ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : ทำไปได้..
\" อย่าอยู่ลำพังแลยคืนนี้ ลา...ลัน...ล่า \"
\" ปุ๊กลุกน้องคนที่วิ่งผ่านไปน่ารักดีนะ \" ^o^ ฉันเมลอนเด็กไฮสคูลปี 1 ห้อง 1 คนที่มีดวงตาสีน้ำตาลอ่อน แก้มสีชมพูตัดกับผิวสีขาวๆเหมือนตุ๊กตา
\" เออใช่ \" เธอคือปุ๊กลกเพื่อนที่ว่านอนสอนงายที่สุดกับการกินนะ
\" นี้เธอ เธอ เธอ เธอคนนั้นนะ นี้นาย!! \" ฉันตะโกนเรียก
\" ครับ!! เรียกผมเหรอ \" เด็กชายที่ตาโตโต หันมาส่งยิ้มหวานให้^_^
\" อืม เธอนั้นแหละ เธอชื่ออะไร มีแฟนหือยัง แล้วเบอร์ละมีไหม \" ฉันยิงคำถามอย่างไม่ยัง
\" เออ...ผม...เคครับ แฟนดับเบอร์แคยมีแล้ว เธอละมีแบอร์ไหม \" เค้ายังคงยิ้มหวาน(เยิ้ม)ให้กับทุกคน
\" ใคร \" ฉันกับปุ๊กลุกพูดได้พร้อมเพรียง
\" ก็เธอนั้นแหละ เมลอน \"^_^
\" OoO รู้จักฉันด้วยหรอ \" นี้ฉันก็มีคนรู้จักเยอะนะเนี่ย (แอบดีใจลึกๆ)
\" เอาน่า เบอร์ละเขียนมาเร็วๆเลย \" เค้าทำเสียงดุได้น่ารักมากเลย
\"อ่ะนี่เบอร์ อ่านออกไหม \" ฉันกวนเค้าบ้าง
\" ก็เคยอ่านออก อย่ากวนเป็นเด็กเป็นเล็กต้องเคารพผูใหญ่เข้าใจไหม เออขอบคุณนะ แล้วจะโทรไปหา \"^o^ เคโบกมือให้พร้อมกับยิ้มหวานเหมือนเคย แล้วตกลงเขาแก่กว่าฉันหรอนี่ ทำไมดุจัง
\" เมลอน เธอนี่ร้ายจริงๆเลยนะ \" ฟ้าใส เพื่อนสนิทของฉันอีกคน เธอก็เหมือนตุ๊กตาเหมือนกับฉัน แต่เธอเป็นตุกตาล้มลุกนะ
\" เอาน่า ขอนิดนึงนะ \" ฉันยิ้มหวานให้ ก่อนที่เธอจะถามคำถามต่อไป
กริ๊ง..........ง...........ง
\" เมลอน เรียนอะไรจ๊ะ \" ฟ้าใสถามก่อนจะลุกขึ้น
\" เรียนฟิสิกส์จ่ะ พวกเธอล่ะ \" ฉันตอบและยิ้มหวานให้เธอ
\" สางโคม.. \" ทั้งสองทำหน้าเหยเกเหมือนกินยาขมเข้าไป
\" พร้อมกันจังเลยนะ ไปล่ะ เจอกันตอนเย็น \"
ปุ๊กลุกกับฟ้าใส เรียนไฮสคูลปี 1 ห้อง 4 เราสนิทกันมาก เพราะตอนม.ต้นเรียนห้องเดียวกัน
\" มีมี่!! ตื่น!! ตื่นสิมีมี่!! ยัยมีมี่!!! \" ฉันร้องตะโกนโวยวายเหมือนคนบ้า
\" ขอ 5 นาทีนะที่รัก.. \" มีมี่ยังงวงเงียอยู่ที่โต๊ะ
มีมี่เป็นเด็กที่มีดวงตากลมๆ ผมดำยาว ถักเปียเป็นพจมาน มัดโบว์สีขาวมีนิสัยร่าเริง ชอบเล่นปิงปองเป็นชีวิตจิตใจ แล้วเธอก็ยังเล่นดนตรีไทยได้อีกด้วย แต่เธอออกจะขี้เซาไปมาก.. ถึงมากที่สุด
\" นี่!! จะตื่นมั๊ย!! ตื่นๆ \" ฉันเขย่าตัวเธออย่างแรง
\" อืม.. ตื่นก็ได้.. \" แต่เธอก็ยังไม่ยอมลืมตา
\" เอามือมา จับดีๆ นะ \" ฉันพามีมี่ขึ้นห้องได้อย่างปลอดภัย
\" เมลอน.. เมลอน... \"
\" โอย.. ยัยนี่น่ะหรอ ต่อให้ไฟไหม้โรงเรียนจนหมด เธอก็ไม่ยอมตื่น \" ฉันได้ยินมีมี่พูดกับใครสักคน.. แล้วเค้าเป็นใคร?
