ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF] Cuz' This is Love [Yunjae][Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #1 : [SF]Kill My Boyfriend[END]

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ค. 56


    Kill My Boyfriend

    Another : nam-ji

    Rate : R [เด็กดีห้ามทำตาม ห้ามคิดตาม ห้ามเลียนแบบนะคะ]

    Paring: Yoonho X jaejoong

    Genre: One shot/AU

    จิ้มเพลงนี้ประกอบไปด้วยนะคะ ^^ Kill ma Boyfriend – Natalie Kill




     

    “ฉันก็ไม่ได้รังเกลียดเราหรอกนะ แต่ว่า…..เข้าใจใช่มั้ย”

    “ครับ”

    ไม่ ไม่เข้าใจ

    “ยังไงซะ ตระกูลของฉันก็ต้องมีผู้สืบทอด ตระกูลของเธอเองก็เหมือนกัน”

    “ครับ”

    ทำไมเอาแต่รับคำเค้าแบบนั้น พูดอะไรซะบ้างสิ

    “หลังจากนี้ไปอีกสองเดือน แจจุงจะเข้าพิธีแต่งงาน ตามที่ฉันกำหนดไว้ให้กับคู่หมั้นของเขา หวังว่าเธอคงจะไม่คัดค้านอะไรและเลิกยุ่งเกี่ยวกับลูกชายฉัน ฉันขอ ได้ไหม?

    “ครับ”

    โอ…..ชิท

    ..

    .

    ……

    .



     

    I'm rolling the dice, got the wind in my hair

    I'm gonna kill my boyfriend, yeah

    'Cause he's only nice when there's somebody there

    I'm gonna kill my boyfriend

    ฉันทอยลูกเต๋า สายลมพัดผ่านเส้นผมฉัน

    ฉันจะฆ่าแฟนหนุ่มของฉัน

    เพราะเขาจะทำตัวดีก็ต่อเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นเท่านั้น

    ฉันจะฆ่าเขา

     

    เขานั่งอยู่ตรงนั้น ที่เดิมที่คุณกับเขาเคยมาดินเนอร์ด้วยกันเมื่อสี่ปีก่อน คุณหยุดยืนมองเขาอยู่ตรงนี้ เขาดูดีขึ้นดูโตขึ้นและดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นจากเมื่อก่อน เส้นผมที่เคยย้อมด้วยสีทองตอนนี้มันกลับดำสนิท ลุคของวัยรุ่นที่รักสนุกในแบบที่เขาเคยเป็นหายไป ตอนนี้เหลือเพียงเขา ชองยุนโฮในชุดสูทกับมาดเคร่งขรึมของนักธุรกิจหนุ่มเท่านั้น บนโต๊ะยังว่างเปล่า มีเพียงแก้วน้ำหนึ่งแก้ว และดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ได้แตะต้องมัน คุณเดินใกล้เขาไปเรื่อยๆ ในที่สุดเขาก็สังเกตเห็นคุณ ดวงตาคมที่คุณหลงใหลมองมาที่คุณ เขาจ้องคุณตาไม่กระพริบในขณะที่คุณค่อยๆก้าวเข้าไปหาเขา

    It's been a minute, love

    Wish we'd never broke it off

    I hated that we separated

    Can't forget you, no

    ผ่านมาซักพักแล้วนะที่รัก

    หวังว่าเราจะไม่มีวันแยกจากกัน

    ฉันไม่ชอบที่เราห่างกัน

    ฉันลืมเธอไม่ได้เลย

     

    “สวัสดี”เขาทักคุณ แล้วคุณก็ทักกลับ คุณนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกลับเขา จ้องเขา แล้วเขาก็จ้องคุณตอบ คุณอยู่กันแบบนั้นซักพักโดยไม่มีใครพูดอะไรออกมา จนเมื่อบริกรเดินมายื่นเมนูให้คุณ ทั้งคุณและเขาจึงได้ละสายตาออกจากกัน เขาเอื้อมไปหยิบสมุดเล่มเล็กจากบริกรในขณะที่คุณสังเกตเห็นนาฬิกาเรือนที่คุณเคยซื้อให้เขาเมื่อวันครบรอบร้อยวัน วันนั้นเขายิ้มแก้มแทบปริ ไม่คิดว่าคุณจะทำอะไรให้เขาแบบนั้น ในเมื่อคุณกับเขาเองก็ไม่ใช่คู่ที่จะเอาแต่สวีทหวานยังกับน้ำตาลเหมือนคู่อื่นๆ

