คลังเก็บของ[ส่วนตัว]

ลำดับตอนที่ #40 : # FROM ,. ReaL DoLL ~

ใบสมัครสำหรับเจ้านาย

ใบสมัครนางเอกโซล((คิบอม))

คำถามสีส้ม คำตอบสีดำนะคะ^^ คำตอบตัวบางด้วยค่ะ

 

 

ชื่อภาษาไทย/นามสกุล/ชื่อเล่น ((พร้อมสะกดภาษาอังกฤษ)):: พิมพ์วิภา วิทยากุล / มายด์ ( Phimwipa Witthayakul / Mind)

อายุ / วันเกิด ::20 ,. 15 มี.ค.

ฉายา ::หญิงมายด์

น้ำหนัก / ส่วนสูง ((ขอแบบเตี้ยนิดๆ)) ::42 / 162

สัญชาติ / เชื้อชาติ ::ไทยแท้เลยค่ะ ><”

บุคลิกที่เห็นแล้วรู้ทันทีว่าเป็นคุณ (( 2 บรรทัดขึ้น )) ::สาวน้อยผมสั้น ตัวเตี้ยๆ = =” ที่ชอบมาพร้อมกับเสื้อตัวโคร่งที่เธอคิดว่าจะทำให้ตัวเองตัวใหญ่ขึ้น ทั้งๆที่ความจริงมันไม่ได้ช่วยอะไรกับหญิงสาวตัวเล็กนี่เลยจริงๆ และน้ำเสียงร่าเริง สดใส ที่จะมาก่อนเจ้าของเสมอทำให้ทุกๆคน จำเธอได้อย่างแม่นยำ

ลักษณะเด่นของคุณ ((พวกหน้าตา ตำหนิของตัวเอง)) ::ผมนุ่มสีดำขลับสั้นแอบฟูเล็ก ๆ ล้อมกรอบใบหน้าหวาน ริมฝีปากบางสีแดงสดเป็นธรรมชาติน่าสัมผัส เข้ากับดวงตากลมโตสีนิล จมูกโด่งเป็นสันแต่พองาม คิ้วโก่งเป็นคันศร

ลักษณะนิสัย (( 5 บรรทัดขึ้น ขอแบบละเอียดๆยิ่งดี ยิ่งยาวยิ่งพิจารณา ไม่จำกัดบรรทัด แต่อย่าเว้นบรรทัดตอบ )) ::มายด์ หญิงสาวช่างพูด ช่างเจรจา ติดจะพูดมาก =[]=!  และเสียงเจือยแจ้วของเธอมักเรียกรอยยิ้มสำหรับคนรอบข้างเสมอ น เข้ากับคนอื่นได้ง่าย อัธยาศัยดี แต่เมื่อไหร่ที่เธอเจอคนที่ไม่ชอบขี้หน้าแล้วล่ะก็ เธอจะกัดไม่ปล่อยเลยล่ะ! เห็นตัวเล็กๆ จิ้มลิ้มๆ แบบนี้ อย่าคิดว่าเธอจะสู้ใครไม่เป็น เธอน่ะเสือซ่อนเล็บดีๆนี่เอง อ่อนโยนและใจดีกับทุกๆคนรอบข้าง แต่ดันเกลียดเด็ก =[]=! ชอบความท้าทายและตื่นเต้นมากกก ก ก ก ถึงมากที่สุด!! ชอบถึงขนาดว่าปีนหลังคาบ้านตัวเองไปนั่งเล่นประจำ แถมยังชอบปีนต้นไม้แล้วโหนเถาวัลย์เล่น โดยคิดว่าตนเป็นทาซานน้อย = =” แต่ด้วยความเป็นลูกผู้หญิงคนเดียวในบ้าน จึงโดนโอ๋และตามใจ จาก ครอบครัวมากก ก! ทำให้คนๆอื่นเรียกเธอ ว่า หญิงมายด์ และด้วยความเป็นเด็กของเธอ ทำให้ชอบซุกซน หนีเที่ยวเล่นบ่อยๆแล้วกลับบ้านตัวเองไม่ถูก จนทำให้ที่บ้านต้องตามหาตัวเธอให้วุ่น แต่ก็ไม่มีใครดุด่า เธอแม้สักคน เมื่อเจอลูกอ้อนไพ่ตายของเธอ เป็นตัวของตัวเอง มั่นใจในตัวเองสูง ชอบให้คนตามใจนิด ๆ และชอบเป็นจุดสนใจของคนรอบข้าง หัวแข็งเล็กๆ ไม่ยอมคน แต่ถ้าเธอมีเรื่องอะไรไม่สบายใจเธอจะมักจะไปลงกับ คุณลุงเป็ดยางน้อยคู่ใจ ในอ่างอาบน้ำของเธอ = =”  ตบท้ายด้วยความซุ่มซ่ามได้โล่ของเธอ ไม่แน่นะบางทีเธออาจจะสะดุดขี้จิ้งจกแล้วไปดึงกางเกงคุณก็ได้!!

เป็นเจ้านายหรือตุ๊กตา ::เจ้านายของโซล ><”

ประวัติความรัก ((ดูได้จากคำใบ้ ถ้าไม่มีใส่ตามความพอใจ)) ::ไม่เคยมีความรักเป็นตัวเป็นตนแบบใคร ๆ ซึ่งตอนนี้เธอก็กำลังตามหาความรักของเธออยู่เช่นกัน

ประวัติครอบครัว / ฐานะ ((ดูได้จากคำใบ้ ถ้าไม่มีใส่ตามความพอใจ )) ::หญิงมายด์ ลูกสาวคนเดียวของ คุณนายสมสมร เจ้าของธุรกิจเครื่องเพชรพันล้าน บ้านวิทยากุลประกอบไปด้วย ปะป๊า หม่ามี๊ และพี่ชายอีก 2 คน กับตัวเธอ และคนงานในบ้านอีกร่วม ร้อย ชีวิต ทุกๆคนรักกันมาก และเป็นครอบครัวที่อบอุ่นทีเดียว

ประวัติการศึกษา ((ใส่ตามความพอใจ )) ::ปี 3 มหาลัยที่ดังที่สุดในประเทศไทย คณะศิลปศาสตร์ เอกดนตรี [ไวโอลิน]

