(Monsta x x you) joohoney x you สบายดีไหมครับเธอ

ก่อนอื่นเลย ไรท์เตอร์คนนี้ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ

ไฮฮฮ สวัสดีค่าาา

ไรท์เตอร์คนนี้มีนามว่า กุกุ๊ง นะคะ

เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก เพลง สบายดีไหมครับเธอ ของ คอเย็น เป็นเพลงจีบสาวที่ลึกซึ้งถึงไขกระดูกเลยล่ะค่ะ

เอาเป็นว่า คำเตือนคือ

เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น ไม่มีเจตนาทำให้ศิลปินเสียหาย สร้างขึ้นเพียงแต่งเติมความมโนของไรท์เตอร์และรีทเท่านั้น โปรดเสพเพื่อความสนุก และมีคำหยาบที่มาจากคำพูดของความเป็นจริงเช่น อ่าวสัส เป็นต้น 

ถ้าพร้อมแล้ว ไปดู อรัมภบทกันเลยค่ะ

วันนี้ก็เป็นเช้าปกตินั้นแหละ เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน แต่ตอนนี้บางอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป บางอย่างที่ฉันคิดเอาไว้ และตัดสินใจอย่างลึกซึ้ง…. นี่มันกำลังจะเป็นจริง เมื่อตอนกลางคืนหลังจากที่ฉันกลับมาบ้านตามคำสั่งของผู้เป็นแม่ เราก็นั่งทานข้าวตามปกติครอบครัว จนกระทั่ง คุณพ่อพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ทำให้ฉันในตอนนี้ จำเป็นตัดสินใจทำแบบนี้ โดยที่ในใจลึกๆ ก็ยังคงหน่วงใจอยู่เล็กน้อย 

ในคืนก่อนจะมาถึง ฉันได้ทักแชทหาใครสักคน คนที่ฉันรักมากที่สุด..

HONEY

ฮันนี่ พรุ่งนี้เรามาเจอกันหน่อยมั้ย - คุณ

ฮันนี่-ได้สิคะ ว่าแต่เทอขามีเรื่องอะไรจะคุยคะ

ฮันนี่-มันสำคัญมากขนาดไหนคะ เต็มสิบ

มันสำคัญมากฮันนี่ สำคัญจริง.. - คุณ

ฮันนี่-สบายดีไหมครับเธอ

โอเคหน่าาา -คุณ

ฮันนี่-แล้วจะเจอกันที่ไหนคะ

เอาเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวร้านแรกที่เราเคยไปกินด้วยกันครั้งแรกนะ ร้านน่องไก่ไผ่หอม - คุณ

ฮันนี่-โอเคค่ะ มันดึกมากแล้วเธอไปนอนเถอะนะคะ เดี๋ยวเค้าจะไปรับพี่โฮนะคะ

อือ… ฝันดีนะคะ - คุณ

ฮันนี่-ค้าบ ฝันดีครับคนสวย

ฉันตื่นเช้ามาเพื่อแต่งตัวให้ดูดี ทั้ง แต่งหน้า ฉีดน้ำหอม ใส่ต่างหู่ หรือจะเป็นมัดผมให้สวยที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ ฉันลบแล้วทำใหม่อยู่หลายรอบ เพราะอะไรหน่ะหรอ เพราะฉันแทบจะทำอะไรที่ผู้หญิงทำไม่เป็นเลยเนี่ยสิ ตอนเรียนอยู่ก็เอาแต่เล่นกับผู้ชาย พอตอนเที่ยงก็พากันไปบอลกันตอนเย็นก็รีบไปเล่นร้านเกม ขนาดงูเข้าบ้าน ยังต้องเล่นเกมให้จบก่อนถึงจะหนีได้ ทุกคนมองฉันเป็นทอมไปหมดแล้วหล่ะ แนทำตัวห้าวๆตลอดเวลาด้วยซ้ำ แต่มันจะมีคนนึงในกลุ่มเราที่ดันคิดไม่ซื่อกับฉัน เขาคือ อี จูฮอน แฟนของฉันคนปัจจุบันนี้เองหรือ ฮันนี่ หมอนี่เป็นน้องชายของแก๊งคู่อริของพี่ชายฉัน เพื่อนผู้หญิงคนเดียวที่ฉันมีคือ อี ลิเลียน่า น้องสาวคนเล็กของจูฮอน ยัยนี่แสบและห้าวมากกว่าฉันด้วยซ้ำ แต่ก็เป็นคนที่ฉันสนิทมากที่สุด ลืมบอกไป ชื่อของฉันคือ ยู (ชื่อคุณ) นะ เอาล่ะงั้นวนเข้ากลับมาที่ปัจจุบันเถอะ