     

    นายจำได้”เขายิ้มขึ้นมาหลังจากเปิดกล่องเล็กๆที่จู่ๆคุณก็หยิบมันขึ้นมาจากกระเป๋าสะพายของคุณ

    “อ่าฮะ”คุณรับคำ แล้วยิ้มให้เขา

    จากนั้น โดยที่ไม่ต้องพูดอะไรอีก เขาก็รักคุณทั้งคืน โดยไม่ปล่อยให้คุณออกจากอ้อมแขนแม้แต่นิดเดียว

    ภาพในอดีตแวบขึ้นมาที่หัวของคุณเป็นฉากๆ คุณยังจำได้ดีว่ารักของผู้ชายคนนี้ร้อนแรงแค่ไหน จนเมื่อเขาเอ่ยถามขึ้นมาเพื่อฉุดให้คุณเลิกจากความคิดเพ้อเจ้อจากเรื่องราวในอดีตนี่เสียที

     “แหวนสวยดีนะ” เขามองมายังมือข้างซ้ายของคุณ ที่นิ้วนางมีแหวนเรียบๆวงหนึ่งสวมอยู่ คุณชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาอีกครั้งพร้อมบอกกับเขาว่านี่คือแหวนแต่งงานของคุณกับผู้หญิงคนนั้น คุณรู้สึกดีนิดๆเมื่อเห็นรอยยิ้มของเขาเจื่อนลงไป

    “ นี่ คาร์เทียร์เชียวนะ”คุณโชว์แหวนให้เขาดูชัดๆ เสริมย้ำอีกครั้งด้วยการบอกว่าคุณเลือกมันเอง รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ยิ่งปิดปังไว้ไม่ได้เมื่อสีหน้าเขาแย่ลงเรื่อยๆ และ คุณก็อดจะดีใจกับเขาไม่ได้เมื่อในที่สุดเขาก็รู้จักเก็บอาการเสียที เขาปรับเปลี่ยนสีหน้าให้ดีขึ้น แล้วในที่สุดเขาก็ยิ้มออกอีกครั้ง แม้จะเป็นรอยยิ้มที่ดูฝืนๆก็ตาม

    “อา นี่มัน กี่ปีแล้วนะ”เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย

    “สี่ปีกว่าแล้วล่ะ นานจนแทบจำไม่ได้แน่ะ ว่ามั้ย”คุณว่าพลางยิ้มให้เขาอีกครั้ง “ว่าแต่นาฬิกานั่น….”ชี้ไปที่ข้อมือของเขา

    “อ่อ นี่หรอ อืม ก็อย่างที่เห็นแหละนะ”เขาว่าพร้อมกับยิ้มเขินๆ เขายกมือขึ้นเกาหัวอย่างคนที่ไม่รู้จะทำอะไรดี เหมือนเด็กหนุ่มน้อยๆ นี่เป็นนิสัยที่เขาไม่เคยเปลี่ยนอย่างหึ่งสินะ ไม่สิ จริงๆแล้วนอกจากเสื้อผ้าและรูปลักษณ์ภายนอกแล้ว ชองยุนโฮแทบจะไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยในความคิดของคุณ เขายังคงเป็นหนุ่มน้อยผมทองในชุดบาสเก็ตบอลเหงื่อซกของคุณ ยังคงเป็นของคุณ ใช่ ยังคงเป็นของคิมแจจุง คุณสัมผัสมันได้เลยล่ะ

    “ฉันไม่คิดว่ามันจะอยู่ทนขนาดนั้นน่ะ หมายถึง ถ้าเป็นฉันซักสี่เดือนมันคงจะพังแล้ว”

    “ฉันดูแลมันอย่างดี นายก็รู้นี่”