 เหตุผลที่สั่งซื้อตุ๊กตา (( ตอบดีๆ อย่าเล่นมา ห้ามตอบตามใจคนแต่ง 3 บรรทัดขึ้น)) ::หม่ามี๊ทำไมอยากหาคู่ให้ฉันมากนักนะ หม่ามี๊ทำแบบนี้ก็เท่ากับหาว่าฉันไม่มีปัญญาหาผู้ชายเอง อ้อมๆ เลยนะ! คนอย่างฉันไม่มีทางยอมให้ใครก็ไม่รู้มาเป็น พ่อของลูกในท้องฉันโดยไม่เต็มใจหรอก   เห็นทีนี้ฉันคงต้องจะแสดงให่ท่านดูว่า ฉันก็หาได้ แต่ฉันจะไปหาทีไหนดีล่ะ .ในเมื่อตอนนี้ ฉันก็ไม่เคยรู้จักกับความรักจริงๆจังๆสักที เอ๊ะ!! แต่เดี๋ยวก่อน อาทิตย์ที่แล้ว ยัยลิลลี่ บ่นอะไรกับฉันนะ อืมม..... ตุ๊กตาเสมือนจริงสุดหล่อ แต่ขี้บ่น งั้นหรอ..... ไม่ได้การ!! ฉันต้องรีบไปซื้อและจับมาเป็นแฟนปลอมอย่างด่วนจี๋ไปรษณีจ๋าซะแล้ว!!

สเปกหนุ่มในฝัน ::อย่างแรก! เขาคนนั้นต้องสามารถลุยกับฉันไปได้ทุกสถานการณ์ และฉันไม่ต้องการความสุภาพบุรุษที่มากเกินไป มันอึดอัด! ค่อนข้างตามใจฉัน และ เอาคนอย่างฉันอยู่ ง่ายๆ แค่นี้ จะมีมาให้ฉันได้ไหมหนอ~

ชอบ / ไม่ชอบ ::ชอบ ความท้าทายและตื่นเต้น หิมะ และดวงดาว ,. ไม่ชอบ เด็กอย่างรุนแรง!!

งานอดิเรก ::ปีนต้นไม้และหลังคาที่บ้านเล่น =[]=!!

ความสามารถพิเศษ :: การพูดอ้อดอ้อน ออเซาะที่ได้โล่! และ มีเซ้นท์พิเศษในการค้นหา

เพลงประจำคู่คุณ พร้อม เนื้อเพลงและความหมาย (( ขอแนวสดใสๆ )) ::

SONG : Rock You
ASTIST : KARA


그리움은점점모여서기억들은너를만들고
คือรีอูมึน จอมจอม โมยอซอ คิออกดือรึน นอรึล มันดึลโก
ความคิดถึงมันยิ่งเพิ่มขึ้น จำทุกอย่างที่เธอนั้นได้ทำ

추억들은별자리처럼꿈을꾸는나를비추죠
ชูออกดือรึน บยอลจาริชอรอม กูมึล กูนึน นารึล บิชูจโย
ความทรงจำทั้งหมดเหมือนหมู่ดวงดาว ที่ส่องประกายฉันแม้ในความฝัน


**
Rock your body I say Rock your body I say
Rock your body I say Rock your body I say
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it (Yo)
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it

Rock your body I say Rock your body I say
Rock your body I say Rock your body I say
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it (Yo)
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it **



한번볼래나의마음을두번봐도알수없잖아
ฮันบอน บลแร นาเอ มาอือมึล ดู บอน บวาโด อัลซูออบจานนา
หนแรกฟังใจของฉัน หนสอง ดูก็ไม่สามารถรู้ได้

이기적인나의마음은아직도널원해
อีกิจอกิน นาเอ มาอือมึน อาจิกโด นอล วอนแฮ
ใจฉันช่างเห็นแก่ตัว แต่ก็ยังต้องการแต่เธอ


어떻게든붙잡고싶은하나뿐인너인걸
ออตอคเคดึน บุทจับโกชิบพึน ฮานาบูนิน นออิน กอล
อยากจะคว้าอย่างไร เพียงเธอคนเดียวเท่านั้น


어떡해도나의마음은간절해널원해
ออตอคเคโด นาเอ มาอือมึน กันจัลแฮ นอล วอนแฮ
ทำอย่างไรเมื่อใจของฉัน ต้องการเธออย่างใจจดจ่อ


그리움은점점모여서기억들은너를만들고
คือรีอูมึน จอมจอม โมยอซอ กิออกดือรึน นอรึล มันดึลโก
ความคิดถึงมันยิ่งเพิ่มขึ้น จำทุกอย่างที่เธอนั้นได้ทำ


추억들은별자리처럼꿈을꾸는나를비추죠
ชูออกดือรึน บยอลจาริชอรอม กูมึล กูนึน นารึล บิชูจโย
ความทรงจำทั้งหมดเหมือนหมู่ดวงดาว ที่ส่องประกายฉันแม้ในความฝัน



니가너무좋아너무너무좋아
นีกานอมู โชฮา นอมูนอมู โชฮา
ชอบเธอมาก ชอบมากมาก

어떡해야내마음을알까요
ออตอคเคยา แน มาอือมึล อัลกาโย
ทำไง ใจฉันมัน รู้แล้ว

니가너무좋아누구보다좋아
นีกา นอมู โชฮา นูกูโบดา โชฮา
ชอบเธอมาก ชอบมากกว่าใคร


언제까지나변함없이사랑할래요
ออนเจกาจีนา บยอลฮามอบซี ซารังฮัลแรโย
ถึงเมื่อไรก็ รัก ไม่เปลื่ยน


**
Rock your body I say Rock your body I say
Rock your body I say Rock your body I say
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it (Yo)
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it

Rock your body I say Rock your body I say
Rock your body I say Rock your body I say
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it (Yo)
Shake it Shake it Shake it Shake it Shake it **


봐도봐도또보고싶은하나뿐인너인걸
บวาโดบวาโด โต โบโก ชิบพึน ฮานาบูนิน นออิน กอล
ดูสิดูสิ คิดถึงอีกแล้ว เธอเพียงคนเดียวเท่านั้น

