนื้อตัวเปียกปอน ผมเผ้ายุ่งเหยิง นี่คงไม่ใช่ว่าเขา...วิ่งตามหาเธอในห่าฝนบ้าๆนั่นนะ….

 

            ยังไม่ทันขาดคำ ร่างสูงใหญ่ของเขาก็ล้มลง จนจีฮเยแทบจะปรี่ตัวเข้าไปรับไม่ทัน

 

            “ทะ...ท็อป !!” เสียงสั่นเครือของฉัน ปลุกให้เขาต้องลืมตามามอง

 

            “เธอไม่เป็นอะไรนะ” ดูสิ เสียงเข้มๆทีเคยดุฉันเป็นประจำ มันกลับอ่อนลงอย่างน่าตกใจ ห่วงตัวเองก่อนสิ มาห่วงฉันทำไม.....

 

            “ฮึก...ฉันขอโทษ ฉัน....ฉันขอโทษ...นายเป็นอะไร บอกฉัน...บอก....ฮึ กก...” นี่มันคือความรู้สึกอะไรกันนะ....มันรู้สึกเหมือนมีใครมาบีบตรงหัวใจ...นี่ฉันต้องทำให้ใครต้องเป็นอะไรไป เพราะความโง่ของฉันอีกแล้วหรอ...

 

            “ธะ..เธอจะร้องไห้ทำไม ยัยขี้แย..” มือหนาฝืนยกขึ้นมาปาดน้ำใสที่ไหลอาบแก้มร่างบาง..

 

            ก่อนจะฟุบลงไป อย่างไร้สติ

 

            “ท็อปปปปปปป!!!!!!!!” เธอเขย่าร่างตรงหน้าอย่างบ้าคลั่ง ฝืนขึ้นมาสิ มาว่าฉัน ด่าฉัน อะไรก็ได้ !! ฉันยอมนายแล้ว!

 

            ก่อนที่ตัวของเธอจะรู้สึกว่า ตัวของร่างสูงมีอุณหภูมิมากขึ้นเรื่อยๆ

 

            อย่าบอกนะ.ว่านายแค่เป็นไข้! ให้ตายเถอะ นายต้องทำให้ฉันห่วงนายไปอีกแค่ไหนกัน ?

 

            ....ห่วง ?? นี่ฉันห่วง นายนั่นงั้นหรอ ...? ไม่น่า....บ้าไปแล้วล่ะ!

 

            ร่างเล็กสะบัดหัวไล่ความคิดสองสามที แล้วจัดแจง ขยับร่างสูงเข้ามานอนพักภายในถ้ำ ก่อนจุดไฟกับกองฟางแห้ง ๆที่เจออยู่ด้านในอย่างปาฏิหารย์

 

            จากนั้นค่อย ๆป้อนยาที่เธอมักนำมันติดตัวอยู่เสมอให้เขากิน เช็ดเนื้อเช็ดตัวและนั่งเฝ้าเขาจนตัวของเธอเผลอหลับลงไปข้างๆเขา โดยไม่รู้ตัว...

 

            ......ขอโทษนะ ...ท็อป....

 

           

 

 

 

 

 

 

 

................................................

คำถามง่ายๆมากๆนะคะ ขอแค่ตั้งใจตอบ ตอบดูดีโดนใจธันก็ให้แล้วล่ะค่ะ

 

เป็ดลิง::  ยัย จีฮเย ยัยนี่เว่อร์ไปมั๊ยมายอินฮยอง ง ง~ 55 55 5 5 5  [[หนิงว่าหนิงค่อนข้างจะตอบต่างจากคนอื่นเนอะ TT” แบบว่าข้อ 2 คนอื่นจะแบบน่าสนุก แต่ยัยนี่เล่น ลางสังหรณ์ 555 5 5 คาแร็กเตอร์แตกซะราวกับไม่ใช่ที่ธันใบ้เลย TT____TT ความสามารถก็เว่อร์ ป๊าดดด!! มันจะติดไหมเนี่ย TT’ ฮ่าๆ ๆ ขอบอกไว้เลยว่า ใบสมัครนี้ดองนานและปั่นนานมากก ดังนั้นหนิงตั้งใจกับใบสมัครนี้เว่อร์ๆ เลยล่ะ >[]<!]]

เป็ดลิง 2 :: ก๊าซซซซซ!! แก้แล้วเค่อะที่รัก แก้นิดเดียวเอง =[]= นิดเดียวจนเหมือนไม่ได้แก้ TT" พอใช้ได้รึยัง ? หรือว่ต้องแก้เรื่องพกคัมภีร์ไบเบิ้ลอีก ?? [ความจริงที่ยังอยากให้พกไว้ เพราะว่าคิดให้มันเป็นอาวุธใกล้ตัวที่สำคัญของจีฮเยน่ะ ฮ่าๆๆ  ไม่พอใจอะไรท็อปก็ฟาดเอาๆ เล่มหนาดี =,.= ]

เป็ดลิง 3 :: ย้ากกกกกกกกกก!! แก้รอบที่ล้านแปด TT" ยิ่งแก้ยิ่งไม่มั่นใจ แถมโบยังเขียนดีมาก ๆเลยด้วย TT^TT อ๊ะ ธันหนิงแก้ ส่วนของคัมภีร์เรียบร้อยแล้วน้อ กลายเป็นการเทศน์อย่างเดียวแทน =,.= เพราะเด็กน้อย จีฮเยคนนี้ มีดีที่การพูด!! ฮ่าๆ ๆ ๆ  ถ้ายังอยากให้แก้ตรงไหนบอกได้นะจ๊ะ แว่มันก็ใกล้จะประกาศแล้วนี่หว่า =_____=;; อ่า เอาเป็นว่า ธันก็สู้ๆ นะจ๊ะ ^O^!!