    “อืม”ในจังหวะนั้นคุณก้มหน้าลงไปอ่านเมนูอาหารที่ได้รับมา คุณแอบยิ้มน้อยๆตอนเขาบอกว่าเขารักษามันอย่างดี สาบานให้ตายว่าไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนี้นานแล้ว แล้วขอย้ำชัดๆกับพระเจ้าอีกครั้งว่าเหตุการณ์นี้ไม่ทำให้คุณเปลี่ยนใจจากสิ่งที่ตั้งใจไว้แน่

    “สเต็กปลาแซลมอล /ซีซาร์สลัด” แล้วคุณก็สั่งอาหารในจังหวะเดียวกันกับเขาเหมือนที่เคยเป็นมาตลอด ความบังเอิญนี้ทำให้คุณกับเขาหันมามองหน้ากันอีกครั้ง แล้วคุณก็หัวเราะออกมา เพียงเท่านั้นบรรยากาศอะไรแปลกๆที่คุณรู้สึกได้นิดหน่อยในตอนแรกก็เหมือนจะหายไป

    “ช่วงนี้เป็นยังไงบ้าง”เป็นคุณที่เป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อน

    “ก็เรื่อยๆล่ะนะ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอก”

    “แล้ว…..

    “ครับ??

    “ผู้หญิงล่ะ”คุณรู้ว่านี่มันดูน่าตลกไปซักหน่อยที่กำลังถามเหมือนว่าเขานอกใจคุณหือเปล่าทั้งๆที่เป็นคุณเองแท้ๆที่หนีเขาไปแต่งงาน แต่ใครจะสนล่ะ ก็ในความรู้สึกของคุณ ชองยุนโฮคนนี้ยังคงเป็นของคุณ ของคุณคนเดียวเท่านั้นนี่นา คุณย่อมต้องมีสิทธิ์สิ ถูกไหม จะว่าคุณเข้าข้างตัวเองนิดหน่อยก็ได้ คุณไม่แคร์หรอก

    “ฉันยังโสดนะ”ว่าแล้วเขาก็ยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาวางบนโต๊ะเพื่อโชว์ให้ดูว่านิ้วของเขาไม่ว่าจะนิ้วไหนๆก็ไม่มีสิ่งใดมาเป็นเครื่องบ่งบอกเลยว่าเขามีเจ้าของแล้ว ตอนเขายกมือขึ้นมาคุณก็ดันเผลอมองนิ้วเรียวยาวของเขาไปอีกจนได้ ปลายนิ้วเรียวยาวดั่งลำเทียนที่เคยลูบไล้เรือนร่างของคุณ อา….นี่คุณกำลังคิดอะไรขณะอยู่บนโต๊ะอาหารกันนะ ช่างน่าละอายจริงๆ
     

     

    But now I got an another

    Got a ring

    I got a lover

    I'm about to have a mother-in-law

    And things are kinda perfect

    But I know you're fucking worth it

    There's only one thing I can do to break it off

    แต่ตอนนี้ฉันมีคนอื่นแล้ว

    มีแหวน

    มีคนรัก

    ฉันกำลังจะมีแม่สามีแล้ว

    ทุกๆอย่างมันเพอร์เฟค

    แต่ฉันรู้ว่าเธอน่ะคุ้มค่ากว่าสิ่งเหล่านั้นอีก

    มีทางเดียวที่ฉันจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง


     

    คุณยังคุยกับเขาไปอีกหลายเรื่องและได้ข้อมูลหลายสิ่งกลับมา คุณได้รู้ว่าตอนนี้เขากำลังทำงานเป็นผู้บริหารบริษัทอะไรซักอย่างที่ทำเกี่ยวกับสายการบิน ยังโสด ถึงเขาจะแอบสารภาพกับคุณแบบอ้อมแอ้มก็เถอะว่าที่ผ่านมาก็ไม่ได้ใช้ชีวิตแบบเปล่าเปลี่ยวซักเท่าไหร่ เขายังกิน ยังดื่ม ยังเที่ยวตามประสาผู้ชายวัยนี้ทั่วไป ถึงกระนั้นก็แอบกระซิบกับคุณเบาๆด้วยว่าไม่เคยจริงจังกับใครที่ไหนเลยด้วยในขณะที่เขาเองก็ได้รู้จากคุณไปว่าตอนนี้คุณเป็นประธานบริษัทของธุรกิจทางบ้าน ตอนนี้ภรรยาของคุณกำลังท้องได้สามเดือน และพอคุณเห็นว่าเขาเริ่มหงอยลงไปอีกครั้งเมื่อคุณพูดถึงเด็กในท้องคุณก็อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปจับมือของเขาไว้ เขาเงยหน้ามองคุณ

    “ดูดีสินะ ชีวิตฉันตอนนี้”

    ……..