어떡해도나의마음은단하나너뿐야
ออตอคเคโด นาเอ มาอือมึน ดัน ฮานา นอบูนยา
ทำอย่างไรเมื่อใจของฉัน ทั้งหมดคือเธอเท่านั้น



그리움은점점모여서기억들은너를만들고
คือรีอูมึน จอมจอม โมยอซอ กิออกดือรึน นอรึล มันดึลโก
ความคิดถึงมันยิ่งเพิ่มขึ้น จำทุกอย่างที่เธอนั้นได้ทำ


추억들은별자리처럼꿈을꾸는나를비추죠
ชูออกดือรึน บยอลจาริชอรอม กูมึล กูนึน นารึล บิชูจโย
ความทรงจำทั้งหมดเหมือนหมู่ดวงดาว ที่ส่องประกายฉันแม้ในความฝัน


니가너무좋아너무너무좋아
นีกานอมู โชฮา นอมูนอมู โชฮา
ชอบเธอมาก ชอบมากมาก


어쩜이리완벽할수있나요
ออจอม อีรี วานบยอลฮัล ซูอิซนาโย
พระเจ้า มันช่าง สมบูรณ์

니가너무좋아누구보다좋아
นีกา นอมู โชฮา นูกูโบดา โชฮา
ชอบเธอมาก ชอบมากกว่าใคร


언제까지나변함없이사랑할래요
ออนเจกาจีนา บยอลฮามอบซี ซารังฮัลแรโย
ถึงเมื่อไรก็ รัก ไม่เปลื่ยน




Rock your body I say Rock your body I say
Rock your body I say Rock your body I say


어떡해야내마음을알까요
ออตอคแฮยา แน มาอือมึล อัลกาโย
ทำไง ใจฉันมัน รู้แล้ว

니가너무좋아누구보다좋아
นีกา นอมู โชฮา นูกูโบดา โชฮา
ชอบเธอมาก ชอบมากกว่าใคร

언제까지나변함없이사랑할래요
ออนเจกาจีนา บยอลฮามอบซี ซารังฮัลแรโย
ถึงเมื่อไรก็ รัก ไม่เปลื่ยน

 

อิมเมจของคุณ (( 5 รูปขึ้น )) ::

ชื่ออิมเมจของคุณ ::Ban  YoonHee

อิมเมจของสุดที่รักของคุณ ::

 

************************************************************

 

คำถามทั่วไป ส่วนที่ 1

 

1.)ชื่อของผู้สมัคร / อายุ ::หนิงฮะ ^ ^ อายุอานามก็ 13 ขวบแล้ว ว ~

2.)ถ้าติดเรื่องนี้แล้วต้องเม้นติชมเนื้อเรื่องด้วย ห้าม “เม้นๆๆๆ” หรือ “สนุกดี อย่าลืมมาอัพ” ให้เม้นจริงๆ ติชมกันมาจริงๆ และถ้ารี่หายต้องทวงนะ ถ้าไม่มีใครทวงมันจะเปื่อยๆยังไงไม่รู้

::รับทราบฮะ ^ ^

3.)คิดเห็นยังไงกับพล็อต Real Doll ::เป็นพล็อตที่กระแทกใจอย่างแรง และแหวกแนวได้สะท้านไส้ติ่ง =[]=!! มันทำให้หนิงกลับเข้ามาออ อีกครั้ง หลังจากห่างหายไปนานแล้ว

4.)ถูกใจกับบทบาทที่สมัครและคาแรกเตอร์ของพระเอกบ้างไหม ::คำว่าถูกใจอย่างเดียวไม่พอหรอก แต่ว่า หลงรัก ไปเลยเต็มๆ >////<

5.)บอกได้ไหมว่าจะไม่หายถ้าติด รี่ไม่ค่อยเชื่อ เพราะสัจจะไม่มีในหมู่โจร ::ค่ะ!! หนิงไม่หายแน่นอน

6.)ให้เวลารายงานตัว 3 วัน ถ้าหายสละสิทธิ์ คนอื่นได้ ::รับรู้ รับทราบครับ!!

 

 

คำถามทั่วไป ส่วนที่ 2 (( อันนี้ใช้พิจาณาประกอบกับคำถามชิงบท ))

 

1.)คุณคิดยังไงกับตุ๊กตาของคุณที่สั่งซื้อมา (( อธิบาย บรรยาย ความรู้สึก 3 บรรทัด ขึ้น ))

:: นายคือตุ๊กตาที่กวนประสาทฉันที่สุดตั้งแต่เกิดมา!! เย็นชา ตายด้าน! คุณลุงเป็ด ในอ่างอาบน้ำฉันยังน่ารักกว่านายเลยนะ! ถึงฉันจะกรอกว่า ไม่ต้องสุภาพบุรุษมาก แต่ฉันก็ไม่ได้เขียนนี่ว่าให้มากวนอวัยวะเบื้องล่างของฉันแบบนี้ ไม่กวนเปล่านายยัง งี่เง่าอีกด้วย! ฉันชวนคุย นายก็ไม่พูดตอบ นายกะจะให้ฉันเป็นบ้าเพราะพูดคนเดียวรึไง!! แล้วอย่างนี้แผนตบตาหม่ามี๊ของฉันมันจะไปรอดไหมเนี่ย ย ย ย TT^TT .ให้ตายเถอะ ฉันซื้อนายให้มาช่วยฉัน หรือฉันซื้อนายมาสร้างปัญหาเพิ่มให้ฉันกันแน่ โซล!

               

2.)คิดว่าคู่ของคุณจะรักกันยังไง (( อธิบายหรือจะบทพูดก็ได้ 5 บรรทัดอัพ ))

:: .....   ฉันไม่มีทางรักนาย!

 ฉันเบื่อขี้หน้านาย !

 ไม่มีทางที่ฉันจะญาติดีกับตาตุ๊กตาไร้จิตใจอย่างนาย โซล !... .. .. .