ไม่นานหลังจากฉันแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย ฉันก็มายังสถานที่นัดไว้ ฉันเข้ามมานั่งยังโต๊ะที่เลือกไว้ ก้มมองและเปิดแชทของแฟนหนุ่มทันที เขาแชทมาบอกว่า ใกล้ถึงแล้ว หลังที่ฉันอ่านเสร็จก้ได้ยินเสียงของผู้เป็นแฟนเอ่ยขึ้นก่อนที่จะมานั่งตรงข้ามฉัน

“ที่รักคะ ไมทำหน้าเหมือนหมาหงอยแบบนั้น”จูฮอนเอ่ยหยอกขึ้น

“เคยตายมั้ยล่ะ เดะก็โดนกระทืบหรอกน้อง”คุณเอ่ยตอบกลับ

“แหะๆ ไม่ค้าบไม่เอาแล้ว ว่าแต่กินก๋วยเตี๋ยวมั้ยคะ ดูท่าแล้วเราทั้งคู่น่าจะไม่ได้กินข้าวมา”จูฮอนเอ่ยถาม

“อือ เดี่ยวมื้อนี้ เค้าเลี้ยงเอง”คุณตอบกลับชายหนุ่มไปก่อนที่เขาจะทำหน้าตกใจไม่น้อย เพราะปกติแล้วฉันเป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาเลี้ยงเพราะกลัวเขาทวงบุญคุณ เราสองคนเลยมักจะหารกันตลอด ไม่แปลกหรอกนะที่เขาจะแปลกใจ

เขาพยักหน้าตอบกลับก่อนจะหันไปสั่งก๋วยเตี๋ยวขอเขาและฉัน ฉันอมยิ้มเมื่อรู้ว่าเขายังจำได้ทุกอย่างที่เกี่วกับฉัน เขารู้ฉันชอบอะไร เขาใส่ใฉันมาก แต่กลับเป็นฉันเองที่กำลังจะทร้ายจิตใจเขา

“ว่าแต่ที่รักจะคุยเรื่องสำคัญอะไรคะ”จูฮอนเอ่ยขึ้น มันทำให้คุณที่กำลังจะกินก๋วยเตี๋ยวถึงกลับต้องหงุดหงิด

“อ..อ่าว กำลังโมโหหิวสินะ.. งั้นเดี๋ยวเรากินกันก่อนดีกว่าเนาะ ค่อยบอก”สิ้นสุดเสียงของจูฮอนทำให้ฉันนั้นกลับมามีสติและเริ่มกินก๋วยเตี๋ยวจนอิ่ม

“ฮันนี่ เค้าว่านะ”คุณเรียกชื่อเขาออกมาก่อนที่จะเตรียมใจและพูดคำนั้นออกมา

“ว่าไงคะ”จูฮอนตอบ

“เราเลิกกันเถอะ” ฉันตัดสินใจรวบรวมคามกล้าและพูดออกไปว่ารู้สึกยังไง เมื่อจูฮอนได้ยินคำนั้น เขาสตั้นไปทันที สีหน้าเขาช็อคมาก มันทำให้ฉันรู้สึกผิดมาก ทำไมฉันต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยนะ ทำไม….