\" เมลอน!!! ถ้ายังไม่ตื่น!! จะหอมแก้มแล้วนะ!!! \" แล้วเสียงที่ฉันได้ยินมันใครล่ะ
\" คายจาหอมแก้มช้านนนนนนนนนน.... \" ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะลืมตาขึ้นมามองหน้าไอ้คนที่กล้าดีจะมาหอมแก้มฉัน แล้วฉันก็.. ทำสำเร็จ.. - -\"
\" เฮ้ย.. มาอยู่ในห้องนี้ได้ไง!! \" เสียงฉันทำให้ทุกคนในห้องหันมามอง
\" ก็เดินเข้ามาดิ ยัยบ๊องส์ \" เคจับหัวฉันแล้วหัวเราะลั่นห้องเลย
\" แล้วใครให้เดินเข้ามา มาทำไม \" ฉันหันไปถามอย่างไม่พอใจ
\" แหม.. ใจร้ายจัง ฉันเพิ่งมาปลุกเธอหลังจากที่เธอนอนมาเกือบ 2 ชั่วโมง ไม่คิดจะขอบคุณผู้มีพระคุณเลยหรอครับ \" เค้าทำหน้ากวนใส่ฉัน
\" แล้วใครขอร้องนายล่ะ นี่ฉันนอนมา 2 ชั่วโมงเลยหรอ เธอมานั่งเฝ้าฉันนอนเนี่ยนะ \"
\" ก็ใช่น่ะสิ \" เค้ายิ้มหวานให้อีกตามเคย
\" งั้นเธอก็โดดเรียนน่ะสิ หนอย... ต้องเจอแบบนี้.. \" ฉันลุกขึ้นเดินไปหยิบไม้กวาดทำท่าจะตีหัวของเค้า
\" เฮ้ย.. ยัยบ้า จะฆ่ากันหรอไง \" เคตะโกนว่าฉัน แล้วเค้าก็วิ่งหนีฉันลงไปข้างล่าง
\" แล้วจะกลับบ้านกี่โมง \" เค้าตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
\" กลับ 4 โมงเย็น มีเรียนต่ออีกวิชาหนึ่ง \"
\" อืม \"
\" นี้!! เมลอนเอาจริงหรอ เค้าบอกกันว่า... เคเคยอะไรของเธอนี้เจ้าชู้มาก...ขนาดปลาไหลเรียกพี่เลยนะเธอ แล้ว...ออโต้ของเธอละเอาไง \" มีมี่บ่นตลอดทางที่เราเดินจากห้องหนึ่งมาอีกห้อง
\" แหม... ใครจะจริงจังลงเล้าก็เจ้าชู้ขนาดนั้น ฉันก็เห็นว่าน้องเค้าน่ารักดีเลยเล่นๆไปงั้นแหละจ้า... \" ^.^*
\" ดีก็อย่าไปหลงเสน่ห์น้องเค้าละ เข้าใจไหม \" มีมี่กำชับอย่างจริงจัง (มาก)O.O คงเป็นห่วงเราละสิ ^_^
\" จ้า... คุณแม่มีมี่** \"
\" นี้!! เมลอนมีคนมาหาแนะ?? \" มีมี่กระซิบบอกฉันที่กำลังจะหลับ z...z
\" นี้!! ยัยเมลอน ยัยมีมี่ คุยอะไรกันตั้งใจเรียนกันหน่อนสิคุณหนูทั้ง 2 \" อาจารย์แว่นสุดเขี้ยวยืนบ่นอยู่ห้าห้อง
\" ค่า \" เราตอบอาจารย์ แล้วก็มองออกไปนอกห้อง โต๊ะเราอยู่หลังสุดตรงประตูหลังพอดี o.o แล้วนั้น...คือ...เค...คนที่ดวงตาโตหวานหยดย้อย..ย.. ประมาณว่า สาวคนไหนมองก็แทบจะยกหัวใจให้เค้าไปเลย โดยอัตโนมัติ **
\" เค้ามาทำอะไรหรอมีมี่?? \" ?.?!!