 

ทุกๆครั้งที่เราเจอกัน ฉันคิดแบบนั้นกับนายตลอด แต่ว่าตอนนี้ความคิดฉันมันเริ่มเปลี่ยนไป ไม่ว่าฉันจะทำอะไร อยู่ที่ไหน แม้กระทั่ง ฉันกำลังเล่นเก็บคุณลุงเป็ด หน้านายก็จะแทรกขึ้นมาในหัวฉันตลอด นี่รึเปล่า ที่เขาเรียกกันว่า

‘ความรัก’ ความรักที่ฉันโหยหามานาน ความรักที่ฉันตามหา สุดท้าย มันก็ลงที่นายใช่ไหม? เฮ้อ ออ อ อ . . .. เพราะอะไรนะ ถึงทำให้ฉันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ ? ความใกล้ชิด ? ความอบอุ่นที่ซ่อนอยู่ลึกๆในแววตาของนาย ? หรือว่า พรหมลิขิตที่ให้ฉันมาพบและรักนาย ? ตอนนี้ฉันยังไม่สามารถหาคำตอบให้มันได้ ฉันรู้เพียงแค่ว่า ตอนนี้ฉันต้องการนาย โซล. . . .

 

3.)‘จากกันด้วยความสุข’ ‘อยู่กันด้วยความทุกข์’ มี 2 เส้นทางให้เลือก คุณจะเลือกอะไร?

 ::จากกันด้วยความสุข ?? การจากกันมันเรียกว่าความสุขหรอ ? การที่ฉันต้องอยู่เพียงคนเดียวโดย ปราศจากนายมันจะทำให้ฉัน เจ็บปวดมากกว่าเดิมนะ ดังนั้นไม่ว่าใครจะมองฉันว่าเห็นแก่ตัวมากแค่ไหน จะเห็นฉันเป็นยัยบ้าอย่างไร ฉันก็ไม่มีวันปล่อยนายไป แม้การรั้งตัวนายไว้มันจะมีแต่ความเจ็บปวดก็ตาม ได้โปรดอย่าไปจากฉัน โซล...เพราะฉันคงอยู่ได้โดยไม่มีนายไม่ได้...ไม่ได้จริงๆ

4.)ถ้าเป็นไปได้อยากจะได้รักกับตุ๊กตาของคุณอีกไหม? (( อธิบาย 2 บรรทัดขึ้น ))

::รักสิ ทำไมจะไม่รักล่ะ ในเมื่อเขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอ เข้ามาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปในชีวิต   หัวใจมันไม่ใช่เมมโมรี่การ์ดที่จะยัดๆข้อมูลใส่แล้ว จะลบออกได้ง่าย ๆ มายด์นั้นรู้ตัวว่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรดี แต่ไม่รู้ว่าทำไมคนอย่างเธอถึงได้รักเขาหมดใจ ! ดังนั้นหากมีโอกาส ฉเธออยากจะขอรักเขาอีกครั้ง โซล ที่รักของฉัน .. .

 

**********************************************************

 

คำถามชิงบทของโซล ((คิบอม))

 

1.คุณเป็นลูกคุณหนูไฮโซที่กำลังจะโชคร้ายที่สุดแห่งปีเมื่อพระมารดาสุดที่รัก(ประชด)แจ้งข่าวร้ายว่าคุณต้องไปดูตัวกับบรรดาชายหนุ่มทั้งหลาย คุณจะจัดการหาวิธียังไงเพื่อจับตัวเองหนีจากนรกดูตัวนี่ ((บรรยาย 3 บรรทัดขึ้น))

 ::เอาแล้วไงยัยมายด์ งานเข้าแล้วไหมล่ะ !  จะทำยังไงดี ?? กรอกยาพิษ โอ้! ไม่นะฉันยังรักตัวเองอยู่ หรือจะกัดลิ้นฆ่าตัวตาย ไม่ๆ ๆ อย่างนี้ก็ไม่ไหวมันเจ็บ ทำยังไงดียัยมายด์ คิดๆ ๆ ๆ สิ คิด

อ๊ะ!!คิดออกแล้วล่ะ!! รู้ไหม ว่าฉันจะทำยังไง ?? ไม่รู้ล่ะสิ หึหึ แล้วคุณแม่ก็ต้องอับอายขายขี้หน้าไปตลอดชีวิตแล้วยกเลิกการดูตัวบ้า ๆนี่ทันที เมื่อ... เห็นลูกสาวตัวเองเต้นจ้ำบ๊ะ!!

 

2.คุณเข้าไปในร้าน Real Doll Image แล้ว เขาให้คุณกรอกรายละเอียดของตุ๊กตาที่อยากได้ คุณจะกรอกรายละเอียดยังไงบ้าง และทำไมถึงต้องเจาะจงว่าเป็นแบบนี้ (( 2 ย่อหน้า 3 บรรทัดขึ้น))

::             ลักษณะภายนอก ต้องสูงโปร่ง แข็งแรง ดูดี หน้าตาเหมือนคนมีอันจะกิน ที่สำคัญ หน้าตาต้องหล่อไว้ก่อน!! ส่วน นิสัย ไม่ต้องการความสุภาพบุรุษมากเกินความจำเป็น รับฟังคำสั่งได้เป็นอย่างดี สงบปากสงบคำหน่อยจะดีมาก อบอุ่น และเข้าใจเรา

                ทำไมถึงเลือกแบบนี้น่ะหรอ ? อย่างแรกหน้าตาต้องมาก่อน ถ้าหน้าตาดูไม่ได้คงจะจบเห่ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่ม ส่วนนิสัย ที่ไม่ต้องการแบบนี้เพราะความสุภาพบุรุษมากไป มันทำให้ฉันอึดอัดแล้วแผนจะแตกน่ะสิ!! แบบนี้ หวังว่าคงจะพอตบตาหม่ามี๊ได้นะ

 

3.คุณได้ตุ๊กตาของคุณมาแล้ว คุณจับเขาเทรนด์เรื่องแวดวงไฮโซอย่างดี เขาไม่ได้ทำให้คุณผิดหวังเลยสักนิด ตุ๊กตาของคุณกลายเป็นเจ้าชายในฝันอย่างเหลือเชื่อ..แต่ นิสัยกวนประสาทของเขาแก้ยังไงก็แก้ไม่หาย แถมนับวันยิ่งจะกวนใจคุณมากอีก คุณจะกำราบสั่งสอนยังไงกับเจ้าตุ๊กตาตัวร้ายตัวนี้ดี ((อธิบาย บทพูด 5 บรรทัดขึ้น ))

