คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ศิลป์ภาษาตัวร้ายกับนายวิทย์คณิต :: บทที่ 2
Chuu .. ศิลป์ภาษาตัวร้ายกับนายวิทย์คณิต
บทที่ 2
ผมกับดงอุนรีบวิ่งมาที่ห้องประจำของพี่ดูจุนอย่างรวดเร็ว ดีนะที่อยู่อาคารใกล้กัน ไม่ขั้นผมว่าดงอุนคงขี้เล็ดเพราะวิ่งแน่ๆ ใครใช้ให้เรียนสายศิลป์ล่ะเนี่ย แทนที่จะอยู่อาคารเดียวกันนี่ต้องวิ่งข้ามอาคารมาเลยนะ แล้วอีกอย่างถ้าพี่ดูจุนมันค้นโทรศัพท์ผมอ่ะมันต้องเห็นแน่ๆเลย เรื่องที่ผมไม่อยากให้ใครเห็นอ่ะ ยิ่งคิดแบบนั้นแล้วยอมไม่ได้จริงๆ
ครืดดดดดดดดดดด ~
“พี่ดูจุนอยู่มั้ยครับ ?” ผมรวบรวมความกล้าชะโงกหน้าเข้าไปหา
“ไอ้ดูจุนเหรอ ยังไม่มานะน้อง” เสียงพี่คนนึงตอบขึ้นมา
“อ่า ขอบคุณครับ” แล้วผมก็ต้องปิดประตุลง แล้วไอพี่ดุจุนมันไปอยู่ตรงไหนวะเนี่ย T__T
“ไหนพี่ดุจุนมึงหะ? นี่วิ่งมานี่ ปวดขี้มากกว่าเดิมอีกนะ -__-” แน่ะว่าแล้วไอตุ๊ดนี่ก็งุ้งงิ้งใส่ผมอีกจนได้ เฮ้อ ..
ระหว่างที่ผมกับดงอุนกำลังเดินกลับอาคารก็ต้องพบกับสิ่งทีชีวิตไม่เล็กที่ดำๆ .. พี่ดุจุน !! ไม่รอช้าผมรีบวิ่งเข้าไปหาทันที แต่ด้วยความที่ผมรีบมากไปหน่อยมันเลยทำให้ผมสะดุดขาตัวเองและล้มใส่พี่ดุจุน T__T
โครม!
“ไออ้วน ลุก ...” พี่ดูจุนพูดแบบคนขาดอากาศหายใจ ในขณะที่ผมกำลังจะหันหน้าไปตอบ .. ปากปมก็โดนแก้มพี่เขาละ T////////T อร่อก โยซอบเอ้ย
“แน่ะ ไม่ลุกแถมยังแต๊ะอั๋ง อายคนนะครับน้อง”
เมื่อพี่ดุจุนพูดแบบนั้นผมเลยรีบลุกขึ้นอย่างรวมเร็ว ใครอ้วนกันวะ พร้อมกับยกมือขึ้นมาถูริมฝีปากของตัวเองแรงๆ
“หึ”
“หึอะไรเล่า >< ไปแล้วเว้ย ไปๆดงอุนกลับห้องเด้ะๆๆๆ” แล้วผมก็รีบลากแขนดงอุนที่กำลังยืนมึนๆอยู่ให้รีบวิ่งตามผมมาทันที บ้าชะมัด T_T ทำไมถึงไปห้อมแก้มตาลุงนั่นได้นะ
ผมก็วิ่งกลับเข้าห้องเรียนและเช็คประวัติการใช้งานของโทรศัพท์ทันที แต่ปรากฏว่าไม่มีอะไรเลยแฮะ ว่างเปล่าเหมือนเดิม หรือตาลุงนั่นจะไม่ได้ดูจริงๆ แต่ตาลุงนั่นหัวหมอ ถ้าดูก็คงแอบลบแน่ๆ -_-
“ไหน เคลียร์มาดิ้ เรื่องพี่ดูจุนอ่ะ” ตุ๊ดที่นั่งข้างๆยื่นหน้าขึ้นมาด้วยความอยากรู้
“ก็พี่เค้าขอจีบกู ละมารับกูหน้าบ้าน ละกูทำโทรศัพท์ตกไว้ ก็แค่นั้น” ผมพูดแบบหน้าตายและอึนๆ =__= แล้วผมไปเล่ามันทำไมวะ โอยยยยยยยยยยยยย ว่าแล้วก็จิกหัวมันสักทีด้วยความหมั่นไส้ เว้ยยยย ไอดงอุน หมั่นไส้ มีดั้งแล้วยังจะมาทำตัวรู้มากอีก เดี๋ยวตบให้แมนซะเลยนี่
“โว้ยยยๆๆๆ แล้วมาจิกหัวกูทำไมครับเพื่อน”
“จิกเล่นๆ สนุกดี”
“เพื่อนผมท่าจะบ้า แล้วว่าแต่ไม่ชอบเด็กสายศิลป์ไม่ใช่รึไงห้ะ ?”