\" ก็มารอเธองัย สงสัยจะรอไปส่งเธอนะ \" มีมี่พูดไปก็อ่านหนังสือ (การ์ตูน) ไป
กริ้ง......ง.......ง
\" ขอบคุณครับ/ค่ะ \" นักเรียนค่อยๆทยอยกันออกจากห้องเรียน
\" เมลอนไปก่อนนะ จะไปเล่นปิงปองแล้ว \" มีมี่โบกมือแล้วยิ้มหวานให้
\" จ้า... ไปดีมาดีนะ \"
\" กลับบ้านยังครับ \" เคถามแล้วเดินมาถือกระเป๋าให้
\" เมลอน เมลอนจ๋า...\" ฟ้าใสกับปุ๊กลุกตะโกนเรียก และในมือทั้ง 2 ข้างก็ถือขนมมาด้วย
\" จ้า!! เดี้ยวไปกินด้วยนะ แป๊ปหนึ่ง \"
\" เออ... ไปกินหนมไหม?? \" ฉันถามแบบเขินๆ ^.^ แล้วหัวใจฉันเป็นอะไรเนี่ย ทำไมเต้นเร็วจัง
\" ไม่กิน เคยกินแล้ว \" ทำไมเค้ากวนตี...จัง แล้วเราก็เดินมาที่โต๊ะ
\" อะแน่... เมลอนนี้... ร้ายจริงๆ เลยนะ \" ไข่มุกทำหน้าเจ้าเล่ห์มองมาหาฉัน เธอเป็นคนร่าเริง น่ารัก มีผมดัดเป็นลอนสีดำปนน้ำตาล ตัวเธอสูงๆ ผอมๆ เหมือนนางแบบ และเธอก็เป็นดาวของโรงเรียนอีกด้วย
\" หวัดดีครับ ไข่มุก ฝากดูแลเมลอนด้วยนะ อย่าเพิ่งกลับบ้านละรอเราก่อนนะ \" ^^* เคยิ้มให้ทุกคนก่อนจะวิ่งออกไปนอกโรงเรียน
\" เมลอนจ๋า... กลับบ้านกันนะ \" *.* ฟ้าใสออดอ้อนเหมือนแมวหาเจ้าของเจอ
\" กลับก็กลับ ไปตามปุ๊กลุกยัง \" เรา 3 คนบ้านอยู่ทางเดียวกันเลยกลับบ้านด้วยกันซะเป็นส่วนใหญ่
\" ปุ๊กลุกบอกให้กลับไปก่อนเลย \" //** ฟ้าใสรีบเก็บของแล้วลากฉันไปอย่างรวดเร็ว แต่ว่าก็ว่าฉันลืมอะไรไปน้า...