    “แต่รู้อะไรมั้ย ไม่มีอะไรเพอเฟ็คเท่านาย” แล้วคุณทั้งคู่ก็สบตากันด้วยแววตาที่เหมือนแฝงอะไรบางอย่าง

    “ฉันว่า…….”เขาพูดพลางเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้คุณ สลัดที่คุณแตะไปได้แค่สองคำไร้ความหมายไปเลยเมื่อคุณแทบจะปัดมันลงไปจากโต๊ะอยู่แล้วตอนที่คุณเคลื่อนตัวเข้าไปหาเขาเหมือนกัน ริมฝีปากของคุณกับเขาห่างกันอยู่แค่เพียงลมหายใจแผ่วๆกั้นเท่านั้น แล้วก็เป็นคุณที่ทนก่อนอีกครั้งเมื่อเห็นริมฝีปากที่คุณแสนคิดถึงตรงหน้า คุณจูบเขา อย่างเชื่องช้าก่อนที่จะจะเปลี่ยนเป็นร้อนแรงมากขึ้นเมื่อเขาตอบสนองคุณ มือของเขารั้งคอคุณเข้าไปไกล้ๆมากขึ้น คุณแทบจะยืนอยู่แล้วเมื่อเขายังคงลากคอคุณเข้าไปมากขึ้นแบบนั้น เขาไม่ยอมปล่อย และคุณก็คงไม่ยอมปล่อย นาทีนี้ต่อให้คนทั้งร้านหันมามองคุณก็ไม่สนใจสิ่งใดแล้ว นอกจากเขาที่อยู่ตรวหน้านี่

    “เราขึ้นไปข้างบนกันเถอะ..

    ……

    ..

    …………….

    …….

    …………………..

    ………

    เสียงเตียงขยับเอี๊ยดอ๊าดและแสงจันทร์ที่ลอดผ่านรอยผ้าม่านเข้ามาไม่ได้เป็นอุปสรรคในการกระทำครั้งนี้ คุณกอดเขาไว้แนบแน่นเหมือนกับว่าไม่อยากแยกจากในขณะที่เขาก็เอาแต่ร้องเรียกคุณราวกับคนบ้า

    แจจุง แจจุง แจจุง

    และคุณเองก็หยุดครางชื่อเขาไม่ได้เลยเหมือนกัน

    ยุนโฮ ยุนโฮ ยุนโฮ

    คุณทั้งสองเอาแต่เรียกชื่อกัน และขยับโยกใส่กันราวกับม้าป่าติดสัด มันยอดเยี่ยมกว่าที่คุณเคยจินตนาการถึงในทุกครั้งที่มีเซ็กซ์แบบขอไปทีกับภรรยาคนสวยที่บ้าน คุณแทบจะขาดใจตายตอนเขากระแทกเข้ามาแรงๆ จุกไปหมด แต่มีความสุขยิ่งกว่าสิ่งใด น้ำตาแทบไฟลด้วยความสุขสุดยอดแบบที่ไม่ได้สัมผัสมาแสนนาน

    บทรักที่คุณแสนคิดถึง

    “อา….แจจุง….นายมัน สุดยอด…..

    ทำให้ตายคาอกเลยดีมั้ยนะ….หึ

     

    But every time I'm with him

    I imagine that we're kissing

    And I'm wishing he was you all along

    And boy I'm so committed

    I'm so deep there's no more digging

    There's only one thing I can do to solve this mess

    แต่ทุกๆครั้งที่ฉันอยู่กับเขา

    ฉันกลับจินตนาการว่าเราจูบกัน

    ฉันภาวนาว่าเขาคือเธอมาตลอด

    และฉันพลาดไปแล้ว

    มันลึกเกินไปแล้ว ฉันจะไม่ขุดหลุมฝังตัวเองอีกแล้ว

    มีทางเดียวที่จะทำลายความยุ่งเหยิงนี้

     

     