:: ขณะที่ร่างบางกำลัง มีความสุขในการอาบน้ำเล่นกับคุณลุงเป็ด

 

“ ลุงเป็ดคะ? ตอนนี้ฉันก็จัดการแทรนด์เจ้าตุ๊กตางี่เง่านั่นเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันเก่งไหมล่ะคะ?”ร่างบางนอนจ้อกับเป็ดยางในอ่างอาบน้ำของเธออย่างสบายใจ

 

“เฮ้อ อ อ อ. . . แต่ก็มีอย่างนึงนะคะที่ฉันแก้ให้เขาไม่ได้ เหนื่อยใจจริงๆ เลยให้ตายสิ”

 

                “เรื่องอะไรหรอ มายด์ ??” เสียงทุ้มเอ่ยถามกลับมา

 

                “ก็ เรื่องความกวนของ หมอนั่นน่ะสิคะ ถามได้. ห๊ะ!! ถามได้งั้นหรอ ไม่นะ!! ลุงเป็ดจะพูดได้ไงล่ะ!! “ ก่อนเธอจะหันไปจ้องลุงเป็ดอีกครั้ง

 

                “ลุงเป็ดก็ไม่ได้พูดนี่ .. ถ้าลุงเป็ดไม่พูด.แล้ว. . ใครจะพูด ..ระ...หรือว่า..ผะ....ผี!!”

 

                “ ผีเผอ อะไรกันล่ะเจ้านาย นี่ผมเอง” เสียงทุ้มแบบเดิมกับคราวที่แล้วเอ่ยออกมา ก่อนจะโผล่หน้าติดจะบวมมาทาบทับแสงจนเกิดเป็นเงาให้เห็น

 

                “โซล!! นายกวนฉันอีกแล้วนะ!!” ฉันแหวขึ้นมาทันที

 

                “ผมไปกวนอะไร เจ้านายตอนไหน?” แน่ะ!! ยังมาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อีก

 

                “ก็นายดันมา พูดเป็นคุณลุงเป็ดทำไม ฉันกับคุณเป็ดอาบน้ำอยู่. . เฮ้ย!! แล้วนายเข้ามาได้ยังไงเนี่ย ออกไปนะ!! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!!”

 

                “ครับ ๆๆ รู้แล้ว พอดีเห็นเจ้านายลืมผ้า เลยเข้ามาแค่จะเอาผ้าเช็ดตัวให้” จากนั้น เขาก็วางผ้าเอาไว้ข้าง ๆ ก่อนจะออกไป เฮ้อ อ อ อ นี่นะที่มีผ้ากั้นอยู่ไม่งั้นคง. ... . . -/////-

 

                เมื่อเธอจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว จึงออกไปหา โซลด้านนอก

 

                “ไงครับ ? อาบน้ำดีแล้วหรอ ผมยังเห็นขี้ไคล เจ้านายติดอยู่เลยนะ” เสียงทุ้มทักฉันทันทีที่ เท้าของร่างบางก้าวพ้นขอบประตู

 

                “ เมื่อไหร่ นายจะเลิกกวนฉันสักที โซล”

 

                “ผม ยังไม่ได้กวนเจ้านายเลยนะครับ” แล้วส่งยิ้มยียวนกวนบาทากลับมา

 

                “ ที่นายทำอยู่ นั่นแหละที่เขาเรียกกันว่ากวน ถ้านายยังไม่เลิก ฉันจะเอานายไปทิ้ง!!”

 

                “ถ้าผมไม่อยู่ ใครจะมาเล่นเป็นแฟนเจ้านายล่ะครับ”

 

                “นับวันนายยิ่งกวนฉันขึ้นทุกทีนะ !! ฮึ่ ม ม ! คอยดูแล้วกัน!!” ก่อนเธอจะวิ่งหายไป โดยทิ้งให้ โซล ทำหน้าไม่เข้าใจคนเดียว

 

               

                วันต่อมา

 

                ก๊อก ๆๆ ๆ ๆๆ ๆ

 

                “เจ้านายครับ ตื่นก่อนเร็ว”เสียงทุ้มเอ่ยรัวและเร็ว ในขณะที่มือยังทำหน้าที่เคาะไม่หยุด

 

                “โอย ๆๆ ฉันรู้แล้วน่า มีอะไร?” ไม่นาน ฉันต้องยอมแหกขี้ตาไปเปิดประตู

 

                “เจ้านายเห็นเอ่อ... .. เห็น....”

 

                “เห็นอะไร ?? รีบพูดสิ ฉันง่วง”

 

                “คือว่า......” ก่อนที่เขาจะโน้มตัวลงมากระซิบที่หูฉันว่า

 

                “เห็นกกน. ผมไหมครับ” ก่อนจะกลับไปยืนเกาแก้มแก้เขิน ฮ่า ๆ ๆ ๆหน้าเขาแดงด้วยแหละ แบบนี้ก็น่ารักเหมือนกันนี่นานายน่ะ

 

                “กิ้งก่าเน่าของนายน่ะหรอ !!” ฉันรีบตะโกนเสียงดังลั่นห้องจนเขาแทบเอามือมาปิดปากฉันแทบไม่ทัน

 

                “เบาๆ สิครับ ว่าไง เจ้านายเห็นไหม”

 

                “เห็นสิ”

 

                “อยู่ไหนครับ ??”

 

                “ไม่บอก เพราะนายน่ะชอบกวนฉัน”

 

                “อ่า.. . .. . เจ้านายครับต่อไปผมจะไม่กวนเจ้านายแล้วนะ นะ ๆ บอกที่ของมันให้ผมเถอะ”

 

                “สัญญาไหมล่ะ ว่านายจะไม่กวนฉัน” ฉันยื่นนิ้วก้อยออกมาด้านหน้า

 

                “ครับ ผมสัญญา” โซลมอง นิ้วก้อยของฉันอย่างงง ๆ จนฉันต้องดึงมือเค้ามาเกี่ยวก้อยเอง

 

                “ดีมาก ของๆ นายน่ะมันอยู่ที่ !!@$#@&$^@%$*()%#”

 

                “ขอบคุณครับ” แล้วเขาก็รีบวิ่งไปทันทีเมื่อรู้สถานที่   โดยไม่มีใครรู้เลยว่า ตัวการสำคัญในครั้งนี้คือเธอ !!

