คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [SF] Blush
SF LITTLE LOVE CHANBAEKゞ
[SF] Blush
“ตัวเล็ก”
“…………”
“ตัวเล็กครับ”
“……………….”
ไม่มี ไม่มีเสียงตอบรับใดๆจากบุคคลที่ท่านเรียก เสียงทุ้มของคนร่างสูงเอ่ยแบบนี้มานับจะหลายนาทีแล้ว แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆออกมาจากปากเล็กอมชมพูนั่นเลย...
“งอนอะไรพี่ หืม คนดี”
ปาร์ค ชานยอลได้แต่นึกทบทวนในใจว่าตัวเองได้ทำอะไรให้คนตัวเล็กข้างหน้าไม่พอใจสิ่งใด ถึงได้ไม่พูดไม่จา ถามอะไรก็ไม่มีเสียงหวานๆขานรับกลับมาเช่นนี้ แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าเขาทำอะไรให้คนน่ารักตรงนี้ไม่พอใจเหรอ
อ่าาาาา ตัวเล็ก ได้โปรดเถอะ พูดกับพี่หน่อยเถอะน่ะ
“…………..” ไม่มีเสียงตอบกลับ แต่ท่าทางที่แสดงออกตอนนี้เห็นได้ชัดมากว่างอนครับ ปากเล็กๆนั่นคว่ำลงอย่างแง่งอน ดวงตาหวานใสตอนนี้กลับเคลือบไปด้วยน้ำใสๆที่ไม่นานแน่ได้คงได้หยดลงมา เล่นเอาคนมองเองก็ใจสั่นหวั่นไหว
จะว่าน่าสงสารก็ใช่ แต่น่าเอ็นดู แพคฮยอนของเขาตอนนี้น่าเอ็นดูมากเลยล่ะ
“ไม่ดี....”
“…หืม”
“พี่ชานยอล…”
“………...” ปาร์ค ชานยอลยืนนิ่งฟังคนตัวเล็กพูดออกมา
“ไม่ดีเลย ฮรึก พี่ชายยอล... พี่ชานยอลนิสัยไม่ดี” พยอน แพคฮยอนปล่อยน้ำใสๆไหลออกมา พร้อมทั้งพูดด้วยเสียงที่แทบทำให้คนตัวสูงเสียศูนย์ได้ อาการน้อยอกน้อยใจแสดงออกมาทั้งหมดแล้วในตอนนี้ ใช่แพคฮยอนกำลังน้อยใจชานยอลอยู่ น้อยใจมากด้วยเลยล่ะ!
“ไม่เอา ไม่ร้องน่ะ ไม่ร้องน่ะคนดี” คนถูกกล่าวหาว่านิสัยไม่ดีอย่างชานยอล นาทีนี้เมื่อเห็นแฟนตัวเล็กร้องไห้อย่างน่าสงสารอยู่ตรงหน้าก็ทนไม่ได้ เลยรีบคว้าน้องเข้ามากอดจมอก แพคฮยอนนา อย่าร้องเลยน่ะ แบบนี้ไม่ดีเลย น้ำตานั่นไม่ดีเลยจริงๆ
“ฮรึก... ฮรืออออออ” เมื่อได้รับอ้อมกอดอุ่นนั้น แพคฮยอนก็ปล่อยโฮออกมาอย่างหนัก เล่นเอาสะอึกสะอื้นตัวโยน
เอาแล้วไงชานยอล เอาแล่วววว งานหนักละทีนี้
“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไมค่ะ ไหนบอกสิคนดี พี่นิสัยไม่ดียังไง หืม..” ชานยอลตอนนี้ได้แต่ปลอบแฟนตัวเล็กที่ร้องไห้ซบอกเขา จากที่ตัวเล็กอยู่แล้วพอร้องไห้เข้าไปนี้ยิ่งตัวเล็กมากอ่ะ น่าสงสารที่สุดเลยล่ะแพคฮยอนตอนร้องไห้เนี่ยะ
“พี่ ฮรึก พี่ชานยอลไปคุยกับเค้าทำไมอ่ะ ฮรึก ..”
“ครับ?...” คุย? อะไรเค้าคุยอะไรกับใคร ?