    คุณลุกขึ้นมาอีกครั้งหลังจากผ่านบทรักอันเร่าร้อน ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะหลับทั้งๆที่คุณยังไม่เหนื่อยมากพอที่จะสลบไปแบบนี้

    คุณลุกขึ้นมา หยิบเสื้อเชิตที่ถูกโยนไว้ส่งๆบนพื้นพรมข้างๆเตียงขึ้นมาใส่อย่างลวกๆ

    คุณรู้สึกไม่ดีที่ถ้าหากวันนี้ตอนเช้าจะมีใครเข้ามาเห็นคุณในสภาพเปล่าเปลือย

    คุณเดินไปที่ห้องน้ำ เปิดน้ำในอ่างจากุชชี่สุดหรูจนเต็ม คุณผสมน้ำจนอุ่นได้ที่ แต่เปล่า….คุณไม่ได้จะอาบน้ำหรอก

    จากนั้นคุณก็เดินไปที่ห้องรับแขก หยิบแก้วไวน์ที่ล้มอยู่จากแรงรักเมื่อคืนขึ้นขึ้นตั้ง คุณมองมันซักครู่ แล้วรินไวน์ที่คุณกับเขาละเลียดชิมไปได้ไม่ถึงค่อนขวดลงไปในแก้วใบนั้น แต่เปล่าคุณไม่มีอารมณ์จะมาจิบไวน์ตอนนี้หรอก

    คุณถอดแหวนแต่งงานที่เขาชมว่าสวยมากเมื่อคืนออก แล้วหยิบแหวนโลหะธรรมดาขึ้นมาสวมแทน แหวนที่เขาก็มีอยู่ติดนิ้วนางข้างซ้ายเหมือนกัน  แต่เปล่า….สำหรับแหวนเพชรวงนั้นคุณก็จะไม่โยนมันทิ้งหรอกนะ

    ก็เขาชมว่ามันสวยเพราะเป็นคุณเลือกนี่…..

    คุณมองลอดไปใต้โซฟาสุดหรูที่คุณแอบเห็นว่ามีเชือกเส้นหนาซุกอยู่ แต่เปล่า….สาบานได้(คุณเอานิ้วไขว้เป็นกากบาทไว้ข้างหลัง)คุณไม่ได้คิดอยากจะเอามันมารัดอะไรที่คล้ายๆกับคอขาวๆของคนที่นอนหลับตาอยู่บนเตียงเลยซักนิด

    เสียงโทรศัพท์ของคุณดังขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงขายาวที่คุณสลัดมันทิ้งเมื่อคืน คุณสบถเล็กน้อยที่มีคนโทรหาคุณในเวลาแบบนี้ แต่คุณก็มานึกได้ว่ามันไม่แปลกเลย ก็คืนนี้คุณไม่ได้กลับบ้านนี่นา

    คุณหยิบมันขึ้นมา ควานหาในกระเป๋าเล็กๆนั่น คุณสัมผัสโดนอะไรบางอย่าง แต่คุณก็ปล่อยมันผ่านไป ในที่สุด คุณก็คว้าเครื่องมือสื่อสารเจ้าปัญหาเครื่องนั้นขึ้นมาได้ คุณกดรับมัน

    “ฮัลโหล”

    “ที่รักคะ ตอนนี้คุณอยู่ไหน”เป็นภรรยาของคุณนั่นเองที่โทรมา น้ำเสียงเธอดูร้อนรน คุณเหลือมองนาฬิกา เข็มสั้นชี้ที่เลขสามแล้ว แม้แต่ตอนนี้เธอก็ยังไม่หลับ และยังรอคุณกลับบ้าน อา….คุณช่างเป็นสามีที่แย่จริงๆ

    “ผมอยู่กับเพื่อนน่ะ เขาเมามาก ส่วนผมก็ดื่มมากไปหน่อย คืนนี้คงไม่กลับ ขอโทษจริงๆนะที่ไม่ได้บอกคุณก่อน ซึงมี”

    “ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ถ้าดื่มก็ไม่ควรขับกลับอยู่แล้ว งั้นเท่านี้ก่อนนะคะ คุณจะได้พักผ่อน”

