ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : first part ; การเปลี่ยนแปลงครั้งใหม่ของปาร์ค ชานยอล
@ EXFORIZ
ผมนั่งก้มหน้ามองดูแผนทีของโรงเรียนชื่อดังอย่าง exforiz ถ้าจะถามว่าผมมาทำอะไรทีนี้นะหรอ 'ผมมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนนะ' ผมเดินวกไปวนมาอยู่ในโรงเรียนมา 3 - 4 รอบแหละเพื่อจะหาหอทีผมต้องเข้าไปอยู่และรายงานตัวทีนั้น
แต่ในแผนที่มันบอกว่าห้องผมอยู่ชั้นสามของตึกนี้ที่ผมยืนอยู่ ผมเดินขึ้นไปถึงชั้นสามที่แผนทีบอก มันใหญ่ชะมัดเลย 'ผมเห็นละเพลียจิต'
อ่า...ถึงแยกนี้ต้องเหลียวซ้ายสินะ ในแผนทีมันงงชะมัดเลย อ่า.... มันอยู่ทางขวามือสินะ ผมเดินตามทางทีว่าและผับแผนที่ลงในกระเป๋า ผมเดินตามแยกนั้นที่ว่าไม่ได้นานผมก็เห็นห้องทีว่า ผมยืนอยู่หน้าห้องนั้น แทบนั้นมีเด็กนักเรียนคนอื่นอยู่จำนวนมากดูเหมือนว่าเขากำลังจะเรียกรวมตัวสมาชิกในหอพักคนใหม่...
"อ้าว นายน่ะ นายๆ " เขาเรียกใครน่ะ ( == เรียกแกนั้นแหละเอ๋อเอ๋ย )
" หือ =_='"
"นายนั้นแหละ นักเรียนใหม่ใช่มั๊ย"
ผมชี้หน้าตัวเองแล้วมองผู้ชายกลุ่มหนึ่ง พวกเขามีบุคลิกและหน้าตาโด่ดเด่นกว่าคนทั่วไป จะพูดว่าหน้าตาดีก็ใช่ล่ะน่ะแต่ผมก็เป็นผู้ชายหน้าตาดีคนนึ่งเหมือนกันนิ ผมจะไปชมพวกเขาทำไหมเนี้ย><
"อ่าๆใช่ นักเรียนแลกเปลี่ยนนะ"
" ถอดเสื้อผ้าออกซะแล้วมายืนรวมตัวตรงนี้เร็วเข้า"
"เฮ้ย ว่าไงนะ! " ผมรีบถอยหลังหนี สองมือยกขึ้นมากอดตัวเองอัตโนมัติ
" ล้อเล่นน่ะ ผู้ชายรึเปล่าเนี้ยฮ่าๆ"
ทำไมคนในหอนี้มันเกรียนกันอย่างนี้เนี้ย+! :(
" เฮ้! " พวกเขาหันไปปะทะมือกันเหมือนมันเป็นเรื่องน่ายินดี
" นี่ๆ ฟังทางนี้หน่อยมีคำสั่งใหม่จากประธานหอ... แนะนำตัวก่อนละกัน "สวัสดีครับผมรองประธานหอครับ จงอิน ยินดีต้อนรับ... " คือทางหอจะมีการจัดกิจกรรมรับน้องใหม่ที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน และเข้ากลางเทอมและการแบ่งห้องใหม่ทั้งหมด โดยรุ่นพี่จะเป็นคนเลือกว่าจะให้รุ่นน้องมาร่วมอยู่ในห้องด้วย รวมไปถึงประธานหอของพวกเราด้วยที่ต้องเลือกรุ่นน้องที่มาอยู่ด้วยไม่มีข้อยกเว้นใดๆทั้งสิ้น" รองประธานหอ ผิวสีแทน พูดขึ้น