 

หวังว่านายคงเข็ดนะ กับการที่ฉันเอากางเกงในนายไปซ่อนที่รังมดแดงในสวนหลังบ้าน ฮ่าๆ ๆ ๆ 

 

 

4.คุณกับตุ๊กตาโซลเป็นแฟนปลอมๆกันมาได้สองเดือนแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ทำให้หม่ามี้ของคุณเชื่อใจได้เลย เพราะเขาดูไม่เหมือนแฟนของคุณสักนิด เขาเถียงว่า ‘ตุ๊กตาไม่มีความรู้สึก ไม่รู้หรอกคำว่ารัก คำว่าแฟนมันเป็นยังไง’ มันสะท้อนใจของคุณ..เพราะคุณเองก็ตกอยู่ภายใต้มนต์สะกดของตุ๊กตาเจ้าชายคนนี้ซะแล้ว คุณจะทำยังไงหนอให้ตุ๊กตาของคุณรู้ว่าคุณน่ะ..อยากได้เขาเป็นแฟนแค่คนเดียวเท่านั้น ((ข้อนี้สำคัญมาก บทพูดและบรรยาย 5 บรรทัดขึ้น))

::             .. .. .โซล   เมื่อไหร่นายจะเข้าใจฉันสักที.. ..

 

                “นี่นาย เห็นไหมแม่ฉันยังไม่ยอมเชื่อเลยว่าเราเป็นแฟนกัน ช่วยทำให้มันเนียนๆ หน่อยได้ไหม”

 

                “แล้วเจ้านายจะให้ผมทำยังไง ในเมื่อ ตุ๊กตาอย่างผมไม่มีหัวใจ ไม่มีความรู้สึกว่ารัก และไม่รู้จักคำว่าแฟน”

 

                “นายจะช่วยเปิดใจให้ฉันเหมือนที่คนเป็นแฟนกันไม่ได้เลยรึไง”

 

                “ผมบอกเจ้านายไปแล้ว ตุ๊กตาอย่างผมไม่มีความรู้สึกแบบนั้นหรอก”

 

                “ทำไมนายไม่เข้าใจความรู้สึกฉันบ้างห๊ะ!!”

 

                “แล้วจะให้ผมไปเข้าใจได้ยังไง ในเมื่อผมเองก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง!! ผมไม่มีหัวใจ เจ้านายก็รู้ แล้วทำไมถึงต้องคั้นคะยอผมนัก!!”

 

                “ก็...ฉะ.ฉัน... . .เออ!! นั่นสินะ!! ทั้งๆ ที่รู้ว่านายไม่มีหัวใจ ! ทั้งๆที่รู้ว่านายไม่มีความรู้สึก! ก็ฉันมันโง่เอง โง่ที่อยากให้นายมองฉันเหมือนคนรักอย่างคนอื่นเขา!!” ก่อนเธอจะเดินออกมาอย่างไม่คิดจะหันหลังกลับไป ดูร่างสูงเบื้องหลังอีกเลย

 

                ฉันไม่ใช่คนพูดเก่ง ฉันเลยไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้นายฟังฉัน ให้นายหันมาสนใจฉัน ให้นายทำเหมือนกับที่คนรักคนอื่นๆ เขาทำกัน!!

 

                นายจะให้ฉันทำยังไง โซล... สิ่งเดียวที่ฉันทำได้ คือการมานั่งร้องไห้คนเดียวอย่างนี้งั้นหรอ

 

                ก่อนที่ร่างบางจะเดินไปหยิบไวโอลินคู่ใจ แล้วระบายความรู้สึกไปกับตัวโน้ต ปล่อยใจให้ไปกับเสียงบรรเลง พร้อมกับหยาดน้ำตาใสที่กรั่นกรองมาจากหัวใจ ไหลอาบแก้มเนียนเป็นทางยาว โดยหวังว่าจะให้เขารับรู้ ผ่านเสียงนี้ .. .. .ทั้งๆที่ที่เจ้าตัวรู้ตัวดี ว่าไม่มีทางเป็นไปได้

 

                ขณะที่ร่างบางกำลังดำดิ่งจมลงสู่โลกแห่งเสียงดนตรีและความเศร้าของจิตใจ กลับมีร่างสูงของเขาคนนั้น ทรุดตัวแอบฟังอยู่ภายนอกห้อง

 

...ผมจะทำยังไงดีครับเจ้านาย. . . .สงสัยโปรแกรมของผมมันจะพังจริงๆแล้ว......

 

 

 

5.ถึงคุณจะทำเท่าไหร่โซลก็ไม่เคยเข้าใจคุณสักที จนคุณท้อแล้วเอ่ยปากปล่อยให้โซลไปหานางเอกของวอชิงตัน โซลกับคุณทะเลาะกันอย่างรุนแรง เขาโมโหจัดจนหนีออกจากบ้านไป คุณจะไปตามเขาไหม พร้อมเหตุผล ((อธิบายตั้งแต่ฉากเห็นพูดปล่อยโซล เรื่อยๆจนถึงฉากที่คุณตัดสินใจว่าจะไปตามหรือไม่ไปตาม บรรยายพร้อมบทพูด 7 บรรทัดขึ้น ))

::             ……มันคงจะดี หากนายออกไปจากชีวิตฉัน....

                “โซล” เสียงหวานที่ตอนนี้แหบพร่าเพราะความเหนื่อยอ่อนเรียกชื่อ ตุ๊กตาของตน

 

                “ครับ เจ้านาย?”

 

                “ฉันเหนื่อยเหลือเกินโซล. . ..”

 

                “ ถ้าเหนื่อยนัก เจ้านายก็พักสิครับ”

 

                “ใช่!! ฉันควรจะพัก.... ดังนั้นนายออกไปจากชีวิตฉันสักที!!”

 

                “เจ้านายพูดอะไรของเจ้านาย ?”