    “อ่า เดี๋ยว ซึงมี”คุณรีบห้ามไว้ก่อนเมื่อภรรยาของคุณจะวางสาย ไม่ได้นะ เธอนะเป็นตัวแปรสำคัญในเรื่องนี้ คุณจำเป็นต้องให้เธอทำอะไรบางอย่างก่อน

    “คะ มีอะไรคะ”

    “คือ ตอนสายๆผมอยากให้คุณมาที่ห้อง325 โรงแรม โกลด์ การเด้นหน่อย คุณว่างหรือเปล่า”

    “ได้สิคะ ฉันว่างค่ะ แล้วฉันจะรีบไปนะคะ”

    “ขอบคุณคุณมากนะ”คุณนิ่งไปอึดใจก่อนจะตอบกลับไป คุณอยากจะขอโทษหล่อนซักพันครั้ง กับสิ่งที่คุณทำ และสิ่งที่คุณกำลังจะทำ

    “ไม่เป็นไรค่ะ ได้เสมอ รักคุณนะคะ”

    “ครับ”
    คุณรับคำเบาๆก่อนจะวางสายไป

    คุณเดินกลับมาที่ห้องนอน มองคนที่ยังคงนอนอยู่บนเตียงด้วยสายตาแห่งความรัก

    คุณยอมรับอีกครั้ง

    คุณรักเขา

    คุณรักเขามาก

    มากเกินกว่าที่คุณจะยอมเสียเขาไปให้ใคร

    มากเกินกว่าที่จะยอมเห็นใครยืนเคียงข้างเขา

    ็็

    มากเกินกว่าความโกรธตอนที่เขายอมตกลงกับพ่อเรื่องานแต่งงานของคุณกับซึงมี คุณโมโหเขาไปหลายวัน อยากจะฉีกเขาเป็นชิ้นด้วยมือของคุณ อยากจะเอาแจกันฟาดหัวเขาตั้งแต่ตอนนั้นเสียด้วยซ้ำ

    แต่คุณก็ไม่ได้ทำ

    เพราะคุณรู้ดี

    เขามันจะเป็นแบบนี้เสมอ

    ตอนอยู่กับคุณ เขาจะเป็นเด็กหนุ่มขี้อ้อนที่ต้องการความรักจากคุณ เขาจะชอบเข้ามาคลอเคลียกับคุณ ทำเหมือนกับว่าเขาขาดคุณไม่ได้ เอาแต่ใจ ไร้เหตุผล และคุณก็รักที่เขาเป็นแบบนั้น เพราะเขาทำแบบนั้นกับคุณเพียงแค่คนเดียว

    แต่ตอนอยู่หน้าคนอื่น เขาจะกลายเป็นคนมีเหตุผล  เป็นเด็กดี มีสัมมาคาราวะ เชื่อฟังผู้ใหญ่ เป็นคนที่มีความคิด

    แต่คุณรู้ดี ว่าเขาในแบบไหนที่เป็นเขาตัวจริง

    คุณรู้เสมอ

    เขาโกหก หลอกลวงทุกคนได้

    แต่เขาไม่เคยโกหกคุณ

    และเพื่อความแน่ใจกับคุณเดินไปนั่งบนเตียงข้างๆเขา คุณสะกิดเขาเบาๆก่อนจะจูบเขาที่ริมฝีปาก

    เขาตอบรับจูบของคุณอย่างดุดดื่มสุดๆจนคุณไม่อยากจะเชื่อว่าเขาหลับอยู่ ไม่นานเขาก็ลืมตาขึ้นมาในสภาพที่งัวเงียสุดๆ ผมเขายุ่งมาก คุณหัวเราะเบาๆก่อนจะจับหน้าของเขาให้หันมามองที่คุณ

    “ชองยุนโฮ”

    “ครับ”

    เขาจะพูดเพราะเสมอเมื่อรู้ว่าคุณต้องการจะพูดเรื่องจริงจัง เป็นนิสัยที่คุณชอบ แต่บางทีคุณก็ไม่ชอบ เมื่อเขาพูดแบบนี้กับคุณ มันทำให้คุณรู้สึกว่าคุณเป็นคนอื่น

    “ไม่เอา”

    “หืม”

    “ไม่พูดแบบนี้ มันหลอกหลวง”