“ก็ตื้อเองหนิ ไม่ได้เต็มใจสักหน่อย ..”
“ทำไงได้เนอะ คล้ายคนนั้นเสียมากด้วย”
หลังจากคำพูดนั้นของดงอุนทำให้ผมเงียบ เห่อะ ... งั้นนั้นอย่านั้นเหรอ คนในอดีต คนแรกที่ทำให้ผมรักและทำให้ผมเจ็บน่ะเหรอ ก็อย่าว่าผมแก่แดดเลยนะ =__= อื้ม ช่างมันเถอะ มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจดจำสกเท่าไหร่ เพียงแต่ผมพยายามกี่ครั้งก็ยังลืมมันไม่ได้เท่านั้นเอง
“เชี่ยละ ..” เมื่อเห็นว่าผมเงียบไปดงอุนมันคงคิดขึ้นได้ว่าได้พูดเรื่องที่ไม่สมควรเสียให้แล้ว “โยซอบ T__T ขอโทษน้า อย่าโกรธน้า ไม่น่าพลั้งปากลงไปเลย ฮือ โยซอบอ่าห์ ..” ละมันก็มาออดอ้อน ละมันจะ อ่าห์ แบบเซ็กซี่ทำไมวะครับ -_- แม่งดูดิมาคลอเคลีย เออตอนพูดละไม่คิด เพื่อนกู
“เออๆไม่เป็นไรหรอก ลืมๆมันไปเถอะ” ผมบอกปัดไป
“งอนกูแน่ๆเลย TwT อย่างอนดงอุนสุดหล่อคนนี้เลยนะครับ”
“อย่ามาไร้สาระน่า เตรียมตัวเรียนได้แล้ว”
“อย่าโรธนะ วันหลังไม่พูดละ เดี๋ยวเลี้ยงไอติมตอนเย็นเลย” ห้ะ ... อะไรนะ ...
“แหม!! ดงอุน > 3 < ใครจะไปโกรธดงอุนเพื่อนรักได้ลงคอ เย็นนี้ก็อย่าลืมเลี้ยงไอติมนะจ้ะ จุ้บๆ” ผมพูดพร้อมส่งจูบ แถมทำหน้ากระดี๊กระด๊าไปใส่มัน พลาดละไอดงอุน 55555555555555 นี่ขนาดอยู่กันมาตั้งนานแม่งยังไม่ทันมุกผม ใครจะไปโกรธเพื่อนรักอย่างมันลงวะ ว่าแต่วันนี้ก็ได้กินไอติมฟรีแล้วอิ่มอร่อยตังค์อยู่ครับแน่ๆ 5555555555555555
“หลอกกูอีกแล้วเหรอครับไอเพื่อน T__T”
“ครูเข้าแล้วๆๆๆ ตั้งใจเรียนเว้ยไอเพื่อนรัก ก้ากกกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” แล้วผมก็หยิบหนังสือเคมีขึ้นมา เพราะครูเดินเข้ามาละ .. อ๊ะ เด็กใหม่ !!