 

                “นายไป จากฉันซะ!! ไปเดี๋ยวนี้ แล้วอย่าแม้แต่จะหันกลับมา!”

 

                “เจ้านายเป็นอะไรไป แล้วทำไมผมต้องไปตามที่เจ้านายบอก”

 

                “ ฉันเหนื่อยมาพอแล้ว โซล นายไม่เคยเข้าใจฉัน!! แม้ฉันจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม”

 

                “............”

 

                “ไปหาหล่อนเถอะ ทินนี่น่ะ... . รักกันมากไม่ใช่รึไง”

 

                “ผมกับทินนี่ไม่มีอะไรกัน    ทำไมต้องเอาชื่อเขามาอ้าง!!”

 

                “นายอย่ามาโกหกฉัน!! ฉันรู้หมดแล้ว!!” หยาดน้ำตาใสเริ่มก่อตัวรอบดวงตา นี่ฉันต้องร้องไห้เพราะนายอีกเท่าไหร่กัน

 

                “เจ้านายเป็นบ้าอะไรไปอีกล่ะ!!”

 

                “ใช่!! ฉันมันบ้า บ้าก็เพราะนายนั่นแหละ!! ดังนั้น ไปซะ ไปจากชีวิตฉัน อย่าให้ฉันได้เจอนายอีกเป็นครั้งที่ สอง!!”

 

                “หยุดบ้าสักที!!”

 

                “นายก็ไปซะสิ ไอ้ตุ๊กตาบ้า!! งี่เง่า ตายด้าน!! ไร้ความรู้สึก!!”

 

                “ก็ได้ ในเมื่อเจ้านายอยากให้ผมไปนัก ผมก็จะไป!!”เสียงกร้าวของร่างสูง ที่ไม่เคยทำมาก่อน พร้อม ๆกับเจ้าของเสียงวิ่งหาไปจนลับสายตา

 

                “ไปเลย ไปไกลๆ แล้วฉันจะแสดงให้ดู ว่าฉันก็อยู่ได้แม้ไม่มีนายก็ตาม!!” ฉันแหกปากตะโกนไล่หลังเขาไป ก่อนทรุดตัวลงพิงกำแพงอย่างหมดเรี่ยวแรง

 

                ฮึกก ก ก ....ฮื อ อ อ   ออ อ      ร่างบางปล่อยโฮอย่างสุดกลั้น นายไปจากฉันแล้วโซล ไปแล้ว ไม่มีนายแล้ว ไม่มีอีกแล้ว...............

 

 

                หลังจากร่างบางปล่อยตัวให้ไปตามอารมณ์ จนน้ำตาหยดสุดท้ายเหือดแห้งไป ความทรงจำเก่า ๆที่เธอกับเขาร่วมสร้างกันมาเริ่มไหล เข้าสู่มโนภาพ ทีละนิดๆ ตอกย้ำความโดดเดี่ยวของเธอ

 

ฉันคิดถูกแล้วใช่ไหม ที่ปล่อยนายไป ?

 

เธอคิดถูกแล้ว มายด์ หมอนั่นไม่เคยเข้าใจความรู้สึกเธอเลย เสียงน่ากลัวราวกับปีศาจเอ่ยขึ้น

 

เธอคิดผิดมายด์ ถึงแม้เขาจะไม่เข้าใจเธอ แต่เธอก็รักเขานี่ เสียงนุ่มแย้งทันที

 

ความคิดทั้งสองรุมเล้า อยู่ในสมองเธอ มันตีกันยุ่งจนเธอต้องกุมศีรษะด้วยความเจ็บปวด

 

ฉันควรทำอย่างไรต่อไปดี.....?

 

ตามหาเขาสิมายด์

 

อย่าไปเชื่อมันนะ เธอน่ะอยู่ได้ด้วยตัวเองอยู่แล้ว

 

เธอถามใจตัวเองสิมายด์ว่าเธอ ต้องการเขารึเปล่า..? สุดท้ายเสียงนุ่มหวานก็ชนะ ความมืดมนในจิตใจของร่างบาง

 

ฉันต้องการเขา .....  ฉันไม่รู้ว่าถ้าขาดเขาฉันจะอยู่ต่อไปได้อย่างไร

 

งั้นก็ดี ทำตามที่ใจตัวเองต้องการนะ ฉันจะเป็นกำลังใจให้

 

ขอบคุณ

 

ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะไปตามนายกลับมา  ถึงนายจะไม่เข้าใจฉัน ฉันจะทำให้นายเข้าใจฉันให้ได้ ด้วยหัวใจของฉันเอง!! ดังนั้นรอฉันก่อนนะ โซล รอฉันได้โปรด...

 

แล้วร่างบางก็รีบยันตัวลุกขึ้น ก่อนวิ่งไปตามเสียงของหัวใจที่เรียกร้อง. ..... ...

 

6.ฉากสุดท้าย..คุณกับเขาต้องจากลากันเพื่อพบกันใหม่อีกครั้ง คุณจะตัดสินใจจบคู่ของคุณยังไง? ((อธิบายพร้อมบทพูด 7 บรรทัดขึ้น ))

::       เสียงไวโอลินคลอไปกับการฮัมเพลงเบาๆ ของหญิงสาวนามว่า ‘มายด์’ ดังลอดช่องประตูเล็กๆ จนคนที่อยู่ด้านนอกต้องเปิดประตูแอบเข้ามาฟังอย่างสนอกสนใจ

 

                “มีอะไรหรอ โซล?”ดวงตากลมโตที่เมื่อกี้ หลับพริ้มอยู่ ลืมขึ้นมามองหน้าคนแอบฟัง ก่อนเสียงหวานของร่างเล็กถามทันทีเมื่อเล่นเสร็จ

 

                “ว้า~ ทำไมเจ้านายไม่เล่นต่อละครับ เพลงก็เพราะแถมคนเล่นก็ยังน่ารักอีก” เสียงทุ้มของโซลเอ่ยอย่างเสียดาย

 

                “ อย่ามายอฉันเลยโซล แล้วงานการไม่มีทำรึไง ถึงได้มาแอบฟังชาวบ้านเขาสีไวโอลิน?”