" เฮ้ ! "
อะไรกันเนี้ย แล้วจะมีใครเลือกผมล่ะเนี้ย มันไม่จริ๊งงงงงงงงงง กฎบ้าบอจริงๆ ที่ต้องมาอยู่หอกับพวกรุ่นพี่เกรียนๆเนี้ยถึงจะหล่อก็เถอะ ยอลไม่เชื่อๆๆๆๆ (แกเป็นอะไร นางยอล)
"นั้นฉันขอเลือกก่อน อืม.... ใครดีนะจะมาอยู่ห้องเดียวกับฉัน นายๆ นั้นแหละ"ผู้ชายผิวสีแทนคนนึ่งพูดขึ้น และชี้ไปทางผู้ชายตัวเล็กคนนึ่ง
" เอ๋! 0_0 " ผู้ชายตัวเล็ก ตาโตๆคนนั้นอุทานขึ้นอย่างงง
" ใช่ฉันเลือกนายมาอยู่ห้องเดียวกับพี่น๊า ไปเข้าห้องกัน "
"เฮ้ยยยยยย"
"ล้อเล่นน๊า... ไปดูห้องกัน น้องชื่ออะไรครับ " ผู้ชายที่ชื่อจงอินถามขึ้นและเดินไปเกาะไหล่คนตัวเล็กกว่า
"ผมชื่อ ดีโอ ครับ "
" ครับ ไปกันดีกว่า " หลังจากนั้นรองประธาน จงอิน ก็พาคนตัวเล็กกว่าไป... ห้องงงงงงงงงงงงงงงงงง
" อ่าๆๆ คนต่อไปรองประธานไปกินเด็กซะแหละ " ผู้ชายคนนึงพูดขึ้น
" ผมๆๆๆ ผมขออยู่ห้องเดียวกับพี่ลู่ห่านสุดสวยเหมือนเดิมนะครับ พี่ลู่ห่านนนนนน ของผม " ผู้ชายหน้าหล่อยิ้มหวานคนนึงผู้ขึ้นมาพร้อมเดินไปอ้อดอ้อนรุ่นพี่หน้าสวยที่ชื่อลู่หาน
" ก็ได้ๆ หยุดอ้อนพี่ได้แล้ว เซฮุน พี่อายนะ " พี่สาวหน้าสวยพูดขึ้น
" จริงนะ ขอบคุณคับ พี่ลู่หานนของผม " พูดจบร่างสูงกว่าก็ก้มหอมแก้มรุ่นพี่ตัวเล็กกว่า
" อ๊ากกกกกกก เซฮุน " รุ่นพี่หน้าสวยเลยวิ่งไล่ตีรุ่นน้องที่มาขโมยหอมแก้มเขาไป
เวลาผ่านไปเนินนานนนนนนนนนนนนนนทีมีรุ่นพี่เลือกรุ่นน้องไป แต่ผมยังไม่โดนเลือกระหว่างที่ผมยืนรอเขาเลือกกันฉันตะคิวจะกินขาผมอยู่แหละ ผมก็ดันหันไปสบตาเข้ากับผู้ชายคนนึ่ง ผมค่อยๆเบิกตากว้าง ด้วยหัวใจที่เต้นถี่จนมันไม่เป็นจังหวะแล้วววว มันอะไรเนี้ยอาการแบบนี้ นายเป็นอะไร ปาร์คชานยอล >< คนตรงหน้าผม หนุ่มผมสีน้ำผึ้งคาราเมล นัตย์ตาสีดำออกน้ำตาอ่อนทีฉายแววตาของเขามันเต็มไปด้วยเสน่ห์อันเหลือล้น ใบหน้าเรียบเนียน ผิวสีขาวเปล่งประกายราวกับหนุ่มในภาพวาด ริมฝีปากที่มีสีพีชอ่อนธรรมชาติ คิ้วเข้มที่รับกับจมูกโด่งที่ถูกสร้างสรรค์มาเป็นอย่างดี เขาสวมชุดไปรเวตสุดเท่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาต้องไม่ใช่คนแน่ๆ อ๊ากกก เพอร์เฟ็คไปแล้วนะ ....