    เขายิ้มออกมาเล็กๆก่อนจะพูดขึ้นมาใหม่ทั้งๆที่เขาเองก็ครึ่งหลับครึ่งตื่นๆ

    “โอเคๆ ว่าไง มีอะไรหรอ”

    “นายรักฉันมั้ย”

    “ถามอะไรอย่างนั้นเล่า”

    “ตอบมา”คุณจ้องตาเขา มองเข้าไปในดวงตาสีน้ำตาลเฮเซลนัสของเขา

    “รักสิ”

    “รักมากแค่ไหน”

    “ตายแทนได้เลยล่ะ” เขาพูดพลางเอื้อมมือมาจับมือขาวของคุณไว้ มองตอบมายังดวงตาสีเทาด้วยคอนแทกเลนส์ของคุณด้วยความรัก คุณเชื่อคำพูดของเขา เชื่ออย่างหมดหัวใจด้วยแววตาที่แสนจริงใจของเขา  ด้วยน้ำเสียง ด้วยความรู้สึก คุณรู้ดีอย่างที่สุด รู้มาโดยตลอด ไม่จำเป็นต้องถามถึงความรักที่เขามีให้คุณเลย แต่คุณก็ยังอยากได้ยินมันอีกครั้ง เพื่อย้ำให้คุณทำสิ่งที่จะทำต่อไปนี้ ทำในสิ่งที่คุณคิดมาโดยตลอด ย้ำให้แน่ใจว่าทั้งเขาและคุณจะไม่เสียใจที่จะทำแบบนี้

     

    And I'll do the time

    You're my sweetest crime

    You know that I'll wait for you, baby

    And we'll be apart

    But you'll have heart

    I'm saving it all for you, baby

    และฉันยอมโดนจับ

    เธอคืออาชญกรรมแสนหวานของฉัน

    รู้ใช่มั้ยว่าฉันจะรอเธอ ที่รัก

    ถึงเราจะต้องแยกจากกัน

    แต่เธอได้ใจฉันไปแล้ว

    ฉันเก็บมันไว้ให้เธอนะที่รัก

     

    “ชีวิตของฉันเป็นของนาย”แล้วริมฝีปากของเขาก็ประทับลงมา จากอ่อนหวาน เริ่มเป็นรุนแรงขึ้นเรื่อย ลิ้นร้อนๆของเขาเข้มาในปากคุณ สัมผัสฟันทุกซี่ของคุณแล้วก็ดูดดึงลิ้นของคุณเข้าไป มันวาบหวามไปหมดจนคุณคิดอะไรแทบไม่ออกในขณะที่หัวของคุณเริ่มคิดถึงเรื่องราวต่างๆอีกครั้ง

    ตอนนี้ซึงมีท้องได้สองเดือนแล้ว แน่ล่ะ ที่บ้านคุณดีใจกันยกใหญ่ ถึงขั้นเตรียมซื้อบ้านหลังใหม่เอาไว้ให้กับหลานตัวเล็กที่จะเกิดขึ้นมาในอนาคต คุณหนูตระกูลคิมตัวน้อยๆที่จะกลายเป็นที่รักของคนทั้งบ้าน คุณเองก็ดีใจไม่แพ้กันในเมื่อในที่สุดหน้าที่ของคุณก็เสร็จไปแล้วอีกหนึ่ง หน้าที่ที่จะต้องมีผู้สืบสกุลเหมือนที่พ่อของคุณต้องการ คุณยอมแต่งงานกับซึงมี มีลูกกับเธอ และตอนนี้ธุรกิจของที่บ้านก็กำลังไปได้สวย และไม่ต้องห่วงว่าคุณจะปล่อยมันทิ้งไปเฉยๆ คุณได้ยกมันให้กับเลขา ชิมชางมิน ให้เป็นคนดูแลธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ร้อยล้านของบ้านคุณและเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม มันจะกลายเป็นของลูกของคุณแน่ ถ้าถามว่าไม่กลัวชิมชางมินจะโกงงั้นหรอ คุณก็บอกอีกนั่นแหละว่าไม่ เพราะคุณดูแววตาของคนที่หลงรักภรรยาของคุณแบบหัวปักหัวปำออก