\" นี้!! นี้!! นี้เธอ รอก่อน รอฉันด้วย \" เอ๋ ?? ทำไมเสียงคุ้นๆ
\" คงไม่ใช่.......... \" เรามองกัน [*o.o][o.o*]แล้วก็พูดพร้อมกัน \" เค \"
\" โอ้ยเหนื่อย...** หนี้ออกมาไม่คิดจะบอกเราเลยนะ ก็บอกให้รอไม่ได้ยินไง \" เควิ่งมาหาเรา แล้วเค้าก็โวยวายใหญ่เลย
\" คือ...อ...เออ...อ...เรา... \" ฉันอยู่ในอาการสำนึกผิด (มาก)
\" อย่าบอกว่าลืมนะ เออเรามันคนไม่สำคัญ ก็พอรู้ตัว ไม่มีใครเห็นความสำคัญ แต่คนไม่สำคัญคนนี้ จะไปส่งคนที่ตัวเองชอบได้ไหมละ *.*\" เวลาเค้างอนนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก ใจจาลาลายยยยยยยยย
\" โอ้... อย่างอนเลยนะ โอ้ นิ่งเตะ นิ่งเตะ อย่างอนเลยนะ \" ฉันพยายามง้อเค้าสุดใจเลย ^^**
\" ไปส่งก็ได้จิงไหม เมลอน \" ฟ้าใสช่วยฉันง้ออีกคน แล้วคนที่งอนทำท่าเหมือนจะหายงอนแล้ว
\" ได้หรอ งั้น...ก็ ออกเดินทางกันเลย \"เขายิ้มหวาน มือจับมือฉันข้างหนึ่ง มือฟ้าใสข้างหนึ่ง โอ้ยช่วยด้วยใจฉันเต้นระบำกันใหญ่แล้ว เราเดินมาถึงป้ายรถเมล์แล้ว
\" ฟ้าใส!! ฟ้าใส!! \" เสียงของใครสักคนหนึ่งดังมาจากด้านหลัง \" ทิวลี่!! \" ^.^ เด็กม. 2 ที่ฟ้าใสแอบชอบอยู่
\" อ้าว!! เค เมลอน พวกเป็น... \" ทิวลี่ออกอาการสงสัยมาก ?o?
\" เราก็เป็นแฟนกันดิ จริงไหมเมลอน? \" O.Oโอม้ายยยยย เค้าบอกว่าเราเป็นแฟนกันงั้นหรอ ทั้งทีเราเพิ่งเจอกันวันเดียวนี้นะ แล้วทำไมฉันต้องดีใจด้วยละ^.^**
\" เมลอน จริงหรอ เมลอน!! \" เสียงของทิวลี่ทำให้ฉันต้องสลัดความคิดนั้นออกไป
\" เออ...อ...อ \" อยู่ๆฉันก็พูดไม่ออกมาซะเฉยๆ
\" อั่นแน่!! ชั่วเลยหน้าแดงเป็นแตงโมขนานนี้ \" ตายยยยแล้วววว หน้าฉันแดงหรอ ทำไง ทำไงดี..........
\" ไอ้อ้วน มายืนทำอะไรอยู่ไปไดเล้ว ไปก่อนนะเค ไปก่อนนะเมลอนที่รัก \" ขนมอย่าเพิ่งเอาฟ้าใสนะ ( ขนมก็ทิวลี่นั้นแหละ ชื่อมันขนมก็เลยเรียกว่า ขนม ) แต่ฟ้าใสหน้าแดงด้วย ฉันควรปล่อยเค้าไปไช่ไหม แล้วฉันละ.... TToTT**
\" ปล่อยเค้าไปเถอะนะ มานั่งนี้เลย ยืนเซ้ออยู่ได้ \" เคลากฉันไปนั่งที่มานั่งข้างป้ายรถเมล์ ก่อนที่เราจะคุยกันก็มีเสียงมาขัดวังหวะอีกแหละ ขอโทษค่ะที่รบกวน!! แต่ขณะนี้มีสายเรียกเข้า กรุณารับโทรศัพท์ด้วยค่ะ!!
\" สวัสดีค่ะ!! อืมจะรอนะ มาได้ตลอดเลยจ๊ะ เจอกันที่บ้าน หวัดดี \" เครีบแย่งโทรศัพท์ของฉันไปดู แล้วเค้าก็จัดการกับเบอร์ผู้ชายทั้งหมดในเครื่องของฉัน แย่งแล้วกิ๊กๆ ทั้งหลายลาก่อนนนนนนนนนนน
\" ฟ้าใสโทรมาทำไม \"
\" วันนี้จะมาหาเราที่บ้านนะ ถามไมอยากไปอะดิ... \" ฉันยิ้มให้
\" ไม่เลย!! จะกลับยัง \" อย่ายิ้มให้ฉันสิ ฉันเขินนะ ^_^ ( เค้ายิ้มให้เธอหรอเมลอน นี้เราเองหมูน้อยตาโตนะ )