" อ่า... ต่อไปเป็นประธานหอสุดหล่อของเรา ว่าไงครับท่านประธานจะเลือกใคร " ผมตื่นจากผวังเมื่อรุ่นพี่ผู้ชายคนนึงพูดขึ้นและหันไปหาประธานสุดหล่อแล้วเอ่ยแซว
"นิเฉิน นายจะถามคริสเขาทำไม ยังไงคริสสส ก็ต้องเลือกฉัน อยู่แร้ววววว ใช่ไหม คริส " คนร่างเล็กกว่ากล่าวขึ้น
" มั่นใจมากนะป้าแบค ว่าเขาจะเลือก เขาให้รุ่นพี่เลือกรุ่นน้องไม่ใช่เลือกป้าาาาาเข้าไปอยู่ด้วย " ผู้ชายร่างสูงกว่าพูดตอบกลับบ้างอย่างกวนประสาท
"อ๊ากกกกกกกกกก ไอ้เฉิน ว่าฉันป้าไม่ดูหน้าตัวเอง ฉันป้าแกก็ลุงแหละ " แบคพูดขึ้นอย่างงุงหงิด
"พอๆๆ ได้แล้ว " ประธานหนุ่มหล่อพูดขึ้นขัดสงครามให้หยุดลง
" นายเลือกก่อนละกันเฉิิน " ประธานหนุ่มหล่อ ที่ชือคริส พูดขึ้น
" นั้นฉันเลือก นายล่ะกัน " รุ่นพี่เฉินหันมามองหน้าผมและชี้มาหาผม ...
" เอ่ออออออ ผมหรอ " ผมตอบอย่างงงง ก็มันงงง อ่า ยืนรอตั้งนานไม่มีคนเลือกสักที
" ไม่ๆ ต้องไม่ใช่คนนี้สิ " อยู่ๆรุ่นพี่ผมสีน้ำผึ้ง ที่ชื่อ คริส ก็พูดขึ้น อ๊ากกก ทำไมอ่าครับบบบบ
"อะไรครับท่านประธาน คุณให้ผมเลือกก่อนผมก็เลือกแล้วไงครับ " เฉินพูดขึ้นอย่างงงงง
" คนนี้ผมขอล่ะกัน ผมจองคนนี้ไว้ด้วยสายตาแหละ"
" อะไรครับ จองด้วยสายตาเนี้ย ผมเลือกก่อน ให้ผมล่ะกันนะครับบ"
" ฉันบอกว่าไม่ได้ไง นี่่่่คือคำสั่ง คนนี้ของผม ฉันเลือกนาย ไปได้แหละ ยืนเอ๋อ อยู่ได้!!" ผมจะละลายครับเขาผู้อย่างนี้ได้ไง ผมเป็นผู้ชายนะ ลากผมทำไม
" ผมไม่ได้เอ๋อนะ " ผมนึกขึ้นได้ว่าเขาเรียกผมเอ๋ออ่า อะไรอ่าอุตส่าห์ชมไว้ ผมเลยพูดขึ้นเถียงระหว่างถูกลากกกกลับไป ก็ผมไม่เอ๋อนิ :(
" อ้าวววว เหลือคู่เดียวล่ะ ป้าคู่กับผมไป " ก็รุ่นน้องหมดแหละไงงงงง
" กริ๊ดดดดดดดดดดใครป้า ฉันไม่อยู่ห้องเดียวกับแกหรอกนะ " (นางวีนอีกแหละ)
"นั้นก็ตามใจ นอนหน้าหอก็แล้วกัน ไปล่ะป้า " เฉินพูดขึ้นอย่างกวนประสาท และเดินหนีไป
" เฮ้ย นายไปด้วย ทิ้งฉันอย่างนี้ไม่ได้นะโว๊ย นายรู้ไหมฉันลูกใคร ไอ้เฉินนนนนนนนน " (เดินไปสิป้าโวยวาย
อยู่ได้ )
ฮาโหล..........
ลีดดดดดดดทั้งหลายอัพตอนแรกแล้วนะ
งงง กันรึเปล่าววว แต่งเริ่มไม่ค่อยเก่ง
ติชมกันเข้ามาได้ ใครอยากให้มีคู่ไหนเพิ่มบอกได้นะ
นี้แค่เริ่มต้นนะ ฝากติดตามด้วย นะ........