“(ชื่อคุณ…)” จูฮอนเรียกชื่อฉันด้วยเสียงที่ดูสั่นไม่น้อย ใจฉันตกหล่นลงไปที่พื้น ตอนนี้ฉันจะเศร้าไม่ได้นะ

“(ชื่อคุณ)”เขาเอ่ยชื่อฉันอีกครั้งก่อนที่จะยื่นมือมาทำข้อแขนฉันไว้ ก่อนที่ฉัจะสะบัดมันออกด้วยสีหน้าที่ดูเยือกเย็นไร้ความรู้สึก ถึงแม้ว่าในใจฉันมันจะมีความรู้สึกมากมายที่อยากจะบอกเขา ฉันขอโทษ…

“พูดออกมาสิ ว่ามันจบแล้วล่ะจูฮันนี่ พูดมันออกมา บอกที..ว่าเธอกำลังแกล้งเค้า..”เขาพูดออกมาโดยที่พยายามข่มเสียงที่สั่นเอาไว้ ฉันรุ้ตอนนี้เขากำลังข่มน้ำตานั้นไว้อยู่ เขาพยายามจะให้ฉันพูดว่า -มันจบแล้วล่ะจูฮันนี่- ซึ่งเป็นประโยคที่ฉันเอาไว้พูดเวลาแกล้งใครสำเร็จ

“ใช่ มันจบแล้ว”ฉันพูดขึ้นก่อนที่ใบหน้าของชายหนุ่มกำลังจะยิ้มออกมาแต่กลับต้องหน้าชาอีกครั้งเมื่อยินคำพูดเต็มๆจากปากฉัน

“ทุกอย่างระหว่างเรา มันจบแล้วล่ะ อี จูฮอน”ฉันพูดจบก่อนที่จะรีบวิ่งออกจากร้านก๋วยเตี๋ยว ไว้เพียงร่างของชายหนุ่มที่ตอนนี้อยากจะร้องไห้เต็มทน แต่เขาทำไม่ได้เพราะเขาไม่อยากจะร้องไห้ในสถานที่สาธารณะ

“(ชื่อคุณ..)”

“เธอกินก๋วยเตี๋ยวไม่จ่ายตังอ่ะ…”จูฮอนนิ่งสักพักก่อนจะพูดประโยคนี้ออกมา

ฉันรู้สึกผิดมากจนไม่อยากจะมองหน้าเขาต่อก่อนจะเริ่มรู้สึกแปลกๆก่อนจะพึ่งมาคิดขึ้นได้ว่า 

“เอ้า ชิบหายล่ะ กูลืมจ่ายตัง” ในหัวมีแต่คำว่าชิบหายเต็มไปหมด ฉันในตอนนี้ทั้รู้สึกผิดทั้งอาย เลยคิดว่าไว้เมื่อไหร่มองหน้ากันติดจะเอาไปคืนแล้วกัน ก่อนจะรีบวิ่งกลับบ้านไป

JOOHONEY PART

 ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ทั้งเศร้าทั้งเสียใจ ทั้งแปลกใจและตลกเหมือนกัน พรางพูดออกมาว่า

"อ่อ..ยัยนี่คิดจะมาบอกเลิกกันแล้วหนีไปง่ายๆงั้นหรอ หึ คิดว่าจะหนีฉันได้งั้นหรอ คิดว่าแค่นี้จะทำให้ฉันปล่อยเธอไปจริงๆหรอปั่นหัวแล้วก็ไปเนี่ยนะ คิดผิดแล้วหล่ะที่รัก เธอรู้จักระกูล อี น้อยเกินไปแล้วยัยหนู"

ผมพูดจบก่อนจะเดินไปเช็คบิลก่อนจะโทรพี่ชายสุดที่รักของผม เพื่อบอกว่าผมเจออะไร และจุดประสงค์ขของผมคืออะไร ก่อนที่ปลายสายจะตอบมาแค่ว่า" หึ ไอสองพี่น้องคู่นี้มันเหมือนกันจริงๆ ตัวเล็กเท่าหมายังมาซ่ากับเรา" ผมยิ้มออกมาก่อนจะกลับไปยังบ้านสุดที่รักของผม

TALKING ABOUT KUKKUKAKKA KUKKUAG.

เป็นอินโทรที่ เป็นการนำเข้าเส้นทางหลักแบบชัดเจนเลยล่ะค่ะ แฮชแท็กกันค่ะ#จูฮันนี่สบายดีไหมครับเธอ แม้จะปูทางมาเข้ม แต่จูฮอนก็คือจูฮอนค่ะ น่ารัก และ ปั่นนเก่ง

ยังไงก็ต้องขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ

#KUKKUKAKKAKUKKUAG