“นักเรียน ~ เคารพ”
“สาหวาดเดรค่า/คร้าบบบ คูณณณณครูวววว” เสียงเอื่อยๆ เนิบๆตามสไตล์เด็กไทยก็ได้เอ่ยขึ้นมา แน่ละสิ แค่ต้องมาโรงเรียนนี่ขี้เกียดจะตายอยู่ละ ผมคนนึงละที่รู้สึกแบบนี้ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่มีสิทธืสอบที่สำคัญเรียนไม่รู้เรื่องนั่นเรื่องใหญ่กว่า
“เอ้าๆ คึกคักกันหน่อย นี่เด็กใหม่นะ เพิ่งเข้ามาหลังพวกเรา แต่ยังไงก็เด็กใหม่ทั้งห้อง เอ้าแนะนำตัวเลยจ้า” ครูสาว(มานานแล้ว) พูดขึ้นกับพวกเรา ท่าทางดูป้าแกใจดีแฮะ -..-
“สวัสดีครับ ผมชื่อ บยอน แบคฮยอน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วย” สิ้นเสียงการแนะนำตัวของใครนะ .. เอ่อ แบคแบค แบคฮยอน !! น่าตาโคตรน่ารักเลยอ่ะ แม่งไม่เหมือนผู้ชายเลย ดูมิ้งมิ้งน่ารักสิ้นดี เสียงพวกผู้ชายหลังห้องคุยหันใหญ่
“เออแม่งน่ารักเว้ย กูจองๆ”
“เห้ยไร มึงอ่ะถอยๆ กูเห็นก่อนเว้ย”
“อย่าเถียงกันเว้ย ของกู”
เอ่อ .. ฉันว่านายคงต้องระวังตัวแล้วแหละแบคฮยอน =_= เค้าดูใสใส สงสัยเรียนเก่งแน่เลย ตีสนิทดีกว่า 555555555555555555 เอ้ยๆ ไม่ใช่เว้ย
“ไปนั่งหลังโยซอบสิ คนนั้นไง มีที่ว่างอยู่” ครูชี้มาทางด้านหลังผม
“ครับๆ”
“โยซอบดงอุน ครูฝากเพื่อนไว้กับพวกเธอนะ”
“คร้าบบ”
“วันนี้ก็มีเรื่องแค่นี้แหละ ไม่ต้องเรียน เห็นว่าเป็นคาบแรกของสัปดาห์ ครูไปแล้วนะ” แล้วป้าแกก็เดินดุ่มๆออกไปจากห้องเลย สงสัยป้าแกก็คงขี้เกียดสอนแฮะ -..-
“เฮ้แบคฮยอน เรราชื่อโยซอบนะ เจ้านี่ชื่อดงอุน :D”
“^^ ยินดีที่ได้รู้จักนะโยซอบกับดงอุน”
“ไม่มีเพื่อนไปกินข้าวเที่ยงทีละสิ ไปกินกับพวกเราก็ได้” ดงอุนเอ่ยชวนอย่างสุภาพ
“อื้อ ขอบคุณนะ”
“นี่ๆๆๆ ตอนเย็นดงอุนเลี้ยงไอติมด้วย ไปมั้ยๆๆ *0*”
“เฮ้โยซอบ นายนี่ !! แค่นายคนเดียวก็หมดตูดละ”
“5555 เราไม่ไปดีกว่า เกรงใจน่ะ”
“เห้ยๆ เราไม่ได้ว่าแบคนะ ไปเถอะไป เดี๋ยวเลี้ยงแบคคนเดียดีกว่า ไม่เลี้ยงโยซอบละ”
“ดงอุนแอบชอบใครน้า ~ รุ่นพี่กีกวัง ~ ว้า ~” ผมพูดขึ้นมาลอยๆ
“เห้ยอย่าเซะไอเตี้ย !!!!!!!!” ดงอุนรีบเอามือมาอุดปากของผมทันที
“ห้ะ รุ่นพี่กีกวัง ? ห้อง 14 สายศิลป์ใช่ไหม ?” แบคฮยอนถาม
“เห้ยย !! รู้จักด้วยเหรอเนี่ย”
“พลาดละดงอุน 555555555555555555555” ผมปล่อยก๊ากใหญ่ออกมา
“พี่เราเองอ่ะ เป็นญาติกันน่ะ ตอนนี้เราก็ย้ายไปอยู่บ้านพี่กีกวัง ฮันแน่ แอบชอบพี่เรา ^^” แบคฮยอนล้อดงอุน ยิ้มด้วยอ่ะ T__T งื้อ ผมอยากเมะให้แบคอยอนซะแล้วสิ “อ้อ งั้นเราว่าวันนี้เราเป็นฝ่ายเลี้ยงดีกว่ามั้ง เจอเพื่อนใหม่ทั้งที THE BEAST PUB มั้ยคืนนี้ ? ^^” แบคฮยอนยิ้มพร้อมเอียงคอถามอย่างมุ้งมิ้งติงนองนอย
“จะเข้าได้เร้อะ ผับใหญ่ไฮโซขนาดนั้น อายุยังไม่ถึงเลยนะ” ผมตอบแบคฮยอนไป แหม ผับนี้ดีกรีสุดยอดเลยนะครับ ... แพงใช้ได้อยู่ หรูมากด้วย
“ใช่ๆ ว่าแล้วก็คิดถึงตอนไปเมกา เข้าผับเป็นว่าเล่นเลย ฮะๆ”