\" จ๊ะ กลับแล้ว \" เค้าลุ้กเดินไปดูรถกระป๋อง (รถรับส่งคันเล็กๆ ) ที่ไม่มีผู้ชาย
\" คันนี้แหละ เมลอน!! แล้วจะโทรไปหานะ ถ้าสายไม่ว่างละน่าดู!! \" ไม่ว่ายังไงตอนเค้าดุนี้ น่ารักมากๆ
\" ปุ๊กลุกน้องคนที่วิ่งผ่านไปน่ารักดีนะ \" ^o^ ฉันเมลอนเด็กไฮสคูลปี 1 ห้อง 1 คนที่มีดวงตาสีน้ำตาลอ่อน แก้มสีชมพูตัดกับผิวสีขาวๆเหมือนตุ๊กตา
\" เออใช่ \" เธอคือปุ๊กลกเพื่อนที่ว่านอนสอนงายที่สุดกับการกินนะ
\" นี้เธอ เธอ เธอ เธอคนนั้นนะ นี้นาย!! \" ฉันตะโกนเรียก
\" ครับ!! เรียกผมเหรอ \" เด็กชายที่ตาโตโต หันมาส่งยิ้มหวานให้^_^
\" อืม เธอนั้นแหละ เธอชื่ออะไร มีแฟนหือยัง แล้วเบอร์ละมีไหม \" ฉันยิงคำถามอย่างไม่ยัง
\" เออ...ผม...เคครับ แฟนดับเบอร์แคยมีแล้ว เธอละมีแบอร์ไหม \" เค้ายังคงยิ้มหวาน(เยิ้ม)ให้กับทุกคน
\" ใคร \" ฉันกับปุ๊กลุกพูดได้พร้อมเพรียง
\" ก็เธอนั้นแหละ เมลอน \"^_^
\" OoO รู้จักฉันด้วยหรอ \" นี้ฉันก็มีคนรู้จักเยอะนะเนี่ย (แอบดีใจลึกๆ)
\" เอาน่า เบอร์ละเขียนมาเร็วๆเลย \" เค้าทำเสียงดุได้น่ารักมากเลย
\"อ่ะนี่เบอร์ อ่านออกไหม \" ฉันกวนเค้าบ้าง
\" ก็เคยอ่านออก อย่ากวนเป็นเด็กเป็นเล็กต้องเคารพผูใหญ่เข้าใจไหม เออขอบคุณนะ แล้วจะโทรไปหา \"^o^ เคโบกมือให้พร้อมกับยิ้มหวานเหมือนเคย แล้วตกลงเขาแก่กว่าฉันหรอนี่ ทำไมดุจัง
\" เมลอน เธอนี่ร้ายจริงๆเลยนะ \" ฟ้าใส เพื่อนสนิทของฉันอีกคน เธอก็เหมือนตุ๊กตาเหมือนกับฉัน แต่เธอเป็นตุกตาล้มลุกนะ
\" เอาน่า ขอนิดนึงนะ \" ฉันยิ้มหวานให้ ก่อนที่เธอจะถามคำถามต่อไป
กริ๊ง..........ง...........ง
\" เมลอน เรียนอะไรจ๊ะ \" ฟ้าใสถามก่อนจะลุกขึ้น
\" เรียนฟิสิกส์จ่ะ พวกเธอล่ะ \" ฉันตอบและยิ้มหวานให้เธอ
\" สางโคม.. \" ทั้งสองทำหน้าเหยเกเหมือนกินยาขมเข้าไป
\" พร้อมกันจังเลยนะ ไปล่ะ เจอกันตอนเย็น \"
ปุ๊กลุกกับฟ้าใส เรียนไฮสคูลปี 1 ห้อง 4 เราสนิทกันมาก เพราะตอนม.ต้นเรียนห้องเดียวกัน
\" มีมี่!! ตื่น!! ตื่นสิมีมี่!! ยัยมีมี่!!! \" ฉันร้องตะโกนโวยวายเหมือนคนบ้า
\" ขอ 5 นาทีนะที่รัก.. \" มีมี่ยังงวงเงียอยู่ที่โต๊ะ
มีมี่เป็นเด็กที่มีดวงตากลมๆ ผมดำยาว ถักเปียเป็นพจมาน มัดโบว์สีขาวมีนิสัยร่าเริง ชอบเล่นปิงปองเป็นชีวิตจิตใจ แล้วเธอก็ยังเล่นดนตรีไทยได้อีกด้วย แต่เธอออกจะขี้เซาไปมาก.. ถึงมากที่สุด
\" นี่!! จะตื่นมั๊ย!! ตื่นๆ \" ฉันเขย่าตัวเธออย่างแรง
\" อืม.. ตื่นก็ได้.. \" แต่เธอก็ยังไม่ยอมลืมตา
\" เอามือมา จับดีๆ นะ \" ฉันพามีมี่ขึ้นห้องได้อย่างปลอดภัย
\" เมลอน.. เมลอน... \"
\" โอย.. ยัยนี่น่ะหรอ ต่อให้ไฟไหม้โรงเรียนจนหมด เธอก็ไม่ยอมตื่น \" ฉันได้ยินมีมี่พูดกับใครสักคน.. แล้วเค้าเป็นใคร?