    นี่ถ้าไม่เกรงใจคุณจะเขียนในพินัยกรรมว่ายกนัมซึงมีในกับชิมชางมินไปแล้วด้วยซ้ำ

    แต่ถึงในอนาคตจะเป็นยังไง คุณก็คงจะไม่สนแล้วเพราะ

    เพราะในตอนนี้ เวลานี้ สิ่งที่คุณเฝ้าตามหามาตลอดชีวิตอยู่ตรงหน้าคุณแล้ว อยู่ในอ้อมแขนของคุณ ดำลังดูดกินริมฝีปากของคุณอยู่ คุณไม่ปล่อยเขาไปไหนอีกแน่ในเวลานี้ ไม่มีทาง

    ในที่สุดเขาก็ปล่อยคุณเป็นอิสระ เขายืนจ้องตาคุณอีกครั้ง ราวกับจะอ่านใจคุณ เขามองจ้องเข้ามาในดวงตาของคุณอีกครั้ง ราวกับเขารู้ว่าคุณจะทำอะไรต่อไป ใบหน้าคมที่คุณหลงรักเลื่อนเข้ามาใกล้คุณอีกครั้ง คราวนี้เขาเกยหน้าไว้ที่ไหล่ของคุณ สองแขนที่มีมัดกล้ามที่คุณหลงใหลโอบรับคุณไว้อย่างแนบแน่นทว่าแฝงความอ่อนโยน มันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่คุณอธิบายไม่ออก

    มันอบอุ่น

    และมันเต็มไปด้วยรัก

    และเป็นอีกครั้งที่คุณรู้สึกได้ว่ารักผู้ชายคนนี้

    รักมากเหลือเกิน

    “ฉันไม่อยากอยู่โดยไม่มีนาย”เขาพูดพร้อมกระชับอ้อมกอดมากขึ้น คราวนี้คุณเป็นฝ่ายซบไปที่แผงอกของเขา”รู้มั้ยว่าสี่ปีที่เราจากกันมันทรมาณมากแค่ไหน ฉันอยู่ไม่ได้ ยังไงก็อยู่ไม่ได้”เขาคลายอ้อมกอดพร้อมกับจับใบหน้าของคุณขึ้นมา เอามองตาคุณอีกครั้ง “ได้โปรดบอกฉันที่ว่าเราจะไม่แยกจากกันอีก เราจะอยู่ด้วยกัน ใช่มั้ย ที่รัก”

    คุณยิ้มออกมา คุณไม่รู้หรอกว่าสำหรับเขาแล้วมันเป็นรอยยิ้มที่สวยงามที่สุด คุณยิ้มก่อนจะเอื้อนเอ่ยคำที่อยากพูดมาตลอด

    “ทุกที่ทีมีคุณที่รัก..

    Kill, kill, kill, I'm gonna, Kill, kill, kill

    So we can run away just like we said

    Kill, kill, kill, I'm gonna, Kill, kill, kill

    So we can be together like we planned

    I gotta kill my boyfriend

    ฆ่าๆๆๆๆ ฉันจะฆ่าเขา

    เราจะได้หนีตามกันไปเหมือนที่เราพูดกัน

    ฆ่าๆๆๆๆ ฉันจะฆ่าเขา

    เราจะได้อยู่เคียงข้างกันอย่างที่เราตั้งใจ

    ฉันจะฆ่าแฟนหนุ่มของฉัน

     

    แล้วเขาก็ช่วงชิงลมหายใจของคุณอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง

    คุณมองไปที่ห้องน้ำที่ในนั้นมีอ่างน้ำนี่คุณเปิดน้ำไว้จนเต็ม มองไปที่แก้วไวน์ที่คุณรินไว้ ที่ข้างๆกันนั้นมีซองที่ข้างในบรรจุผลงสีขาวอะไรซักอย่าง แล้วมองไปที่โซฟาตัวใหญ่นั่น

    เอาล่ะ ที่นี้ ที่เหลือก็แค่คิดว่าจะใช้วิธีไหนเท่านั้น

    แล้วจากนี้เราก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างที่เราฝันไว้แล้วนะยุนโฮ

    ได้อยู่ด้วยกัน

    ตลอดไป……..

     

    Ummm I got it ohhhhh I want it

    I’m gonna kill my boyfriend

     

    Fin

    ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ ^^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×