ถ้าแต่งต่อทัน จะรีบอัพให้เลย ภายในวันนี้ (มั้ง) บายยยยยยยยยยย
ผมนั่งก้มหน้ามองดูแผนทีของโรงเรียนชื่อดังอย่าง exforiz ถ้าจะถามว่าผมมาทำอะไรทีนี้นะหรอ 'ผมมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนนะ' ผมเดินวกไปวนมาอยู่ในโรงเรียนมา 3 - 4 รอบแหละเพื่อจะหาหอทีผมต้องเข้าไปอยู่และรายงานตัวทีนั้น
แต่ในแผนที่มันบอกว่าห้องผมอยู่ชั้นสามของตึกนี้ที่ผมยืนอยู่ ผมเดินขึ้นไปถึงชั้นสามที่แผนทีบอก มันใหญ่ชะมัดเลย 'ผมเห็นละเพลียจิต'
อ่า...ถึงแยกนี้ต้องเหลียวซ้ายสินะ ในแผนทีมันงงชะมัดเลย อ่า.... มันอยู่ทางขวามือสินะ ผมเดินตามทางทีว่าและผับแผนที่ลงในกระเป๋า ผมเดินตามแยกนั้นที่ว่าไม่ได้นานผมก็เห็นห้องทีว่า ผมยืนอยู่หน้าห้องนั้น แทบนั้นมีเด็กนักเรียนคนอื่นอยู่จำนวนมากดูเหมือนว่าเขากำลังจะเรียกรวมตัวสมาชิกในหอพักคนใหม่...
"อ้าว นายน่ะ นายๆ " เขาเรียกใครน่ะ ( == เรียกแกนั้นแหละเอ๋อเอ๋ย )
" หือ =_='"
"นายนั้นแหละ นักเรียนใหม่ใช่มั๊ย"
ผมชี้หน้าตัวเองแล้วมองผู้ชายกลุ่มหนึ่ง พวกเขามีบุคลิกและหน้าตาโด่ดเด่นกว่าคนทั่วไป จะพูดว่าหน้าตาดีก็ใช่ล่ะน่ะแต่ผมก็เป็นผู้ชายหน้าตาดีคนนึ่งเหมือนกันนิ ผมจะไปชมพวกเขาทำไหมเนี้ย><
"อ่าๆใช่ นักเรียนแลกเปลี่ยนนะ"
" ถอดเสื้อผ้าออกซะแล้วมายืนรวมตัวตรงนี้เร็วเข้า"
"เฮ้ย ว่าไงนะ! " ผมรีบถอยหลังหนี สองมือยกขึ้นมากอดตัวเองอัตโนมัติ
" ล้อเล่นน่ะ ผู้ชายรึเปล่าเนี้ยฮ่าๆ"
ทำไมคนในหอนี้มันเกรียนกันอย่างนี้เนี้ย+! :(
" เฮ้! " พวกเขาหันไปปะทะมือกันเหมือนมันเป็นเรื่องน่ายินดี
" นี่ๆ ฟังทางนี้หน่อยมีคำสั่งใหม่จากประธานหอ... แนะนำตัวก่อนละกัน "สวัสดีครับผมรองประธานหอครับ จงอิน ยินดีต้อนรับ... " คือทางหอจะมีการจัดกิจกรรมรับน้องใหม่ที่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน และเข้ากลางเทอมและการแบ่งห้องใหม่ทั้งหมด โดยรุ่นพี่จะเป็นคนเลือกว่าจะให้รุ่นน้องมาร่วมอยู่ในห้องด้วย รวมไปถึงประธานหอของพวกเราด้วยที่ต้องเลือกรุ่นน้องที่มาอยู่ด้วยไม่มีข้อยกเว้นใดๆทั้งสิ้น" รองประธานหอ ผิวสีแทน พูดขึ้น
" เฮ้ ! "