“ทำไมจะเข้าไม่ได้ล่ะ พ่อเราเป็นเจ้าของเอง เผลอๆอาจเจอพี่กีกวังด้วยมั้งเนี่ย เห็นพี่เค้าบอกวันนี้จะพาเพื่อนไปฉลอง ไม่สนใจเหรอดงอุนอา ~” แบคอยอนล้อด้วยการเล่นเสียงเล็กน้อย แต่นั่นก็ทำให้ดงอุนหน้าแดงไปเลยล่ะ
“หูยจริงดิ *0* เราเกรงใจนะแบคแต่เราไม่ปฏิเสธละกัน 5555555555555555”
“ไม่เป็นไรๆ เต็มที่ๆ กินฟรีเลยโยซอบกับดงอุน”
“งื้อออ รักแบคอยอนจัง” แล้วผมก็พุ่งเข้ากอดแบคฮยอน แหม แอบตัวหอมนะ -..- ชักจะอยากให้เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วซะแล้วสิ ตั้งแต่กลับไทยมา ก็ไม่ได้แตะแอลกอฮอล์อีกเลย คือผมกับดงอุนเรียนไฮสกูลที่เมืองนอกมาน่ะ ซึ่งชิลๆกับเรื่องแบบนี้มาก ถ้านับตามอายุบ้านเราก็เข้าผับกันตั้งแต่ ม.1 เลยล่ะ คืออิสระสุดๆ แต่เห็นอย่างนี้ผมไม่ทิ้งเรื่องเรียนหรอกน่า
------------------------------- Chuu -----------------------------
และแล้วเวลาก็ล่วงเลยมาถึงช่วงเย็นจนได้ กร๊ากกกกกกกก เป็นอะไรที่ผมกับดงอุนรอคอยสุดๆ จะได้ปลดปล่อยสักทีเว้ย เห็นอย่างนี้บอกตรงๆว่าคอแข็งนะครับทุกคน คิดแล้วมันก็อารมณ์ดีแบบบอกไม่ถูกเลยนะเอ้อ แถมยังไม่พอ คนขับรถของบ้านแบคฮยอนยังขับรถมารับถึงหน้าโรงเรียนอีกแน่ะ 555555555555555555555 สบายไปเลยครับ
ระหว่างทางนั่งรถเข้าเมือง ก็ผับนี้จริงๆระยะทางก็ไม่ได้ไกลกลับโรงเรียนเท่าไหร่ ถามว่าจะไปเมากันตั้งแต่ตอนเย็นเลยเหรอ คำตอบคือจะก็ทำนองนั้นน่ะครับ ฮะฮะ นี่ยัง 5 โมงเย็นอยู่เลย แต่ก็นะ จริงๆมันก็เป็นเวลาดีกับการเมาซะด้วยสิ ผับนี้อยู่ใจกลางเมืองทำให้เสียเวลาในการเดินทางเล็กน้อย เนื่องจากในเมืองรถจะติดเป็นพิเศษ ไหนจะย่านการค้า บาร์เกย์ เยอะแยะเลยครับแถบนี้ ผมแอบเห็นไอดงอุนมันมองตามร้านบาร์เกย์ไปด้วย สงสัยมันคงอยากไปยืนรูดเสาด้วยมั้งครับ 555555555
“มองตามบาร์เกย์ทำไมครับเพื่อน ? 555555555555555555 แบคดูดิๆ สงสัยมันอยากเข้าแน่เลย” แล้วผมก็หันไปหาเพื่อนร่วมทีมงาน แบคฮยอนมองผมกับดงอุนพร้อมหัวเราะน้อยๆ อืม น่ารัก
“อยากตายรึไงไอเตี้ย มองเฉยๆเว้ย”
“ก็นึกว่าอยากไปยืนรูดเสาแบบนั้นบ้างเนอะ 5555555555555555”
แล้วดงอุนก็หัวเราะต่อเล็กน้อย กลายๆว่าไม่อยากจะกวนส้นตีนกับผมแล้ว คิดว่าจะง้อรึไงวะ กูไม่กวนแล้วก็ได้ครับ จริงๆพวกเราก็เสียเวลากับการเดินทางไปเยอะอยู่ ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีละ อืม ตอนนี้เกือบ 6 โมงแล้วครับ มองมองออกไปทางหน้าต่างอีกครั้ง เฮ้อ .. อยากแดกเหล้าชะมัด -..- นั่งรถนานๆก็เข็ดตูดอยู่นะครับ ทุกคนเคยประสบปัญหานี้รึเปล่า ตะคริวแดกตูดครับ 555555555555
“อ๊ะๆ ถึงแล้วล่ะ ^^ ขอบคุณนะครับลุงซีวอน ไว้เดี๋ยวผมโทร.หานะครับ” แบคฮยอนโบกมือบ้ายๆลุงขับรถ พร้อมๆกับระหว่างที่พวกผมเดินลงมา และไม่ลืมที่จะโค้งขอบคุณคุณลุงซีวอนคนขับรถคนนั้น -..-
“เลี้ยงจริงๆใช่มั้ยแบค ..”