 

                “ก็ผม ชอบฟังนี่นา”

 

                “นายอยากเรียนไหมล่ะ แล้วฉันจะสอนให้”

 

 

“จริง หรอครับ งั้นสอนเลยๆ ๆ” น้ำเสียงร่าเริงของเขาทำให้ฉันยิ้มอย่างมีความสุข

 

“งั้นมานี่สิ อย่างแรกนะ นายต้อง.......” แล้วฉันก็จัดแจงจัดท่าทางของเขาให้อยู่ในลักษณะที่ถูกต้อง แล้วค่อยๆ สอนการเล่นแบบง่ายๆ ตั้งแต่แรก อย่างช้าๆ

 

“นี่นาย ฉันบอกกี่ทีแล้วเนี่ยว่าให้สีเบาๆ   สีแรงๆแบบนั้นเดี๋ยวสายก็ขาดหรอก” ฉันดุร่างสูงตรงหน้าก่อนค่อยๆ จับมือของเขาแล้วสีไวโอลินไปพร้อมๆ กัน และเมื่อสายตาของทั้งสองสบตากัน ในระยะใกล้กันเพียงนี้ ความรู้สึกที่เอ่อล้นออกมา มันราวกับมีแรงดึงดูดให้ใบหน้าทั้งสองเคลื่อนเข้าสู่กัน พร้อมๆ กับริมฝีปากหนาทาบทับริมฝีปากบางแดงสด อย่างอ่อนหวานและนิ่มนวล ก่อนผละออกมาอย่างช้า ๆเพื่อเก็บความรู้สึกดี ๆทั้งหมดไว้ ก่อนที่เขาจะต้องไป...

 

“เจ้านายครับ” เสียงนุ่มทุ้มของร่างสูงเอ่ยเรียกสาวร่างบางตรงหน้า

 

“มะ...มีอะไร” เสียงอู้อี้ เอ่ยออกมาจากริมฝีปากบาง โดยที่เจ้าของเสียงยังไม่เงยหน้าขึ้นมา

 

“มองหน้าผมสิ” ก่อนร่างสูงจะเอื้มมือเชยคางของเธอขึ้นมา

 

“อะ..อื้อ มีอะไรหรอโซล” เสียง ตะกุกตะกักของ ร่างบางตรงหน้ากับ ใบหน้าแดงที่มีเลือดฝาด ทำให้เขาต้องยิ้ม

 

“ถ้าผมจะต้องไป เจ้านายจะอยู่ได้ไหมครับ?”

 

“นายพูดอะไรของนาย.....ไม่เอาไม่พูดแบบนี้”

 

“ผมตัดสินใจแล้วล่ะครับเจ้านาย ผมจะกลับไป”

 

“ทำไม..??”

 

“มันเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดของผมแล้วครับ สักวันผมจะกลับมา เจ้านายจะรอผมได้ไหม?”

 

“ได้! ฉันจะรอนาย แต่นายต้องกลับมาหาฉันนะ ไม่งั้นฉันคง...”

“ผมกลับมาแน่ครับ รอผมอีกนิดนะ”

 

“อืม ฉันจะรอ อย่าลืมกลับมาเร็ว ๆนะ”

 

“ครับ”

 

“อ้อ!! ฉันมีของจะให้นายด้วยแหละ”

 

“อะไรหรอครับ ??”

 

“ฉันกะว่าจะให้นายนานแล้วล่ะ แต่ลืม แฮ่ ๆ”

 

“เจ้านายนี่ ขี้ลืมจริงๆ “

 

“นายก็ กวนฉันตั้งแต่แรกยันตอนนี้เลยนี่”

 

“ไหนล่ะครับของที่ว่า ?”

 

“หลับตาก่อนสิ” เมื่อเห็นร่างสูงหลับตา เธอก็รีบวิ่งไปที่ลิ้นชัก ก่อนหยิบสิ่ง ๆหนึ่งออกมา แล้ววิ่งกลับมา สวมเข้าที่นิ้วนางข้างซ้ายของเขาทันที

 

ซึ่งโซลก็มองเธออย่างอึ้งๆเช่นกัน

 

“นายเป็นของฉันแล้ว โซล” ร่างบางเขย่างตัวขึ้น เพื่อแตะริมฝีปากบางกับแก้มเนียนของฝ่าย 

 

“ครับ ผมจะเป็นของเจ้านายคนเดียว และจะเป็นตลอดไป”

 

“ ถึงแม้ แหวนวงนี้ มันจะไม่มีค่าอะไรมากมาย ถึงแม้มันจะหาได้ง่ายๆ ตามตู้หยอดเหรียญต่าง ๆ  แต่มันมีสิ่งหนึ่งที่ต่างจากแหวนของเล่นทั่วไป รู้ไหมอะไร?”

 

“อะไรครับ ?” ร่างสูงก้มลงมองแหวนที่สวมอยู่บนนิ้วของตน

 

“มันมีหัวใจฉันอยู่ในนั้นน่ะสิ ดังนั้นเก็บมันไว้ดีๆ ล่ะ”

 

“ได้ครับ อะ...เอ่อ. .เจ้านาย”

 

“มีอะไร ?”

 

“ผมรักเจ้านายนะ! “สิ้นคำพูดของร่างสูง เขาก็โน้มตัวลงมอบจุมพิตที่หน้าผากมนอย่างนุ่มนวล ขณะที่ร่างบางหลับตาพริ้มรับสัมผัสจากคนตรงหน้า

 

 “ อื้อ ฉันก็รักนาย ที่รักของฉัน ให้ฉันไปส่งนะ”

 

“ได้ครับ” ก่อนที่เขาและเธอจะออกเดินทาง  โดยที่มือทั้งสองจับกันไว้แน่น

 

 

 

 

 

..... .จากกันวันนี้ใช่เพียงจากลา   แต่ขอสัญญา ว่าใจผูกพัน.....

 

ขอบคุณนะโซล ขอบคุณที่นายเดินเข้ามาในชีวิตของฉันแล้วทำให้ฉันได้รู้จักกับคำว่ารัก

 

 

 

 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

ขอให้โชคดี อย่าเซ็งเพราะคำถามมันเยอะนะ 555