\" เมลอน!!! ถ้ายังไม่ตื่น!! จะหอมแก้มแล้วนะ!!! \" แล้วเสียงที่ฉันได้ยินมันใครล่ะ
\" คายจาหอมแก้มช้านนนนนนนนนน.... \" ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะลืมตาขึ้นมามองหน้าไอ้คนที่กล้าดีจะมาหอมแก้มฉัน แล้วฉันก็.. ทำสำเร็จ.. - -\"
\" เฮ้ย.. มาอยู่ในห้องนี้ได้ไง!! \" เสียงฉันทำให้ทุกคนในห้องหันมามอง
\" ก็เดินเข้ามาดิ ยัยบ๊องส์ \" เคจับหัวฉันแล้วหัวเราะลั่นห้องเลย
\" แล้วใครให้เดินเข้ามา มาทำไม \" ฉันหันไปถามอย่างไม่พอใจ
\" แหม.. ใจร้ายจัง ฉันเพิ่งมาปลุกเธอหลังจากที่เธอนอนมาเกือบ 2 ชั่วโมง ไม่คิดจะขอบคุณผู้มีพระคุณเลยหรอครับ \" เค้าทำหน้ากวนใส่ฉัน
\" แล้วใครขอร้องนายล่ะ นี่ฉันนอนมา 2 ชั่วโมงเลยหรอ เธอมานั่งเฝ้าฉันนอนเนี่ยนะ \"
\" ก็ใช่น่ะสิ \" เค้ายิ้มหวานให้อีกตามเคย
\" งั้นเธอก็โดดเรียนน่ะสิ หนอย... ต้องเจอแบบนี้.. \" ฉันลุกขึ้นเดินไปหยิบไม้กวาดทำท่าจะตีหัวของเค้า
\" เฮ้ย.. ยัยบ้า จะฆ่ากันหรอไง \" เคตะโกนว่าฉัน แล้วเค้าก็วิ่งหนีฉันลงไปข้างล่าง
\" แล้วจะกลับบ้านกี่โมง \" เค้าตะโกนจากชั้นล่างขึ้นมา
\" กลับ 4 โมงเย็น มีเรียนต่ออีกวิชาหนึ่ง \"
\" อืม \"
\" นี้!! เมลอนเอาจริงหรอ เค้าบอกกันว่า... เคเคยอะไรของเธอนี้เจ้าชู้มาก...ขนาดปลาไหลเรียกพี่เลยนะเธอ แล้ว...ออโต้ของเธอละเอาไง \" มีมี่บ่นตลอดทางที่เราเดินจากห้องหนึ่งมาอีกห้อง
\" แหม... ใครจะจริงจังลงเล้าก็เจ้าชู้ขนาดนั้น ฉันก็เห็นว่าน้องเค้าน่ารักดีเลยเล่นๆไปงั้นแหละจ้า... \" ^.^*
\" ดีก็อย่าไปหลงเสน่ห์น้องเค้าละ เข้าใจไหม \" มีมี่กำชับอย่างจริงจัง (มาก)O.O คงเป็นห่วงเราละสิ ^_^
\" จ้า... คุณแม่มีมี่** \"
\" นี้!! เมลอนมีคนมาหาแนะ?? \" มีมี่กระซิบบอกฉันที่กำลังจะหลับ z...z
\" นี้!! ยัยเมลอน ยัยมีมี่ คุยอะไรกันตั้งใจเรียนกันหน่อนสิคุณหนูทั้ง 2 \" อาจารย์แว่นสุดเขี้ยวยืนบ่นอยู่ห้าห้อง
\" ค่า \" เราตอบอาจารย์ แล้วก็มองออกไปนอกห้อง โต๊ะเราอยู่หลังสุดตรงประตูหลังพอดี o.o แล้วนั้น...คือ...เค...คนที่ดวงตาโตหวานหยดย้อย..ย.. ประมาณว่า สาวคนไหนมองก็แทบจะยกหัวใจให้เค้าไปเลย โดยอัตโนมัติ **
\" เค้ามาทำอะไรหรอมีมี่?? \" ?.?!!