“ให้โอกาสกลับใจอีกครั้ง” ผมและดงอุนเอ่ยถามอีกครั้ง เกรงใจจริงๆนะครับแหม่ ...
“อื้อ เต้มที่ๆ ก็บอกแล้วไงว่าผับพ่อเรา ไปๆ เข้าไปด้านในได้ละ พี่กีกวังจะมารึยังน้า ~”
แล้วเราก็เดิมตามแบคมาต้อยๆครับ เป็นผับที่สวยกว่าที่ผมคิดไว้ ตกแต่งด้วยโทนสีเดาทั้งหมด เฟอร์นิเจอร์มันวาว ดูหรูสมคำร่ำลือ เครื่องประดับในร้านล้วนดูดีมีราคาหมด มีทั้งหมด 3 ชั้น ให้ผมเดาชั้นที่ 2 คงเป็นวีไอพี และชั้นที่ 3 คงเป็นพวกห้องพิเศษ ห้องนอนทำนองนั้นละมั้ง ตามสไตล์ผับทั่วไป แต่เป็นผับที่หรูจริงๆแฮะ เริ่มมีนักท่องราตรีมาที่นี่บ้างเล็กน้อยแล้ว ... อืม .. ใช้ได้เลยล่ะ
แล้วก็การที่พวกเราทั้ง 3 คนจะถูกจ้องมันไม่ใช่เรื่องแปลก ใส่ชุดนักเรียนนี่เนอะ ผมห็ลืมไปเลย ช่างเถอะ ผมไม่สนหรอกน่า แล้วผมก็ไม่ลืมที่จะไลน์บอกคุณหม่ามี้ที่รักว่า ‘ไปเมากับเพื่อนนะครับไม่ต้องเป็นห่วงน้อยโยไหวคอแข็งนะครับ’
“อ๊ะ เสื้อผ้าพวกนาย อืม มีเสื้อผ้าของฉันให้เปลี่ยนอยู่นะ ขึ้นไปเปลี่ยนได้เลยๆ”
“เห้ยไม่ต้องหรอก เกรงใจ แค่นี้ก็มาแล้ว” ผมกับดงอุนปฏิเสธพร้อมกัน
“หรือพวกนายจะใส่ชุดนักเรียนละฮึ ? ขึ้นไปเถอะ ชั้นสาม ประตูสีขาว ไปเลือกเลยนะตามสบาย ฉันรอที่ชั้น2 ละกัน ห้องโถงใหญ่ริมซ้ายมือ ^^”
ตานี่ น่ารักแถมยังนิสัยดีอีกแฮะ ...