“ก็พี่ชานยอลอ่ะ พี่ชานยอลไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นทำไมอ่ะ แพคฮยอนแค่ไปทิ้งขยะแปปเดียวเอง ฮรึก พี่ชานยอลยิ้มให้เค้าด้วยอ่ะ พี่ชานยอลนิสัยไม่ดี” คนตัวเล็กว่าพลางทุบอกคนพี่เข้าให้ดังปั๊ก เล่นเอาชานยอลตอนแรกที่งงกับเหตุการณ์ก็แทบจะร้องอ๋อขึ้นมาทันที เมื่อนึกขึ้นได้ถึงสาเหตุที่ทำให้แฟนตัวเล็กงอนก่อนหน้านี้
เห้อ แฟนใครเนี่ย ขี้หวงซะจริงๆ ฮ่าๆๆ
“เค้าหลงทาง พี่ก็แค่บอกทางเค้าเองครับตัวเล็ก ไม่มีอะไรจริงๆน่ะ” คนตัวโตพูดพลางลูบหัวน้อง เบาๆแล้วส่งยิ้มหวานให้แฟนตัวเล็ก
“แล้วทำไมต้องยิ้มให้เค้าด้วย แค่บอกเฉยๆก็ได้นิ!” น่ารักครับ บอกเลยว่าแพคฮยอนโหมดลูกหมาหวงของนี่น่ารักมากครับ
“หวงพี่เหรอครับ...” ว่าอย่างเดียวไม่พอ ร่างสูงยื่นหน้าเข้าไปใกล้แพคฮยอนจนปลายจมูกเกือบจะชนกัน แหมมาถึงขั้นนี้แล้วต้องรุกให้หนักครับ
“หวงสิ หวงมากด้วย นี่แฟนแพคฮยอนทั้งคนนะ!” เค้าว่าอย่างเดียวไม่พอครับ มีควงแขนด้วย ขี้หวงไปแล้วน่ะแพคฮยอนนี่ แต่บอกเลยว่าจังหวะนี้ลูกหมาของเขาน่ารักมากเลยละครับ
“ใช่ครับ พี่ชานยอลคนนี้น่ะแฟนแพคฮยอนคนเดียวนะ รู้ไหม^^”
“……………”
ครับ เค้าเขิลแล้วล่ะครับตอนนี้น่ะ แพคฮยอนแฟนผมน่ะเค้าเขิลแก้มแดงอยู่ตรงหน้าผมนี่แหละครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ น่ารักจริงๆ
“ อะ อะไรกันพี่ชานยอล อย่ามาเปลี่ยนเรื่องน่ะ!” ไม่ไหวแล้ว ตอนนี้แก้มแพคฮยอนนี่แดงจนผมกลัวจะระเบิดจริงๆ ฮ่าๆๆๆ
แกล้งแฟนนี่มันมีความสุขจริงๆน่ะ คุณว่าไหม โดยเฉพาะแฟนตัวเล็กของเขาอย่างแพคฮยอนเนี่ย น่าแกล้งจริงๆ
“มันไม่มีอะไรจริงๆน่ะครับแพคฮยอน หายงอนพี่น่ะคนดี”ชานยอลว่าพลางเอามือลูบแก้มคนตัวเล็กตรงหน้าเบาๆ
“.....” เค้ากอดอกแล้วหันหน้าหนีผมแหละครับ
“หายงอนพี่น่ะ เดี๋ยวเลี้ยงไอศครีมร้านพี่นาบีถ้วยนึง” แพคฮยอนได้ยินอย่างนั้นก็หันกลับมามองนิดนึง แต่ก็ยังกอดอกปากคว่ำอยู่ล่ะครับ มันน่าหมั่นเขี้ยวจริงๆเลย
“คิดว่าเอาไอศครีมมาล่อ แล้วแพคฮยอนจะหายงอนเหรอ”
“ไม่หายงอนจริงๆเหรอ นี่แถมให้สองถ้วยเลยน่ะ” ต้องล่อครับ ลูกหมาขี้งอนน่ะเอาของกินเข้าล่อแล้วง่ายจะตายไป
“..... มะ ไม่”
“ไม่กิน?”