\" ก็มารอเธองัย สงสัยจะรอไปส่งเธอนะ \" มีมี่พูดไปก็อ่านหนังสือ (การ์ตูน) ไป
กริ้ง......ง.......ง
\" ขอบคุณครับ/ค่ะ \" นักเรียนค่อยๆทยอยกันออกจากห้องเรียน
\" เมลอนไปก่อนนะ จะไปเล่นปิงปองแล้ว \" มีมี่โบกมือแล้วยิ้มหวานให้
\" จ้า... ไปดีมาดีนะ \"
\" กลับบ้านยังครับ \" เคถามแล้วเดินมาถือกระเป๋าให้
\" เมลอน เมลอนจ๋า...\" ฟ้าใสกับปุ๊กลุกตะโกนเรียก และในมือทั้ง 2 ข้างก็ถือขนมมาด้วย
\" จ้า!! เดี้ยวไปกินด้วยนะ แป๊ปหนึ่ง \"
\" เออ... ไปกินหนมไหม?? \" ฉันถามแบบเขินๆ ^.^ แล้วหัวใจฉันเป็นอะไรเนี่ย ทำไมเต้นเร็วจัง
\" ไม่กิน เคยกินแล้ว \" ทำไมเค้ากวนตี...จัง แล้วเราก็เดินมาที่โต๊ะ
\" อะแน่... เมลอนนี้... ร้ายจริงๆ เลยนะ \" ไข่มุกทำหน้าเจ้าเล่ห์มองมาหาฉัน เธอเป็นคนร่าเริง น่ารัก มีผมดัดเป็นลอนสีดำปนน้ำตาล ตัวเธอสูงๆ ผอมๆ เหมือนนางแบบ และเธอก็เป็นดาวของโรงเรียนอีกด้วย
\" หวัดดีครับ ไข่มุก ฝากดูแลเมลอนด้วยนะ อย่าเพิ่งกลับบ้านละรอเราก่อนนะ \" ^^* เคยิ้มให้ทุกคนก่อนจะวิ่งออกไปนอกโรงเรียน
\" เมลอนจ๋า... กลับบ้านกันนะ \" *.* ฟ้าใสออดอ้อนเหมือนแมวหาเจ้าของเจอ
\" กลับก็กลับ ไปตามปุ๊กลุกยัง \" เรา 3 คนบ้านอยู่ทางเดียวกันเลยกลับบ้านด้วยกันซะเป็นส่วนใหญ่
\" ปุ๊กลุกบอกให้กลับไปก่อนเลย \" //** ฟ้าใสรีบเก็บของแล้วลากฉันไปอย่างรวดเร็ว แต่ว่าก็ว่าฉันลืมอะไรไปน้า...
\" นี้!! นี้!! นี้เธอ รอก่อน รอฉันด้วย \" เอ๋ ?? ทำไมเสียงคุ้นๆ
\" คงไม่ใช่.......... \" เรามองกัน [*o.o][o.o*]แล้วก็พูดพร้อมกัน \" เค \"
\" โอ้ยเหนื่อย...** หนี้ออกมาไม่คิดจะบอกเราเลยนะ ก็บอกให้รอไม่ได้ยินไง \" เควิ่งมาหาเรา แล้วเค้าก็โวยวายใหญ่เลย
\" คือ...อ...เออ...อ...เรา... \" ฉันอยู่ในอาการสำนึกผิด (มาก)
\" อย่าบอกว่าลืมนะ เออเรามันคนไม่สำคัญ ก็พอรู้ตัว ไม่มีใครเห็นความสำคัญ แต่คนไม่สำคัญคนนี้ จะไปส่งคนที่ตัวเองชอบได้ไหมละ *.*\" เวลาเค้างอนนี้น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก ใจจาลาลายยยยยยยยย
\" โอ้... อย่างอนเลยนะ โอ้ นิ่งเตะ นิ่งเตะ อย่างอนเลยนะ \" ฉันพยายามง้อเค้าสุดใจเลย ^^**
\" ไปส่งก็ได้จิงไหม เมลอน \" ฟ้าใสช่วยฉันง้ออีกคน แล้วคนที่งอนทำท่าเหมือนจะหายงอนแล้ว
\" ได้หรอ งั้น...ก็ ออกเดินทางกันเลย \"เขายิ้มหวาน มือจับมือฉันข้างหนึ่ง มือฟ้าใสข้างหนึ่ง โอ้ยช่วยด้วยใจฉันเต้นระบำกันใหญ่แล้ว เราเดินมาถึงป้ายรถเมล์แล้ว
\" ฟ้าใส!! ฟ้าใส!! \" เสียงของใครสักคนหนึ่งดังมาจากด้านหลัง \" ทิวลี่!! \" ^.^ เด็กม. 2 ที่ฟ้าใสแอบชอบอยู่
\" อ้าว!! เค เมลอน พวกเป็น... \" ทิวลี่ออกอาการสงสัยมาก ?o?