อะไรกันเนี้ย แล้วจะมีใครเลือกผมล่ะเนี้ย มันไม่จริ๊งงงงงงงงงง กฎบ้าบอจริงๆ ที่ต้องมาอยู่หอกับพวกรุ่นพี่เกรียนๆเนี้ยถึงจะหล่อก็เถอะ ยอลไม่เชื่อๆๆๆๆ (แกเป็นอะไร นางยอล)
"นั้นฉันขอเลือกก่อน อืม.... ใครดีนะจะมาอยู่ห้องเดียวกับฉัน นายๆ นั้นแหละ"ผู้ชายผิวสีแทนคนนึ่งพูดขึ้น และชี้ไปทางผู้ชายตัวเล็กคนนึ่ง
" เอ๋! 0_0 " ผู้ชายตัวเล็ก ตาโตๆคนนั้นอุทานขึ้นอย่างงง
" ใช่ฉันเลือกนายมาอยู่ห้องเดียวกับพี่น๊า ไปเข้าห้องกัน "
"เฮ้ยยยยยย"
"ล้อเล่นน๊า... ไปดูห้องกัน น้องชื่ออะไรครับ " ผู้ชายที่ชื่อจงอินถามขึ้นและเดินไปเกาะไหล่คนตัวเล็กกว่า
"ผมชื่อ ดีโอ ครับ "
" ครับ ไปกันดีกว่า " หลังจากนั้นรองประธาน จงอิน ก็พาคนตัวเล็กกว่าไป... ห้องงงงงงงงงงงงงงงงงง
" อ่าๆๆ คนต่อไปรองประธานไปกินเด็กซะแหละ " ผู้ชายคนนึงพูดขึ้น
" ผมๆๆๆ ผมขออยู่ห้องเดียวกับพี่ลู่ห่านสุดสวยเหมือนเดิมนะครับ พี่ลู่ห่านนนนนน ของผม " ผู้ชายหน้าหล่อยิ้มหวานคนนึงผู้ขึ้นมาพร้อมเดินไปอ้อดอ้อนรุ่นพี่หน้าสวยที่ชื่อลู่หาน
" ก็ได้ๆ หยุดอ้อนพี่ได้แล้ว เซฮุน พี่อายนะ " พี่สาวหน้าสวยพูดขึ้น
" จริงนะ ขอบคุณคับ พี่ลู่หานนของผม " พูดจบร่างสูงกว่าก็ก้มหอมแก้มรุ่นพี่ตัวเล็กกว่า
" อ๊ากกกกกกก เซฮุน " รุ่นพี่หน้าสวยเลยวิ่งไล่ตีรุ่นน้องที่มาขโมยหอมแก้มเขาไป
เวลาผ่านไปเนินนานนนนนนนนนนนนนนทีมีรุ่นพี่เลือกรุ่นน้องไป แต่ผมยังไม่โดนเลือกระหว่างที่ผมยืนรอเขาเลือกกันฉันตะคิวจะกินขาผมอยู่แหละ ผมก็ดันหันไปสบตาเข้ากับผู้ชายคนนึ่ง ผมค่อยๆเบิกตากว้าง ด้วยหัวใจที่เต้นถี่จนมันไม่เป็นจังหวะแล้วววว มันอะไรเนี้ยอาการแบบนี้ นายเป็นอะไร ปาร์คชานยอล >< คนตรงหน้าผม หนุ่มผมสีน้ำผึ้งคาราเมล นัตย์ตาสีดำออกน้ำตาอ่อนทีฉายแววตาของเขามันเต็มไปด้วยเสน่ห์อันเหลือล้น ใบหน้าเรียบเนียน ผิวสีขาวเปล่งประกายราวกับหนุ่มในภาพวาด ริมฝีปากที่มีสีพีชอ่อนธรรมชาติ คิ้วเข้มที่รับกับจมูกโด่งที่ถูกสร้างสรรค์มาเป็นอย่างดี เขาสวมชุดไปรเวตสุดเท่ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาต้องไม่ใช่คนแน่ๆ อ๊ากกก เพอร์เฟ็คไปแล้วนะ ....