แล้วผมกับดงอุนก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าและวางของไว้ในห้องนอนห้องนั้น ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นของแบคฮยอน ผมเสือกเสื้อชาติสีน้ำเงินเข้ม และกางเกงยีนส์ขาเดฟสีดำมา ส่วนดงอุนเสื้อขาวแขนยาว และกางเกงเดฟสีดำครับ อืม ลืมบอกไปน่ะ ส่วนรองเท้าไม่เป็นปัญหาอยู่แล้ว เนื่องจากโรงเรียนบังคับให้ใส่รองเท้าหนังอยู่แล้ว สบายเลยล่ะ แล้วผมก็ดงอุนก็เดินไปตามทางเดินห้องที่แบคฮยอนบอก
แอ๊ดดด ~
“ขอโทษนะครับ” ผมเอ่ยอย่างสุภาพเล็กน้อยพร้อมเปิดประตูเข้าไป
“เห้ย O.O”
“เห้ย O.o”
พี่ดุจุน !!!!!!!! พี่จุนอยอง !!!!!!!!!! ฮยอนซึง !!!!!!!!!!!! พี่กีกวัง !!!!!!!!!!!! เห้ย !!!!!!!!!! และยังมีเพื่อนพี่กีกวังอีก 6 – 7 คนที่นั่งอยู่
“เข้ามาก่อนๆ ^^ พี่กวัง นี่เพื่อนผม” แบคแนะนำพวกผมให้พี่กีกวังรู้จัก
“อื้อๆ รู้จักกันหมดแล้วล่ะ 5555555555” ผมตอบกลับไป
“ว๊าว งั้นก็ดีเลย ^^ นั่งๆ”
ว่าแต่ไอเพื่อนผมเนี่ย เงียบไปเลยนะ ไอดงอุนอ่ะ .. เจอพี่กีกวังเข้าหน่อยทำเป็นเงียบไป สงสัยมันคงจะเขินแฮะ แล้วพี่รหัสผมกับฮยอนซึงนี่มีซัมติงกันรึเปล่าเนี่ย ทำไมแหวกวิเวกไปนั่งกันอยู่สองคนแบบนั้นล่ะ -..-
“โยซอบ”
ผมหันไปตามเสียงเรียกก็พบกับพี่ดูจุน เรียกทำไมวะ รู้แล้วว่าชอบเว้ย อิอิ คนมันน่ารัก เข้าจุยส์นะ
“มีไร ?”
“เข้าผผับได้ด้วยรึไง ?”
“แล้วไม่เห็นรึไงว่ามากับลูกเจ้าของผับ”
“อย่าเมาจนคอพับละกัน หึๆ”
“คอยดูแล้วกันนะครับพี่ดูจุน”
“เป็นห่วงหรอกน่า”
..
.
.
เงียบ ...
เงียบแดกทั้งห้องครับ ...
“โว๊ะ เล่นไรเนี่ย คอแข็งพอน่ะ”
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ...
ใจเต้นแรงทำไมวะ T_T ผมว่าจะหันไปกวนตีนเพื่อนคนข้างๆเสียหน่อยก็ต้องพบว่าดงอุนหายไปแล้ว .. พี่กีกวังก็เช่นกัน หันไปดูพี่รหัสผมนี่อยู่กับเมียไม่คิดจะทักทายกันเลยรึไงฮึ ดื่มเอาดื่มเอา แหม ไม่สงสัยละครับทำไมถึงอ้วน ผมว่าพี่เค้าไม่ได้กินเยอะหรอก บวมเหล้ามากกว่า ดูสิ กระดกเอาๆ คิดว่าตัวเอ็งเป็นโอ่งเก็บเหล้ารึไงวะ ดูๆ เอ้ากระดก ดูท่าจะคอแข็ง ระวังโอ่งแตกน้ำรั่วนะครับโถ่
แล้วผมก็ต้องรู้สึกเหมือนมีคนมาสะกิดอะไรยุกยิกๆ
“โยซอบๆ” แบคอยอนนี่เอง “รู้จักกับพี่คนนั้นเหรอ ?” แบคพูดพร้อมกับเหล่ไปทางดูจุนที่เอาแต่นั่งกดโทรศัพท์และเฮฮากับเพื่อน
“อื้อ รู้จักๆ”
“สนิทป่ะ ?”
“ไม่นะค่อยเท่าไหร่อ่ะ ทำไมเหรอ ?” ผมถาม หรือว่าชอบตาลุงนี่กันนะ ล้อเล่นน่ะ 555555555555555555555555555555555 แบคไม่มีทางตาต่ำแน่นอน
“คือเราชอบพี่เค้าอ่ะ T__T ช่วยจีบหน่อยได้มั้ย”
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เย้ !!!!!!!!!!! จบแล้วกับตอนนี้ -..- ดองเอาไว้ 3 วันก็เป็นอันเสร็จ
ไม่มีอะไรมากสำหรับตอนนี้ .. ก็นะ อย่าลืมเม้น T__T กำลังจุยส์ของเลาส์
มีไรก็ฝอยกันได้ที่ทวิต ใครทวงฟิคจะไปเอ็นซีโชว์กับโยซอบให้ดูในฝัน
สำคัญ ร่วมกันแซะจุนฮยองผ่านแท็ก #ศภษตรกนวคณ
อ่ า น ใ ห้ ส นุ ก น ะ แ ก ร์ อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ
ความคิดเห็น