\" เราก็เป็นแฟนกันดิ จริงไหมเมลอน? \" O.Oโอม้ายยยยย เค้าบอกว่าเราเป็นแฟนกันงั้นหรอ ทั้งทีเราเพิ่งเจอกันวันเดียวนี้นะ แล้วทำไมฉันต้องดีใจด้วยละ^.^**
\" เมลอน จริงหรอ เมลอน!! \" เสียงของทิวลี่ทำให้ฉันต้องสลัดความคิดนั้นออกไป
\" เออ...อ...อ \" อยู่ๆฉันก็พูดไม่ออกมาซะเฉยๆ
\" อั่นแน่!! ชั่วเลยหน้าแดงเป็นแตงโมขนานนี้ \" ตายยยยแล้วววว หน้าฉันแดงหรอ ทำไง ทำไงดี..........
\" ไอ้อ้วน มายืนทำอะไรอยู่ไปไดเล้ว ไปก่อนนะเค ไปก่อนนะเมลอนที่รัก \" ขนมอย่าเพิ่งเอาฟ้าใสนะ ( ขนมก็ทิวลี่นั้นแหละ ชื่อมันขนมก็เลยเรียกว่า ขนม ) แต่ฟ้าใสหน้าแดงด้วย ฉันควรปล่อยเค้าไปไช่ไหม แล้วฉันละ.... TToTT**
\" ปล่อยเค้าไปเถอะนะ มานั่งนี้เลย ยืนเซ้ออยู่ได้ \" เคลากฉันไปนั่งที่มานั่งข้างป้ายรถเมล์ ก่อนที่เราจะคุยกันก็มีเสียงมาขัดวังหวะอีกแหละ ขอโทษค่ะที่รบกวน!! แต่ขณะนี้มีสายเรียกเข้า กรุณารับโทรศัพท์ด้วยค่ะ!!
\" สวัสดีค่ะ!! อืมจะรอนะ มาได้ตลอดเลยจ๊ะ เจอกันที่บ้าน หวัดดี \" เครีบแย่งโทรศัพท์ของฉันไปดู แล้วเค้าก็จัดการกับเบอร์ผู้ชายทั้งหมดในเครื่องของฉัน แย่งแล้วกิ๊กๆ ทั้งหลายลาก่อนนนนนนนนนนน
\" ฟ้าใสโทรมาทำไม \"
\" วันนี้จะมาหาเราที่บ้านนะ ถามไมอยากไปอะดิ... \" ฉันยิ้มให้
\" ไม่เลย!! จะกลับยัง \" อย่ายิ้มให้ฉันสิ ฉันเขินนะ ^_^ ( เค้ายิ้มให้เธอหรอเมลอน นี้เราเองหมูน้อยตาโตนะ )
\" จ๊ะ กลับแล้ว \" เค้าลุ้กเดินไปดูรถกระป๋อง (รถรับส่งคันเล็กๆ ) ที่ไม่มีผู้ชาย
\" คันนี้แหละ เมลอน!! แล้วจะโทรไปหานะ ถ้าสายไม่ว่างละน่าดู!! \" ไม่ว่ายังไงตอนเค้าดุนี้ น่ารักมากๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น