" อ่า... ต่อไปเป็นประธานหอสุดหล่อของเรา ว่าไงครับท่านประธานจะเลือกใคร " ผมตื่นจากผวังเมื่อรุ่นพี่ผู้ชายคนนึงพูดขึ้นและหันไปหาประธานสุดหล่อแล้วเอ่ยแซว
"นิเฉิน นายจะถามคริสเขาทำไม ยังไงคริสสส ก็ต้องเลือกฉัน อยู่แร้ววววว ใช่ไหม คริส " คนร่างเล็กกว่ากล่าวขึ้น
" มั่นใจมากนะป้าแบค ว่าเขาจะเลือก เขาให้รุ่นพี่เลือกรุ่นน้องไม่ใช่เลือกป้าาาาาเข้าไปอยู่ด้วย " ผู้ชายร่างสูงกว่าพูดตอบกลับบ้างอย่างกวนประสาท
"อ๊ากกกกกกกกกก ไอ้เฉิน ว่าฉันป้าไม่ดูหน้าตัวเอง ฉันป้าแกก็ลุงแหละ " แบคพูดขึ้นอย่างงุงหงิด
"พอๆๆ ได้แล้ว " ประธานหนุ่มหล่อพูดขึ้นขัดสงครามให้หยุดลง
" นายเลือกก่อนละกันเฉิิน " ประธานหนุ่มหล่อ ที่ชือคริส พูดขึ้น
" นั้นฉันเลือก นายล่ะกัน " รุ่นพี่เฉินหันมามองหน้าผมและชี้มาหาผม ...
" เอ่ออออออ ผมหรอ " ผมตอบอย่างงงง ก็มันงงง อ่า ยืนรอตั้งนานไม่มีคนเลือกสักที
" ไม่ๆ ต้องไม่ใช่คนนี้สิ " อยู่ๆรุ่นพี่ผมสีน้ำผึ้ง ที่ชื่อ คริส ก็พูดขึ้น อ๊ากกก ทำไมอ่าครับบบบบ
"อะไรครับท่านประธาน คุณให้ผมเลือกก่อนผมก็เลือกแล้วไงครับ " เฉินพูดขึ้นอย่างงงงง
" คนนี้ผมขอล่ะกัน ผมจองคนนี้ไว้ด้วยสายตาแหละ"
" อะไรครับ จองด้วยสายตาเนี้ย ผมเลือกก่อน ให้ผมล่ะกันนะครับบ"
" ฉันบอกว่าไม่ได้ไง นี่่่่คือคำสั่ง คนนี้ของผม ฉันเลือกนาย ไปได้แหละ ยืนเอ๋อ อยู่ได้!!" ผมจะละลายครับเขาผู้อย่างนี้ได้ไง ผมเป็นผู้ชายนะ ลากผมทำไม
" ผมไม่ได้เอ๋อนะ " ผมนึกขึ้นได้ว่าเขาเรียกผมเอ๋ออ่า อะไรอ่าอุตส่าห์ชมไว้ ผมเลยพูดขึ้นเถียงระหว่างถูกลากกกกลับไป ก็ผมไม่เอ๋อนิ :(
" อ้าวววว เหลือคู่เดียวล่ะ ป้าคู่กับผมไป " ก็รุ่นน้องหมดแหละไงงงงง
" กริ๊ดดดดดดดดดดใครป้า ฉันไม่อยู่ห้องเดียวกับแกหรอกนะ " (นางวีนอีกแหละ)
"นั้นก็ตามใจ นอนหน้าหอก็แล้วกัน ไปล่ะป้า " เฉินพูดขึ้นอย่างกวนประสาท และเดินหนีไป
" เฮ้ย นายไปด้วย ทิ้งฉันอย่างนี้ไม่ได้นะโว๊ย นายรู้ไหมฉันลูกใคร ไอ้เฉินนนนนนนนน " (เดินไปสิป้าโวยวาย
อยู่ได้ )
ฮาโหล..........
ลีดดดดดดดทั้งหลายอัพตอนแรกแล้วนะ
งงง กันรึเปล่าววว แต่งเริ่มไม่ค่อยเก่ง
ติชมกันเข้ามาได้ ใครอยากให้มีคู่ไหนเพิ่มบอกได้นะ
นี้แค่เริ่มต้นนะ ฝากติดตามด้วย นะ........
ถ้าแต่งต่อทัน จะรีบอัพให้เลย ภายในวันนี้ (มั้ง) บายยยยยยยยยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น