“ไม่เอาแค่สองถ้วยน่ะ แพคฮยอนขอเค้กส้มกับแพนเค้กด้วย!” ใช่ล่ะแพคฮยอนของเขาของกินเค้กส้มที่สุดนิ
สวัสดีครับ ผมปาร์ค ชานยอล เป็นแฟนของพยอน แพคฮยอนเขาละครับ ฮ่าๆๆๆ
เขาบอกให้ผมพูดคำนี้กับเขาบ่อยๆน่ะ ฮ่าๆ คุณก็รู้แล้วนะครับว่าลูกหมาของผมน่ะขี้หวงจะตายไป อ่าาา แต่นั่นแหละความน่ารักอย่างหนึ่งของเขา
ผมเรียนสถาปัตยกรรมครับ ปีสี่ ส่วนน้องเรียนดุริยางคศิลป์ ปีสอง น้องเค้าตัวเล็กมากน่ะแต่เรื่องกินนี่ถึงไหนถึงกัน เอาจริงนี่คือกินเยอะกว่าผมที่เป็นผู้ชายตัวใหญ่ๆอีกน่ะ ขนมนี่ต้องซื้อติดคอนโดไว้ตลอด ไว้สำหรับตอนเค้ามานั่งเล่นที่ห้องไงละ ส่วนของหวานนี่ของโปรดเค้าเลย ยิ่งเค้กส้มนี่อย่าใครแย่งน้องเค้าเลย ฮ่าๆๆ เป็นคนตัวเล็กที่กินจุมากจนบางทีผมก็แอบคิดว่าถ้าแพคฮยอนแก้มยุ้ยๆ ตัวอวบๆนี่จะน่ารักขนาดไหนน่ะ คงจะน่ากอดน่าฟัดมากเชียวล่ะ .....
♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪
“แพคฮยอนนา ค่อยๆทานสิครับ” ชานยอลว่าพลางใช้นิ้วมือปาดครีมสีขาวออกจากริมฝีปากบางของแฟนตัวเล็ก
“ก็มันอร่อยนิพี่ชานยอล อ่ะ พี่ลองชิมดูไหม” แพคฮยอนใช้ซ้อมจิ้มแพนเค้กตรงหน้ายื่นให้แฟนหนุ่ม
“แพคฮยอนทานเถอะ พี่นั่งมองเราพี่ก็อิ่มแล้ว”
“งืออ พี่ชานยอลอ่ะ รู้ว่าเขิลก็หยอดอยู่นั่นแหละ!” ก้มหน้าแก้มแดงอีกแล้วครับ ฮ่าๆๆ
น่ารัก
น่ารักมาก
วันนี้ผมชมแพคฮยอนน่ารักกี่รอบแล้วเนี่ย
♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪ ♪
รถยนต์คันหรูเคลื่อนที่มาถึงบ้านแฟนตัวเล็ก สารถีหนุ่มปาร์ค ชานยอล เลยหันมามองหน้าคนที่นั่งข้างๆพร้อมเอามือใหญ่นั่นลูบหัวไปมาด้วยความเอ็นดู
“ขึ้นไปถึงห้องแล้ว อาบน้ำเลยน่ะ”
“ครับ”
“อาบน้ำเสร็จแล้วก็รีบนอน แล้วอย่าลืมห่มผ้าด้วย”
“ครับ”
“อย่ามัวแต่เล่นมือถือจนดึก รีบนอนเข้าใจไหม”
“ครับ”
“ครับๆ นี่เข้าใจที่พี่พูดใช่ไหม”
“ครับ เข้าใจครับคุณพ่อชานยอล ”
อะไรของพี่ชานยอลเนี่ย สั่งเหมือนอย่างกับเป็นคุณพ่ออีกคนเลย สั่งขนาดนี้มานอนด้วยกันเลยไหมล่ะครับ
แพคฮยอนบ่นในใจแต่ก็แอบบู้ปากใส่เล็กน้อย
“เข้าใจก็ดีแล้ว”
“อืม งั้นแพคฮยอนเข้าบ้านแล้วนะ ขอบคุณที่มาส่งครับคุณแฟน ^^”
คนตัวเล็กปลดสายเบลท์ แล้วเตรียมตัวจะเปิดประตูออกเพื่อเข้าบ้าน แต่ก็มีเสียงทุ้มจากคุณแฟนตัวสูงดังขึ้นเสียก่อน
“แพคฮยอนนา”
“อะ......”
ด้วยความที่กำลังก้มหน้าลงเพื่อจะปลดสายเบลท์ เมื่อได้ยินเสียงเรียกเลยเงยหน้าขึ้นมาซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ริมฝีปากหนากดลงมา จูบเล็กๆที่แนบเข้ามายังริมฝีปากบาง ไม่มีการรุกล้ำใดๆ เพียงแค่จูบเบาๆแต่ก็เล่นเอาคนตัวเล็กใจสั่นได้ดีทีเดียว
“กู้ดไนท์คิสครับ ตัวเล็กของพี่”
.
.
.
.
แก้มแดงครับ งานนี้แก้มแดงต้องมา... ≧∀≦
แก้มแดงกันไหมเอ่ย คิคิヾ（＞∀＜☆ヾ)
Hashtag
#littlelovecb
งงตัวเองทำไมไม่แต่งให้จบเป็นเรื่องๆ มาเปิดเรื่องใหม่ทำไม 55555555555
ความคิดเห็น